Albüm:&nbsp;King Krule - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/36tUlc8fGxaUTv4cLmC9UJ?si=B2ikUgRbRySN1fwpPoO6sQ&utm_source=aposto" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Space Heavy</a>Süre: 44 dakikaPlak şirketi: XL RecordsYayın tarihi: 9 Haziran 2023Krule'un çok boyutlu uzay-zamanıDoğum adıyla Archy Marshall, sahne adlarıyla King Krule ve Edgar the Beatmaker, 2010'lu yılların başıyla atıldığı müzik kariyeriyle eşsiz üretimlerden müteşekkil bir kataloğun sahibi oldu. 2013'te yayımlanan 6 Feet Beneath the Moon'la başlayarak benzersiz bariton vokallerini janrlararası bir oyunculuğa teslim eden müzisyen; günümüzün hibrit müzikal pratiklerinin istisnai örneklerinden bazılarını vermeye de devam etti. Onun The Lounge Lizards'tan J Dilla'ya, Foals'tan Josef K'ye ve birbirinden ayrılan nice isimle genişleyen ilham havuzu; Marshall'ın "kıyma makinesi" diye tabir ettiği zihninin filtresinden geçti. Aşağı yukarı 10 yıllık müzisyen geçmişinde ona atfedilen orijinalliğin altını dolduran çalışmaları; onu çok katmanlı bir sanatçı olarak etiketlenemez bir yaratıcı hâline getirdi.Bir taraftan doğum adıyla yayımladığı A New Place 2 Drown'dan (2015) Edgar the Beatmaker olarak çıkardığı Darkest Shades of Blue'ya (2013) abstract hip-hop'la dirsek temasına giren; öte yandan Mount Kimbie düetleriyle indietronica'nın minimalist atmosferikliğine uzanan Archy, King Krule olarak tüm bu yan projelerinin ipuçlarını ve ötesini buluşturan bir yaratıcı izleği sürdürdü.&nbsp;Post-punk'ın, jazz-rock'ın, sisli ve uçucu bir prodüksiyon çatısı altında boğuk boğuk yankılanan gitar baladlarının, hiptonik elektroniklerin ve dahasının bir araya geldiği King Krule müziği The Ooz'da (2017) kristalize oldu. 3 yıl sonra gelen Man Alive!&nbsp;ise; The Ooz'un esnek, uyuşuk ve ağır aksak ilerleyen akışının psikedelik ses kalitesini yüksek atımlı bir "Krule rock 'n roll'una" değişti. Marshall'ın bir film müziği olarak kurguladığı; izbe yerlerin, karanlık köşelerin, engin alanların yalnızlığında&nbsp;Man Alive!'dan şarkıları tek gitarıyla yorumladığı Hey World! ise 2023'ün başında bir kısaçalar olarak dünyayla buluştu.&nbsp;Archy Marshall'ın tüm bu yaratımları, geniş ve sıra dışı bir müzikal kaynaktan çeşitli yaratıcı ve yapımcı araçları kullanıma sokarak kendine özgü bir müzik kütüphanesi oluşturduğunun işaretleri. The Ooz&nbsp;Man Alive'a, 6 Feet Beneath the Moon'dan Hey World!'e; King Krule'un müzik evreninde tomurcuklanan her iş birbirinden aşikârca farklı belki. Ancak bu üretimlerin her birinin odağına yerleşen ses motifleri de tartışmasız bir şekilde Marshall damgalı. &nbsp;<img lazy="loading" src="https://images.aposto.com/1200xauto/2023/5/3/1686756838492.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">King Krule, Space HeavyAğır zamanlar, ağır mekânlar: Space HeavySpace Heavy'in kapağı, teşrif etmek üzere olduğumuz terkedilmiş bir diyarın nişanesi. Öte taraftan, Archy'nin kardeşi J.G. Marshall'ın elinden çıkma bu tasarım; yalnızca uzunçaların müzikal kasvetliliğini, tüketilemeycek alanlarda avare avare dolaşan seslerini ve apokaliptik sinemasallığını temsil eden bir görsel değil. Aynı zamanda zihninin ve iç dünyasının metrukluğundan seslenen, ruhunun karanlık diplerinde mekik dokuyan bir araç. Öyle ki depresif bir ses örtüsünü müzikal kalitesinin alametifarikası yapmış Archy'nin kırılgan ve işkenceli psikolojisini açık edecek kadar.Albüm, King Krule külliyatını sarıp sarmalayan; izole, yalnız ve tekinsiz mekânlar tahayyül ettiren buharlı, flu ve perdeli bir prodüksiyonun tüm ağırlığını şarkılarının üzerine çökerten bir derleme. Archy Marshall ve Dilip Harris yapımcılığında kurulan bu prodüksiyon dokusu; fani gözlerin algılayamacağı, içinde bulunduğumuz gerçekliğin ötesinde konumlanan ve introspektif bir paralel evrenin ayyuka çıktığı bir King Krule fenomeni. Space Heavy'in "ağırı" fiziksel bir mefhum değil. Aksine, Marshall'ın çalkantalı kişiselliğinin soyut bir kütlesi; belki şekilsiz ve ölçülemez, ancak yine de yoğunluğuyla hayli nüfuz edici:&nbsp;<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; color: rgb(94, 53, 177); box-sizing: border-box;">Nakarat "...My eyes were popping out of sockets Onto empty chests Köprü It's been holding the weight of the world..."</blockquote>Filmsier, King KruleSpace Heavy, taze bir eş ve baba olan; bir zamanlar Zoo Kid olarak anılan parıltılı bir çocuğun yetişkinlik ahvalinin yansımaları olarak görünebilir ilk bakışta. Ancak albümün bir sevgiliye ya da sevgililere; Archy'nin küçük kızına dair notlar olarak yorumlanan metinlerini bir şemsiye başlıkta toparlamak da çok güç. Zira Marshall'ın şarkı sözleri, onun yaşanmışlıklarına ışık tutan güncelerden çok; iç dünyasının kaotik ve türbülanslı doğasında ilişkilere, aidiyetlere ve "ötekilerle" kurulan yakınlıklara dair varoluş sancılı gözlemler olarak yorumlanmaya daha çok açık:<blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; color: rgb(94, 53, 177); box-sizing: border-box;">Dize 1 And if I dieA-don't search for meThe gates are, the gates areAre yet to openAnd you were by my side through thick and thinAnd if I die, and if I die, and if I dieJust throw me in the trash...</blockquote>Empty Stomach Space Cadet, King KruleCızırtılı, çiziktirilmiş, yavaş ve bulutluArchy Marshall'ın lo-fi ses manzaralarıyla olan yakınlığı; kusurlu olana yakınlığı kariyerinin yalnızca yakın geçmişini tanımlayan bir hakikat değil. Marshall'ın tüm müzik kütüphanesi, zom bir kafanın tehditkâr olmayan agresiflikleri ve onun kederli çığlıkları arasında yolunu bulmaya çalışan yarım, kesikli ve kısa ömürlü bir sesler dizgesi. Krule'un müziğini sık sık ayakları yerden kesen bir deneyime dönüştüren de kaygan bir zeminde sağlam sakarlık hissini teneffüs ettiren de bu seslere epey içkin. Ve Space Heavy de bu atmosferden azade değil.&nbsp;Diğer yandan Space Heavy,&nbsp;artık Archy'nin alametifarikası hâline gelmiş müzikal kimliğinin yukarıda bahsettiğim ses parçalarını dingin bir görkemlilik ve yeni kombinasyonlarla buluşturan bir çalışma. Filmsier'dan&nbsp;If Only It Was Warmth&nbsp;şarkısına, 4/4'lük hi-hat ritimleri eşliğinde albüme hâkimiyet kuran I Could Live in Hope'dan fırlama slowcore narinliği; King Krule'un müziğinin temposunu sıfır noktasına yaklaştırdığı Hey World'ün bir uzantısı gibi. Öte taraftan, albümden Marshall'ın gırtlaktan kazına kazına sarsıcı yüksekliklere çıkan çığlıkları, bir ev garajında demode kasetlere kaydedilmiş hissi veren "çiziktirilmiş" gitarları ve Ignacio Salvadores'in delişmen saksafon salvolarının kreşendoları; King Krule'nun nevişahsına münhasır <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/1wBdftLVCrADNftDTJwmKH?si=298b17c871574f9e&utm_source=aposto" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">rock 'n roll</a>'uyla spiritüel bir <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/4Nr7KnuPcMA91IrevTYWwC?si=a06153d6116e4822&utm_source=aposto" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">free jazz</a>&nbsp;arasında salınan müziğinin (6 Feet Beneath the Moon'dan Man Alive!'a) tanıdık metodları.Tüm bunlar; Space Heavy'i Marshall'ın yakın, orta ve uzak geçmişindeki müzikal duraklarının buluştuğu ve onun küçük ama derin kataloğunun farklı köşelerini ziyaret eden bir kaleydoskop deneyimine dönüştürdü. Onun doldurulamayacak boşluklarla enginleşen varoluşsal buhranlarının taze notları, niceliklendirilemeyen bir ağırlığın altında ezilen bir zihnin çileli anlatısını kurdu. &nbsp;&nbsp;

Merhaba. Bu aylar müzik için hareketlilik demek. Konserler, festivaller, birer birer yayımlanan albümler ve ötesi, müziğin asıl mesaisinin başladığı yazı müziksever hemen herkes için iple çekilen bir mevsime dönüştürüyor. Ancak bu İstanbul için ne kadar geçerli şüphelerim var.Şehirde organizasyonuyla görkemli ve konuklarıyla soluk kesici bir festivali bulmak neredeyse imkânsız. Bunun nedenleri de çok çeşitli. Duende'nin Müzik Festivalleri yazı serisi de tam olarak bu nedenlere eğiliyor; İstanbul ve Türkiye için nasıl katılımcı, adil ve sürdürülebilir bir festival kültürü inşa edebilir konusunu derinlemesine araştırıyor. Taner Turna'nın şehir ve bölge planlama alanlarında çalışan akademisyen Bahar Aksel Enşici'yle konuşarak festival dostu kent tasarımına dair hazırladığı serinin son yazısı <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/muzige-cikan-sokaklar-simdi-nerede" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Müziğe çıkan sokaklar nerede?</a>'yi okumanı öneririm.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/5/1686912218986.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Arlo Parks. | Fotoğraf: Daniyel Lowden📚Bir öneri daha: Arlo Parks; 20 şiirden, son albümü My Soft Machine'in şarkı sözlerinden ve Daniyel Lowden imzalı fotoğraflarından oluşan ilk kitabı <a fr-original-style="" href="https://www.harpercollins.com/products/the-magic-border-arlo-parks?variant=41055733252130" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Magic Border: Poetry and Fragments from My Soft Machine</a>'i duyurdu.🪦Rahat uyu:&nbsp;Vokal cazın divalarından; sayısız solo albümden Louis Armstrong ve Count Basie'yle yaptığı işbirliklerine genişleyen engin bir müzikal kataloğun kahramanı Ella Fitzgerald, 26 yıl önce bir 15 Haziran günü aramızdan ayrıldı.Neler var bu sayıda? ♨️ Sıcak servis:&nbsp;Puma Blue, ANOHNI, The Hives ve dahası 🎧 Haftanın öne çıkan albümleri:&nbsp;King Krule'un Space Heavy'sinden Janalle Monáe'nin Age of Pleasure'ınaMüziği adilce dinlemeye, Koray

Her hafta dört albüm incelemesi, öne çıkan tekliler ve müzik tarihinden notlar.

Her hafta dört albüm incelemesi, öne çıkan tekliler ve müzik tarihinden notlar e-posta kutunda.

Duende Haftanın Albümleri

King Krule'un slowcore sularına dalıp dalıp çıkan kasvetli gitar baladları, Janalle Monáe'nin reggae yankılı dans şarkıları, Squid'in yeni ancak tanıdık hilkat garibeliği.

🌫️ King Krule'un yavaş çekim cızırtıları, Janalle Monáe'nin şehvetli dansı

Kültür hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Kültür

Sanat hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Sanat

Müzik hakkında yayımlanan yayınlar ve içerikler.