Aposto Ankara'dan herkese yeniden merhaba.Bir süre sizlerle ayda bir defa olmak üzere buluşacağımızı duyurmak isteriz. Görüşemediğimiz süreçte devam eden etkinlikler yanında şehre ilk kez gelen dev bir etkinlik kadrosuyla baş başayız.&nbsp;Şehre ilk kez gelenler arasında Don Quixote'tan Chicago'ya ve Harry Potter ve Felsefe Taşı In Concert'tan Gülistan, Gül Bahçesi Yani'ye kadar bale, tiyatro, konser türlerinden yapımlar var.&nbsp;Buraya Bakarlar'da ise sizleri çizer Kıymet Ergöçen'le çocuk kitapları ve ilham üzerine renkli bir röportaj bekliyor.Sevgiler, Ayşen

Her pazartesi saat 18.00'de Ankara'dan özenle seçilmiş etkinlikler, haberler ve hikayeler.

Ankara'dan özenle seçilmiş etkinlikler, haberler ve hikâyeler.

Aposto Ankara

Bu ay Don Quixote, Chicago, Kara Kutu ve Harry Potter ve Felsefe Taşı In Concert ve Gülistan, Gül Bahçesi Yani, Ankara'ya ilk kez gelen etkinlikler olarak bizlerle.

🖍️ Çizerin evreninde, Chicago Ankara'da

Yeni bir haftadan herkese merhaba.Geçen hafta başladığımız müzik dolu haftalar silsilesine bu hafta da devam ediyoruz. Bu defa bizleri 12. ODTÜ Caz Günleri, Javadoff ve Geri Sayım'ına başladığımız Fazıl Say bekliyor. Buraya Bakarlar'da ise Emrah Akbaş'ın Tatbikat Sahnesi'nin 12. yılına özel hazırladığı Elvin Beşikçioğlu röportajı var.&nbsp;Unutmadan, süpürgelerinizi hazırlayın! 28. Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali Mayıs sonunda şehirde olacak.Sevgiler. Ayşen

Müzikli günler 12. ODTÜ Caz Günleri, Javadoff ve Fazıl Say ile devam ederken 28. Uçan Süpürge Kadın Filmleri Festivali'ne geri sayıyoruz.

🎻 Javadoff, Tatbikat Sahnesi 12 yıldır

10 Mart Pazartesi gününden herkese merhaba.Ankara'da bu baharın gelişini de yine müzikle kutluyoruz. 29. ODTÜ Rock Şenliği bize üniversite şenliği ruhunu yeniden yaşatırken Sevda-Cenap And Müzik Vakfı'nın her yıl düzenlediği 39. Ankara Uluslararası Müzik Festivali'ne geri sayıyoruz.Bu müzik dolu haftada Salıncak ise bizlere yeni bir prömiyer yaşatacak. Sevgiler. Ayşen

Bu hafta 29. ODTÜ Rock Şenliği ve Bilkent Müzik Günleri'ni başlatıyor, 39. Ankara Uluslararası Müzik Festivali'ne geri sayıyoruz. Bu müzik dolu haftada "Salıncak" ise bizlere yeni bir prömiyer yaşatacak. 

🎸 29. ODTÜ Rock Şenliği, Salıncak

Baharın ilk haftasından herkese merhaba.Hepimizin kapalı mekanlardan sokaklara taşmaya başladığı bu aralar Ankara, bir sergiler geçidine dönüştü. Şehrin her noktasında başarılı sanatçı ve küratörlerin imza attığı büyük sergiler devam ediyor. Erimtan'dan Fikret Otyam'a, Ka Atölye'den Belm'Art Space'e sergileri ve söyleşileri yakalamanın tam havası.Sevgiler. Ayşen

Bu hafta Ankara, Küheylan'ı ve Norveçli besteci Siv Jakobsen'i misafir ediyor. Şehrin dört yanında Murat Kahya'dan Otto Türker'e, Fikret Muallâ'dan Umut Kambak'a sergileri yakalıyoruz.

🐚 Zehirli Bahçe, 8. SOLO için geri sayım

24 Şubat Pazartesi gününden herkese merhaba.Kaçacak sıcak mekanlar aradığımız bugünlerde şehir, çok sayıda etkinlikle bizi kabuğumuzdan çıkarmak için elinden geleni yapıyor. Çoktandır beklediğimiz sergiler ve oyunlar başta olmak üzere yeni keşifler kapıda.Haftanın Öne Çıkanları'nda muhteşem bir Fikret Muallâ seçkisi başı çekerken sezon oyunlarına ek olarak yepyeni oyunları prömiyerlerinde karşılıyoruz. Geri Sayım'da ise Cermodern Yaz Konserleri baharı müjdeliyor.Sevgiler, Ayşen

Bu hafta sergilerden Fikret Muallâ eserlerinden bir seçki sunan "Zihnin Sınırlarında Bir Rota" ve "Karınca Yuvası"; oyunlardan "Gurur ve Önyargı", "Haberci", "Zengin Mutfağı" ve "Aydınlıkevler" Ankara'da.

🎨 Gurur ve Önyargı, zihnin sınırlarında

17 Şubat Pazartesi akşamından herkese merhaba.ArtAnkara öncülüğünde sanat dolu günler yaşacağımız bir haftaya girdik. Ajandalarınıza kaydetmeniz için özenle seçilmiş erken duyurular ve şehrin karşıladığı yenilikler bu hafta da sizlerle.Haftanın Öne Çıkanları'nda Fransız chanson tarzının en önemli temsilcilerinden Mireille Mathieu, Haftanın Ankara'sı kanalında prömiyeriyle Küçük Balkon, Buraya Bakarlar'da ise Tosca Art and Design öne çıkıyor.Sevgiler, Ayşen

Bu hafta Evgeny Grinko, Bilkent Müzik Günleri ve Mireille Mathieu ile müziğe doyuyor, Tamino'ya gün sayıyor, Küçük Balkon'u prömiyerinde karşılıyoruz.

🎶 Mireille Mathieu, Tamino bizlerle

10 Şubat Pazartesi gününden herkese merhaba.Nazlı bir kış yaşadığımız bugünlerde iç ısıtan programlar yapmaya elverişli bir haftadayız. Etkinlik takvimleri 14 Şubat vesilesiyle kırmızının tonlarına boyanırken ilklerle dolu konserler de bu hafta Ankaralılarla buluşuyor.&nbsp;Haftanın Ankarası'nda odakta Uluslararası Öykü Günleri, Geri Sayım'da ise 13. Engelsiz Filmler Festivali sizleri bekliyor.Sevgiler, Ayşen

14 Şubat haftasında konserler başı çekerken Kel Diva kadrosuyla buluşuyor, 13. Engelsiz Filmler Festivali'ne doğru geri sayıma başlıyoruz.

💌 Tarafını seç: Ghostly Kisses vs Duman

3 Şubat Pazartesi gününden&nbsp;herkese merhaba.5. Kadın Oyunları Festivali'nin başı çektiği, Jay Jay Johanson, Teoman ve Oliver Koletzki ile yeniden buluştuğumuz, Aşk Bize Masal Olur'u Ankara prömiyeriyle karşıladığımız, Tony Ödüllü Küheylan'ı ağırladığımız bir haftaya hepiniz hoş geldiniz.&nbsp;Haftanın gelişi gibi bitişi de oldukça hareketli, ajandalarınızı şenlendirmeyi unutmayın. Daha fazlası için, <a fr-original-style="" href="https://lavarla.com/etkinlik-takvimi/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Lavarla Etkinlik Takvimi</a>'ne göz atabilirsiniz.Sevgiler, Ayşen

Tony ödüllü Küheylan, Jay Jay Johanson'la yeniden buluşma, beklenen Oliver Koletzki ve yeniden buluştuğumuz oyunlar konseptli haftamıza hoş geldiniz!

🎠 Küheylan, Kadın Oyunları Festivali

Yeni bir haftadan herkese merhaba!Şehir, sezon devam ederken ağırlığını üzerinden attı ve etkinlikler üzerimize yağmaya başladı. Bu hafta dolu dolu şehre özel dolu dolu bir bülten sizlerle.&nbsp;Haftanın Öne Çıkanları'nda ilk gösterimler, Geri Sayım'da Resa Saffa Park, Buraya Bakarlar'da ise şehrin yenisi Maus Art Space var.&nbsp;Her zamanki gibi ayrılmadan Yolluk'tan keşiflerinizi almayı unutmayın.Sevgiler, Ayşen

Bu hafta ilk gösterimlerde Sonsuz Olasılıklar, Bir Mor ve Ötesi Müzikali, Mahallemiz Eşrafından ve Gong; hikayede ise Maus Art Space sizlerle.

🫧 Sonsuz Olasılıklar, Maus Art Space

20 Ocak Pazartesi akşamından herkese merhaba.Her türden etkinliğin birarada yaşanacağı bir haftaya girmiş bulunuyoruz. Bu hafta Uykusuz Bir Rüya-Salim'i yeniden karşılıyor, geri saymaya doyamadığımız Kuğu Gölü Balesi'ni ilk kez Ankara'ya getiriyoruz.Sayının devamında sizleri her zamanki gibi şehirden haberler ve rengarenk keşifler bekliyor.Sevgiler, Ayşen

Bu hafta geri sayımı biten Kuğu Gölü balesi şehre gelirken Uykusuz Bir Rüya-Salim izleyicisiyle buluşuyor. 

🎭 Uykusuz Bir Rüya yeniden, Kuğu Gölü 

Kültür hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Kültür

Sanat hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Sanat

Renkli ve kendine özgü çizgileriyle bir Ankaralı olan çizer ve yazar Kıymet Ergöçen ile çocuk kitapları, ilham ve şehir üzerine konuştuk.Bir tasarımcının kendini ifade edeceği dili bulması önemli olmalı. Canlı ve çeşitli renkleri bol bol kullandığınız bir tarzınız var; sizi besleyen kaynakları, çizgilerinizi özgün yapan özellikleri nasıl yakaladınız?Çizim yapmak çocukluğumdan beri hayatımın bir parçası. Güzel sanatlara hazırlanırken daha disiplinli çalışmaya başladım, üniversiteyle birlikte bu yolculuk profesyonel bir sürece dönüştü ve zamanla büyük bir tutku haline geldi. Bir şeyi çok sevip ona emek verince insan kendinden bir şeyler katmaya başlıyor. Zamanla da çizgileriniz size özgü, biricik bir hâl alıyor. Benim çizgilerim de böyle şekillendi.Her rengi ayrı ayrı çok seviyorum. Hayal ettiğim dünyalar hep rengârenk olduğu için renkleri özgürce kullanmak bana çok doğal geliyor. Bu renk sevgisini besleyen şeylerden biri de seyahat etmek ve farklı kültürlerle tanışmak. Renkli kültürlerden, dokulardan, desenlerden ve o coğrafyaların hikayelerinden çok etkileniyor, çok besleniyorum. Çizgilerimin canlılığı biraz da buradan geliyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/3/0/1744572628487.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Sizi en çok da çocuk kitabı yazarlık ve çizerliğinizle tanıyoruz. Yayın işinin mutfağında yer alan bir yetişkin olarak çocuk kitaplarının umut dolu dünyasına dahil olmak sizin için nasıl bir his?Kendime yazar demek için henüz çok erken, bu alanda yeniyim. Asıl işim illüstrasyon ama yazmak da son yıllarda hayatıma heyecanla dahil oldu. Yeni yeni deniyorum, keşfediyorum. Yakında yazdığım bir çocuk kitabı daha yayımlanacak, bu da heyecanımı iyice artırıyor.Çocuklar için üretmek, çizimlerimle onların hayatına dokunmak, hatta belki bir yerlerde onlara ilham olabilmek çok kıymetli bir his. Her kitap yeni bir macera ve sanırım bu yüzden bir yanım hep çocuk kalıyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/3/0/1744572458495.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.88" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Çizerin 2021'de yayımlanan çocuk kitabı.Bir çocuk kitabının çizim sürecini bizlerle paylaşabilir misiniz?Çizim sürecine hikayeyi birkaç kez okuyarak başlıyorum. Okudukça sahneler yavaş yavaş gözümde canlanıyor. Gerekirse biraz araştırma yapıyorum, özellikle mekanlar ya da bazı detayları daha net oturtmak için.İlk olarak karakterleri çizmeye başlıyorum. Çünkü hikayeyi taşıyan, duygusunu yansıtan asıl onlar. Sonra sayfa sayfa eskizlere geçiyorum. Bol bol deneme yapıyorum; bazen bir sahneyi defalarca çizdiğim oluyor, en doğru hissi yakalayana kadar.Renklendirme en sevdiğim kısım. Renklerle çalışmayı çok seviyorum ama her zaman rengarenk olmuyor. Bazen hikaye daha sade ya da sınırlı bir palet istiyor gibi geliyor, o hissi takip ediyorum.Kapak tasarımıysa bana göre en zor ama en heyecanlı aşama. Hem içeriği yansıtmalı hem de okuyucuda merak uyandırmalı. Genelde en sona bırakıyorum çünkü kitabın ruhu oturunca kapağı tasarlamak daha kolay oluyor. Tüm bu süreci editörle birlikte yürütüyoruz. Karşılıklı fikir alışverişiyle şekillenen bir süreç oluyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/3/0/1744572426862.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.74" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">AnkaraAnkara’dan çizimlerinizde dikkat çeken Kale çevresi, Ulus, Gordion gibi köklü tarihe sahip yerler yanında sizde çağrışım yaratan başka noktalar neler? Çağrışım alanınızda Ankara nasıl bir yere sahip?Çocukluğum, gençliğim ve üniversite yıllarım Ankara’da geçti, hâlâ da burada yaşıyorum. Burada evlendim, çocuğum burada doğdu. Sokaklarında, caddelerinde o kadar çok anım var ki… Ankara benim için sadece bir şehir değil, sanki eski bir dost gibi. Her köşesi tanıdık, her yeri bir şey hatırlatıyor.Tarih açısından da çok güçlü bir şehir. Bu topraklardan nice medeniyet geçmiş; Türkiye Cumhuriyeti’nin temelleri de burada atılmış. Başkent oluşuyla bambaşka bir anlam taşıyor. Bu birikim şehrin her yerinde kendini hissettiriyor, bu da bana ilham veriyor.Gösterişli bir şehir değil belki ama derinliği olan, sakin ama güçlü bir havası var. En çok da bu yönü bana iyi geliyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/3/0/1744572379883.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.99" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Âşık VeyselŞimdiye kadar çizdiğiniz karakterler arasında naçizane favorim Âşık Veysel. Bir çizerin göz bebeği karakteri olabilir mi, varsa sizinkisi hangisi?Çizdiğim her karakteri ayrı severim. Çizerken sanki bir oyuncu gibi o karaktere bürünüyor, onun dünyasına giriyor, ne hissediyor anlamaya çalışıyorum. Onlarla bir bağ kuruyorum. Ama içlerinde Âşık Veysel’in yeri ayrı. Böyle büyük bir ozanı resmetmek benim için gerçekten çok özel ve kıymetli bir deneyimdi.Kıymet Ergöçen'i ve işlerini takip etmek için: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/kiymetergocen/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">@kiymetergocen</a> (IG)

Renkli ve kendine özgü çizgileriyle bir Ankaralı olan çizer ve yazar Kıymet Ergöçen ile çocuk kitapları, ilham ve şehir üzerine.

Kıymet Ergöçen ile çizerin evreninde

Ankara merkezli tiyatro topluluğu Tatbikat Sahnesi 12. yılına girdi. Ekip, genellikle sistem eleştirisi yapan, toplumsal sorunları ele alan, farkındalık yaratan metinleri tercih ediyor. Oyuncu ve yönetmen Elvin Beşikçioğlu’yla beş yıldır sahnelenmeye devam eden oyunları "Cehennem"i ve bağımsız tiyatroların durumunu konuştuk.Tatbikat Sahnesi'nin seçtiği metinler komedi ya da dram değil de, politik, sistem eleştirisi oluyor. Bunun bir sebebi var mıdır? Bir oyunu sahneye koymadan önce nelere dikkat edersiniz?&nbsp;Tatbikat Sahnesi'nin ilk oyunu 2013’te Mezarsız Ölüler Sartre’dı ve sonrasında hep toplumsal derdi olan metinler seçtik. İçinde hep bir meselesi olan oyunlara yöneldik; söyleyecek sözü olan, tartışma yaratabilecek, izledikten sonra sönüp gitmeyecek yolda, eve giderken ya da oyun çıkışı bir şeyler yer içerken veya yürürken, arabayla yol alırken kafanızda dolaşan soruların konuşulduğu, fikir alışverişlerinin olduğu, farkındalık yaratan, düşünceyi açığa çıkaran metinlerin peşine düştük. Çünkü tiyatro sadece gülüp eğleneceğimiz bir gösteri biçimi değil. Antik Yunan’dan beri sorgunun peşine düşmüş, insanları felsefe, sosyoloji, insan duyguları, psikoloji, toplumsal veya bireysel sorunların sistem karşısında yarattığı etkiler konularında farkındalık yarattığı, tartışma ve düşünme ortamına çektiği, içinde edebiyatın, müziğin, ışığın ve tasarımların da bulunduğu bir bütün.&nbsp;Atmosfer yaratma dediğimiz aynı zamanda büyülü bir iş. “İnsan neden tiyatro yapar?” sorusuyla ilintili daha çok. Eğer içinde sizi de ilgilendiren veya toplumu ya da insanlığı, bu çağın herhangi bir sorununu hiç bakmadığımız, öyle düşünmeyi es geçtiğimiz, yeni bir bakış açısı, yeni söylemle iletiyorsa ve bu bizi heyecanlandırıyorsa ki bu bambaşka bir bakış açısıyla aşkta olur, insan ilişkileri de olur, eğitim de olur, aile ilişkileri de olur. Yani illa ki politik olmak zorunda değil. Zaten Tatbikat Sahnesi'ni bence güzel yapan anlatış biçimi, neyi anlatmak istediği ve bunu ajite etmeden, insanlara baskılamadan sanatsal unsurların içinde yaratması ve sunması.<img src="https://images.aposto.com/2025/2/0/1742149271693.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Murat MuratalGerçek ile sanalın iç içe geçtiği ve sınırların belirsizleştiği Cehennem’i henüz izlemeyenler için anlatır mısınız?Cehennem, Batı Ekspresi&nbsp;gibi çok katmalı bir eser. Tek bir sorunla yola çıkmıyor. Sanal dünyanın çok fazla gelişip büyümesiyle gerçek dünyanın duygularının, yaşam özelliklerinin yok olmasına işaret ederken bunu kimlik, suç, aidiyet üzerinden yürütüyor. Gerçek dünyadan uzaklaştıkça orada edinilen tavır ve davranışların gerçek dünyada karşılığının olup olmadığının peşine düşüyor. Alışkanlıkların ve bağımlıkların, suçun meşruiyet kazanıp gerçek hayatta da olabilme olasılığının sorgusunu yaparken insanın edindiği kimliğin de gerçek olup olmadığı sorusunun peşine takılıyor bir sorgu odasında ve eş zamanlı giden sanal dünyadaki yaşantıda.Beş sezondur devam eden bir oyun Cehennem. Geri dönüp baktığınızda nasıl hissediyorsunuz, ilk oynadığınız zamanla şu an arasında ne gibi farklılıklar var?Aslında bu cast ile dördüncü sezonumuz. İlk yılı yönetmen koltuğunda ben vardım ve oyuncusu değildim. Şimdi de oynayan iki oyuncu hariç cast başkaydı. Sonrasında Dedektif Morris rolüne benim geçmemle oyun yenilendi ve yönetmen koltuğuna da Erdal’da geçti. Bu yenilenmiş haliyle dördüncü yılına girdi. Dolayısıyla değişti.Tiyatro, organik olmasından dolayı asıl duruşunu ve anlatımını bozmadan değişen, yaşayan bir saha zaten. Her oyun küçük farklılıklarla oluşuyor duygu yönünden elbette. Kimi zaman hep söylediğiniz cümlelerin bazen bir iki sahne sonrasının soru cümlesini ne kadar vasıfsız söylediğiniz ortaya çıkıyor. Bir oyuncu olarak keşfettiğiniz veya sıradan söylediğiniz şeylerin anlamını daha sonradan da bulabiliyorsunuz. Oynarken alışkanlık edindiğiniz tavır ve davranışlarınız oluyor. Mesela bazen de onlardan birini yapmadığınızda oyun esnasında beden hafızası işlediğinden cümleleri unutabiliyorsunuz. Oyunculuk çok katmanlı, anın içinde doğru zamanlamalarla yürüyen bir iş. Her oyun başka bir şeyler öğretiyor, gösteriyor ve keşfetmenize olanak veriyor.Özellikle bu sezon tiyatro toplulukları seyirci sorunu yaşıyor. Sizce tiyatro seyircisi azaldı mı yoksa çok fazla alternatif olduğu için seçici mi davranıyorlar?Tiyatro bir kültür, altyapı, alışkanlık ve seçimi içinde barındırdığından bizim gibi az gelişmiş, kültüre ve sanata az değer veren, hala yaşamsal sorunlar yaşayan, dar gelirli insanların çoğunlukta olduğu ülkelerde hep sorun. Seyirci yetişmesi çocukluktan olur. Bu ailenin yaşam görüşü, bakış açısıyla ilgilidir. Ve tabii eğitimle. Eğitimin yeterli olmadığı, tek tip öğrenci odaklı, kişinin yeteneklerinin hiçleştirilip, yüceltilmediği eğitim sisteminde seyirci sorunu hep olacak. Çünkü seyirci yetiştiremiyoruz. Elimizdeki seyircilerle çevirip duruyoruz tiyatroyu. Bu da kısıtlı bir sayı. Büyütemiyoruz. Bu toplumsal bir sorun. Yansıması da böyle oluyor. Bu hep böyleydi. İnsan, özel tiyatro yaptıkça daha iyi anlıyor bunu.Tatbikat Sahnesi kendi ayakları üzerinde durabilen bağımsız bir tiyatro topluluğu. Fakat birçok tiyatro ödenek ve yapım desteği bulmakta zorlanıyor. Bağımsız tiyatrolar hakkında ne düşünüyorsunuz?Bir kültür yolu yok. Politikası yok. Dolayısıyla yalnızsınız her zaman. Özellikle maddi açıdan. Seyircinin desteğiyle gidiyorsunuz. Bu zor bir yol. Çünkü seyirci de ekonomik koşulların değişkenliğinde hareket ediyor. Kimi zaman dolan salonunuz kimi zaman yarı salon oluyor. Turnelerin zorluğunu, mali yükünü katmıyorum bile. Bu şartlar altında bir kurum olarak kalabilmeniz, varlığınızı sürdürebilmeniz çok zor. Hele ki bizim gibi tiyatro sanatının tüm unsurlarını kullanan, prodüksiyon yapan tiyatroların durumu daha da ağır oluyor. Birilerinin sponsor olabilmesi için bunun toplumsal bir ihtiyaç olarak görünmesi ve kültürün, sanatın baş tacı edilmesi gerekiyor ki bu da bu seviyede çok zor. Çünkü insanlar bu ülkede aç, yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Yaşamsal ihtiyaç şu an sadece ekmek ve geçinebileceğin para hesabına kalmış durumda.Tatbikat sahnesi Ankara merkezli bir sahne. İstanbul seyircisi ile Ankara seyircisi arasında farklar var mı? İki seyirci kitlesini karşılaştıracak olursanız neler söylemek istersiniz?Ankara, Tatbikat Sahnesi'nin merkezi. 12. yılına giriyor. Beraber yürüdüğümüz, bizi seven, destekleyen ve yeni oyunlarımızı hatta afişlerimizi bekleyen bir seyirci kitlemiz var. Devlet Tiyatrosu Ankara’da kurulduğu ve çok büyük oyuncuların, iyi yönetmenlerin önemli işleriyle büyüyen ve bir tiyatro adabı, düşünen, sorgulayan bir seyirci kitlesi yetiştirmiş bir şehir Ankara. Hâlâ bunun devamı niteliğinde kaliteli bir seyirci kitlesi var Ankara’nın. Önemli bir üniversite şehri. Gençlerin dinamizmi ve hayat enerjisi yeni yeni yerine geliyor. İstanbul çok büyük, yaşam alanları çok uzak mesafeli ve fazla bir şehir. Her yerine ulaşmanın imkanı yok. O yüzden pek de kestirilemiyor. Belli sahnelerin belli bir seyirci kitlesi var. Onun haricinde büyük yerlerin daha çok show amaçlı gösterileri var. Ünlü isimlerden faydalanılan işler daha çok, tiyatro sanatından uzak. Bunların alıcıları daha çok oluyor. Çünkü dizi de gördüğü ünlüleri görmek istiyor yakından. Aslında bu dünyada da böyle. Bunda bir sakınca yok. Önemli olan şu ki, çoğu seyirci bunun ayrımında değil. Sanatın işlevi, kapsamı ve sanat nedir soruları boş, yetersiz ve cevapsız. Çünkü gördüğü gibi zannediyor. İşte asıl sorun eğitim olunca, altyapı bozuk olunca İstanbul, Ankara da çok fark etmiyor. Seyirci yetişmiyor. Bu fark tabii Ankara’da daha küçük bir yer olduğu ve altyapısı eskiden dolgun olduğu için çok anlaşılmıyor.Cehennem&nbsp;oyununda sizi yönetmen olarak da görüyoruz oyuncu olarak da. Bu sizi nasıl besliyor? Yönetmen Elvin’in oyuncu Elvin’e ne gibi önerileri oluyor?Sahne üstünde her zaman bir yönetmene ihtiyacınız var sizi yönlendirmesi için. Yol haritasını ancak o bütünler. Yani yönetmen olarak içinde oyuncu kimliğinize yardım edemezsiniz. O yüzden bu oyun iki yönetmenli. Oyuncu olarak değil yapılandırma ve bütünsel olarak yönetmenlikte oradayım ben. Biz eğer oyuncusuysak işin hep iki yönetmenlidir. Erdal ve ben. Önce izler belirlenir. Dünya yapılandırılır, yönetmen olarak. Sonra kim sahnedeyse diğeri görür ve yönlendirir oyuncu kimliklerimizi.Son olarak sezonda 200 oyun var. Neden Cehennem’e gelsinler?&nbsp;Seçimin çok olması her zaman iyi bir durum. Gelişmeyi sağlar. Farklı bakış açıları, yaklaşımlar kişinin sanat yolunda seçimlerini ve kendini bulmasıyla ilerler. Sanat ortaya konulan ve paylaşılan bir yemek gibi. Kimi tuzunu çok bulur, kimi için idealdir. Kimi yanık bulur, kimi öyle sever. Kimi tatlı ekşi sever, kimi karıştırmak istemez. Çok seçki her zaman daha iyi işler ve farkındalık sağlayan seyirci getirir. Cehennem&nbsp;günümüzde yapay zekanın hızla yol aldığı zamanda karşılaşacağımız kimlik sorunları, aidiyet ve yaşam yani insan olarak duygularımızı yaşadığımız zeminin kaymasıyla ilgili ve bir dedektif, kaçma kovalamaca hikayesiyle de dinamik tuttuğu için çarpıcı bir oyun. Aynı zamanda sahneleme biçimi, dekor, müzik, kostümlerle de desteklenen atmosferi de çok özel bir oyun. Çıkan seyircilerin nerdeydik yahu, black mirror mu seyrettik biz dediği, onları da devamlı içinde tutan, bulmaya çalıştıkları bir suç pedofili sorgusu üzerinden giden merak uyandıran bir oyun. Farkı bu.*Cehennem oyunu 21-22 Mart tarihlerinde Ankara Tatbikat Sahnesinde.Oyuncular:&nbsp;Ünsal Coşar, Elvin Beşikçioğlu, Zeynep Ekin Öner, Selin Tekman, Adem Aygil Yazar:&nbsp;Jennifer Haley Çevirmen:&nbsp;Gülay Gür Yönetmen:&nbsp;Elvin Beşikçioğlu, Erdal Beşikçioğlu Yönetmen Yardımcısı:&nbsp;Selin Tekman Dekor Tasarım:&nbsp;Barış Dinçel Fotoğraf:&nbsp;Murat Muratal Video Mapping:&nbsp;Can Akyürek

Ankara merkezli tiyatro topluluğu Tatbikat Sahnesi 12. yılına girdi. Oyuncu ve yönetmen Elvin Beşikçioğlu’yla beş yıldır sahnelenmeye devam eden oyunları "Cehennem"i ve bağımsız tiyatroların durumunu konuştuk.

Elvin Beşikçioğlu: Tiyatro sadece gülüp eğleneceğimiz bir gösteri biçimi değil

Yazar: Gökçe OruçZihnin Sınırlarında Bir Rota: Fikret Muallâ sergisi 28 Şubat - 7 Eylül 2025 tarihleri arasından <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/erimtanmuseum/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi</a>’nde ziyaretçilerle buluşacak.&nbsp;Sergi, Hancan Sanat Koleksiyonu’nda yer alan Fikret Muallâ eserlerini, Erimtan Müzesi ve <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/bor.sanat/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bor Sanat</a> işbirliğiyle biraraya getiriyor. Serginin küratörlüğünü ise <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/ebrusulun/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Doç. Dr. Ebru Nalan Sülün</a> üstleniyor.Sergi dört bölümden oluşuyor ve seyirciye Fikret Muallâ’nın konu alındığı bir master dersi dinliyormuş tadı veriyor. Sülün’ün ifadeleriyle “tam anlamıyla bir akademik sergi” olmuş. Bolca okuma yapma imkanının olduğu sergide zaman gerçekten su gibi akıyor. İlk bölüm, “Çizginin-Tinin Ötesi” sanatseverlere Fikret Muallâ’nın Paris’e kesin olarak gittiği 1939 öncesi ve sonrasına tarihlenen ve duygu durumunu açık biçimde gözlemleme fırsatı bulunacak çizgi üslubunu ele alıyor.İkinci bölüm, İsmail Hakkı Baltacıoğlu tarafından 1 Ocak 1934’te yayın hayatına başlayan Yeni Adam dergisindeki Fikret Muallâ desen ve çizgilerini konu alıyor. 1936-1937 yılları arasında sanatçı Yeni Adam’a ekspresyonist, toplumsal duyarlılığı yüksek resim, desen ve çizgilerle katkı sağlar. "Bir Hatırlatma: Varoluşcu Bir Adam ve Yeni Adam 1936-1937" isimli bu bölümün amacı, basılı sanat yayıncılığının giderek azaldığı günümüzde Yeni Adam dergisini Fikret Muallâ desen ve çizgileri aracılığıyla hatırlanması. Bu bölümde ayrıca Fikret Muallâ’nın yazdığı günümüzde ulaşılması güç olan ya da maalesef artık ulaşamayacağımız ve sanatçı hakkında yazılan kitapların orijinallerinden çoğaltılmış nüshalarıyla karşılaştığımız bir çalışma masası görüyoruz.&nbsp;Sergilerde kitapların sergilenmesi genellikle alışık olduğumuz bir uygulama ancak genellikle sadece kapaklarını ya da içlerinden bizler için seçilen sayfaları görme fırsatımız olur. Bu çalışma masasında kopya edilen nüshaları inceleme, sayfalarını çevirme hatta oturup not defterimize not alma fırsatını bile buluyoruz. Müzecilik ve sergileme deneyimi bizlere hep dokunulmama ve salt izleme üzerine pratiği sağlarken kopya edilmiş nüshalar aracılığıyla da olsa Fikret Muallâ dünyasında sayfalar arasında dolaşma deneyimi sunması sergi ile bütünleşme adına çok önemli bir düzenleme olarak karşımıza çıkıyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/2/0/1740946865110.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İkinci bölümde yer alan çalışma alanından bir kesit.“Bir Gidiş Bir Paris Bir Fikret Muallâ” serginin üçüncü bölümünü oluşturuyor. Fikret Muallâ 2. Dünya Savaşı’nın başladığı dönemde Paris’e tekrar ve son kez gider. Farkında olmadan takındığı varoluşçu yaklaşımı ile savaş ve savaş sonrası Paris’inin yakın tanığı, &nbsp;bir kent ve insan gözlemcisi olmuştur. Kendine has renk ve ifade biçiminde Paris’i gözlemler, kentin insanlarını, çarşısını, pazarını, caz barlarını bir günlük tutar gibi hızlıca kaydeder resimlerine. Bu bölümde Fikret Muallâ’nın ruh ve yaşam günlüğü olan Paris resimlerini izleme fırsatı buluyoruz.Serginin dördüncü ve son bölümü ise arşiv alanı, 1967-1989 arasında Fikret Muallâ’ya dair yazı ve yorumlara yer veren gazete arşivlerini kapsıyor. Ekranlara yansıtılan gazete sayfalarını inceleme ve okuma fırsatı bulmak şahane bir deneyim. Dönem okuması yapmayı sağlarken birden bire kendinizi 1970’ten bir günün gündeminde ilginç bir sergi haberinde ya da resim yorumunda bulabilirsiniz.<img src="https://images.aposto.com/2025/2/0/1740946892822.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dördüncü bölüm arşiv alanından.Sergi küratörü Doç. Dr. Ebru Nalan Sülün ile Fikret Muallâ hakkında kısaca konuştuk.Fikret Muallâ’nın sizi en çok etkileyen eseri hangisi ve özel bir nedeni var mı?(İsimsiz adlı çalışmayı eliyle işaret ediyor hocam) Bu çalışma en sevdiklerimden. Odasının içinden Paris’e bakış var o eserde ayrıca farklı bir üslup da var orada.<img src="https://images.aposto.com/2025/2/0/1740946925256.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.68" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fikret Muallâ, İsimsiz, 1939.Fikret Muallâ ve Picasso ilişkisi hakkında ne düşünüyorsunuz? Picasso’nun kendisine hediye ettiği eseri çok ucuza sattığı rivayet edilir, sizce bu doğru mu?Picasso ile ilişkisi kesinlikle doğru. Sergide bununla ilgili bir mektup var İsmail Hakkı Baltacıoğlu’nun Fikret Muallâ’ya yazdığı. Bu mektubun Picasso ile ilgili olan kesitini kanıt olarak alabiliriz.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(0, 0, 0); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Ressam Picasso ile yakın dost olduğunu öğrenince koltuklarım kabardı. Ama bu dostluk neye yarar ki? Hüner kendini Ankara Caddesi’ndeki karikatür gazetelerine tanıtmaktır. Başım sıkışınca Picasso’yu görmeye gidiyorum diyorsun ya! Geçen gün sana bir baş çizivermiş. Ne ince adam; görüyorsun ya! Picasso’nun senin için çizdiği başı ne yaptın? Hafız Osman gibi mezata mı çıkardın yoksa? Hoş; bana gönderecek değilsin ya! Hem senden Picasso’nun başını isteyen yok ki!...”</blockquote>Ah be Fikret’im cidden bir rakı parasına sattın mı canım Picasso’yu diye sızlandığım an Egeli olduğum aklıma geliverdi…Alternatif tarihçilik yapacak olursak Fikret Muallâ’nın Hale Asaf'a âşık olduğu ama karşılık alamadığı konuşulur. Sizce aşkına karşılık almış olsaydı depresif kişiliğinde bir fark oluşur muydu ya da eserlerinde aşk temasını çokça izler miydik? Yani Muallâ’nın bir ilham perisi olsaydı durum nasıl değişirdi?Kesinlikle aşk temasını daha çok görürdük. Aksak kalması onu kadınlara karşı kompleksli yapmış. Hayatına bir kadın girseydi çok daha başka olurmuş.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sergi yalnızca Fikret Muallâ’ya ışık tutmuyor, bir dönemin sanatçı ilişkileri ve sanat dünyası hakkında da ipuçları barındırıyor. Zamanda yolculuk yapmak isteyen herkes sergiyi mutlaka ziyaret etmeli. Titizlikle ve uzun bir hazırlık aşamasından sonra pek çok kıymetli arşiv verisini de barındıran, Paris’ten Ankara’ya uzanan bu dolu dolu serüveni yanınızda bir kalem ve kağıt ile ziyaret edin derim. Her şeyi not etmek, karıştırmak isteyeceksiniz. Sergi kapsamında bir söyleşi dizisi de bulunuyor. 9 Mart – 4 Mayıs tarihleri arasında yapılacak söyleşi programına mutlaka göz atılmalı zira çok değerli araştırmacıları konuk edecek. Hem keyifle sanat turu yapmak hem yeni konular keşfetmek isteyen herkes etkinlik takvimlerine Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi ve Fikret Muallâ’yı eklemeli.

Zihnin Sınırlarında Bir Rota: Fikret Muallâ sergisi 28 Şubat - 7 Eylül 2025 tarihleri arasından Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi’nde ziyaretçilerle buluşacak. Sergi açılışından izlenimlerini Gökçe Oruç yazdı.

Zihnin Sınırlarında Bir Rota: Fikret Muallâ Erimtan’da

Ankara'daki ilk günübirlik atölyeleri düzenleyen Selin Saygılı ve Zerrin Saygılı'nın Tosca Art and Design'ı kurma ve mekana çok işlevli bir yapı kazandırma sürecini Selin Saygılı ile konuştuk.Öncelikle&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/toscaartdesign/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Tosca Art and Design</a>’ı yolun başında nasıl tasarladığınızı merak ediyorum. İsmini koyuşunuzdan bugüne hikayesini anlatabilir misiniz?İkimiz farklı şehirlerde kendi alanlarımızda çalışıyorduk. Biraraya gelip çalışmalarımızı devam ettirmeye karar verdik ve Tosca’yı 2015 yılında Ankara’da galeri, özgün baskı, serigrafi, plastik sanatlar alanında çalışmalar yürüten paylaşım odaklı alternatif ofis-atölye modeli olarak Zerrin Saygılı (ablam, ortağım) ile birlikte tasarladık ve geliştirdik.İsim konusu, Tosca Operası'nın 1941 yılında Ankara’da oynamasından, Nâzım Hikmet’in Tosca’sından yani en çok "ilklerin kadını" olarak bilinen Semiha Berksoy’dan geliyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/1/1/1739797658258.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Üsküp Caddesi’ndeki ilk günlerde Ankara’daki günübirlik atölye geleneğini başlatanlarsınız. Şehirdeki atölye faaliyetlerini ve insanların atölyelere talebini hem Tosca hem de şehir bazında nasıl değerlendirirsiniz?İlk kurduğumuz yıllarda Ankara'da çok dinamik bir başlangıç yaptık eğitim ve içerik olarak. İleri dönüşüm, geri dönüşüm ve baskı teknikleri ile ilgili çok fazla eğitim verdim ve çok fazla kişiye ulaştık ve birçok mekan ve yeni girişim yapmak isteyenlere ilham kaynağı olduk diyebilirim. Ankara o yıllarda tek biz vardık baskı alanında eğitim veren. İlk defa atölyeyi deneyimleyen katılımcılara profesyonel bir şekilde imkan sağlayıp alanın da uzman hocalar ile işbirlikleri yaparak workshopları geliştirdik.Baskı resim atölyesi Güzel Sanatlar Fakültesi dışında çok bilinen bir alan değildi. Çok zor ve kaliteli bir başlangıçtı bence. Genç sanatçılara, öğrencilere sağladığımız destek uzun vadede Ankara’nın sanat camiasının şekillenmesinde önemli bir rol oynamış gibi görünüyor.Tosca her şey bir yana kendi müdavimleri olan bir mahalle kahvecisi, öyle olunca da yıllar içinde bir etki alanını oluşturuyor. Mekanın yakın çevresinde, kendi mahallesinde, bulunduğu semtte yarattığı bir etki alanı ya da değiştirdikleri var mı?Tosca ilk yıllarda apartman katındaydı, burası sergi ve atölye çalışmalarını sürdürmek için kısıtlı gelmeye başladı. Aynı sokakta galeri ve karanlık atölye çalışmaları için ayrı bir mekan açmış olduk. Butik bir kahve alanı ile mekanı geliştirmeye devam ettik.Tosca yalnızca bir galeri olarak değil aynı zamanda bir kültürel katalizör olarak çevredeki diğer işletmeleri de etkileyerek mahallede kültürel bir dönüşüm yarattı evet. Mahallede ve çevremizdeki dükkanlarda, sanatı ve kültürü daha fazla yansıtan ürünler ve etkinlikler sunuyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2025/1/1/1739797636850.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Tosca ciddi bir etkinlik ve paylaşım alanına dönüşmüş durumda, girip yalnızca kahve içerek çıkabileceğimiz bir yer gibi görünmüyor. Kapıdan girenlere birden fazla deneyim vadettiğini düşünüyorum. Bu noktada mekanın etkinlik alanı işlevi önümüzdeki günlerde devam edecek mi?Mekanın sadece bir sanat galerisi ve atölye değil aynı zamanda bir etkinlik ve deneyim alanı olarak kendini şekillendirmesi ve yıllar içinde kahve içmekten çok daha fazlasını sunarak katılımcılara sanatsal, kültürel ve toplumsal anlamda zengin bir deneyim sunduğunu söyleyebilirim.Tosca'nın daha da farklı bir alanda karşımıza çıkacak olması, mekanın sürekli gelişen ve değişen yapısının bir parçası. Bu değişimin, Tosca’nın etkinlik alanı işlevini daha da güçlendireceğini düşünüyorum. Etkinlik alanındaki rolünün daha da büyümesi muhtemel.Birkaç yıl içerisinde Tosca’nın çapını hangi noktalarda genişletmesini ya da neye dönüşmesini bekliyorsunuz?Tosca'nın organik gelişimi ve sürdürülebilirliği bence gerçekten ilgi çekici. Mekanın büyümesi ve gelişmesi, içsel bir dinamizmle ilerliyor ve her adımda yeni bir katman ekleniyor. Tosca'nın geleceği için genişletmeyi düşündüğünüz alanlar da aslında bu doğal gelişim sürecinin bir parçası gibi görünüyor.Konserlerin artan rolü ve etkinliklerin çeşitlenmesi, Tosca'nın hem kültürel hem de sanatsal bağlamda önemli bir alan haline gelmesini sağlıyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/1/1/1739798091244.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Sizi Faruk Duman’ın&nbsp;SUS BARBATUS! adlı kitabının kapağıyla da tanıyoruz, son olarak bir sanatçı olarak kitap kapağı tasarlama süreci konusunda neler söylersiniz?Evet SUS BARBATUS! gerçekten Türk edebiyatında da benim hayatımda da çok önemli bir yerde. Normalde kitabı okurken hemen çizmeye başlıyorum. Genelde üretim sürecim böyle başlıyor. SUS BARBATUS!'da ise ilk cilt elime ulaştı, kitabı bir günde okudum, Faruk’u aradım ve tamam, çiziyorum dedim.

Ankara'daki ilk günübirlik atölyeleri düzenleyen Selin Saygılı ve Zerrin Saygılı'nın Tosca Art and Design'ı kurma ve mekana çok işlevli bir yapı kazandırma sürecini Selin Saygılı ile konuştuk.

Tosca operasından Farabi Sokak'a: Selin Saygılı ile Tosca Art and Design

Türkiye’nin kadın temalı bir festivali olduğunu biliyor muydunuz? Üstelik beş senedir. Festival bu yıl 8 kentte düzenlenecek. Festival direktörü Hasan Aldemir’le 3 Şubat’ta Ankara’da başlayacak Kadın Oyunları Festivali’ni konuştuk.Kadın Oyunları Festivali'nin çıkış hikayesini merak ediyorum. Nasıl bir ihtiyaçtan çıktı festival?Festival düşüncemiz çok uzun zaman önceden vardı. Ama çok gariptir, o kadar uygun zamanı es geçip 2021 yılında yani pandeminin tam ortasında bu fikri hayata geçirdik. O zaman bir dolu bir boş koltuk uygulaması vardı. O koşullarda boş koltuklara cinayete kurban giden kadınların fotoğraflarını astık. Çok sarsıcı oldu. İnsanlar çok sarsıldı ve farkındalık yarattı. Sadece oyunlar değil, söyleşiler de düzenledik. Sempozyum yaptık. Pandemi döneminde ülkede kısıtlı etkinlikler yapılması festivalimizin öne çıkmasında faydalı oldu belki de. Ülkede kadın sorununa yönelik değerli sanat çalışmaları olsa da bu anlamda bir boşluk var. Bunu doldurmaya çalışıyoruz hala.Bu yıl beşinci kez yapılacak festival. Sürdürülebilir olması çok kıymetli. Hazırlık sürecinde sizi neler zorladı? Neler yaşadınız?Aslında çok zorlanmadık çünkü ne yapmak ve neye ulaşmak istediğimizi çok iyi biliyorduk. Uzun bir zaman düşünme evresi geçirdik. Ama sanatsal kısmında tabii ki titiz bir çalışma yapıyoruz. İnsanlara neyi nasıl aktarmak istediğimiz ve bunu nasıl estetik bir biçime dönüştürüp nitelikli hale getiririz konusunu çok düşünüyoruz. Bu çok önemli.Festivalde neler bekliyor seyircileri. Bize biraz festivalden bahseder misiniz?Her şeyden önce seyircileri ülkemizde ve dünyadaki kadın sorunlarının çeşitliliği ve çarpıcılığı bekliyor. Oyunlarda dikkat ettiğimiz en önemli kriter bu. Titiz bir çalışmayla oyunları belirliyoruz. Festival izleyicisi artık ünlü isim görmeye değil, iyi oyun izlemeye geliyor. Bir festival izleyicisi yaratmayı başardık. İzleyici Festival seçkisine girecek oyunları artık merakla bekliyor. Festivalin yapılış amacı tiyatro sahnesi üzerinden kadın sorununa çok yönlü bakabilmeyi ve akıllarda soru işareti bırakabilmeyi, dikkat çekmeyi başarmak. Bu anlamda ciddi bir yol katettik sanırım. Oyunları seçerken de çok fazla kriterimiz olmakla beraber, festival noktalarıyla ilgili önemli bir kriterimiz bulunmuyor. Bize sahnesini açan, destek veren her yere gitmek tek kriterimiz. Çünkü bu sorun her kenti ve herkesi ilgilendiriyor!Elde edilen gelirin bir kısmının kız çocuklarına eğitim bursu olacağını gördüm. Biraz&nbsp;detaylandırır mısınız?Festivalimiz sadece bir tiyatro festivali değil. Böyle düşünen yanılır. Bir sosyal sorumluluk ve farkındalık projesi aynı zamanda. Dolayısıyla yapılan işin kamuya bir faydası olması gerekir. Biz bu faydayı kız çocuklarının eğitimlerine katkı olarak nitelikli bir STK’ya bağış yaparak sağlıyoruz. Bu bizi çok mutlu ediyor. Festivalimiz bunu son iki yıldır gerçekleştirdi. Bundan sonra da temel amaçlarımızdan biri hâline geldi.<img src="https://images.aposto.com/2025/1/0/1738522419700.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.56" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Bilet satışları nasıl? Seyircilerden nasıl bir dönüş bekliyorsunuz?Festivalimizin genelinde iş birliği yaptığımız kurumlar var ve tek amacımız kâr elde etmek değil. Destek veren kurum ve kuruluşların sayesinde festival oyunları genelde ücretsiz gösteriliyor. Bu durum ülkemizde maalesef tiyatroya ulaşmakta zorlanan dezavantajlı insanlarımız içinde bir avantaj sağlıyor. Doğal olarak da seyircinin çok yoğun ilgisi ile karşılaşıyoruz.Festivalin başlangıç noktası Ankara. 3-7 Şubat tarihleri arasında oyunlar sergilenecek. Ankara seyircisine neler söylemek istersiniz?Sadece Ankara seyircisine değil festivalin beşinci yılına ev sahipliği yapacak olan Ankara, Aydın, Bandırma, İzmir Konak, Manisa, Muğla, Çanakkale ve Ayvalık nezdinde tüm Türkiye’ye bu tip etkinliklere sahip çıkmaları ve ülkemizin ve dünyanın tüm sorunlarına sanat üzerinden dikkat çeken nitelikli sanat etkinliklerine destek vermeye devam etmelerini söylemek isterim. Size de bu fırsatı verdiğimiz için ayrıca teşekkür ederim.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2025/1/0/1738522396555.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Festival oyunlarından Fok Derisi KAVUŞMA!’nın hem oyuncusu hem yazarı hem de yönetmeni olan Esra Şengünalp’le de oyunlarını konuştuk.Kadın Oyunları Festivali’nin içerisinde olmak nasıl bir his?“Yalnız olmadığını bilmek!” En güzel his. Sanatçılar açısından da katılım sağlayacak seyircilerimiz açısından da. Mücadelesini anlatan, sesini duyurmaya çalışan kadınların toplu bir hareketle bir araya gelmesi, kalabalık olması müthiş. Fok Derisi KAVUŞMA! Oyunumuzun da bu organizasyonun içinde olması gurur ve mutluluk verici tabii ki.Farklı şehirlerde tiyatro festivalleri oluyor. Sizin festivallere bakışınız nasıl? İstanbul&nbsp;dışında seyircilerle buluşmak size nasıl geliyor?Festival demek coşku demek. Bir arada olmak demek. Kalabalık demek. Dikkat çekmek istediğimiz farkındalıklarla beraber derdimizi paylaşmak, mücadelemize ortak olmak isteyen kalabalıkla buluştuğun en uyumlu ortamlardan. Festivalle birlikte, bir arada sesimizi duyururken unuttuğumuz neşemize de kavuşmak. Kolektif bilincin “kadın” teması altında hikayelerle birleşmesi ve sesini bu şekilde duyurması yapıcı bir önem kazanıyor. İstanbul dışında oynamak, ulaşmak istediğimiz başka kalabalıklar daima arzuladığımız bir durum. Ama şartlar, imkanlar buna pek elverişli olamıyor, özellikle dekoru olan bir oyun olunca. Festivalle birlikte bu mümkün olacak. Farklı insanlarla tanışmak, kavuşmak için gün sayıyoruz. Ayrıca İstanbul Devlet Tiyatroları Uluslararası Kadın Oyun Yazarları Festival seçkisindeyiz. İki festival peş peşe güzel bir deneyim olacak. Meraklı ve heyecanlıyız.Festivalde sahnelenecek oyununuz Fok Derisi KAVUŞMA! ne anlatıyor?Ruh Derisini (fok derisi) kaybetmiş kadınların arayışı, uyanışı. Kendine kavuşma hikayesi. Kadının toplumda değişen kimlikleri içinde “anne olma” evresini anlatan oyunu, farklı coğrafyadan ve statüden olan iki kadından mizahi bir anlatımla izliyoruz. Aynı evin içinde farklı zaman dilimlerinde iki kadın; Anne olma yolunda biyolojik ve psikolojik engeller yaşayan beyaz yakalı bir kadınla, kendi çocuğunu memlekette bırakıp başkalarının çocuklarına bakan Türkmen bir bakıcı kadın hikayesi. Aile olma, olabilme meselesinde kadının kurduğu ve koptuğu bağlar… Kadın olmak, anne olmak, her şey olmak, kendin olamamak!4 Şubatta Gençlik Parkı Büyük Sahne'de oynayacağınız oyun sonrası seyirciler nasıl bir&nbsp;hisle sahneden ayrılsın istiyorsunuz?Oyun sonraları birkaç kez yaşanan, tekrarlanan bir an var. Tanımadığım bir çok kadının ağlayarak bana sarıldığı; ”Yaşadıklarımı yazmışsın. Beni yazmışsın!” dediği. Bu oyunun hem yazarı hem oyuncusu olarak yaşadığım tarifi zor, güzel anlardan. Seyircinin derdine derman olmak, onu şifalandırmak mutluluk verici. Göz göze, diz dize oynadığımız bir oyun zaten. Oyun esnasında tanımadığım insanların gözlerine bakarak anlattığım hikayede paylaştıkça tanış oluyoruz, biz oluyoruz. Birlikte şifalanıyoruz. Herkesin bir yerlerde unuttuğu ruhundan parçalar vardır. Bunun farkına vararak, parçaları toplama isteğinin uyanmasını isterim. Gerçek kendine kavuşabilme hissi. Dilerim, kendi iç sesini gerçekten duyabilsin herkes. Özetle seyircinin ruhuna şifa olsun Fok Derisi KAVUŞMA!

Türkiye’nin kadın temalı bir festivali olduğunu biliyor muydunuz? Üstelik beş senedir. Festival bu yıl 8 kentte düzenlenecek. Festival direktörü Hasan Aldemir’le 3 Şubat’ta Ankara’da başlayacak Kadın Oyunları Festivali’ni konuştuk.

Kadın Oyunları Festivali Başkent’te başlıyor

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/mausartspace/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Maus Art Space</a>, sanatın herkes için erişilebilir olduğu bir platform yaratmayı hedefleyerek yola çıkan, Ankara’da bulunan bir sanat alanı. Maus, yaratıcı üretimi teşvik etmek, sanatçıların ve sanat meraklılarının biraraya gelerek etkileşimde bulunabilmeleri amacıyla 14 Eylül 2024'te açıldı. Hem üretim hem de etkileşim odaklı bir mekan olan Maus Art Space, atölyeler, sergiler ve çeşitli etkinliklerle sanatın farklı yönlerini keşfetmeyi ve bu keşifleri paylaşmayı amaçlıyor. Yer altında, kendi hâlinde, enerjik ve çok kapsayıcı olan Maus, adını tam bu özelliklerinden alıyor.Cem Yünür’ün kişisel atölyesi de olan Maus, Eylül ayından beri çok çeşitli atölyelere ev sahipliği yaptı. Bu atölyeleri genellikle sanatsal üretimlerini verdikleri atölyelerle paralel yürüten genç sanatçılar verdi. Maus’un atölyelerinin ortak özelliği, katılımcıları yaratım sürecinde sürecin içerisine samimi bir şekilde davet edebilmek.&nbsp;Örneğin dandik oyuncak yapma atölyesinde katılımcılar, yüzeysel bile olsa önemli tasarım metotlarıyla tanışıyor; bir problem üzerine yeni bir ürün yaratmış oluyorlar. İsminin alaycılığı, katılımcıların sürece daha yakın ve samimi hissetmelerine yardımcı oluyor.&nbsp;Atölyelerin genel özelliği, Maus’un en temel hedeflerinden biri de olan birlikte üretmeye teşvik etmek. Bu hedefe en uygun atölye ise birlikte resim atölyesi. Bu atölye, 1980’lerin ortasında Tunus’ta ortaya çıkan Tunusian Collaborative Painting tekniğinin bir uygulamasıdır. Bir grup sanatçının önceden tartışma ya da planlama olmaksızın bir tuval üzerinde eşzamanlı olarak sessiz bir şekilde çalışmasına dayanıyor. Sonuç, bir grup sanatçı tarafından yaratılan ve tek bir sanatçının eseri gibi görünen bir resim. Bu teknik Tunus’ta insanların kendilerini rahatça ifade edememelerinden ortaya çıkmış, atölyenin temelinde ise sessiz ve birlikte üretim vardır.<img src="https://images.aposto.com/2025/0/0/1737916966951.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.43" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Maus’un bir diğer aktif etkinliklerinden birisi ise Az Ünlü Müzik Fest.&nbsp;Maus, organik ve çok sıcak bir kitleye çok kısa sürede ulaştı. Bu kitlenin içerisinde, her ne kadar kendini göstermek isteyen çok yetenekli sanatçılar olsa da onları alkışlamak için bekleyen büyük ve sıcak bir kitle de var. Az Ünlü Müzik Fest. tam olarak bu iki tarafı biraraya getirmek amacıyla organize etmeye çabalanan bir araç. Az ünlü ama çok yetenekli sanatçılar ve karşılarında her hatada baştan başlamaktan hiç çekinilmeyecek, yüreklendirici bir kalabalık. Maus’un üretmeye teşvik çabasının müzikte karşılığı olsaydı tam olarak Az Ünlü Müzik Fest. olurdu.<img src="https://images.aposto.com/2025/0/0/1737917013361.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Maus’un sergi alanının özelliği ise gelen izleyicilerin ortak kanaati olduğu gibi davetkar olması. Gelen herkesin kendini ait hissettiği, beyaz küplükten biraz uzak, işlerini sergileme fırsatı bulamayan, özellikle öğrencilere olabildiğince ev sahipliği yapmaya çabalayan bir sergi alanı.Maus, herkesi üretmek, paylaşmak ve tanışmak için davet ediyor!<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.mausart.space/?fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaYDs0yV9SDrqlpFgzWpoMhBDAZsEKESD_gRGT2ahOfBcJzNYujtKRmdk7U_aem_QRUaLQGSxyRREtkX0hBLzw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Maus Art Space</a>: Güvenlik Caddesi, 17/A</li></ul>

Bu hafta, geçen Eylül'de Ayrancı, Güvenlik Caddesi'nde açılan Maus Art Space'e yakından bakıyoruz.

Ankara'nın yenisi: Maus Art Space

Yazı: Tevfik ErgunÇağdaş Türk öyküsünde “kadının sesini” tespit etmek için geçen yıl bir sempozyum düzenledik. Doktora öğrencisi arkadaşlarımız Sena Köhnetarfun ve Arş. Gör. Zeynep Durak’tan çıkan bu fikir, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/hacettepeecit/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Edebiyatta Çağdaş İncelemeler Topluluğu</a> bünyesinde 2024 Mayıs’ında gerçeğe dönüştü. Baştan sona niyetimiz, Türk öyküsünün yaşayan kadın öykücülerine ulaşmaktı. Bunun için dokuz öykücüyle söyleşi yaptık ve yirmi iki farklı kadın öykücünün eserlerini inceledik. Kısmen niyetimizi gerçekleştirdiğimizi düşünüyorum.Değerli bildirilerin zamanın akışında kaybolmasına razı olmayıp kitaplaştırma kararı aldık. Prof. Dr. Dilek Yalçın Çelik hocamız ve ben editörlük görevini üstlendik. Bildirileri genişlettik ve makale formatına dönüştürdük. Böylece Çağdaş Türk Öyküsünün Kadın Sesleri ortaya çıktı. Kitabı farklı çözümleme yöntemleri kullanılarak incelenen yazılardan ve yazarlarla yapılan söyleşilerden oluşturduk. Böylece kitabımız, bir yönüyle bilimsel bir çalışma olurken başka bir yönüyle de günümüz edebiyat dünyasına tanıklık etti. &nbsp;&nbsp;Kitabımıza yazılarıyla katkıda bulunan yazarlarımız konu seçimlerini özgürce yaptılar. Tek kriterimiz “yaşayan bir kadın öykücü” seçilmesiydi . Böylece hiçbir ideoloji, grup, fikir ya da akıma bağlı kalmaksızın edebiyatımızın her kesiminden öykücüye kitabımızda yer verebildik. Bunun dışında edebiyata yeni adım atan ve pek görünür olmayan öykücülere de dikkatimizi vererek onları akademik düzeyde tanıtmaya çalıştık. Çağdaş Türk Öyküsünün Kadın Sesleri’nde Şermin Yaşar, Buket Uzuner, Ayfer Tunç, Nazan Bekiroğlu, Mine Söğüt, Erendiz Atasü, Nazlı Eray, Aslı Tohumcu, Jale Sancak, Birgül Oğuz, Pelin Buzluk, Sibel K. Türker, Seray Şahiner, Sema Kaygusuz, Aylin Balboa, Melike Uzun, Berna Durmaz, Sine Ergün, Ülkü Demiray, Emine Sevgi Özdamar, Esma Aras ve Handan Gökçek incelediğimiz isimler oldu. &nbsp;Kitabı altı kısımdan oluşturduk. İlk kısımda Prof. Dr. Ayşe Demir’in modern öykü kavramını açıkladığı yazısına ve Öğr. Gör. Dr. Sibel Yılmaz’ın 1980 sonrası kadın öykücülerine odaklandığı bir yazısına yer verdik. Kuramsal giriş niteliğinde olan bu bölümden sonra öykü çözümlemelerini sunduk. Son kısımda ise dokuz yazarla yapılan söyleşileri ekledik. Yaşamlarından, edebî anlayışlarından, sevdikleri edebiyatçılardan ve eserlerinden bahsedilerek söyleşi yapılan isimler Aslı Tohumcu, Erendiz Atasü, Birgül Oğuz, Berna Durmaz, Melike Uzun, Ülkü Demiray, Esme Aras ve Handan Gökçek oldu.“Türk Öyküsünde Postmodernist İzler” başlığını taşıyan ikinci kısımda, A. Aybüke Kocadağ, Handan Gökçek’i öz-yeniden yazma kavramı ekseninde ele aldı. Mine Özgüven, grotesk unsurları tespit etmek üzere Gergedan/Büyük Küfür Kitabı’yla Mine Söğüt’e odaklandı. Tuğba Özoğlu, yeraltı edebiyatını Melike Uzun’un Kürar’ında araştırdı. Nun Masalları adlı öykü kitabıyla Nazan Bekiroğlu,&nbsp;Z. Sare Dinçkal tarafından yeni tarihselci bir bakış açısıyla incelendi.&nbsp;Kitabın üçüncü kısmını, çağdaş öykülerdeki cinsiyet sorunlarını göstermek amacıyla oluşturduk. “Türk Öyküsü ve Cinsiyet Sorunları” başlıklı bölümdeki ilk yazı, Elif Gölve’nin Erendiz Atasü’nün Dullara Yas Yakışır’ını kadının toplumsal baskılar karşısındaki yerini incelediği yazısıdır. Enes Yılmaz, toplumsal cinsiyet eşitsizliği penceresinden Aslı Tohumcu’nun Şeytan Geçti’sine baktı. Hande Emekçi, Seray Şahiner’in Gelin Başı adlı eseri ise kadının toplumdaki temsiliyetini araştırdı. Gizem Güçlü, kadınlara gösterilen toplumsal baskıyı Sibel K. Türker’in Ağula’sında inceledi. Nazlı Eray’ın bir öyküsünde İsa Gürler, queer edebiyat eleştirisini uyguladı. Son yıllarda adından sıklıkla bahsettiren ekolojik eleştiriyle Çağla Karagöz, Sema Kaygusuz’un öykülerini inceledi. &nbsp;&nbsp;Çağdaş Türk öyküsünde kültürel değerlerin işlenişini incelemek üzere dördüncü kısmı oluşturduk. Bu kısımda Ayşen Alpasar, Ankara’nın kentsel bellek mekânı olarak kullanımını Nazlı Eray’ın Yoldan Geçen Öyküler’inde araştırdı. Elif Türkoğlu, Aylin Balboa’yı seçerek onun Ateş Sönene Kadar’ında bireyselliğin izlerini sürdü. Şermin Yaşar’ın eserlerinde Pierre Nora’nın toplumsal hafıza mekânlarını, N. Aybike Özdener araştırdı. Ben ise yakın zamanda edebiyat dünyasında adından bahsettiren Ülkü Demiray’ın öykülerini kültürel değerlerin işlenişi açısından ele aldım. Göç edebiyatımızın önemli isimlerinden Emine Sevgi Özdamar’ın öykülerini Sude Yılmaz, Türk-Alman ilişkileri bağlamında değerlendirdi. İnsanın kentteki yalnızlığını Berna Durmaz’ın Metal Hayatlar adlı eserinde Z. Beyza Buzlu inceledi.Tematik açıdan da çağdaş öyküleri ele aldık. A. Bulut Çelik, Türk Dili dergisini 2000 ve 2020 yılları arasını tarayarak yayımlanan kadın yazarların öykülerinde İslâmcılığın işlenişini yazdı. Lodosla Gelen adlı eseriyle Jale Sancak’ı izlek-karakter kavramları açısından Öğr. Gör. Ege Ertuğrul inceledi. Duygu Erdem, Buket Uzuner’in öykülerini tematik açıdan değerlendirdi. Sine Ergün’ün öyküleri Halenur Karagöz tarafından varoluşçuluk açısından ele alındı. Merve İpek, ölüm temasının işlenişi Pelin Buzluk’un Yer Değiştiren Suları’nda araştırdı. Ve kitabımızın son yazısı da Ayfer Tunç’un Aziz Bey Hadisesi’ne ayrılarak Sedef Köksal tarafından değerlendirildi.Çalışmamızla kökleri yaklaşık 150 sene öncesine dayanan modern edebiyatımızın şimdiki durumuna odaklamak istedik. Edebiyatın tarihi koridorlarında dolaşmak kadar bugününde de araştırmalar yapmak, Türk edebiyatının gittiği yönü tespit etmemizi sağlayacaktır. Bu sebeple Türk edebiyatının yetişmekte olan ve yarınlara kalacak isimlerini ele aldık. Tüm türlerde incelemelere yer vermemiz olanaksızdı. Aynı şekilde tüm öykücülerimizi ve eserlerini de ele almamız mümkün değildi. Yine de kitabımızla çok önemli bir işi başardığımızı düşünüyoruz. Elbette noksan tarafları bulunuyor. Ancak yeni fikirlere ve çalışmalara vesile olabilmesi bile bizim için yeterli bir başarı olacaktır.

2024 Mayıs ayında Hacettepe Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünde düzenlenen öğrenci sempozyumunda sunulan bildiriler biraraya getirilerek Erkmen Yayımcılık tarafından yayımlandı. Sempozyumdan kitaba geçiş sürecini kitabın eş editörü Tevfik Ergun anlattı.

Öğrenci sempozyumundan kitaba: Çağdaş Türk öyküsünün kadın sesleri

Yılın son bülteninde 2024 yılına dair küçük bir seçkiyle karşınızdayız. Bu tarz listelerin tamamen kişisel olduğunu unutmadan, "O niye yok, bu seçim hiç olmamış" demeden tadını çıkarmanız ümidiyle...<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yılın Filmi:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt15239678/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dune – Part Two</a></h2>Frank Herbert’in kült evreninden uyarlanan serinin ikinci filminde yönetmen Denis Villeneuve yine harikalar yaratıyor. Dune: Part Two’yu tek kelimede tanımlamak istersek kullanabileceğimiz en iyi kelime “destansı” olur. İlk filmdeki başarısıyla En İyi Sinematografi Oscar’ını kazanan Greig Fraser, bu filmde de işini çarpıcı renk ve ışık kullanımıyla zirveye çıkarıyor. Villeneuve, eski moda hikaye anlatımını dozunda mizah ile güç ve fanatizm hakkında incelikli hikayelerle tatlandırıyor.&nbsp;Bir “kurtarıcı” ya da “seçilmiş kişi” anlatısından çok daha fazlası olan Dune, bu tür büyük bütçeli ve gişe rekorları kıran filmlerin de sanatsal yapılabileceğini bizlere hatırlatıyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yılın Albümü: Vampire Weekend -&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/1W04wu2W4OIcuiNc5AMB3y?si=1jjzMsdcTzWsRRC1dbvGHA" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Only God Was Above Us</a></h2>2008 yılında kendi adını taşıyan ilk albümleri Vampire Weekend ile indie rock dünyasında yeni bir boyut açan grup, geride bıraktığımız yıl 5. albümü Only God Was Above Us’ı yayımladı. Solist Ezra Koenig’in "Sinizmden iyimserliğe doğru bir yolculuk" olarak tanımladığı; "F*ck the world" dizesiyle başlayan ve "Hope" adlı bir şarkıyla sona eren albüm, grubun en iyi bilinen seslerinin tümünü kucaklıyor ve geçmişine saygı duruşunda bulunuyor.&nbsp;Gen-X Cops ile A-Punk ve Diane Young; Mary Boone ile Ya Hey; Prep-School Gangsters ile Taxi Cab arasında benzerlikler kurabileceğimiz ve bu örnekleri artırabileceğimiz şarkılar arasından gerçek bir emsali olmayan tek parça, neredeyse sekiz dakikalık süresiyle grubun kaydettiği en uzun eser olan <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/5sBrebz7XnIbwSdWgWasLr?si=b1986cfe114f4a8d" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Hope</a>.Only God Was Above Us, adını 1988 tarihli bir gazete manşetinden alıyor ve bu manşette uçak kazasından kurtulan bir kişi, uçağın çatısı söküldüğünde nasıl hissettiğini anlatıyor. Manşet, müziğin ruh hâlini gerçekten yakalıyor, çünkü felaketle çevrili olsak bile saçlarımızdaki rüzgarı hissetmeye davet ediyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2024/11/1/1735561591177.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Yılın Şarkısı: Duman –&nbsp;Kufi</h2>Milenyuma bir kala hayatımıza giren ve 2000'li yılların imza seslerinden biri olan Duman, 10 yılı aşkın süren suskunluğunu 2024’te bozdu. Haziran ayının son günlerine doğru yayımladıkları Kufi isimli tekli, o günden bugüne dek sadece Spotify’da 32 milyon kez dinlendi. Başlı başına bu bile hayranların Duman’ı ne kadar özlediğini gösteriyor.&nbsp;Kufi’yi çok sevenler olduğu gibi pek sevmeyenler de oldu. Şarkı, grubun geçmişteki bazı hitleri gibi üzerinde uzlaşı sağlanan bir eser olmasa da yarattığı etki açısından yıla damgasını vurdu. Fazlasıyla politik sözleriyle kısa zamanda dillere pelesenk olan parçayı yeniden dinlemek için <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/4JqP7JwWNG8I7xY40E6IWh?si=08353bf38f0f4eb5" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yılın Oyunu:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/afife" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Afife</a></h2>Yılmaz Erdoğan'ın <a fr-original-style="" href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/aydinlikevler" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Aydınlıkevler</a>'i ve Tanpınar'ın <a fr-original-style="" href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/saatleri-ayarlama-enstitutusu" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Saatleri Ayarlama Enstitüsü</a> uyarlamalarının yönetmeni Serdar Biliş'in proje tasarımını üstlendiği, Selin Cankı Ceylan'ın kaleminden çıkan, Afife Jale’nin yaşam öyküsünden ilham alınarak yaratılmış hayalî bir kumpanya olan oyun; sesi, ışığı, kostümleri, müziği ve sahne tasarımıyla geride bıraktığımız yılın en görkemli prodüksiyonlarından biriydi. &nbsp;Demet Evgar'ın Afife Jale'ye hayat verdiği oyunda; Tilbe Saran, Necip Memili Bora Akkaş, İdil Sivritepe gibi sanatçılar yardımcı rolleri paylaşıyor. (İzlemek isteyenler için Ocak ve Şubat ayı biletleri <a fr-original-style="" href="https://www.passo.com.tr/tr/etkinlik-grubu/afife-zorlupsm-turkcell-sahnesi-biletleri/780613" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">satışta</a>.)<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yılın Dizisi:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt2788316/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Shogun</a></h2>Epik televizyon yapımlarının sayısı azalsa da hâlâ destansı televizyon şovları yapmaya çalışan senaristler ve yönetmenler de var. Shogun'ın bu yapımlardan biri olduğunu henüz ilk bölümün ilk dakikalarında anlıyorsunuz. James Clavell'in aynı adlı romanından uyarlanan dizi, bir uyarlamadan ziyade dayandığı metnin yeniden yorumu gibi. Dizinin yaratıcıları Rachel Kondo ve Justin Marks, Clavell'in metnini tozlu sayfalarından çıkarırken sadece muhteşem değil, aynı zamanda tamamen orijinal bir eser yaratıyor.Diyalog, bağlam ve alt metin açısından oldukça zengin olan ve perde arkasından kamera önündekilere kadar herkesin bu hikayeyi önemsediğini hissettiren diziyi Türkiye'de Disney+ üyeliğiyle izleyebilirsiniz.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yılın Sporcusu: Yusuf Dikeç</h2>2024 Paris Olimpiyat Oyunları'nda karma havalı tabanca branşında Şevval İlayda Tarhan ile birlikte Türkiye'yi temsil eden ve Türkiye'nin bu branştaki ilk Olimpiyat madalyası olan gümüş madalyayı kazanmasını sağlayan Yusuf Dikeç, atış yaptığı sırada verdiği kareyle dünyanın gündemine oturdu.&nbsp;Dikeç, kısa sürede Uzakdoğu'dan Amerika'ya her ülkede tanındı; futbolcular gol sevinci olarak onun pozunu tercih etti. Sırıkla atlamada Olimpiyat ve Dünya rekoru kıran, yılın en başarılı sporcusu Armand Duplantis dahi rekor sevincini Yusuf Dikeç pozu vererek kutladı.<img src="https://images.aposto.com/2024/11/1/1735563927057.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Yeni yıla girerken Ocak ayının hazırlıkları kültür-sanat alanında da başladı. Yıla sinemalı bir başlangıç yapıyoruz. 2024'ün kısa bir özeti de bu sayıda sizlerle. Mutlu yıllar!

🧧 Taze başlangıçlarla yeni yıla merhaba

2024 yılının öne çıkan kültür-sanat, spor ve yaşam olaylarına dair kısa bir seçkiye yakından bakıyoruz.

Naçizane bir yılın en'leri seçkisi

Yazar: Özgün Türkeli“Hiçbir semtte berberin olmadı, 1954-1980 yılları arasında, 26 yılda 28 ev değiştirdin;”Cemal Süreya “Hiçbir Semtte” isimli şiirine, kendi göçebeliğini bir anlamda sayısallaştırdığı bu dizelerle başlar. Sürekli bir taşınma hâli ve değişen adreslerle geçen bu 26 yıla, hiç şüphesiz Ankara’da oturduğu evler de dahildir. Cemal Süreya, şayet Mülkiye’de okuduğu dönemde (1954 yılı öncesi) yurt arkadaşlarıyla birlikte tuttuğu eve taşınabilseydi mısradaki tarihi belki 1954 yılı öncesine çekip, evlerinin sayısını da bir artırabilirdi. Ancak tutacakları eve kendilerini götüren taksinin şoförü, başka bir taksinin çarpması sonucu hayatını kaybetti. Ölen şoförün taşınacakları evin sahibi olduğunu öğrenince taşınma işi hayata geçmedi.<img src="https://images.aposto.com/2024/11/0/1734895791131.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cemal Süreya, 1972 yılının Mart ayında, Maliye Tetkik Kurulu üyesi olarak atanır ve İstanbul’dan Ankara’ya gelir. O dönem Zuhal Tekkanat ile evlidir. Oğlu Memo 3 yaşındadır. Eşini ve oğlunu İstanbul’da bırakan şair, başını sokacak bir ev aramaktadır. Cumhuriyet’in ilk toplu konut projesi olan ve içinde devlet memurlarının oturabildiği Saraçoğlu Mahallesi’ndeki lojmanlar için başvuruda bulunur ve sırasını beklemeye başlar. Lojman çıkmak demek, Zuhal’e ve Memo’yu duyduğu hasretin sona ermesi demektir. Bu sıkıcı, belirsiz dönemde, Kızılay’daki Mülkiyeliler Misafirhanesi’nde kalır.<img src="https://images.aposto.com/2024/11/0/1734895822923.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Göreve başladıktan 6 ay geçmesine karşın lojman başvurusuna hâlâ olumlu yanıt alamayan Cemal Süreya çaresiz başka bir ev kiralamaya karar verir. Çankaya And Sokak’ta, Botanik Parkı’nın yakınlarındaki 13 numaralı Kaan Apartmanı’nın 2 numaralı dairesini tutar. Eşi ve oğlu da Ankara’ya gelir. Kaan Apartmanı’ndaki ikametleri fazla sürmez çünkü Saraçoğlu Mahallesi için yaptıkları başvuru kabul edilir ve 1973 yılında boşalan dairelerden birine taşınırlar.<img src="https://images.aposto.com/2024/11/0/1734895847474.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Cemal Süreya’nın kardeşi Ayten de bir süre onlarla birlikte o evde kalır. Günler ilerledikçe bu durum huzursuzluğa sebebiyet verir. Bunun üzerine Ayten kendine Sıhhiye’deki Toros Sokak’ta yer alan Barış Apartmanı’nda bir daire tutar. Cemal Süreya da kısa bir süre sonra evinden ayrılarak kardeşinin yanında kalmaya başlar. Uzun bir süre taşınmayı beklediği evden ayrılışı işte böyle birdenbire olur. 1975 yılında İstanbul Darphane ve Damga Matbaası Müdürü olarak atanmasına dek şair bu evde yaşar. 1976 yılının Eylül ayında görevinden alınır ve Ankara’ya geri döner ve yaklaşık 2 yıl daha bu evde ikamet eder.Ne mutlu Ankara’ya! Cemal Süreya bir dönem burada yaşadı. Kaan ve Barış Apartmanları, eski sakininden bihaber olsa da yerli yerinde. Saraçoğlu Mahallesi’ndeki evler, yakın zamanda bir proje kapsamında yenilendi. Artık anıt ağaçlar anlatacak Cemal Süreya’yı. Ankara, bir dönem Cemal Süreya’yı yaşadı, ne mutlu buraya!Kaynaklar:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bakır, Perihan. (2019). Size Nefesimi Bırakıyorum. İstanbul: Everest Yayınları.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Türkeli, Özgün. (2022), Kaç Kişi Kaldık Ankara’da?, Ankara: Sapiens Yayınları.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Süreya, Cemal. (2019).&nbsp;On Üç Günün Mektupları. İstanbul: Can Yayınları.</li></ul>Not: Cemal Süreya görselleri, Yeşim Paktin’in çiziminden yararlanılarak oluşturulmuştur.

Yılın son haftasında şehre yakışır bir hareketlilik var. Meçhul Paşa ve Drakula ile şaşaalı tiyatro sezonuna devam ediyor, erken yılbaşı planları yapıyor, 2024'ü bir de Cemal Süreya ile adımlıyoruz.

🎄Yıl biterken, Cemal Süreya Ankara'da

“Hiçbir Semtte” isimli şiiriyle sürekli taşınma hâlini anlatan Cemal Süreya'nın 26 yıllık göçebeliğindeki Ankara duraklarını takip ediyoruz.

Hiçbir semtte: Cemal Süreya'nın Ankara'daki evleri

Şehir yılbaşı havasına bu yıl Kasım'da gördüğümüz kar manzaraları sayesinde aceleyle girdi. Rengarenk görüntüler ve yaratıcı tasarımlarla yılbaşı pazarları bu yıl da bu ruhu canlandıracak. Ankara'da gidebileceğiniz rengarenk yılbaşı pazarlarını sizler için derledik.CerModern 21-22 Aralık, 10.00 - 20.00 📍 Anafartalar Mahallesi, Altınsoy Caddesi, No:3 Kült Kavaklıdere 27-28-29 Aralık, 10.00 - 20.30 📍 Barbaros Mahallesi, Tunalı Hilmi Caddesi, No:105 Uzak Orman Sanat 14 Aralık, 12.00 - 20.00 📍 Galleria, Mutlukent Mahallesi, 2432. Cadde, &nbsp;No:97 Anıttepe Rotary Kulübü 21-22 Aralık 📍 One Tower AVM Assembly, Oran Mahallesi, Kudüs Caddesi, 6/A Sheraton Ankara 14-15 Aralık, 11.00 - 19.00 📍 Kavaklıdere Mahallesi, Noktalı Sokak Türk-Amerikan Derneği 20-21-22 Aralık, 09.30 - 20.00 📍 Güvenevler Mahallesi, Cinnah Caddesi No:20 Bilkent Center 20-31 Aralık 📍&nbsp;Üniversiteler Mahallesi, 1597. Cadde No:3 Unite Ortak Mekan x Ankara Expat 21-22 Aralık, &nbsp;12.00 - 20.00 📍 Cinnah Caddesi, No: 7A <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/p/DDHi3ycIONK/?img_index=1" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Platform A</a> 21-22 Aralık, 11.00 - 19.00 📍 Taurus AVM, Mevlana Bulvarı, No:190 Kentpark AVM 22-30 Aralık, 10.00 - 20.00 📍 Mustafa Kemal Mahallesi, No:164 Ankara Hilton 13-14 Aralık, 11.00 - 20.00 📍 Kavaklıdere Mahallesi, Tahran Caddesi No: 12

Yeni yıla az kala tasarım pazarları, Aralık ayı festivalleri, konserler ile Aydınlıkevler ve Kel Diva gibi oyunlarla yılı bitirmeye bir adım daha yaklaşıyoruz.

🎄Yeni yıl ruhu, Ghostly Kisses

Şehir yılbaşı havasına bu yıl Kasım'da gördüğümüz kar manzaraları sayesinde aceleyle girdi. Rengarenk görüntüler ve yaratıcı tasarımlarla yılbaşı pazarları bu yıl da bu ruhu canlandıracak.