Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı, oldum olası ilgi alanlarımı ve dolayısıyla entelektüel hayatımı şekillendiren araçlardan oldu. Zaman ilerledi, büyümek durumunda kaldım ve bu alana tüketmeye devam ederken yakından ilgilenmeye başladım. Kesişimsel feminist yaklaşımıyla tanınan bell hooks, Çocuk ve Genç Yetişkin Edebiyatı'na verdiği önemi şu şekilde açıklıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Çocuk edebiyatı, eleştirel bilincin geliştirilmesine yönelik feminist eğitim için çok önemli bir alandır çünkü inanç ve kimlikler bu süreçte hâlâ inşa edilmektedir.</blockquote>Benzer şekilde, Filipović'in Gender Representation in Children’s Books: Case of an Early Childhood Setting&nbsp;isimli çalışması, çocuk kitaplarının cinsiyet, ırk ve sınıfla ilgili en erken ve en uzun süreli algılarından bazılarını sağlayarak sosyal öğrenme ve kimlik gelişimi sürecinde önemli bir role sahip olduğunu özetliyor. Masha Rudman'a göre de kitaplar, okuyucularının zihninde önemli etkiler yaratıyor: "Düşünce ve davranışlar için uygun temeller oluştururken bize yardım edebilir veya engel olabilirler."&nbsp;Dolayısıyla&nbsp;hangi kitaplarla karşılaştığımız, özellikle çocukken çok daha elzem.Santora da benzer bir şekilde aynalar ve penceler teorisini literatürle tanıştırarak nefretin olmadığı bir dünyayı hayal etmemize yardımcı oluyor. Bu teoriye göre kitaplar "ayna" görevi gördüklerinde çocukların, yaşam tarzlarının, ailelerinin, ev/okul ve toplumun yansımalarını içeriyorlar. "Pencere"lerse çocukların yaşadığı dünyanın çeşitliliğine bir göz atma hakkı sağlıyor. Böylece bireyler, tanımadıkları insanlara, yerlere ve yaşam tarzlarına karşı rahatlık ve saygı geliştirebiliyorlar. O hâlde sağlıklı bir toplumun reçetesi, temsilin artmasında yatıyor olabilir.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">"Muzır yayın"lar ne olacak?</h2>2021 yılında Kalp Çarpıntısı isimli genç yetişkin çizgi romanı, kuir bir ilişkiyi konu alması üzerine "müstehcenlik" iddiasıyla açılan soruşturma gerekçesiyle "muzır yayın" olarak belirlenmiş ve toplatılmaya başlanmıştı. Annemin Kaburgası'nın yazarı Burçin Tetik, durumu şu şekilde ele alıyor:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">LGBTİ+ gençlerin ve çocukların okudukları bir kitapta kendilerini görme şansını, cishetero çocukların kendilerini ve dünyayı anlama şansını, çok basit gibi görünen ama aslında her çocuk ve gencin sahip olduğu tahayyül hakkını çalıyorsunuz. Hayatlarını, hayatlarımızı çalıyorsunuz.</blockquote>Tetik'ten gelen tahayyül hakkı talebiyle hem de aynalar ve pencereler teorisiyle benzer yerlerden geldiğini düşünüyorum ve "İçinde yaşadığımız toplumun özneleriyle geç tanışmak hepimize zarar vermeyecek mi?" sorusuna önem atfetmeden edemiyorum.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocukların ne okuyacağına neden yetişkinler karar veriyor?</h2>Toplumsal cinsiyet rollerini sorgulamamla birlikte hayatıma giren bu soru, benzer güç ilişkisi dinamiklerini çocuk ve yetişkin ikiliğinde de gözlemlemeye başladıkça sevmediğim şeyin çocukluk durumu değil, çocukluğa atfedilen yetersizlik ve hükmetme isteği olduğunu fark ettiriyor. Bu, sanıyorum, üstten bakan, bir şeyler öğretme çabasına giren, didaktik kitaplar için de geçerli.Hippo'nun Yayın Koordinatörü Lora Sarı'yla Türkiye'de Çocuk Edebiyatı yayımcılığında nasıl zorluklarla karşılaştığını konuştuğumuz söyleşi, bu konuya bir bakış açısı kazandırıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 225, 68); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Çocukları&nbsp;"Yarının büyükleri ve geleceğin teminatı," gören ve tam da bu sebepten onlara üstten bakan, bir şeyler öğretme çabasına giren, didaktik kitaplar basmamak en büyük kriterimiz diyebiliriz. Çünkü bizce bunun tersi bir bakış açısı tam da çocuğu, hak ve özgürlüklerinden yoksun bırakan bir bakış açısı. Çocukların çocuklar olarak var oluşlarını önemsiyoruz ve onları edebî değeri yüksek ve alt metinleri zengin kitaplarla buluşturmaya çalışıyoruz. Kitaplarda anlatılan dünyaların da kendimiz ve çocuklar için arzuladığımız dünya gibi olmasına dikkat ediyoruz.&nbsp;</blockquote>

Çocuk edebiyatı ile ilgili hikayeler