Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,N'abersiniz? Ben iyi gibiyim, bademcik enfeksiyonu gibi bir şey geçiriyorum. Daha çok kış ayında görülen bu problemi ben tabii ki yaz aylarında deneyimlemeye karar verdim. Eee sonuçta tarzımız, farkımız. Eczaneden ilaç alırken de sevgili eczacı abi benimle dalgasını geçti ve “yetenekli” dedi. Dalga kısmını duymazlıktan gelip bana yetenekli denmesini içselleştirdim. Teşekkür ettim. Oh ne güzel, yaşasın algıda seçicilik!&nbsp;Bu hafta en yakın arkadaşlarımdan biri 25 yaşına bastı. 20’li yaşları ortaladığından bahsederek birbirimizi biraz gerdik ama aynı zamanda birçok şeyin gün geçtikçe daha da oturduğunu fark ettiğimizi paylaştık. Onunla telefonda konuşurken (görüşemedik çünkü bademcik) bir şey söyledi ve 25 yaşını gözünde büyüten biri olarak bana iyi geldi:‘Beyin zaten 25 yaşına kadar tamamen gelişmiyor ki.’Bak şimdi! O yarılamaları, zamanın geçmesini falan filan bir kenara bırakalım. Ya düşünün, ortalama 25 yaşına kadar beynimiz tamamen kendine gelmiyor. Şu yaşa kadar ne kadar çok şey bildiğinizi, öğrendiğinizi, düşündüğünüzü, deneyimlediğinizi düşünün. Daha NELER NELER geliyor yahu. O böyle dediğinde heyecanlandım. Hemen de şu ana kadarki tüm salaklıklarımı beynimin gelişmemesine vurdum. N’apiyim… Daha 25 yaşına basmadım ki, elimde değil, beynim tamamen gelişmemiş. Biyoloji bu tatlım…&nbsp;Büyümeye, gelişmeye ve öğrenmeye,&nbsp;Yasmin&nbsp;Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;

20’lik, kafada oluşan saçma soruların, açılmayı bekleyen ve bazen suratımıza çarpılan kapıların, gündem ile üzerimize çökebilecek fenalığın paylaşıldığı bir bülten. 

Kafada oluşan saçma soruların, açılmayı bekleyen ve bazen suratımıza çarpılan kapılar.

20'lik

Mezun olmak ve sonra hayatı düşünmek üzerine...

Ne mezuniyetmiş kardeş

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,Bir seçim raundunu daha bitirmiş bulunuyoruz. Ben ringde bir sağa bir sola fırlatılmış, yorgunluktan pert bir şekilde halatlardan kollarımı ve kafamı sarkıtırken, ilkokul yıllarımda bir hayli popüler olan Rey Mysterio-tarzı, 619’lanmış gibi hissediyorum. Bu da tek WWE bilgim olarak buraya iliştirilsin. Beni bu konuda bilgi sahibi yapan bebeklik arkadaşım Can’a selamlarımı iletiyorum.Her yerim ağrıyor. Çenemi o kadar sıkmışım ki başım ve çenem ağrıyor. Beynim yüz bin felaket senaryosu duymaktan zonkluyor. Twitter’da gezinmekten, YouTube’da analiz videoları izlemekten gözlerim kurudu. Öyleli yani. ANCAK (evet geliyor, böyle karamsar bırakacağımı sanmadınız herhâlde…) arkadaşım Beliz’in de yakın zamanda paylaştığı bir Instagram post’unda da yazdığı gibi ‘radikal umut’ kanlarımdan akıyor. Şakır şakır. Bu nedir? Nedendir? Bilmiyorum. Ama bitmedi ya. Ben hissetmiyorum. Ben umutluyum. Bu gencecik yaşımda umudu kaybedecek değilim. Anahtarlarımı? Evet. Elimi yıkamak için çıkardığım yüzüklerimi? Belki. Ama umut? Asla kaybetmem.&nbsp;Hepimize kolay gelsin,&nbsp;YasminNot: 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;

Direniş, sihir ve Anka kuşları

Bıraktığımız Yerden Devam Ediyoruz

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,Nasılsınız? Bu sayıda ne olsa, ne yazsam diye sorguladım ama fark ediyorum ki çoğumuz gibi benim de beynim yorgun. Seçim odağında yazılar üretemiyorum, üretmek istemiyorum. Burada sizinle hep daha arkadaşça ilerlediğim için de 20’lik grubuna attığım mesajla bulunduğum durumu özetleyebilirim sanırım:<img src="https://images.aposto.com/2023/4/2/1684861414147.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="3.96" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Böyle diyorum ama sizinle iletişime geçebildiğim, duygu, düşünce, bilgi, konsept paylaşabileceğim bir yer olduğu için çok şükran duyuyorum. Sadece gündem, hepimize olduğu gibi beni de yordu. Geçenlerde çalıştığım bir gazete için sokak röportajları yapıyordum, farklı insanlardan umut dolu cümleler duydum, beni biraz kendime getirdi. Bir de yine 20’lik grubunda Batuhan şöyle bir espri yaptı, o da beni güldürdü.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/4/2/1684861540709.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="5.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Artık bahar mı gelir, yaz mı gelir bilmem ama bir şey gelsin, biz de ona göre bakalım durumumuza,&nbsp;✊Sevgi ve dayanışma ile,&nbsp;Yasmin &nbsp;Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;

İkinci turdan önce 20'likteyiz

Deneme 1-2... 

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,Nasılsınız? İyi diyelim, iyi olalım değil mi? Bence de. Evet, 14 Mayıs biraz zorlu geçmedi desem yalan olur. Belki beklentilerin dışında gelişmeler oldu, belki oyunları ile bizi yordu… Yordu ama biz genciz ve enerji doluyuz. Bu da demek oluyor ki, inandığımız şey için savaşmaya, mücadele etmeye devam edeceğiz.&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 218, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 218, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak. &nbsp;&nbsp;Unutma aynı gökyüzü altında bir direniştir yaşamak.”&nbsp;</blockquote>✊Sevgi ve dayanışma ile,Yasmin&nbsp;İllüstrasyonlar: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/suidotco/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(64, 169, 255); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: 0px; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Serra Utkum İkiz</a>&nbsp;Not.&nbsp;20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;

İhtiyar amca ve atı, umut ve genç nüfus

Geri sayıma devam: kaldı 10 

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,Evet. Bu hafta o hafta. 14 Mayıs gününe kaldı üç. Geçtiğimiz hafta the Economist’i belki görmüşsünüzdür; “The Most Important Election of 2023” yazan kapağıyla Türkiye’de gerçekleşecek seçimlerin sadece bizim için değil, dünya için öneminden bahsediyor. Demokrasinin geleceği için, ‘strongman’ dediğimiz lider profilini yıkmak bu seçim çok önemli.20 yıldır hayatımızın parçası olan bu devir sonunda kapanacak mı? Yirmi yıl. 20’likte sayılara önem veriyoruz, biliyorsunuz ve 20 yıldır tepemizde değişmeyen bir güç var. Aposto’nun Maltepe mitinginden paylaştığı görsellerden birinde bir kadın "Ay tek adamla ömür mü geçer?!" posteri tutuyordu. Doğru. Aşk değil ki bu. Ben ayrılmak istiyorum. Bu bizim bir türlü içinden çıkamadığımız, uzadıkça uzayan, hançer gibi kesen ve asla kabuk tutmayan yaramız olarak günbegün aklımızda.Takside, otobüste aynı konuşma. Rakı masalarında aynı konuşma. Çay içerken aynı konuşma. Biz fısıldayarak ülkeyi kurtarma konuşmaları yapmanın piri olmuşuz. Hayat durağan değil, akıp gidiyor. Bu süreçte de değişim önemli. Önemliyi bırakın, gerekli. Kimse 20 sene iktidarda kalmamalı. Kimse bu kadar sene elinde gücü tutmak için direnmemeli, diretmemeli. Artık değişim vakti. Ne demiş Cem Karaca? Doğarken ağladı insan, bu son olsun.Olsun artık. Lütfen son olsun.&nbsp;Sizin yardımınızla hazırladığım <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/7idTcMoagAL4qxgrf2CmB8?si=4ffb9be2d053442f" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">çalma listesine</a> buradan ulaşabilirsiniz. Bangır bangır dinleriz.İlk turda bitirelim, e mi?&nbsp;YasminNot. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.

Ne demiş NSYNC? Bye bye bye!

20'lik Seçim 'Survival' Kiti

Mayıs geldi de çattı, geri sayım başladı. Tik tok tik tok, gözlerimin arkasında, tam beynimin ortasında, ilelebet tıklayan bir çalar saat var, günün yaklaştığını hatırlatıyor. Alan Moore’un Watchmen adlı çizgi romanında “doomsday clock” diye bir şey vardı, okudukça ilerliyordu, sonun geldiğini hatırlatıyordu. Bu saat görseli de çizgi romanın her yerine iliştirilmiş, son hatırlatıcı olarak da “the end is nigh” yazan bir posterle gezinen biri var. Ben biraz bu posteri taşıyan kişi gibi hissediyorum. Biraz dramatik mi oldu? Belki. Ama hislerim gerçekten bu yönde. Sonumuz yakın. Ama bu son illa kötü olmak zorunda değil, değil mi? Bu sonu yazmak bizim elimizde. İçimde bir umut var, bunu yılın ilk sayısında da söylemiştim, şimdi de söylüyorum. Baharın geleceğine inanıyorum, güneş parlıyor, çiçekler açıyor. Ve bahar geliyor.&nbsp;Mayıs ayında tabii ki 20’lik de, gündemden uzaklaşmayarak seçim odağında yazılar ile sizlerle. Bu ay hepimiz birbirimize destek olalım, birbirimize nazik davranalım. Olur mu? Bence olur.Öptüm,Yasmin&nbsp;Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;

Seçim özel sayımız no. 1

Tik tok, tik tok, geri sayım başladı

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,N'abersiniz? Nisan ayının son sayısı ile sizlerleyiz. Son bir haftadır, üç ev arkadaşımla beraber dairemize kendimizi kapadık, tez yazıyoruz. Bir şeye yoğunlaşmak çok güzel ama konu tarih olunca hep daha fazlasını yapabilirmiş gibi hissediyorsun; daha çok okuma, daha çok araştırma… Yorucu bir süreç ama n’apalım seviyoruz. Mayısın gelişi bu sene ayrı bir heyecanlı, çünkü ayın 3’üne tez teslimimiz var. Aynı zamanda makalelerimiz var. Yaz, yaz nereye kadar abicim. Ben aynı zamanda çok sevdiğim şarap barında çalışmaya devam ediyorum — son haftam, duygusalım. Peki bu teslim tarihlerinden sonra mı ne var? Gelecek planlamaları var. İş başvuruları var. Tırstım. Tırstım ama şükran doluyum. Kısaca bu aralar tam bir yazı makinası olduğum için bu girişte içimden daha çok kelime ve cümle çıkaramıyorum. Evirdim, çevirdim, sıktım, suyunu çıkardım, anca bu kadar yapabildim.&nbsp;Bu kadar yazarken neler dinliyorsun diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Hemen söyleyeyim. Aslında çok değişiyor ama en son Rolling Stones’un en sevdiğim şarkılarından <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/1hJrWWK74fKL7eeV3CFOvF?si=79eb1bcc85074858" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sweet Virginia</a>’yı sanırım 50 kere arka arkaya dinledim. Mızıka sesi beni bir ayrı etkiliyor.&nbsp;Hepimize kolay gelsin,&nbsp;Yasmin&nbsp;&nbsp;Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.

 slash working, yaka renkleri ve elmalar.  

Sahi biz nasıl çalışıyoruz? 

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,20’liğin 100. sayısına hoş geldiniz! Tabii arada birkaç özel sayı çıktı… Aslında 100. sayıyı çoktan devirdik ama çaktırmıyor ve daha nice sayılara diyerek bu haftayı açıyorummm, açıyoooooruuum, açtım!Bu hafta 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın 103. yılını kutluyoruz. Aklıma hep Vasfi Mahir Kocatürk’ün ilkokullarda fazlasıyla tekrarlanan şiiri gelir.“Bugün 23 Nisan,&nbsp;Toplandı bütün vatan…” diye başlayan. Bildiniz mi?&nbsp;O şiirde bir kıta var, mayısın önemli bir pazar gününe göz kırpan:&nbsp;“Sultandan kurtulunca,Kurtuldu toprağımız.”İlkokuldan 23 Nisan ile ilgili birçok anım var ama ilk aklıma gelen o kağıttan küçük bayrakların elimizde dalgalanması. Haftasonu okulca Sarıyer’e gidip 23 Nisan törenlerini sokaklarda deneyimlerdik. Okulların oditoryumlarında şiirler, şarkılar, gösteriler olurdu. Bunlara da haftalarca, hatta aylarca çalışılırdı. Benim 23 Nisan'larda asla aktif bir rolüm olmadı. Sanırım bir kere sancak taşıdım boyumun uzunluğundan ötürü, ondan da emin değilim. Bir ara korodaydım, en arka sırada, yine boyumdan ötürü. Arada onlarla belki sahne almışımdır törenlerde (assolist gibi "sahne almışım" demem). 23 Nisan gösterileri denince benim aklıma iki isim geliyor: Sıla ve Atakan. Onlar kim? Bilmezsiniz tabii. İlkokulda benim sınıfımda olan iki arkadaşım. Halk oyunları kulubünde yer aldıkları için her törende bir çeşit dans performansları olurdu. Kostümler, mendiller, kızların pıtı pıtı sahnenin etrafında yürümesi, erkeklerin dizlerinin üstüne atlayıp dönmeleri hâlâ aklımda. Bir de illa ki bir vals olurdu, beyaz uçuşan elbiseli, sıkı topuzlu bir kız ile saçları jöleli büyümüş de küçülmüş bir bey dans ederdi. Ben de koltuğumdan baka kalırdım. Anılarım böyle.23 Nisan maalesef bu yıllarda eskisi kadar etkili değil. Bunu anneannelerimize, babannelerimize, dedelerimize söylesek gülerler. Onların dönemindeki gibi asla değil zaten. Nasıl oldu da ülkemiz için en önemli günlerden biri uzak bir anı hâlini aldı? Çocukların, dünyanın bir geleceği olduğu düşüncesi değer görmemeye başladı? Arayıp sarayı sormak lazım. Aman neyse, birkaç haftaya ‘aradığınız numara artık kullanılmamaktadır,’ mesajı ile karşılanırız belki. Umarım, umarım, umarım.&nbsp;Değişime, değişimi kutlamaya ve çocukluğa diyelim mi?Yasmin&nbsp;Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.

çocuk olmak, çocuk kalmak, özgürce çocukluğu deneyimleyebilmek

Çocuktuk. Çocuğuz! 

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,N'abersiniz? Bugün İstanbul aşırı güneşli. İki kapalı, yağmurlu, rüzgârlı ve soğuk günün ardından, kendi kendime ‘tamam bugün evde iş yapacağım!’ sözünü verdiğim an gülümsedi gökyüzü bana. Gülümsedi ve dedi ki, ‘hava kapalıyken kendine böyle sözler vermek kolay, bakalım ışıl ışıl, sıcacık güneş yüzüne vurunca sözünü tutabilecek misin?’ Tutarım. Var mı? (tutamadı). İş yaparken tüm gün kapananlardan mısınız, yoksa ara verenlerden mi?&nbsp;Benim duruma göre değişiyor ama araştırmacı/akademisyen-imtrak şapkamı taktığımda 6-7 saat kalkmadan iş yapmak bana iyi geliyor. Konsantre oluyorum. Aceleye getiriliyormuş gibi hissetmiyorum. Oh, diyorum,&nbsp;tüm saatler benim. Yazı-akademi dışındaki iş şapkalarımda da tam tersiyim. Hep aralar, yürüyüşler, kahveler… Bunlara ihtiyaç duyuyorum.&nbsp;Sanırım olay yine her zamanki gibi dengede bitiyor. Robot değiliz ki şekerim, tabii ki duracağız, dinleneceğiz, nefesleneceğiz. Motorların bile soğumaya, elektroniklerin bile şarj olmaya ihtiyacı yok mu? Var. Eee, o zaman?Eee, o zaman ben bir dışarı çıkıp güneşin tadını çıkarayım.&nbsp;(20’lik girişini kendini&nbsp;iş yapmamaya ikna etmek için kullanamazsın Yasmin).(ama kullandım).Ara verebilmeye de, harıl harıl çalışmaya da,&nbsp;Şerefe!Yasmin &lt;3Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V?utm_source=aposto" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;

ekonomi, graeber ve rüyalar

Sahi biz neden çalışıyoruz?

Selam 20’likler ve 20’lik kalanlar,Nisan geldi, hoş geldi diyebilir miyiz? Baharın sıcaklığı hâlâ kemiklerimizi ısıtacak seviyeye gelmemiş olsa da, hissiyat olarak ben kış aylarını kapadım, benim için artık sadece bir mevsim var: YAZ. Böyle diyorum ama daha önce 20’likte söylediğim gibi ben geçiş mevsimlerini çok severim. Sonbaharın o ilk yaprak hışırtısı, ilkbaharın ilk ince ceket-tshirt ile çıkabildiğin gecesi... Bunlar beni heyecanlandırır. Heyecanlandırır ama şu an aklımda sadece deniz ve beni battaniye gibi saracak haziran, temmuz, ağustos var. Eeee tabii bir de mayıs. Ama mayısın nedenini biliyoruz.&nbsp;Bu hafta yoğun gündemler, geçişler, değişimler ve ılınmamakta ısrar eden havalarda bize dost olan bir şeye bakıyoruz. Diziler. Bizi bazen aşina olduğumuz olaylara ayna tutarak düşündüren, bazen de uzak diyarlara götüren o diziler. Uzak diyarlar diyorum ama bu hafta çok uzaklara gitmiyoruz. Türkiye’deyiz. Kıstık ışıkları, uzattık bacaklarımızı, aldık battaniyemizi, belki yasladık kafamızı sevdiğimizin koynuna, belki sarıldık kedimize, köpeğimize, üfledik çayımıza, açtık televizyonu — aa dur internete bağlı değilmiş televizyon… Neydi ya bunun şifresi? Heh tamam. O zaman başlıyoruz?&nbsp;İyi seyirler?Yasmin&nbsp;Not. 20’lik artık okurken bir yandan da dinleyeyim diyenler, yolda kulağımda 20’lik olsun diyenler ve diğer herkes için her hafta cumartesi günü Aposto Radyo’da. <a href="https://open.spotify.com/show/4AWT9fODgtApUK6F27Zb7C?si=0e0060fab8314d00" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a><a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/3W0exlVDYwL6AarITAmu5V" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buradan </a>dinleyebilirsiniz.&nbsp;

Kızılcık Şerbeti, Fatma ve Gibi

Dizi de gibi, hayat da gibi

Kültür hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Kültür

Social issues related articles and publications

Social Issues

Doktorun önerdiği ‘evde istirahat’ımın ikinci gününde ben zaten varoluşsallık vortex'imde bir gezintiye çıkmıştım. Daha önceki yazılarımdan da bilirsiniz, (bkz. <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/6167a9020a23b40006f3686d" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kapitalizm fırtınasının ortasında nezle olmak</a>) ben hastalanıp evde durmam gerektiğinde düşüncelere dalıyorum — hepimiz gibi. Eğer Hannah Arendt’in tanımı ile İnsanlık Durumu, vita activa yani ‘aktif hayat’ın tüm getirileri ise — doğum, öğrenme, duygu, arzu, ahlak, çatışma, ölüm — &nbsp;20’lik Durumu da benim tanımımla duramamak, her şeyi sorgulamak, durmadan yol değiştirmek ve ‘ben n’apıyorum ya?’ diye sormak oluyor (kendimi 20. Yüzyılın en önemli siyaset bilimcilerinden biriyle bir tutmuyorum tabii ki, altını çizelim :)) Neyse.. Ne diyorduk? 20’lik Durumu.Yüksek lisansımı mayısta bitirirken ‘ay dinlenebileceğim bir ay istiyorum sadece, çok yoruldum, yaz yaz, araştır araştır, çalış çalış’ diye yakınıyordum. Şimdi de ‘EVDEN ÇIKARIN BENI’ diye Eric Andre’nin, Eric Andre Show’da metal çitlere vurması edasında bir şey yaşıyorum (<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=soDG0276JEs" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a>.)<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1686231766461.gif" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eric Andre Show'dan bir klip. "Let me in," diye bağıran Eric Andre.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu ne şimdi?&nbsp;Bir kendimize gelelim, değil mi? Çok şükür sağlıklıyız (neredeyse), evimizi seviyoruz, işlerimizi evden yapabiliyoruz, değil mi Yasmin hanım? Nedir bu? Yoğun bir dönemin ardından dinlenmek, iyileşmek, durmak da bizim hakkımız değil mi? Bir de üstüne hastasın yani — tamam kendime kızmayı durdurup sadede geliyorum!Bu ne biliyor musunuz?&nbsp;Klasik bir ‘durana kadar düşünmeme’ vakası. Yani o yoğunluğu yaşarken düşünmeden hızlıca hayata devam edip, sadece nefeslenirken tüm bastırdığın düşüncelerin, soruların, korkuların, mutlulukların ortaya çıkması. Zaten varoluşçuluk bir felsefe olarak, temelleri 19. yüzyılda Søren Kierkegaard tarafından atılsa da, İkinci Dünya Savaşı döneminde, özellikle Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir ve Albert Camus sayesinde popülerleşiyor. Neden? Çünkü dünya savaşı, Naziler, Hiroshima’daki atom bombası derken Patrick Baert’ın varoluşçuluk üzerine yazdığı kitapta da bahsettiği gibi, ‘varoluşsal bir an’ yaşıyorlar. Bu sırada da İnsanlık Durumu gibi birçok farklı düşünce ile karşı karşıya geliyorlar. Standford Üniversitesi’nin Felsefe Ansiklopesi'nde <a fr-original-style="" href="https://plato.stanford.edu/entries/existentialism/#:~:text=As%20an%20intellectual%20movement%20that,all%20of%20which%20created%20the" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yayımlanan</a> bir makale, bu dönemde ölüm, özgürlük, anlamsızlık gibi konseptler üzerine çok kafa yorulduğunun altını çiziyor.Varoluşsal krizler, büyük değişimler ve travmaların ardından gelir. Tabii, varoluşsal düşüncelere kapılmak için dünya savaşını deneyimlememiz ya da başka büyük travmalar geçirmemiz gerekmiyor. Bu düşünceler yoğun süreçlerin, kapanışların, bitişlerin ardından bizi bulabiliyor.Mesela ben tezi bitireceğim, istifa edeceğim, seçimlerde çalışacağım, seçimleri atlatacağım, mezun olacağım derken birçok şeyi beynimde kilitli bir kutuya koyup evde oturana kadar açmamışım. 3 Mayıs günü tezimi teslim ettiğim saniye rahatlayacağımı sanmıştım. Hiç rahatlamadım. Aynı programdaki başka arkadaşlarıma sordum. Eee, onlar da rahatlamamış. Tamam notları almadık ama insan bir ohh çekmez mi? Şimdi geriye baktığımda tüm bu şeyleri beynimde işleme şu ana kadar almadığımı fark ediyorum. Hazmedememişiz ki. Biri bize papatya çayı getirsin… İki senelik yüksek lisans programıma daha yeni başlamamış mıydım ya? Ne mezuniyeti? Şimdi n’apıcam? Bu nasıl bu kadar çabuk geldi ki şimdi?&nbsp;Sanki bir çocuk gelmiş, bizim dünyamızı, kırtasiyelerde satılan lamba dünya küreleri gibi hızlıca çeviriyor da çeviriyor — ya bir dur! Bu arada kaç kere mezun olduk, bazı şeylere alışacağını umuyor insan…&nbsp;Tabii şu ana kadar düşünmem gerekmeyen her şey bir anda üstüme yığıldığında da biraz tutuşuyor insan. Ne yapacağını şaşırıyor. Böyle durumlarda da kendime şu kelimeyi hatırlatıyorum: peyderpey.Her şey yerine oturur. Yavaş, yavaş. &nbsp;Kapanışlar bazen güzeldir, yeni şeylere yer açar. Zaman çabuk geçiyor, evet, ama o hızın içinde küçük duraksamalar yakalamak mümkün. Onlara tutunmak lazım. Tutunmak, durmak, düşünmek lazım. Kendimize bu zamanı tanıyabilmek lazım.

Varoluşsallık Vortexinde bir Gezinti

Bence evlenme, çocuk sahibi olma, sünnet olmak tebrik edilmemeli. En fazla hayırlısı olsun gibi bir iyi dilekte bulunulabilir. Bu konuyu karıştırıyoruz, tebrik edilebilmesi için bir başarı olması gerekir. Örneğin bir okuldan mezun olmak. Bunca sınavlar, konuyu anlamak için patlatılan kafalar ve istenilen yeteneklerin kazanılması başlı başına büyük başarılardır ve bunların neticesindeki mezuniyet tebrikler eşliğinde kutlanmaya değer.Aklımıza ilk üniversite mezuniyeti geliyor ama bunun anaokulu mezuniyeti de var. Mesela benim makasla düz bir çizgiyi kesemeyen mühendis tanıdığım var. Keşke herkes anaokulundan laylaylom mezun olmasa. Sormadım ama umarım boş alanları dışarı taşırmadan boyayabiliyordur. Yetkinliklerin tescili olan diplomalara güveniyoruz. Güvenmek istiyoruz. Güvenemememiz farklı bir konu tabii, ileri bölümlerde oraya da geliriz. Süpersonik bir okuldan mezun olurken, muazzamiko bir mezuniyet balosuyla kutlamak hakkımız. Balo salonuna şık elbiselerinizle girip etraftaki diğer şık giyimli dönemdaşlarınızı süzdüğünüzde bazılarının eksik olduğunu fark ediyorsunuz. Özellikle laboratuvar ödevlerinde birlikte deneylerle boğuştuğumuz arkadaşınız eksik. Peki bir öğrenci neden mezuniyet balosuna gitmez?Ben mezuniyetimi YouTube’dan izledim. Pandemiden dolayı yapılamayan mezuniyet törenim iki yıl sonra çarşamba günü saat sabah 11’de düzenlendi. Ben şehir değiştirip mesleğimin birinci yılını tamamlamak üzere olduğum için maalesef katılamadım. Sağ olsun Yeditepe Üniversitesi YouTube’a törenin videosunu yükledi. Ben de adımın okunup, sınıf arkadaşlarımın alkışladığı kısmı ailemin mesajlaşma grubuna gönderdim. Annem sağ olsun “👌🏻🥰” , babam “👨🏻‍🎓💥” ve kardeşim “💪🏻🕺🏻” emojileriyle kutladı. Hintli mühendisleri YouTube’dan izleyerek birçok konuyu öğrendiğim düşünülürse, pek de garipsemiyorum. Dolayısıyla hem mezuniyet törenime hem de mezuniyet baloma katılamadım.Geçtiğimiz hafta, podcastimizin özel sağlık sigortası Dr. Seçil’in, Kuşadası’nda bir oteldeki mezuniyet balosuna birlikte katıldık. O günün detaylarını bu yazının altındaki podcast bölümünden dinleyebilirsiniz. Keşke benim de böyle bir balom olsaydı diye iç çektim. Dönemdeki herkes bir aradaydı, resmiyet dışı bir ortamda olmanın rahatlığı vardı, herkes güzel güzel giyinmişti, haklı gururları yüzlerinden okunuyordu. Beklenmedik şekilde herkes dans etti, nerdeyse herkes çekinmeden eğlendi. Alkol ve atıştırmalıklar ortamı iyice gevşetti. Herkesin başının üstündeki baloncuklarda “Altı&nbsp;sene bitti ha, önlük giyme töreni ile bu balo arasındaki zaman hem çok uzun hem kısacık. Hep iyi hatırlayacağım şekilde bu dönemi tamamlıyorum.” yazılarını okuyabiliyordum. “Bu sefer konuştun konuştun yoksa onunla bir daha konuşamam,” diye hâlâ kararsızlıkla bekleyenleri de okudum. Birlikte fotoğraf çekiliyorlardı fakat birbirlerini zor buluyorlardı. Telefonla yerlerini tarif etmelerine rağmen dönüp duranların baloncuklarında “Aslında geçen not istemiştim olduğunu bildiğim hâlde, yok demişti bana. Fotoğraf çekilmeme gerek yok” yazdığını net gördüm. Bazı dedikoduları ve ayağı kayıp düşenleri ertesi sabah magazinden takip ettik.&nbsp;Ee, her şey güzeldi de neden gelmeyenler vardı hâlâ? Tabii ki maddiyat bunun ilk sebebi. Ona ne diyebiliriz ki? Törende görüşmek üzere deriz. Bazıları için, beğendiği yanları imzalı ayakkabıyı birkaç ay sonra alsa belki maddi olarak rahatlayacağını hatırlatabilirim. Son sınavlara çalışayım diyenlerin bahanelerini yemiyoruz maalesef, öyle bir günle sınav geçilmez. Çekingen olabilir, dans etmeyi sevmeyebilir, zaten düğündekiler gibi kolundan tutup sahneye çekenler olmadığı için buyursunlar gelsinler. Birlikte izleyelim, yiyelim, içelim sohbet edelim. Tüm yıl sweatshirt giyen çocuğu bir de papyonlu gömlekli görüp ‘aslında gideri varmış’ diyelim. Güzel olma hedefi ile çıkılan makyaj yolculuğu, Afyon dinlenme tesislerinde durup yüzü katman katman yağ içinde kalmış gibiliğine gülelim. Sevgilim yok o zaman gelmeme de gerek yok derseniz, alınırız biz geçici arkadaşlar ne güne duruyoruz. Okul bitince arayıp sormayız ama birlikte olduğumuz zamanlar can ciğerizdir. Gönlünü hoş tutacağımızdan emin olabilirsin. Alkollü ortamlarda bulunmak istemiyorum dersen ‘İçilenlerin çoğu su zaten alkol sayılmaz sen istediğini buyur iç’ derim. Kızılcık Şerbeti ile ilgili bölümü <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/642e8dc224fcc10006983cf1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> okuyabilirsiniz.Tüm mezun olan arkadaşlarımızı tebrik ediyorum. Bir kere mezun oluyorsunuz buyurunuz efenim hakkınız olan balonuzda gönlünüzce eğleniniz. Bahanelerinizi mümkünse bertaraf edip bir dönemin sonunu arkadaşlarınızla kutlayınız. Hem bakın sosyal medyada paylaşılacak fotoğraflar da çıkar. Törende veya baloda çekildiğiniz fotoğrafları bize de gönderebilirsiniz. Bu bültenin başından beri birkaç nesli mezun ettik. Daha nicelerini edeceğiz. Resimleri dışarı taşırmadan boyayınız efenim.&nbsp;20'li yaşlar bölümünü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/0RaaPi6mzq2iJDo3Q8jZ7P?si=cdd7bbd5900b4e67" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> dinleyebilirsiniz.&nbsp;<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/0RaaPi6mzq2iJDo3Q8jZ7P?si=cdd7bbd5900b4e67" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2023/5/2023-06-08T13:54:57.122Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="3.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

Mezuniyet Balosu

Kabul ediyorum Anka kuşu ile tanışmam şanını kaybetmiş problematik yazarımız J.K. Rowling sayesinde oldu. &nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=vQmzrMBAAgE" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Harry Potter ve Sırlar Odası</a>’nda Dumbledore'un ofisinde yaşlanmış Anka kuşunun bir anda alevlenip küllere dönüştüğünü gören minik Harry şok geçirir. Merdivenlerden mükemmel sakalı ve yarım ay şeklindeki gözlükleri ile Dumbledore belirir ve Harry’e açıklar:&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 218, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 218, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“...ölme vakti geldiğinde Anka kuşları yanmaya başlar ve sonra küllerinden yeniden doğarlar. Ankalar büyüleyici kuşlardır. Çok ağır yükler taşıyabilirler ve gözyaşları iyileştirme özelliğine sahiptir.”</blockquote>Son birkaç gündür bu sahneyi düşünüp kendime şunu soruyorum: ‘Biz Anka kuşu muyuz?’Uzun soluklu ve stresli dönemlerin ardından varılan sonuç herkesi yazar yapar. Yok öyle yazar değil. Senaryolar yazan ve önümüzdeki dönemin nasıl şekilleneceğiyle ilgili kurgular geliştiren insanlar ortaya çıkar. Kimi daha pozitif bakar, kimisi ile felaket tellallığı yapar durur. Bundan sonra bizi neyin beklediğini bilemez, bu bilinmezliğin verdiği rahatsızlıkla tahmin yürütmeye çalışır insan. Ne olacak? Nereye gidiyoruz? Neler değişecek? Neler iyileşecek? Neler aynı kalacak? Neler kötüleşecek? Bu sorular durmadan sorulur. Tahmin yürütülür, analiz edilir, duyumlar paylaşılır ama çoğu zaman ortaya çıkan bilgiler ne güven verir ne de rahatlık.İki tur seçim stresinden çıkmış grup olarak 28 Mayıs gecesi çok farklı duygular yaşadık. Konuştuğum insanlardan bazıları ‘bu memlekette artık kalınmaz,’ edasında cümleler kurarken, bazıları ‘biz yürüdüğümüz yolda ilerlemeye devam edeceğiz,’ diyerek mücadelenin bitmediğinin altını çizdi. Ekonomi, kadın hakları, azınlık hakları, bu ülkede LGBTİ+ olmak ve göçmen sorunu dahil birçok konuda kaygılar paylaşıldı. Ve bu kaygılar çok gerçek. Bu seneki seçimlerden önce de çok gerçekti, şimdi de tam güç devam ediyor. Her gün moralimi daha çok bozan haberler çıkıyor; Eurovision’u kazanmayı hak ettiğini bin kere söylediğim Manga solisti Ferman Akgül’ün ona laf atan sanatçıları seçimden sonra dava etmeye karar vermesi mi dersiniz, üç eşli milletvekilleri mi dersiniz, TBMM’de kadınlara saygıyı bırakın kadınların varlığını önemsemeyen milletvekillerinin bulunması mı dersiniz… İnsan nereden tutacağını şaşırıyor. Şaşırıyorum ama bir yandan da bir umut var. Neden? Çünkü konuya sanırım Anka kuşu mantığında yaklaşıyorum. Belki bu ülkenin parlaması için ilk olarak tamamen sönmesi gerekiyor. Belki o zaman küllerimizden ortaya daha iyi, daha güçlü, daha özgür çıkacağız. Evet, korkutucu. Ama sanırım bana bu düşünce yardımcı oluyor.&nbsp;Bu süreçte de, ne kadar zor olursa olsun, benliğimizi tüm gerçekliği ile yaşamamız, sevincimizi kısmamamız ve devam etmemiz önemli olacak. 29 Mayıs'ta sokağa çıkarken neredeyse simsiyah giyinecekken, kendimi durdurup beyazlar, maviler giydim. Arkadaşlarımla buluştuğumda topluluk içinde bu kadar şakalaşıp gülmesek mi dedim. Sonra da 'aaa kendine gel, tabii ki güleceksin, hatta yüksek sesle güleceksin' dedim kendime. Sevdiğim dergilerden <a fr-original-style="" href="https://www.themarginalian.org/?mc_cid=2f9a973a58&mc_eid=461b12f032" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Marginalian</a>’da, Maria Popova, &nbsp;René Magritte’in sanat eserlerinin ve hayat felsefesinin temelinde içimizdeki mutluluğu bulmak ve onları başkalarında da ortaya çıkarmak olduğunu yazıyor.İki dünya savaşı yaşayan Magritte, sanatında gerçekliği değiştirebileceğini, ona birazcık mizah, birazcık sihir ve birazcık neşe katabileceğini paylaşıyor. ‘Savaş ve çok fazla ızdrap deneyimlemek bana en önemli şeyin gözler ve zihin için sevinci kutlayabilmek olduğunu öğretti,’ demiş Magritte. Hayatın ‘korkunçlaştırılmasının’ kolay olduğunu ve insanların kötü senaryoları gerçeklik kabul etmesinin sadece tembellik olduğunun altını çiziyor. Dünyanın korkunç bir yer olduğu gerekçesini &nbsp;‘banal’ buluyor. Buna da çözümünü kısaca çevremize sihirliymiş gibi bakmaktan geçtiğini söylüyor. Unutmuyoruz, en büyük direnişlerden biri neşedir.<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1685626386171.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.85" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">&nbsp;La Trahison des images, René Magritte, 1928-29, LACMA<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Magritte'in en bilindik eserlerinden ‘La Trahison des images’da bir pipo çiziminin altında ‘ceci n’est pas un pipe,’ yani ‘bu bir pipo değildir’ yazıyor. Neden? Çünkü gerçek bir pipo değil. Bir pipo çizimi. Magritte sanatını hakikat olarak görmemizi istemiyor. Aynı zamanda kelime ile görselin bağlantısını da yok etmek istiyor. Ee, bundan bize ne?&nbsp;Bu seçimler de bizim sonumuz değil. Seçim-sonuç&nbsp;ilişkisi yapıp, umutsuzluğa kapılmamamız gerekiyor. Konuya genel yaklaştığımın farkındayım, çok fazla problem ile yüzleştiğimizin de farkındayım ama yine de devam etmeye devam etmemiz gerekiyor. Gördüğümüz şey umutsuz bir son değil, gördüğümüz şey sadece bir seçim sonucu. Belki bunu basite indirgeyip tüm anlamlarından uzaklaştırmak da bizim hayata bu sihir ve neşe ile yaklaşma denemelerimizi kolaylaştırır.Ve belki, evet belki, bu ülke, Harry Potter’ın o sahnesinde, küllerin arasından minik kafasını çıkararak ‘graaaa’ diye bebeksi bir ses çıkaran bir Anka kuşu. Biraz yılgın, biraz debelenmiş ama yeniden doğmaya ve iyileşmeye hazır… Vakti yaklaştı.

Yandık bittik kül olduk. Sonra da yeniden doğduk.

Yazı: <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/a/mervenurokutan" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Merve Nur Okutan</a> ve <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/a/62de71e255f553000627376f" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Irmak Hacımusaoğlu</a>Bu hafta pek keyfimiz yok, biz de ikimizin artık keyiflerinden bir yazı yazdık.İzlediğimiz bir şey: Kızılcık Şerbeti. Kutuplaşmalara ve nefret dolu politikaya karşı antibiyotiğimiz güncel Türkiye röntgeni <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/bir-turkiye-gercegi-turk-dizileri-nursemalar-ve-sansur" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kızılcık Şerbeti</a> oluyor gene.&nbsp;Haftanın içeceği: Bir bardak soğuk su.Bir yiyecek: Hülya Hacımusaoğlu’nun incirli süt tatlısı. Nahoş günlerde bile ağız tadını korumak isteyenlere. Tarif isteyen ulaşsın.&nbsp;Bir şarkı: Özdemir Erdoğan - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/2cJhhpxflevAtPFku1kxID?si=5f821a3f078e488b" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gurbet</a>. Kime desem derdimi ben bulutlar?&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1685631931026.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="9.48" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bir kitap: Orhan Pamuk - Cevdet Bey ve Oğulları. Osmanlı'nın son, cumhuriyetin ilk yıllarına harika bir bakış. Zamanın fotoğrafı, şu an yaşananlara ayna niteliğinde.Bir film: Yorgos Lanthimos’tan Köpek Dişi (Dogtooth). Rahatsız edici bir film. E biraz da rahatsız olalım, dedi keyfimiz. İnsana doğruluğunu sorgulama fırsatı vermeden dayatılan bilgilerin ne kadar absürt olursa olsun insanın kutsalı olabileceği ve hayata dair tüm inanışlarını şekillendirebileceği ile ilgili bir yerden görebiliriz bu filmi.&nbsp;Yanım(ız)dan ayrılmayan bir şey: Alerji ilaçları ve kağıt mendil. Hoş geldin ya şehri polen!<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1685631730021.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.76" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cevdet Bey ve Oğulları, alerji ilaçları ve kağıt mendil<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir yazı: Tanıl Bora, milliyetçilik gerçekten yükseliyor mu yükselmiyor mu diye <a fr-original-style="" href="https://birikimdergisi.com/haftalik/11416/milliyetcilik-yukseliyor" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">tartışmış</a>, olabildiğince yalın biçimde.&nbsp;Bir albüm: <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/2UU0byg7ixOnleTAnbpOgs?si=o9k7VNyUTvOnObaHBBbuag" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sakin - Hayat</a>. Ortak sevdiğimiz şarkı ise <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/track/1x2DfhYGDRLQGHXWv88cm6" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İkarus Başarsa</a> &lt;3&nbsp;Bir söz: Bırakın gençler oynasın!<img src="https://images.aposto.com/2023/5/4/1685631805835.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.05" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/altplatform/?igshid=NTc4MTIwNjQ2YQ%3D%3D" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">[alt] Prodüksiyon</a>’un eski ofisinde çekilmiş bir fotoğraf. Slogan ise Berkin Elvan için atılmıştı.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Merve, Irmak ve Keyfim'in bu gezintisinden umarım sizler de keyif almışsınızdır! Tavsiye istediğiniz konular için <a fr-original-style="" href="mailto:20likbulten@gmail.com" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">20likbulten@gmail.com</a> 'a e-posta atabilir ya da <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/20likbulten/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram</a> üzerinden ulaşabilirsiniz.

Keyfim Bilir #3

Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsanız da paylaşmış oldum) Anda.Mısın ile işbirliği yapıyorum, ayda iki kere hesaplarında çektiğim videolar paylaşılıyor. Geçtiğimiz hafta da çekebileceğim en politik, en taraf belli eden videoyu çektim —benim standartlarımda. Bazıları sevdi, bazıları sevmedi. Videonun başında da belirttiğim gibi kültürel mozaiğin âlâsı olan memleketimizde fikir ayrılıkları normal, herkese hitap etmeye çalışmak da nafile.20’likte de Anda.mısın ile yaptığım seride de kapsayıcı olmak ve ayrıştırmamak adına, açıkça taraf belirtmeden hayatıma devam etmeye çalışıyorum. Ama tabii mutfak konuşması yapan Kılıçdaroğlu gibi elimde çay ile video çekince bu mesaj biraz bulanıyor. Bulanıyor ama zaten her zaman bulanık değil miydi? Gezi’nin 9. yıl dönümünde <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/park-bulteni" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Park Bülteni</a> adında bir sayı çıkmadım mı? Saraya seslenmedim mi? Yazıları okuyunca zaten bir tarafta olduğum belli olmuyor mu? Eee, oluyor. Herkesin bir tarafı, bir düşüncesi var, olmalı zaten.Uzun bir süre kapsayıcılık ile fikir paylaşmamayı/tarafını belli etmemeyi aynı kefeye koydum. Sanki kapsayıcı olmak için biraz susmak lazımmış gibi. Sonradan fark ettim ki zaten asıl problem bu. Kapsayıcı olmak için susmak değil, başkalarını da dinleyebilmek gerekiyor.Polarize bir toplumun en büyük örneği bu. Fikir ve taraf beyan etmek direkt diğer tarafı yok etmemeli. Farklı düşünceler, farklı görüşler, farklı inançlar aslında bir arada var olabilmeli. Kimse de bunun karşısında dışlanmış hissetmemeli. Problem, bir tarafın diğer tarafı görmezden gelmesi, yok sayması, yalanlaması ve kötülemesi ile oluşuyor. Birbirini dinleyebilmeli insanlar. Anlamak zorunda değil, katılmak zorunda da değil. Ama duyabilmeli. Ben de kimi zaman başkalarını duymakta çok zorluk çekiyorum. Ama bunun sorumlusunun yıllardır kutuplaşmayı mümkün kılanlar, nefret söylemleri ile toplumu zehirleyenler olduğunun da farkındayım. Panzehri de uçlardan uzaklaşmak. Kutuplar soğuk oluyor, bizim ihtiyacımız olan biraz ısınmak.&nbsp;Şu kaosta birbirimize tutunmazsak yalnızlık içinde kayboluruz canım 20’likler.

Açıkça fikir paylaşmak ve kutuplaşma üzerine

20’lik ekibi olarak her ay olduğu gibi bu ay da, mayıs için neler çıkarabileceğimizi konuşmak için toplandık. İlk iki hafta nispeten kolaydı, seçim öncesiyle ilgili olacağı aşikâr. Üçüncü hafta, yani bu perşembe içinse hiçbir şey belli değildi. Normalin aksine asla belli bir plan yapamıyorduk, seçimin nasıl biteceği (ve hatta seçimin bitip bitmeyeceği) belli değildi. Nitekim şu an bile neler olacağını bilmiyoruz. Böyle kritik bir dönemde sizlerden uzak kalmak istemedim ama bu yazıda ne anlatsam diye de çok kararsız kaldım. Sonunda sevgili amcamdan öğrendiğim ve çok sevdiğim bir hikâyeyi sizlerle paylaşmaya karar verdim, umarım sizin de hoşunuza gider.***&nbsp;Zamanın birinde, bilge bir ihtiyar amca varmış. Bu amcanın da dünyalar güzeli bir atı. Bir akşam ne olsa beğenirsiniz, bu güzelim at kaybolmuş. Diğer köylüler üşüşmüş amcanın başına. “Sen ne şanssız adamsın, güzelim atından oldun. Vah vah…” diye başının etini yemişler adamcağızın. Amca sakin, durun daha, demiş. “Şanslı mıyım şanssız mıyım bilemeyiz. Sadece atım gitti.” Köylüler şaşırmışlar hiç üzülmemesine. Nitekim bir süre sonra at geri dönmüş, hem de başka atlarla beraber! Köylüler gelmiş yine, ne kadar şanslısın yahu, demişler. “Başına talih kuşu kondu resmen.” Dur bakalım, demiş yaşlı amca. “Sadece atlar geldi.” Köylüler dalga geçmişler yine bu bunak adamla. Önce üzülmesini bilmiyordu şimdi de sevinmesini bilmiyor, deli midir nedir. Sonra bir de ne olsun, amcanın evi geçindiren oğlu bu atlardan birini ehlileştirmeye çalışırken attan düşüp ayağını kırmış. Gelmiş mi yine köylüler… “Vah vah, bu atlar yüzünden oğlunun bacağı kırıldı, ekmeğinden olacaksın. Yandın bittin sen zavallı adam.” Amca istifini bozmamış, "Siz," demiş, "her şeye böyle erken mi karar verirsiniz? Sadece oğlum bacağını kırdı.” Biraz zaman geçmiş, ülkede savaş çıkmış. Padişah ferman vermiş, eli ayağı tutan her erkeği orduya alacakmış. Geri dönecekler mi belirsiz… Herkesin oğlu giderken, bir tek bizim amcanın oğlu ayağı kırık diye orduya alınmamış. Köylüler gelmiş yine, demişler “Sen ne biçim adamsın, meğer çok şanslıymışsın. Bak bizimkiler gitti, seninki yanında.” Amca ne demiş tahmin edersiniz artık… “Sadece oğlum ayağını kırdı ve burada kaldı. Ne olur bilinmez.”***Bunu niye mi anlattım? Seçim gününde ve sonrasında umutsuzluğa kapılan arkadaşlar oldu. “Bitti bu iş, bir şey değişmez bu ülkede” falan diyenler. İnsanım tabii, canım sıkıldı ama neyse ki aklıma bu hikâye geldi. Sadece seçim ikinci tura kaldı diye hatırlattım kendime. Ne olacağını bilemeyiz. Hem 20 yıllık bir dikta sürecinin tek turda bitmemesi, özellikle bütün kanallar ve ekonomik güç iktidarın elindeyken o kadar da garip değil bana göre. Bir yandan da ‘nasılsa sonuç belli’ diye havlu atmak (oy vermeye gitmemek mesela) bu durumda henüz olmayan bir gerçekliğin gerçekleşmesine hizmet etmek demek <a fr-original-style="" href="https://positivepsychology.com/self-fulfilling-prophecy/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">(kendini gerçekleştiren kehanet</a>.) İlk turda bitireceğiz sloganı içimize işlemiş olabilir ama kimse de 'ikinci tura kalırsak yandık bitti' demedi. Özellikle bu noktada, daha mücadelenin ortasındayken kalkıp pes etmenin veya adayı sorgulamanın hiçbir faydası yok. Yaşlı amca benimle hemfikir olur muydu bilmem ama benim için bir gerçek daha var sizlerle paylaşmak istediğim: bazı şeyler sallandı. Sallanan her şey değişip dönüşmeye mahkumdur dostlar. Hayal kırıklığının verdiği umutsuzluğun bizi mücadele etmekten alıkoymasına izin vermemeliyiz.Umutsuzluğun bir kaynağının da bunca sorun, açlık, yozlaşma varken ve önlenebilir ölümler “fıtrata” yıkılırken, şu anki iktidarın nasıl bu kadar çok oy alabildiği olduğunu gözlemliyorum. Naçizane hatırlatmak isterim ki manipülasyonun bol olduğu bir ülkeyiz. Başka hangi ülkede TV programlarında “XX simülasyonu” diye iki farklı gerçeklikten söz edilir? Unutmayalım ki sadece kendi iç gruplarıyla paylaşım yapıp hâlâ ülkemizi dış dünyaya parmak sallayan ve bir o kadar da tehlike altında olan bir süper güç zanneden kitleler var. Ekonomik ve politik diğer sorunları nasıl görmüyorlar diyebilirsiniz, haklılık payınız da var. Görmek yetmiyor ki bazen diyorum buna da. Yer yer ilahlaştırılmış bir şekilde algılanan siyasilerimizin, sorunları dış güçlere (dış mihraklar, bilmem ne lobisi, terör örgütleri) yıkması hem paranoya ve korkuya sebep oluyor hem de bu korku onlara güç katıyor. Manipülasyonun gücü maalesef kurbanını kör edebilir. Kanıtları saklar veya farklı lanse eder manipülatörler. Ki kurban da bu kanıtları görse bile algılamak bile istemez bazen. Ekrem İmamoğlu’ya yapılan saldırıda kim suçlu diye sorulduğunda “tabii ki Ekrem, suçlu olmasa niye taş yesin” denmesi gibi… Kurban başkalarını suçlamaya dünden razı gelebilir hatta çünkü bugüne kadar kurban olduğu efendisini kaybederse kendi değerinin kalmayacağına inanır. Tabii içselleştirdiği korkudan da başına çok kötü şeyler geleceğini düşünür.&nbsp;Uzun lafın kısası, hayal kırıklığının bizi mücadeleden alıkoymasına izin vermemeliyiz. Bu 20 sene içinde birçok kez yaşadım bunu ben de, fakat şu an için buna takılı kalmanın bir faydası yok. İçimizde (doğal olarak) ortaya çıkan öfke, umutsuzluk gibi hislerimizi sadece 10 gün ertelemeye davet ediyorum sizleri.Unutmayalım ki ilk turda kimse kazanamadı, sadece seçim ikinci tura kaldı…Not: Karadağ, ilk turda daha düşük oy olan muhalefetin adayına ikinci turda kazandırdı. Ne de olsa hayat dinamik, ihtimallerin heyecanına üzülmek yerine bu sefer sarılalım derim.

İhtiyar amca ve atı: Seçim ikinci tura kaldı

14 Mayıs seçimleri sona erdi, hepimiz gözlerimizi ikinci tura çevirdik. 28 Mayıs’ta halk, beş yıl daha ülkeyi yönetecek kişiyi belirlemek üzere Kemal Kılıçdaroğlu ve Recep Tayyip Erdoğan arasında son tercihini yapacak. Ancak 28 Mayıs’a kadar atlamamamız gereken bir tarih daha var: 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı.Gençlik bayramımız yaklaşırken, gelin biraz bu ülkeden neden genç siyasetçi çıkmadığından ve aylardır evimize zorla misafir olan başımızın tatlı belaları “siyasetçi dedelerimizden” bahsedelim.Son birkaç aydır evde şöyleyiz: Bir kanepede ben, eşim ve kedimiz oturuyoruz. Hemen yanımızda sevgili Kemal Kılıçdaroğlu (74) var, Meral Akşener (66) ile birlikte oturuyor. Karşı koltukta Erdoğan (69) yanına Bahçeli'yi (75) almış. Köşedeki berjerde ise Muharrem İnce (59) oturup çayını hüpletiyor. Çayları açık koyuyoruz çünkü tansiyonları çıksın istemiyoruz.&nbsp;TÜİK’in <a fr-original-style="" href="https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Adrese-Dayali-Nufus-Kayit-Sistemi-Sonuclari-2022-49685" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">2022 verilerine</a> göre Türkiye’de 35 yaş altı nüfusun oranı yaklaşık yüzde 50. Yani her iki kişiden biri 35 yaşın altında. Bu genç nüfusu yöneten ve yönetmeyi vadedenlerin neredeyse tamamı 60 yaşın üstünde. Konuyla ilgili araştırma yaptığımda Amerika Birleşik Devletleri’nde de aynı sorunun yaşandığını; başkanların gittikçe artan yaşlılığından halkın memnun olmadığını gördüm. Joe Biden 80 yaşında, Donald Trump başkanlık seçimlerini kazandığında 70 yaşında idi. Konuyla ilgili ne yapılabileceği konusunda verilen tavsiyelerden biri şu: “Seçilme yaşını 18’e indirelim, böylece gençlere siyasette hoş karşılandıkları konusunda bir mesaj vermiş oluruz.” ABD’ye kötü bir haberim var: Biz indirdik, bir işe yaramıyor.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bu Ülkeden Neden Genç Siyasetçi Çıkmıyor?</h3>Evet tecrübe güzel şey, 60-70 yaşında bir insandan öğreneceğimiz çok şey olabilir. Peki onların 20’li, 30’lu yaşlarındaki insanlardan öğrenmesi gerekenler ne olacak?&nbsp;19 Mayıs’ta, 30’lu yaşlarındayken Samsun’a çıkarak bir ulusun istikbalini değiştiren Mustafa Kemal Atatürk, “Bütün ümidim gençliktedir” derken, siz hiç düşündünüz mü? Z kuşağı, TikTok’taki dansları sayesinde tanıyıp sevdiği 60’ına merdiven dayamış Muharrem İnce yerine neden kendi genç siyasetçilerini çıkarıp bağrına basmayı arzulamıyor?Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin 28. Döneminde 600 milletvekili koltuğundan sadece dördü 20’li yaşlarındaki vekillere ayrılmış durumda. Rümeysa Kadak (27), Zehranur Aydemir (25) ve Mesut Bozatlı (29) Ak Parti; Beritan Güneş Altın ise (28) Yeşil Sol Parti listelerinden milletvekili seçildi.&nbsp;Seçim hazırlık çalışmaları sırasında yana yakıla ilk kez oy kullanacak gençlerden oy dilenen diğer partiler, o gençleri temsil etmesi adına kaç tane genç milletvekili adayı çıkardı?&nbsp;Bunların kaçı seçilme olasılığı yüksek, ön sıralardaydı? Özellikle, “Umudumuz büyük, gençliğimiz var” diyen Cumhuriyet Halk Partisi ve İyi Parti’nin, ayrıca Milliyetçi Hareket Partisi’nin bu konuda son derece geride kaldığının altını çizmek gerekiyor.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gençler Siyasete Atılmak İstemiyor mu?</h3>Bu yazı aynı zamanda bir öz eleştiri. Beş yıl önce Türkiye’nin en politik fakültelerinden biri olan İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldum. Dürüst olmak gerekirse, ne ben ne de okuldan mezun olan arkadaşlarımdan hiçbiri siyasetin içinde yer almayı düşünmedik bile. Özellikle politik tansiyonun yüksek olduğu dönemlerde bu fikir aklımızdan geçse dahi, atmosfere hakim olan bıyıklı erkek hegemonyasını görüp korktuk belki de.&nbsp;Hepimiz siyasetle iç içeyiz. Her gün haberleri izleyip ülkenin ahvaline üzülüyoruz. Ama muhalif duruşunu belli etmekten gocunmayan, iktidardan lafını esirgemeyen tanıdıklarımın hiçbiri gerçekten “Dur, ben bu gidişatı değiştireceğim” diyerek kollarını sıvamıyor. Haberleri izliyoruz, muhalif tweet’ler atıyoruz, yazılar yazıyoruz, seçim günü sandıkların başında bekliyoruz. Ama günün sonunda hep ama hep başımızdaki dedelerden bahsediyoruz!&nbsp;Elbette burada suçun büyük kısmı sistemin kendisinde. Kültürel olarak da “yaşlıyı sayma, küçüğü ezme” odaklı bir toplum olduğumuz için gençlerin siyaset sahnesinde yer almaması kimsenin, hatta gençlerin bile umurunda değil. Tüm koltuklar kapılmış ve Türkiye’de siyaset yapmak para istiyor. &nbsp;Ve biz bunu kanıksamış durumdayız. 20’lik yazarı Merve Nur Okutan’ın bir arkadaşı, zamanında siyasete atılmak için yola çıkmış. Parti parti gezerek yapmak istediği projeleri anlatmış. Ama ya torpil engeline takılmış, ya da “Sende daha kendi kampanyan için bile para yok” diye hor görülmüş. Bağımsız aday olmak zorunda kalmış. Merve, kendi tecrübesi hakkındaysa, “Ben sadece bir kadın olarak bile siyasetin içinde yer almak zorunda olduğumu düşündüm, ama bu sisteme güvenim yok” diyor.Sisteme güvenmemekte çok da haklı. İkinci kez AK Parti listelerinden milletvekili seçilen 27 yaşındaki Rümeysa Kadak, TBMM’deki ilk milletvekiliği dönemi boyunca bir tek soru önergesi bile vermemişti. Hangi performans kriterine dayanarak ikinci kez vekil gösterilip yeniden Meclise gittiği konusu, siyasete girmeyi düşünen ülke gençlerinin kafasında soru işareti yaratıyor olmalı. Tecrübesizlik gerekçesiyle siyaset kapısı binlerce gencin yüzüne kapanırken Mecliste bulunan sayılı gençlerden birinin, gençliğin sorunları adına kılını bile kıpırdatmayan bir isim olması; bu kişinin “genç” “kadın” ve “muhafazakâr” nitelikleri sebebiyle “temsili” olarak orada tutulduğunu gösteriyor. Bu tip vekillere siyasetçiler genellikle, “vitrin adayları” diyorlar. Yani vitrinde durması hoş karşılanıyor ama iş gerçekten karar alma süreçlerini işletmeye geldiğinde vitrinde duran bu gençlerin fikrini kimse merak etmiyor.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Halkın Meclisinde Neler Olup Bitiyor?</h3>Birkaç günlüğüne bir milletvekilinin danışmanlığını yapmak üzere Türkiye Büyük Millet Meclisi’ndeki ortamı koklama imkânım olmuştu. Ortam şöyle: ODTÜ, Ankara Hukuk, İstanbul Hukuk gibi prestijli okullardan mezun genç yetişkinler, çoğunlukla 50 yaş üstü ve erkek olan milletvekillerinin danışmanlığını yapıyor. Projeleri, soru önergelerini, konuşma metinlerini hazırlıyor ve bol bol kapris çekiyor. 20’lerindeki, 30’larındaki bu eğitimli ve entelektüel genç yetişkinler neden milletvekili değil de danışman olmaya layık görülüyor? 60 küsur yaşında, son model Mercedes’iyle meclise gelen bir erkek milletvekili, muhalefet partisi üyesi olsa dahi, bir genç kadının istikbaline ve dertlerine dair kayda değer ne söyleyebilir? Parti fark etmeksizin gerçekten aktif olarak çalışan vekilleri tenzih ederek söylüyorum ama neden vekillerin hatırı sayılır bir kısmı meclis koltuğunu emekli olmadan önceki son çıkış, bir prestij meselesi, Meclis restoranındaki ucuz menüler eşliğinde bir sosyalleşme ortamı, belki bir sonraki yerel seçimlerde bir taşra belediye başkanlığına giden bir yol olarak görüyor?Gençler olarak çoğunlukla o kadar umutsuzuz ki onlardan çok daha iyisini yapabileceğimizi düşünmüyoruz bile. Şu an başımızdakileri beğenmiyoruz ama “Ben daha iyisini yaparım” diye kollarımızı da sıvamıyoruz. Bunun bir sebebi kendi ataletimiz, bir sebebi de belki yaşlıların bize bıraktığı miras. Bize bıraktıkları ülkede kazançlı işlere giremiyor, ev-araba alamıyor, evlenemiyor, çocuk yapamıyoruz. Bir de sanırım hiçbir ülküye tam olarak inanmıyoruz. İnansak, çabalasak bile önümüz sen ne anlarsın-cı tayfa tarafından kesiliyor.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Seçimden Seçime Politik Olmak Ne Kadar Doğru?</h3>Geldiğimiz hâl gösteriyor ki, Türkiye gençleri olarak artık taraf olmamız, elimizi taşımızın altına koymamız gerekiyor. Daha ısrarcı olmamız, kendimize inanmamız, örgütlenmemiz ve kendi akranlarımızı kollamamız gerekiyor. Bu ülke sadece seçimden seçime politik olabileceğimiz kadar rahat bir refah ülkesi değil. Bu seçim sürecinde hepimiz gördük: yaşlı siyasetçiler hızlı aksiyon alma konusunda hantal kalıyor. Seçimden önce de, seçimden sonra da politik süreçlere katılmamız gerekiyor. Siyaseti yalnızca dedelere bırakamayız. Bıraktığımızda neler olduğunu görüyoruz. O hâlde neden hepimiz siyasi duruşunu kendimize yakın bulduğumuz bir partiye üye olup o partide neler olup bitiyormuş diye şöyle bir bakmıyoruz?Her şeyden önce, gençler olarak 28 Mayıs’ta MUTLAKA oy vermeli ve MUTLAKA sandıklarımızı kollamalıyız. Etrafımızda inancını ve umudunu yitiren arkadaşlarımız varsa onlara moral vermeliyiz. Hiç kimse bunun kolay olacağını söylemedi. Kimseyi arkada bırakamayız. Her birimize ihtiyaç var.&nbsp;Gençliğimizin gücünü hatırlamamız dileğiyle. 19 Mayıs'ımız kutlu olsun!

Başımızın Tatlı Belaları: Siyasetçi Dedeler

Sıklıkla söylediğimiz “Bize bir gençlik borçlusunuz” sözünün en acı tarafı, gençliğimizi yeni baştan yaşayamayacak olmamız. Seçimler yaklaşırken her parti liderinin gençlere sunduğu vaatleri duyuyoruz. Bu vaatlerin bazıları cazip, bazıları ise anlamsız geliyor. Peki biz gerçekten ne istiyoruz? Seçimlerden sonra nasıl bir Türkiye düşlüyoruz?Bunun cevabını kendi başıma vermemek için çevremdeki 20’liklere de sorarak derlediğim cevapları sizinle paylaşmak istedim. İşte, sanattan ekonomiye, insan haklarından eğitime 20’liklerin ilk 100 günden beklentileri:<ol fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gençlik Bakanlığı adında, yanına hiçbir iş ya da konu getirilmeyen bir bakanlık olacak. Bakanlık aktif bir şekilde, gençler ve gençlik hakları için çalışacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gençlerin dünyayı görmesinin önündeki engeller kaldırılacak.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yurt dışı çıkış harç pulu kaldırılacak, 30 yaşına kadar pasaportlardan harç bedeli alınmayacak, 18-30 yaş arası gençlere Interrail bileti verilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Erasmus programıyla yurt dışına giden öğrencilerin sayısının artması için teşvikler artacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kültür ve sanat faaliyetleri desteklenecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Festivallere yasaklar değil teşvikler getirilecek. Eurovision'a katılınacak.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her gencin kültür/sanat faaliyetlerine katılımını artırmak için aylık 1000 TL kredili kültür sanat kartı “20’lik kart” dağıtılacak.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yabancı dil öğrenmek isteyenlere ücretsiz her kuru içeren kaliteli dil kursları açılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dijital platformlarla anlaşma yapılarak ciddi öğrenci indirimi olan üyelikler oluşturulacak. Dizi ve film sektöründe keyfi sansür uygulamaları son bulacak.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dizi, film, tiyatro gibi alanlar desteklenecek, özgürleştirilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yabancı dil öğrenmek isteyenlere ücretsiz her kuru içeren kaliteli dil kursları açılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">YKS, YDS, KPSS, YÖK-DİL, ALES gibi sınavlarda alınan başvuru ücretleri kaldırılacak. Sınav odaklı değil öğrenci odaklı bir eğitim sistemi uygulaması olacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Eğitim stajı yapan öğrencilere maddi destek sağlanacak. KYK kredileri ve burslarının miktarı artacak.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bilimsel ve nitelikli bir eğitim olacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">4+4+4 eğitim sistemi kaldırılarak en az 8 yıl zorunlu eğitim getirilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Okullarda diğer dünya dillerinin öğrenilmesine verilen önem artacak ve öğrencilerin birkaç dil bilen üniversite mezunu olması sağlanacak. Üniversitedeki öğrenci kulüplerinin ve topluluklarının etkinlikleri devlet destekli olacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Öğrencilere kira yardımı yapılacak. Devlet yurtlarında öğrencilerin kaldığı odalardaki kişi sayısı azalacak. Konaklamaya ihtiyaç olan her durumda öğrencilerin yurtlarına dokunulmayacak ve öğrenci mağduriyetleri önlenecek.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Eğitim için gerekli teknolojik materyale sahip olmayan öğrencilere ücretsiz materyal dağıtımı yapılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gençlerin 30’una varmadan kolaylıkla ev ve araba alabildiği bir ekonomi inşa edilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Devlet üniversitelerindeki yemekhane ücretleri kaldırılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Enflasyon düşecek ve Türk lirası değer kazanacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Açlık sınırındaki yoksulluk hâli ortadan kalkacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her alanda eşit işe eşit ücret verilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">HPV aşısı erken yaşta herkese ücretsiz olarak yapılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Devlet hastanelerinden randevu almak kolaylaşacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cinsel sağlık için gerekli olan her ürüne ve hizmete ücretsiz erişim sağlanacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Temel ihtiyaç olan kadın hijyen ürünlerinin vergileri kaldırılacak. Hijyenik pedler öğrencilere ücretsiz verilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Psikolojik desteğe ihtiyaç duyan öğrenciler devlet tarafından desteklenecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Musluk suları herkesin su içebileceği bir hâle getirilecek, içme suyuna para verilmeyecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Başta gençler olmak üzere herkesin spor yapabileceği ve cinsiyetçi spor yaklaşımının ortadan kaldırıldığı halka açık ücretsiz spor tesisleri yaygınlaştırılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Herkes için eşit, adil bir ülke inşa edilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstanbul Sözleşmesi derhal geri gelecek, 6284 sayılı kanun uygulanacak, kadın cinayetleri önlenecek. Kadın ve LGBTİ+’lara yönelik ayrımcılık ve şiddet son bulacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Doğanın korunduğu, yeşile sahip çıkan bir ülke inşa edilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Derhal hayvan hakları yasası çıkartılacak ve hayvanların hakları Anayasa ile güvence altına alınacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kimse din, dil, ırk, etnik köken, cinsiyet ve cinsel yöneliminden kaynaklı ayrımcılığa maruz kalmayacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Erken yaşta ve zorla evliliklerin önüne geçilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Erkek egemen zihniyet ve uygulamaları son bulacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İklim krizine karşı önlemler alınacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gençlerin talepleri her durumda dinlenecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hakkımız olan toplantı ve yürüyüş düzenlemenin keyfi uygulamalarla yasaklanması ve sınırlanmasının önüne geçilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Toplumun renklerde, mesleklerde, tercihlerde cinsiyetlere atfettiği roller ortadan kalkacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Dezavantajlı grupların ihtiyaçlarını gözeten politikalar yapılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Çocuklara okullarda cinselliğe, toplumsal cinsiyete, şiddete dair eğitimler verilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Deprem, yangın, sel gibi doğal afetler için önleyici çalışmalar ve bu tip durumlara karşı tedbirler artacak ve yardım kuruluşları güçlendirilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Geri dönüşüm projeleri artacak. Doğa dostu üretim yapan firmalar desteklenecek ve bundan sonraki üretimler ve projeler doğaya zarar vermemesi gözetilerek tasarlanacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">STK’lara verilen destekler artacak ve insanlar STK’larda gönüllü çalışmaya teşvik edilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Yeşil alanlar artırılacak.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Küçük yaşta okullarda ‘’farklılıklara’’ dair bilinçlendirici, ayrımcılığı ve ayrıştırıcılığı ortadan kaldırmaya yönelik eğitimler verilecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Psikolojik desteğe ihtiyaç duyan öğrenciler devlet tarafından desteklenecek.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Devlet okullarında spor ve kültür alanlarında öğrencilere imkânlar sağlanacak (Sporla ilgilenen öğrenciler için sahalar artırılacak, müzikle ilgilenenler için enstrümanlar sağlanacak, film sektörüyle ilgilenen öğrenciler için kameralar verilecek vb.)</li></ol>Umarım seçimlerden sonra gençliğe yeni adım atmış her bireyin hayatı özgürlüklerle, mutluluklarla dolu olur. Ve tabii biz 20’liklerin de.

20’liklerin ilk 100 günden beklentileri

Ocak ayına veda ederken <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/umutluyuz-umutluyuz" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">“Umutluyuz”</a> bültenimizde 20’lik ekibi olarak bu yıl umut ettiklerimiz ve heyecanla seçimi beklediğimizden bahsetmiştim. Aslında sadece ocak ayından beri değil bir süredir bu anı bekliyor olabiliriz. Seçim yaklaşırken artan propagandalar, sokakta kombin anketlerinin yerini alan seçim anketlerini sıkça gördük. Bu süreçte kafamızda ilginç sorular da dönmüyor değil, eski YouTube videolarıyla izlemeye başladığım daha sonra<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/show/5JCpaxwNFZ60Ch8cgEeQq4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;podcast serisine</a> daldığım Deniz Göktaş bir stand-up gösterisini <a fr-original-style="" href="https://youtu.be/MLORi76oq4k" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YouTube</a> hesabında yayınlamış. Gösterinin bir bölümde şöyle diyor: “En azından 20 yıldır aynı yerden rahatsız olmak benim hoşuma gidiyordu. Düzeltilecek tek bir şey olması umut vericiydi” ve sonra annelerimizin evde gözüne ne çarparsa onu değiştirmesi ve bunun hiç tatmin etmemesiyle birleştiriyor konuyu. Her türlü çok ilginç olacağını biliyoruz ve sizleri bu yazımda seçim sonrasını değil de seçim gününü düşünmeye davet ediyoruz. “Seçim günü çantamda neler olmalı?” ya da “Seçim günü ne giysem?” sorularınıza seçim gününü konuşmak üzere yetiştik.Bu yazı bir&nbsp;starter pack&nbsp;olup maksadı biraz da bahar neşesi oluşturmaktır, hem ilk kez oy kullanacaklara rehber olmayı hem de seçim için heyecanla bekleyenlerle umudumuzu paylaşmayı diliyoruz. Birlikte gülüp eğlendiğimiz nice seçimlere diyor ve seçim gününe dalış yapıyorum.Öncelikle seçim günü uykumuzu iyi almış olmayı ve güzel bir kahvaltı yapmayı ihmal etmememiz gerektiğini hatırlatmak isterim. Malum gece ne olacağı belli değil :) Güne güzel bir başlangıç yaptıktan sonra hazırladığımız kombinler ve seçim çantamız ile oy kullanmaya gidiyoruz. Peki seçim çantamızda neler var? Neden?&nbsp; Seçim çantamızda olması gerekenler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kimlik</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kalem</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cüzdan</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Flama bayrak :)</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kolonya</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Su</li></ul>Oy kullanmaya giderken yanımıza mutlaka kimlik, ehliyet kartlarından birini yanımıza alıyoruz. Eğer oy kullanacağınız yer gibi bilgilere erişmediyseniz oy pusulası ya da e-devlet üzerinden erişebilir, oy pusulanızı da çantanıza atabilirsiniz. Oy kullandığınıza dair imza atmak için kaleminizi yanınıza alabilirsiniz ancak kesinlikle seçim kağıdında kullanmamanız gerektiğini hatırlatmak isteriz.Oy kullandıktan sonra şöyle hava da çok güzelse ve aman efendim "Bir kahve içelim dostlarımızla seçim sonucunu bekleyene kadar" diyebilirsiniz o yüzden cüzdanlarımızı da attık seçim çantamıza. Ankara’da her bayram ellerinde bayraklarla coşkuyla yürüyen özellikle Anıtkabir ve çevresinde pek çok kişiye rastlayabilirsiniz. O yüzden bayrak, flama ne isterseniz çantanıza alabilirsiniz.Sokaklarda ya da oy kullanmak için oluşan sırada yaşanabilecek olası gerginlikler ya da ani coşkular için ne olur ne olmaz kolonyalarımızı da çantamıza atalım derim. E malum bahar geldi havalar ısındı, suyu da attık hemen.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Seçim çantamızı hazırladığımıza göre kombinlere bakalım, biz heyecanımızı biraz da esprili bir dille giydiklerimizde yansıtmak istedik. Hem sizlerden gelen kombinler hem de 20’lik ekibimizden gelen kombinler şöyle, henüz seçim günü ne giyeceğine karar veremeyenler için de bir rehber olmasını diliyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683713503842.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.97" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Irmak HacımusaoğluYoruma gerek yok, biz 20’lik ekibi olarak bir süre bu görseldeyiz.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683713563912.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yasmin Güleç20’lik ekibinin queen'i Yasmin seçim gününe çoktan hazırmış diyebiliriz.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683713594180.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.69" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Merve Nur“Gurbetçiyim, oyumu günler önce kullandım. Aynen şu şekil süslenip 14 Mayıs’ta Türkiye’den gelecek haberler için telefonumun başında olacağım.”<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683713907542.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gözde Ataç&nbsp;Shakira kemerlerini sıkı sıkı bağlıyoruz ve dilimize sevdiğimiz bir şarkıyı dolayıp gidiyoruz oy kullanmaya.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683713956214.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Emir Hocaoğlu“İnsanların anıları gidiyor, SAÇMA benim aklımda!" Nejat İşler’den bir alıntıyla seçim heyecanını paylaştı Emir bizimle.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683713989207.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.85" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Gökçe Naz Temizkan“Hiç süren yok suyun ısındı, güneş doğdu.” Bir şarkı sözüyle seçime koşarak gidiyor Gökçe.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/3/1683714044235.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaan SaltSeçimi kendine bir görev edindiğini söyleyerek bunu benimsediğini kanıtladı Kaan.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Seçim kombinlerimiz ve çantalarımız ile 14 Mayıs’a hazırız! Seçim sonrası yine 20’likte görüşmek üzere.

Seçim çantalarımızda olması gerekenler

Seçim akşamları memleketimde bayramdan hâllice gecelerdir. Bayramların kutlama ve kavuşma kısımlarından ziyade pek iyi anlaşılamayan hısımla, akrabayla gerginlik yaşama, ailece evden çıkma, ajandada mecburi ziyaret sonrası ani bir boşluk ve karşılaşılan kişilerle illa hâl hatır ve havadan sudan konuşmaları benzerliğin esasını oluştursa da, bir başka tarafı da bence benzerlik gösterir, o da asıl olayın etrafında bir sofra kültürü olması.Hoş, sofra denemez belki. Hızlı rotasyonda demlikler, ekran başında serpilmiş atıştırmalıklar ve içkilerden oluşan bir "stress-eating" şöleni. İnsan açlığını unutur ama yüreği ağzına da gelse ağzı boş kalmış hisseder. Eli bir şeyle uğraşsın ister. Çerezsiz kalmak istemez. Şahsen seçim akşamında dostlarını ekran karşısında ağarlayacak biri olsam, çay, çerez ve atıştırmalıklardan oluşan bir komboyla duygusal ihtiyaçları gidermeye yönelirim. Karanlık saatlerde sandık koruma görevinden kendini azat etmişler için ise bira biriktiririm. Ne kadar insan önündeki dört yıla başkalarının boyunduruğu altında girme ihtimaline karşı kanında alkolle hazır olmakta zorlansa da.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çay: seçimin içkisi</h2>Seküler kesim ile mutaassıp kesimin milli içki konusunu rakı-ayran tartışması üzerinden yine bölünmeye sebep veren yaklaşımı, pek çok suni gündemler gibi meselenin özünü kaçırmaya sebep veriyor. Bu ülkenin milli içkisi çaydır. Politikacıların söylemlerinde kullandığı değil, kendi vakitlerinde içtikleri içecek çay. En garibandan en zenginine herkesin ince bel bardakta tavşan kanı tercih ettiği çay. Kemal Kılıçdaroğlu'nun muhalefeti birleştirmesi gibi tüm vatanı tek çatı altında birleştiren çay. Aynı zamanda kişi başı tüketimin dünyada en yüksek olduğu ülkemizde çay.Çayın en yakıştığı zaman iki rakı arası değil, sabah menemen yanı değil. Çay bir seçim gecesi içkisi. Çay markalarımın seçim gecesi programlarını baştan aşağıya banner&nbsp;ve reklam doldurmaması akıl alır gibi değil. Hakiki siyaset sommelier'leri mitinglere de, televizyon programlarına da, seçim kampanyalarına da çayı eşler. Çayın sıcak ve buruk yapısı, sıcak bir gündemin buruk haberlerine yüzde yüz uyum sağlar. Türkiyeliler yapı olarak çayı özümsemiş, insanlık tarihindeki en hızlı anatomik evrimleşmeyi bu içecek için geçirmişlerdir. İnsan başka milletlerle haşır neşir olunca kendine sormadan edemiyor: biz bu kadar koyu çayı içip kafeininden nasıl etkilenmiyoruz? Çaydaki kafein benim aziz milletimin aşırı gündem dolu siyasi kaos odalarında ritmini eğittiği kalbine vız gelir. 10 bardak çay içmenin kardiyovasküler etkisi bir salı sabahı yolsuzluk haberine uyanmaya eşdeğer. Yani alışılagelmişin ta kendisi. Bu yüce vatana kalp çarpıntısı veren tek şey ne yazık ki doların yükselişi ve RTÜK'ün favori dizilerini durdurma kararıdır.Bu yazıyı okuyan herkesin favori çayı ve şaşmadığı bir demleme tekniği illa ki vardır. Yine de, "keşif gayri ihtiyari paylaşımdan gelir" diyerek, müsaade varsa benim çaya kimi zaman yapmayı sevdiğim dokunuşlardan ikisini seçim gecesi vesilesiyle paylaşmak isterim. Birincisi deme karanfil atmak. Üç dört adet karanfilin rahiyası hoşluk verse de, asıl amacı başka. Annemin beni gaslight'larcasına yıllarca karanfilin zindelik ve enerji verdiğini söyleyerek çayıma gizlice karanfil katmasından dolayı artık bu tattan şaşamıyorum.İkincisi ise bol yapraklı bir nane sapını demlikte bırakmak. Çok konuşulacak bir gecede ağzı da mideyi de ferah tutmak aynı haneyi paylaşacak seçimdaşlarımıza bir saygı ibaresi ve benliğimize bir self love&nbsp;cemresi düşürmenin ta kendisi. Biraz Arap ülkelerinden esinlenen bu davranışla aynı zamanda mülteci politikalarına dair bir duruş sergilemek de mümkün.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çekirdek: milletin afyonu</h2>Karl Marx çekirdek çitlese, din milletlerin afyonudur derken Türkiye'yi istisna tutardı. Çekirdek, çocukken sabah İstiklal Marşı sırasında üşümüş, Hababam Sınıfı melodisini duyup kendini teneffüse atıp ısınmış tüm bireylerin ağzında dert unutturan, zamanın akışını hızlandıran bir sihirdir.Ben ne kadar tuza düşkünlüğümle alay konusu olsam da, çekirdeğin potansiyelinin üstüne sıkılmış tuzun ötesinde olduğuna inanırım. Tavsiyem, varsa bir fısfıs ile tepsiye serilmiş çekirdeklere biraz yağ fışkırtıp bol keseden baharatla üzerlerine lezzet serpmek. Daha sonra fırında yakmamaya özen göstererek 15-20 dakika ısıtıp, biraz ılınmaya bıraktıktan sonra çitlemek. Ben Çerkez baharatı jipjijuğ ile bunu yapmaktan büyük zevk alıyorum. Ama imkânı olmayanlar için zahter, ras el-hanout veya toz biber ve kimyon gibi kombolar da önerebilirim.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Banmalık şeyler: Moro mezesi</h2>Gelelim gecenin ilerleyen saatlerine. Sandıklar yüzde 80'lere dayanmış, ama bir yavaşlama var. Kalplerde hafif bir korku: "neden yavaşladı, bir şeyler mi dönüyor?" ama kimseye çaktırılmamaya çalışılan bir endişe. Milleti galeyana getirmeye gerek yok. Karınlar da gurulduyor. Çekirdeğin dişi doldurduğu ama mideyi boşalttığı zamanlara gelinmiş. Hem dikkati üstüne çekecek hem karın doyuracak hem de seçim konuşmasına ufak es verdirecek bir olay lazım. Bu zamanlar için ideal olan ekmek veya kraker batırılabilecek lezzetli mezemsiler sunmak.Son zamanlarda kolaylığı ve lezzetiyle beni benden alan bir meze Londralı Moro restoranının Doğu Akdeniz ve Kuzey Afrika ilhamlı bir tarifi. Labne üstü domatesli kabak. Önceden hazırlaması pek kolay. Yağda ince ince kesilmiş bir diş sarımsak çıtır olana kadar usulca kızartılır. Aynı yağa ince doğranmış bol aromalı çeri domatesler, taze kekik ve az kimyon atılır. Suyu çekilip kıvamlaşana kadar kavrulur. Ardından ince dilimlenmiş yaz kabağı biraz da tuzda bekleyip suyunu saldıktan sonra tencereye atılır, 5-6 dakika kavrulur. Domatesli kabağımız arzu edilince bir labne bazı üzerine dökülür. Labne Türkiye’de krem peynirden hâllice olduğu için alternatif olarak Tire çamuru veya iyi tuzlanmış yumuşak bir lor da iş görür. Yoksa market labnesi ile biraz süzme yoğurt karıştırmak da bir opsiyon.Seçim gecesi tam teşekküllü bir ziyafet değil. İnsanın aklı zaten başka yerde. Ama bu feci derecede önemli akşamı, geleceklerini düşünen insanlar için biraz daha kolaylaştırmak da pek zor değil. Optimistler bir şişe köpüklü şarap alıp dolaba koyabilir. Tavsiyem saklamak olacaktır. Pesimistler kötü senaryoda daha da yükselecek gıda fiyatlarını düşünerek patates ve soğan erzaklyabilir. Realistler de sevdikleriyle beraber geleceklerini korumak için ellerinden geleni yapar. Unutmayalım ki bir oy bir oydan fazladır.

20'lik

20'lik

20'lik

SON HİKAYELER

Varoluşsallık Vortexinde bir Gezinti

Mezuniyet Balosu

Yandık bittik kül olduk. Sonra da yeniden doğduk.

Keyfim Bilir #3

Açıkça fikir paylaşmak ve kutuplaşma üzerine

İhtiyar amca ve atı: Seçim ikinci tura kaldı

Başımızın Tatlı Belaları: Siyasetçi Dedeler

20’liklerin ilk 100 günden beklentileri

Seçim çantalarımızda olması gerekenler

Üçlü masa: Çay, Çerez, Atıştırma

SON SAYILAR

01 Haz 2023

25 May 2023

18 May 2023

11 May 2023

04 May 2023

27 Nis 2023

20 Nis 2023

13 Nis 2023

06 Nis 2023