Nisan ayının en hareketli haftasından herkese merhabalar!Verimli bir haftayı geride bıraktık. Güzel havaların da etkisiyle eğlenme modunu açtık, şehir kışın ölü toprağını üzerinden attı, cıvıl cıvıl. Üstüne dopdolu bir hafta da ufukta.Haftayı Fikret Otyam Sanat Merkezi’nin yeni sergisi Rota Yeniden Oluşturuluyor ile açabilirseniz eğlenceli bir başlangıç için ideal olabilir. Her ne kadar hafta ortası bol alternatifli olsa da benin için sıralama belli. İlk kez izleyecekler için çılgın ve olağanüstü bir absürt macera ve hemen akabinde çılgın ekibiyle Ari Barokas&nbsp;ve saz arkadaşları. Sonrasında ben 43. İstanbul Film Festivali, Lara Fabian, Sonar İstanbul 2024, Can Bonomo, CI Bloom, I Monster ve çok daha fazlası için İstanbul’da olacağım ama hafta sonu gündüz kuşağında Ankara’nın en büyüklerinden TEDxMETUAnkara’ya şans vermekte yarar var.Çocuklu ailelere ise müjde! 18 yıldır 23 Nisan haftasında Devlet Tiyatroları tarafından düzenlenen&nbsp;Uluslararası Çocuk Festivali&nbsp;yine sessiz sedasız şekilde kapıda ve elbette Ankara Müzik Festivali yolculuğuna bu hafta da devam ediyor.Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!Sevgiler, Ahmet Emre

Her pazartesi saat 12.00'de Ankara'dan özenle seçilmiş etkinlikler, haberler ve hikâyeler.

Ankara'dan özenle seçilmiş etkinlikler, haberler ve hikâyeler.

Aposto Ankara

Bu hafta kışın ölü toprağını üzerimizden atıyor, 23 Nisan'ı çocuk tiyatroları ile kutluyor, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin açıldığı ilk günü adım adım yeniden yaşıyoruz.

🎈Şenlik haftası, Deneysel tiyatro

Nisan ortasından herkese merhabalar.Nasıl geçti tatil? Umarım bolca dinlenebilmişsinizdir. Çünkü diğer bayrama kadar bir daha pek fırsatımız olmayacak gibi. Yine çılgın bir mayıs ufukta, havalar da oldukça iyi, birkaç haftaya açık hava etkinlikleri de başlar derken yaklaşık iki aylık, bol etkinlikli bir süreç bizleri beliyor olacak. Yavaştan tempoyu artırabilirsiniz.Nihayet şehir ufak ufak hareketlenmeye başladı. Haftayı Ankara Müzik Festivali'yle açtıktan sonra hafta ortasına kadar canımız ne isterse onu yapıyoruz. Perşembe itibarıyla vites artırıyoruz. Hafta sonu Kale tarafına gidecek olanlar, gündüzden Erimtan’daki sezonun en iddialı sergilerinden Bir Denizkestanesinin Anıları'na şans vermeli. Haftanın kapanışı ise dünya tatlısı Resa Saffa Park ile.Bununla birlikte alternatifler yine dolu dolu, havalarsa iyiden iyiye göz kırpmaya başlıyor. Buraya Bakarlar'da dünyayı ve gönülleri fetheden Ankara kedisine yakından bakıyor, Olan Biten'de şehrin yeni taksi duraklarını tartışıyoruz.Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!Sevgiler, Ahmet Emre

Bu hafta bayram tatili yorgunluğunu dışarı çıkarak savuşturuyor, köklü Ankara Müzik Festivali'nde evrensel müzik diline kulak veriyor, Resa Saffa Park'ı ağırlıyor, tempoyu giderek artırıyoruz.

🌃 Ankara Müzik Festivali, Resa Saffa Park

Sakin Ankara'dan ve 9 günlük bayram tatilinden herkese merhabalar!Bayramı şehirde geçirecekler için kolları sıvadığımız haftada birazcık sınıfta kalmış olabiliriz. Çünkü şehir buna müsaade etmiyor.&nbsp;İnançlar mı, maddi zorluklar mı, yoksa başka bir sebepten midir, son yılların en durgun Ramazan'ıydı. Özellikle eğlence sektörünün ve kültür-sanata yön veren birçok oluşumun uzun bayram tatilinden dolayı kapalı olmasıyla ortaya böyle bir tablo çıkmış gibi gözüküyor.Bayramın ikinci gününe kadar neredeyse hiçbir etkinliğin olmadığı haftada bolca dinlenip, eş-dostla vakit geçirmek, özlem gidermek yapılabilecek en mantıklı şeylerden. Elbette aralarda minik sergi rotaları yapmak da haftanızı renklendirmek için güzel olabilir. Bu yüzden bu hafta bir farklılık yapıp önce haftanın devam eden önemli sergilerini mercek altına almak istedik. Ardından ise alternatifler sizleri bekliyor.&nbsp;Sevdiklerinizle birarada, sağlıklı, mutlu, bol yeme-içmeli, şeker tadında bir bayram geçirmeniz dileğiyle.&nbsp;Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!&nbsp;Sevgiler, Ahmet Emre

Bayram sebebiyle sakinleşen şehirde kalanlar için sergileri gezmenin tam zamanı; Orhan Veli'nin 101. yaşını Yaprak dergisiyle kutluyoruz.

🖼️ Bayram için sergi rehberi, Orhan Veli 101 yaşında

Herkese 1 Nisan'dan merhabalar.Yeni umutlar ve heyecanlarla yepyeni bir aya, bir döneme başlıyoruz.&nbsp;Ramazan'dan beri ortalığın sakinliğinin bugün itibarıyla yerini yavaş yavaş hareketliliğe bırakacağını düşünsem de etkinlikler inişli-çıkışlı grafiğine devam ediyor. Ay başı, bayram öncesi derken Nisan ayının biraz daha sakin haftalarından birine giriş yapıyoruz. Haftanın tartışmasız en önemli ve kıymetli etkinliği Zuhal Olcay ve Haluk Bilginer'i 20 yıl sonra yeniden sahnede buluşturan ve birçoğumuza onları ilk kez aynı sahnede görme fırsatı sunan Oyun Atölyesi'nin son oyunlarından Kel Diva'ydı ama ne yazık ki biletler haftalar öncesinden tükendi.O yüzden haftanın açılışını iklim krizi macerası ve Vivaldi'yle yapıyoruz. Devamında ise şehrin en uzun soluklu festivaline merhaba diyeceğimiz, İskandinav dostlarımızla yeniden kavuşacağımız ve prömiyer zilinin yeniden çaldığı çılgın bir perşembe var.Buraya Bakarlar'da ise Lavarla editörlerinden Görkem Demir'in kaleminden Sabahattin Ali'yi anıyoruz.&nbsp;Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!&nbsp;Sevgiler, Ahmet Emre

Bu haftayı dünyaca ünlü orkestralarla festival havasında geçiriyor, kusursuz bir dans kombinasyonunu izliyoruz; bir oyunun Ankara prömiyerine ve Fransız Kültür Merkezi'nin yeni sergisine göz atıyoruz.

🪭Battle Vivaldi, Ankara Müzik Festivali 38 yaşında

#TiyatroKentiAnkara'nın sadık izleyicilerine merhaba!"Her seferinde durumlara özenle ayna tutmak sanatını paylaşmalıdır tiyatro. Ancak o zaman sağlayabilir, deneyimcilerin ona katılmasını, empati kurmasını. Bilgileri uygulamaya dönüştüren düşünce ortaklığı kurmasını. Gülmesini, ağlamasını, alkışlamasını…"Dünya Tiyatro Günü Ulusal Bildirisi bu yıl Tamer Levent'in kaleminden, yaşamla sahnenin iç içeliğini, unuttuklarımızı tiyatroyla hatırlayabileceğimizi anlatıyor. Bu haftayı yaşamımıza ayna olacak oyunlarla geçiriyor, tiyatronun varlığını kutluyoruz. 20. Akbank Kısa Film Festivali'ne ekran başından ortak oluyor, Barok müziğin dünyaca ünlü yıldızı Accademia Bizantina'yı şehrimizde ağırlıyoruz.Buraya Bakarlar'da ise konuğumuz Ankara'nın nevi şahsına münhasır koleksiyon evi Baykuşlar ve Diğerleri. Baykuş Ahmet'in karargahına, Lavarla yazarlarından Çiğdem Kaya Çayır'ın bakışıyla konuk oluyoruz.&nbsp;Sevgiyle,Seren

<h1 dir="ltr" id="isPasted" fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İş dünyasının geleceği:&nbsp;<a href="https://assemblybuildings.com/" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box; border-bottom: 2px solid rgb(255, 206, 20);">Assembly Buildings</a></h1><img src="https://images.aposto.com/2024/2/4/1711044658816.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; user-select: none; box-sizing: border-box;" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">2017’den bu yana İstanbul’un değerli lokasyonlarında günümüzün gelişen iş dünyası ve çalışma kültürüne uygun en etkili iş ekosistemlerini oluşturan&nbsp;Assembly Buildings, İstanbul’dan sonra ‘geleceğin ofis anlayışı’nı Ankara’ya taşıdı.&nbsp;Neden Assembly Buildings? İş yaşamının geleceğine yön veren mekânlar ve ekosistemleri oluşturarak bir ‘iş kulübü’ yaklaşımıyla iş dünyasını ağırlayan <a href="https://assemblybuildings.com/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box; border-bottom: 2px solid rgb(255, 206, 20);">Assembly Buildings</a>, geleceğin yenilikçi iş insanlarını, geleceğin buluşma noktalarında bir araya getiriyor. İş hayatını bir adım öteye götürmeyi mümkün kılan Assembly Buildings, benzersiz mekânlarda sofistike tasarımıyla öne çıkan çalışma alanlarını, kusursuz servis, doğru network imkânı, prestijli etkinlikler ve iş dünyasına hizmet eden çeşitli ayrıcalıklarla bir araya getiriyor.&nbsp;8 bin metrekarelik alana yayılan Ankara One Tower’da neler var?<ul style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;" fr-original-style="padding-inline-start: 20px;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px;">Her ihtiyaca uygun ofisler:&nbsp;Loft tipi özel teraslı ve asma katlı suitlerden hemen taşınmaya uygun küçük ofislere kadar farklı ölçekte alanlar.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px;">İlham verici alanlar:&nbsp;Yemekli iş toplantılarına şıklık katan restoran Arc Brasserie, çeşitli buluşmalar için Blue Lounge&nbsp;ve farklı lounge alanları; rafine tasarımlı etkinlik alanı&nbsp;The Hall&nbsp;ve her ihtiyaca yanıt veren toplantı odası tipleri.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box; margin-bottom: 10px;">İş - yaşam dengesi:&nbsp;Dinlenme alanları, geniş teras, kış bahçesi, dinlenme odası, bebek ve doktor odası, donanımlı spor alanı, sanat galerisi ve podcast stüdyosunun yanı sıra elbette ortak mutfak, fotokopi alanı gibi olmazsa olmaz fonksiyonlar.&nbsp;</li></ul>Assembly Buildings’in sunduğu tüm ayrıcalıklara ve detaylara&nbsp;<a href="https://assemblybuildings.com/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box; border-bottom: 2px solid rgb(255, 206, 20);">bu bağlantı</a> üzerinden ulaşarak siz de iş dünyası için aradığınız ilhamı bulabilirsiniz.

22 Mart - Assembly Buildings

Bu hafta 27 Mart Dünya Tiyatro Günü'nü kutluyor, 20. Akbank Kısa Film Festivali'ne uzaktan ortak oluyor, Baykuşlar ve Diğerleri'ne yakından bakıyoruz.

🎬 Çevrimiçi kısalar, Tiyatro kenti Ankara

Herkese yepyeni bir haftadan merhabalar!Ramazan'ın gelişiyle Türkiye genelinde eğlence sektörü epeyce sakinledi. Geçen hafta Büyük Ev Ablukada için bulunduğum İstanbul'un da çok farklı olmadığını gözlemledim. Önceki yıllarda olduğu gibi bu hafta itibarıyla yavaştan hareketlenmeler başlar. Böyle olacağını tahmin eden sektörün inancı da bu yönde olacak ki ilk haftayı minimal etkinliklerle geçirdikten sonra yeniden bir canlanma söz konusu.Haftayı Arjantin rüzgarıyla açtıktan sonra etkisi uzun sürecek Fransız baharıyla yeniden sinema dolu günler yaşayacağız. Hakan Emre Ünal'ın dokunuşlarının yer aldığı iki samimi oyunun ardından da hafta sonu gülmek garanti. Alternatiflere ve daha fazla geç kalmamak için Geri Sayım'a bıraktığım bu yazın müjdelerine de bir göz atın.Buraya Bakarlar'da ise hem müzik grubu, hem müzik kolektifi hem de bir festival olan Yüzen Oda var. Ayrılırken yanınıza Yolluk almayı da ihmal etmeyin.Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!&nbsp;Sevgiler, Ahmet Emre

Bu hafta baharın ılık rüzgarlarına Arjantin ve Fransız esintileri karışıyor, Yüzen Oda Festivali'yle Ankara müzik sahnesi canlanıyor, tiyatro sahnesi ise güldürüyor.

😆 Gülmek güzeldir, Frankofon Film Günleri

Yepyeni bir haftadan herkese merhabalar!&nbsp;Nerede uzun sofralı o eski günler desem de Ramazan geldi, hoş geldi. İstisnalar olsa da büyük çoğunluk için prime time kavramını 20.30'a çektirdi ve inişli çıkışlı birkaç haftanın startını verdi.&nbsp;11 Mart, saat 05.25. Televizyonu yeni kapatıyorum ve bültenin son rötuşlarını tamamlamak için bilgisayarın başına oturuyorum. Toplam 7 ödülle geceye damga vuran Oppenheimer'ın 96. Akademi Ödülleri'nde yaşattığı heyecan henüz çok taze.&nbsp;Haftanın öne çıkanlarında, Tiyatroadam'ın 2021 yapımı oyunuyla prömiyer heyecanı ve yıllar sonra şehre dönen çılgın bir ekip var. Ankara'nın en sanatsal mekanlarından Siyah Beyaz'ın 40. yaşını kutladığı özel sergisi Yaşasın 40 da listeye eklenebilecekler arasında. Çiğdem Kaya Çayır'ın kutlama yazısı için <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/yarim-asra-dogru-siyah-beyaz-40-yasinda" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>.Mini Rota'da ise Lavarla yazarlarından Özgün Türkeli'nin şehirde Attila İlhan'ın adımlarını takip ettiği bir rota yer alıyor.&nbsp;Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!Sevgiler, Ahmet Emre

Orange Blossom ile geleneksel melodilerin elektronik tınılarına kapılıyor, Siyah Beyaz'ın 40. yaşını kutluyor, Attila İlhan'ın peşine takılıp şehri turluyoruz.

🌄 Orange Blossom, Attila İlhan'ın Ankara parantezi

İlkbaharın resmi olarak ilk haftasından herkese merhabalar!Farkındayım, kış yaşamadan bahardan bahsetmek tuhaf. Hatta haftalardır ılık bir yazı yaşıyor gibi olmak beni ciddi derecede düşündürür ve korkutur oldu.Ramazan ve seçimler dolayısıyla ilk haftadan sonra sakinleyecek bir aya giriş yapıyoruz. Bu hafta tam köprüden önceki son çıkış gibi, deşarj olmak için birebir.Haftayı pazartesileri sendromsuza çeviren sımsıcak bir oyunla açıyoruz ve hemen aynı akşamda başarısızlık hikayeleriyle de iyice pamuk gibi oluyoruz. Salı, özgürsünüz ne yapmak isterseniz yapabilirsiniz. Benim önerim Cermodern'deki 7 Zamansız Günah sergisi, zira herkesin bir kere de olsa görmesi gerekiyor.&nbsp;Sonra geldik çılgın hafta ortasına. Bu ara Ankara Sanat Tiyatrosu şehirdeki en favori mekanım. Yılbaşından bu yana getirdikleri iyi oyunlarla "mekanın sahibi geri geldi" modunu açtılar. Hafta ortasına burada Bir Terennüm ile başladıktan sonra akşam konserlerde kepçe-kazan oynayacağız. Perşembe yapılacak ilk iş ArtAnkara, devamı size yine çoktan seçmeli. Cumaya geldiğimizde yapılacak o kadar çok fazla şey var ki ama benim için adres belli. Öncesinde Emin Alper ile Öteki ve devamında elbette nihayet Büyük Ev Ablukada. Sonrasında hafta benim için bitti ama siz özellikle hafta sonu için alternatif işlere bir göz gezdirin derim.&nbsp;Dünya Kadınlar Günü kutlu, mutlu olsun. 8 Mart etkinliklerinin yanında Buraya Bakarlar'da Lavarla editörlerinden Görkem Demir'in yazısı sizi bekliyor.Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!&nbsp;Sevgiler, Ahmet Emre

Martın ilk haftası dolu dolu: 8 Mart etkinlikleri, prömiyerler, albüm lansmanları ve sergiler derken yine nereye yetişeceğimizi şaşıracağız.

💁🏻Kadınlar günü coşkusu, 7 Zamansız Günah

Mart geçişlerinden herkese merhabalar!Bu hafta Limak Filarmoni Orkestrası, Genco Erkal’dan Bir Delinin Hatıra Defteri gibi biletleri tükenen ya da iptal edilen etkinliklerden ötürü ortalık sakinleşiyor. Haftayı Bursa’dan ödüllü misafirimiz 1984 ile açıyoruz. Gençlik ateşleriyle pazartesi sendromumuza ilaç gibi gelecekler. Hafta ortasına doğru Schubert ile arınmalarımızı tamamladıktan sonra hafta sonu tercihini herkesin zevkine bırakıyorum; alternatiflere bir göz atabilirsiniz. Bunu dışında bu aralar bolca sinemaya gitmeyi ihmal etmiyoruz zira uzun süredir beklenen filmler vizyona girmeye başladı.Bu hafta özlediğimiz Mini Rota da geri dönüyor. Besim Can Zırh bizi ODTÜ kampüsünde hafızayla iç içe bir rotanın peşine takıyor.&nbsp;Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!&nbsp;Sevgiler, Ahmet Emre

Bu hafta heyecanla beklediğimiz oyunlar sahneye, filmler vizyona geliyor; Besim Can Zırh ile ODTÜ kampüsünü adımlıyoruz.

Ankara'da bir yeşil gemi, Bursa'dan ödüllü misafir

Geldik ayın en mükemmel haftasına! Aposto Ankara'nın yayın hayatına başladığı Eylül 2022’den beri en dolu haftayla karşı karşıyayız desem abartmış olmam.&nbsp;Ayın iki festivali, ilkler yaşanacak konserleri ve prömiyer yapacak oyunların tamamı bu hafta! Dile kolay tam 29, geri sayımla birlikte 31 etkinlik bırakıyorum sizlere ve geçiyorum başarmak istediğim "challenge"lara. Aylık programıma göre bu hafta bir aksilik olmazsa 2 şehirde 5’i tiyatro, 7’si konser, toplamda 15 etkinliğe katılacağım ve bunlara sergiler dahil değil. Yine DasDas'ta Büyük Ev Ablukada performansı için tek günlük bir İstanbul kaçamağı beni bekliyor.&nbsp;Bu yoğun haftada bizimle kendi challenge'larını paylaşmak isteyenler olursa sosyal medyadan Lavarla'yı etiketleyebilirler. Kim bilir, belki bir ekip bile kurabiliriz. &nbsp;Bir de müjdemiz var. Bu hafta hasret bitiyor, Pembe Hayat KuirFest şehrine geri dönüyor. Sema Çavdar'ın festival ekibiyle kısa röportajını Buraya Bakarlar'da bulabilirsiniz.Sanatla birlikte, eğlenceli tarafta kalmayı unutmayın!Sevgiler, Ahmet Emre

Bu hafta neye yetişeceğimize dair kafamız karışık, şehir uzun zamandır olmadığı kadar canlı. Festivaller, prömiyerler, konserlerle dolu ışıl ışıl bir haftanın başındayız.

🫎Geyikler ufukta #DöndümBak, takvimler dolu

Kültür hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Kültür

Sanat hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Sanat

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açıldığı 23 Nisan 1920 Cuma günü, Ankara’nın en muhteşem ve heybetli günlerinden biriydi. Millet, o gün sanki kendi talihini değiştirecek olan yeni teşekkülün doğmak üzere olduğunun farkındaydı. Herkes, daha sabahtan, bir bayramın şenliğine ortak olurmuşçasına dışarıya çıkmıştı. Yediden yetmişe cümle alem, hâli vaktine göre allı pullu en güzel elbiselerini giymiş, Hacı Bayram Camii ile Meclis arasında bulunan bilumum arsaları, hatta damların tepelerine kadar bütün binaları doldurmuştu. Tüm Ankara bu çevreye sıkışmaya çalışmış, fakat bu mümkün olmadığı için insanlar taşmıştı. Sürekli dalgalanan ve gelgitlerle dolu bir denizi andıran halkın görüntüsü heyecan vericiydi. Meclisin açılış gününde Ankara, ulvi tezahürlerden birine sahne oluyordu.Bin, bin beş yüz kişilik sığası olan Hacı Bayram Camii de henüz sabahın erken saatlerinde dolmuştu. Öyle ki Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşları dahi yer bulmak için oldukça uğraştı. Bu, olağan eda edilecek cuma namazından başka bir şeydi. Filhakika bu toplanma, o gün için dinî bir toplanma olmaktan ziyade millî bir toplanmaydı. Halkın nazarında, hayatta nadir rast gelinen en yüce ve kutsal içtimalardan biriydi.Cuma namazına iştirak edenler yerlerinden kımıldayamayacak kadar iç içeydi. İnsanlar kapılardan taşmış, mermer avluya doluşmuş, sokaklarda mevki almışlardı. Yunus Nadi’nin düşüncesine göre o gün Ankara’da Hacı Bayram’dan başka hiçbir camide cuma namazı kılınmamıştı çünkü diğer camilerin sadece cemaatleri değil, imamları ve müezzinleri de bu büyük kalabalığa dahil olmuştu. Etrafı çevreleyen muhip halk&nbsp;yekpare bir abide gibiydi. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1713751594153.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Camiden Meclis’e kadar gitmek mesele olmuştu. Mustafa Kemal Paşa ve mebuslar yoğun bir insan kalabalığı arasından Meclis’e çabayla ulaştı. Kolay olmadı, çünkü halk da beraber hareket etmek istiyordu: Bu bir millet davasıydı. Binaenaleyh yürümekten çok herkes bir arada dalga dalga ilerledi. Meclis’in giriş kapısında kurban kesildi, sokakta Bursa mebusu Fehmi Gerçeker’in okuduğu dua ve amin sesleri yankılandı.Duadan sonra, Mustafa Kemal Paşa kapıdaki kurdeleyi kesti ve bütün mebuslar içeri girerek sıralara oturdu. Meclis’in ilk açılış konuşmasını en yaşlı üye sıfatıyla geçici olarak Meclis Başkanlığı’na seçilen Sinop mebusu Şerif Bey yaptı ve konuşmasında tam bağımsızlığı vurguladı. Açılış konuşmasının ardından söz alan Mustafa Kemal, Meclis’in hangi üyelerden oluşacağını kısaca izah eden bir konuşma yaptı. Paşa, mazbataların geçerliliğinin tespiti için bir komisyon kurulmasını önerdi, bu öneri kabul edilerek mazbataların incelenmesi için beş kişilik komisyon kurulması kararı alındı.Fevkalade bir törenle açılan ve tüm dünyaya karşı tavrını ilan etmiş olan Meclis artık Ankara’da bir hayat merkeziydi ve bütün Türkiye’nin dayanağı ve kıblesiydi. 24 Nisan itibarıyla memleketin her tarafından gelen tebrik telgraflarının sayısı binleri aşmıştı. Telgrafların dilindeki samimiyet bile Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin ne müthiş ve muazzam bir millet arzusu olduğunu göstermeye yeterliydi. Meclis’in açılmasıyla millet, İstanbul’un işgaliyle bir an için kaybolur gibi olan birlik noktasını bulmuş; Meclis ise milletin bu heyecan ve coşkusundan bir daha kuvvet almıştı.Türkiye Cumhuriyeti’nin temeli atılmıştı. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1713750958650.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.42" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Bu yazı büyük ölçüde Yunus Nadi'nin Birinci Büyük Millet Meclisinin Açılışı ve İsyanlar adlı kitabından derlenmiş ve ağırlıklı olarak kendisinin gözlemlerine yer verilmiştir.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Kaynaklar: Yunus Nadi, Birinci Büyük Millet Meclisinin Açılışı ve İsyanlar, Sel Yayınları. Ankara Büyükşehir Belediyesi, İstiklal Savaşı'nda Ankara, Ankara Tarihi ve Kültürü Dizisi.</li></ul>

Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin açılış gününde yaşananlara Yunus Nadi'nin anıları eşliğinde yakından bakıyoruz.

Yunus Nadi'nin anılarından: Adım adım Meclis'in ilk günü

İpeksi tüyleri, gösterişli kuyruğu, sivri kulakları, badem gözleri ve asil duruşuyla dikkatleri üzerine çeken zarafet timsali Ankara kedisi, fiziksel güzelliğinin ötesinde, zekası ve oyuncu doğasıyla da tanınır. Her zaman çevresini keşfetmeye ve yeni maceralar aramaya meraklı, çevik patileri ve akrobatik becerisiyle mükemmel bir tırmanıcı olan bu kedi türü, yıllar içerisinde birçok sanat eserinin odağında yer aldı.1970 yılında Walt Disney Animasyon Stüdyoları, yönetmenliğini Wolfgang Reitherman’ın üstlendiği, aristokrat kedilerden oluşan bir ailenin etrafında dönen <a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt0065421/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The AristoCats</a> isimli bir film çıkardı. Filmin başkahramanı, Eva Gabor’un sesiyle hayat verdiği, herkese karşı nazik ve arkadaş canlısı davranan, safir gibi parladığı söylenen mavi gözlere sahip Duchess isminde zarif bir Ankara kedisiydi. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/0/1713138416158.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Duchess" ratio="1.68" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Abe Levitow, 1962 yılında <a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt0057093/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Gay Purr-ee</a> isimli bir film yönetti. Warner Bros. tarafından piyasaya sürülen animasyonun başrolünde, Judy Garland'ın ses verdiği Ankara kedisi Mewsette bulunuyordu. Fransa'nın kırsalında yaşayan ve Paris'e gitmek isteyen pembe tasmalı Mewsette, mavi gözlü, idealist, ağırbaşlı, beyaz bir kediydi. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/0/1713138572214.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.83" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Yine Warner Bros. tarafından dağıtımı yapılan, kamerasına Mark Dindal’ın yön verdiği, 1997 yılının iz bırakan filmlerinden <a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt0118829/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Cats Don't Dance</a> de adının ihtiva ettiği üzere kedileri merkezine alıyordu. Filmin protagonisti Sawyer'ı Jasmine Guy seslendirdi. Yetenekli bir şarkıcı ve dansçı olan ama ayrımcılık nedeniyle Hollywood tarafından haksız yere reddedilip Hayvan Aktörleri Ajansı'nın sekreteri olarak yaşamını sürdüren Sawyer da bittabi bir Ankara kedisiydi. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/0/1713138835402.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.81" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Hanna-Barbera Stüdyoları tarafından 90’lı yılların başında geliştirilen, <a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt0126173/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">SWAT Kats: Radical Squadron</a> isimli çizgi dizi iki sezon boyunca TBS ekranlarında gösterildi. "Kats" olarak bilinen antropomorfik kedigillerin yaşadığı Megakat adlı kurgusal şehirde geçen dizideki Kat's Eye News haber muhabiri Ann Gora’nın ismi doğrudan Ankara kedisi (Angora cat) üzerine bir kelime oyunundan geliyordu. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1713139569790.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.54" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Fleet Foxes’un eski davulcusu Joshua Tillman ya da solo kariyerinin bilinen sahne ismiyle Father John Misty, 2022 yılında <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/2tfg6zi5pwuYeQ0IHYnOBz?si=u8DjqpQjRJOImPRSsdJTEg" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Chloë and the Next 20th Century</a> albümünü yayımladı. Albümün en çok öne çıkan şarkısı, dinleyicilerin gözbebeği, country-folk ballad <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/7ydJaSdC8Au68eYgspNznY?si=99604fa304f64c42" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Goodbye Mr. Blue</a> oldu. John Misty, Harry Nilsson’un <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1jcPcDu2YawPfLhwjYnqK2?si=1b365bd2cab24c82" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Everybody’s Talkin’</a> parçasının melodisi üzerine yazdığı şarkıda Mr. Blue ismindeki bir Ankara kedisinden bahsetti. Kedi, kopmuş bir ilişkiden geriye kalan tek bağı sembolize ediyordu.Ankara kedisi eserlerde yan karakter olarak da yer aldı: Alex Proyas'ın 1994 yapımı <a fr-original-style="" href="https://www.imdb.com/title/tt0109506/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Crow</a> filminde Brandon Lee'nin canlandırdığı Eric Draven'ın kedisi Gabriel; James Bond'un baş düşmanı Blofeld'in kedisi Solomon*, Heathcliff çizgi filmindeki Sonja*...Nick Bruel, yazmış olduğu çocuk kitabı serisi <a fr-original-style="" href="https://www.badkittybooks.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bad Kitty</a>'de Pretty Kitty isimli bir Ankara kedisine yer verdi. Bütün erkek kedilerin delicesine aşık olduğu Pretty Kitty, diğer kedilerin düşüncesine göre mahallenin en güzel kedisiydi.&nbsp;Ücretsiz bir Unix, masaüstü odaklı işletim sistemi MidnightBSD, ismini parlak tüylere ve altın rengi gözlere sahip siyah bir Ankara kedisinden aldı. Yazılımın geliştiricileri kedileri Midnight'ın siluetini logoda da kullandı. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1713144187121.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="3.83" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Yazıda söz edilen -ve edilemeyen- birçok örnekten de anlaşabileceği üzere Ankara kedisi uzun zamandır sahne ışıklarının altında ve ilerleyen zamanlarda da bu ışıklar onun üzerinde olmaya devam edecek gibi görünüyor. *Solomon ve Sonja bazı yazılarda İran kedisi olarak da geçmektedir.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Kaynaklar: IMDb <a fr-original-style="" href="https://www.songfacts.com/facts/father-john-misty/goodbye-mr-blue" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Songfacts</a> <a fr-original-style="" href="https://www.europetnet.org/pet-resources/cat-breeds/item/1964-turkish-angora.html" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Europetnet</a> <a fr-original-style="" href="https://www.midnightbsd.org/about/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">MidnightBSD</a>

Görkemli Ankara kedisinin popüler kültürdeki yerine yakından bakıyoruz.

Sahne ışıklarının altında: Ankara kedisi

1 Ocak 1949’da Ankara’da Yaprak&nbsp;isminde, künyesinde “Sahibi ve yazı işlerini fiilen idare eden: Orhan Veli Kanık” yazan, 15 günde bir çıkması amaçlanan bir fikir, sanat gazetesi yayımlanmaya başladı. Orhan Veli arkadaşlarıyla hikayeler, yazılar ve şiirler yayımladığı bu gazetenin düzeltisi, mizanpajı, puntosuyla bizzat uğraşır; baskı için gerekli mürekkebi ve kağıdı sağlar; gazeteyi doğrudan doğruya dağıtır, parasını toplar, abonesinin paketlemesini şahsen yapar; postaya kendi götürür verirdi.Gazetede Oktay Rifat ve Melih Cevdet başta olmak üzere Cahit Sıtkı, Sait Faik, Fazıl Hüsnü, Ahmet Muhip, Orhan Kemal, Necati Cumalı, Sabahattin Eyüboğlu, Abidin Dino gibi sanatçılar eserlerini ve fikirlerini ortaya koydu. Şiirler ve hikayeler bir yana, yazarların ürettiği içerikler toplumcu çizgideydi. Önceleri daha bireysel şiirler yazan Orhan Veli de 2. Dünya Savaşı’yla gelen toplumsal sarsıntıların ardından şiirlerinde maşerî eğilimlere ağırlık verdi; gündelik yaşamın, sokaktaki insanın sorunlarını daha içtimai açıdan ele almaya başladı. Toplumdaki haksızlıkları, çarpıklıkları dert edinen, gericiliğe, çarpıtılmış demokrasi anlayışına karşı şiirler yazan bir şaire, yazılarıyla toplumsal yönü ağır basan bir eylem adamı kimliğine büründü. Sabahattin Eyüboğlu’nun dediği gibi: “Tek insan hallerinden insanlığın haline doğru: Orhan Veli’nin şiirinde gittikçe beliren yöneliş buydu.” Hatta Nâzım Hikmet de önceleri mesafeli durduğu Orhan Veli’ye Yaprak döneminden sonra yakınlık duymaya başlamış; özellikle daha sonraları dış ülkelerde tanıttığı şairlerin en başına onu almıştı. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/0/1712528963247.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.68" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; (Soldan sağa: Orhan Veli, Şinasi Baray, Oktay Rifat ve Melih Cevdet)Dostlarının anlattığına göre Orhan Veli’nin gazeteden hiçbir istifadesi olmadı. Gazeteyi bastırmak için para toparlamaya çalıştığı günlerde yamalı pantolonla dolaşmaktan hiçbir zaman gocunmadı. Yaprak, ona üç kuruş bile kazandırmadı, onun malda mülkte gözü vallahi yoktu* ama gazeteyi bir süre çıkaramayacağını anlayınca, 16 Haziran 1950’de gazetenin 28. sayısını neşretti ve Ankara’dan ayrılıp doğduğu şehir İstanbul'a yol aldı.İstanbul’da geçirdiği birkaç ayın ardından aynı yılın Kasım ayında Ankara’ya bir haftalık ziyarette bulunmaya karar verdi. Oradayken bir gece belediyenin yola kablo döşemek için kazdırdığı, herhangi bir işaret olmayan, önlem içermeyen bir çukura düşerek başından yaralandı. İki gün sonra İstanbul’a döndüğünde bir arkadaşının evinde öğle yemeği yerken fenalaşarak Cerrahpaşa’ya kaldırıldı. Alkol zehirlenmesi tedavisi uygulandı, beyin kanaması geçirdiği anlaşıldığında komaya girmişti ve saat 23 sularında hayatını kaybettiğinde henüz 36 yaşındaydı.Ölümü bana hep&nbsp;Yaprak’ın 8. sayısında yayımladığı Bedava isimli şiirinin son dizelerini hatırlatır:(…) Kelle fiyatına hürriyet, Esirlik bedava; Bedava yaşıyoruz, bedava.Orhan Veli’nin aramızdan ayrılışına müteakiben Melih Cevdet, Oktay Rifat, Cahit Sıtkı, Abidin Dino ve Sabahattin Eyüboğlu onun anısına nihai bir Son Yaprak gazetesi çıkardı. Son yaprak belki sarardı ve toprağa düştü ama tepeden tırnağa çiçek açmış ağacın* gövdesi sapasağlam ayakta ve 13 Nisan’da 110. yaş gününü kutlamaya hazırlanıyor. <img src="https://images.aposto.com/2024/3/0/1712528620349.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.43" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> (Soldan sağa: Sait Faik, Orhan Veli ve Sabahattin Eyüboğlu)Sait Faik’in dostunun ardından yazdığı “Üzülme, keyfine bak Orhan! Mektepten çıkar çıkmaz senin şiirini okuyanlarla dolacak Türkçe konuşulan her köyümüz, her şehrimiz” satırlarının üzerinden 70 küsur yıl geçti ve zaman Sait Faik’i haklı çıkardı. O günden bugüne nesiller; Süleyman Efendi'nin nasırına dertlendi, Gemlik’e doğru denizi görünce şaşırdı, bu güzel havalarda âşık oldu, kelimelerin kifayetsiz olduğunu öğrendi, gün oldu aldı başını gitti, gözleri kapalı İstanbul’u dinledi, gökyüzünü maviye boyadı, yırtılan denizleri dikti, rakı şişesinde balık olmayı diledi, güya bir de Galata’ya dadandı…Hani insan radyoda çok sevdiği bir şarkıya denk gelir de şarkı birkaç saniye sonra biter ve tadı damağında kalır ya Orhan Veli'nin geçişi de öyle oldu bu dünyadan; ama bir senfoni kadar da muhteşemdi. *Başlıktaki ve yazıdaki tüm yıldızlar Orhan Veli'nin dizelerine birer naziredir.Kaynaklar:Adnan Veli Kanık, Orhan Veli İçin, Yeditepe Yayınları Asım Bezirci, Orhan Veli, Oluş Yayınevi Memet Fuat, Orhan Veli, Adam Yayınları Orhan Veli, Bütün Şiirleri, YKY TÜSTAV, <a fr-original-style="" href="https://www.tustav.org/sureli-yayinlar-arsivi/yaprak/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Yaprak Gazetesi arşivi</a>

Veli'nin tarifsiz kederler içindeki oğlu bir fakir Orhan Veli'yi, 13 Nisan'daki doğum gününde, yaşamının son yıllarında yayımladığı Yaprak Gazetesi nezdinde anıyoruz.

Her nisan bir yaş daha genç*: Orhan Veli 110 yaşında!

Yazı: Arda Can ÖzsuAnkara’nın hem sanat ortamına hem de kent belleğine katkılarıyla öne çıkan Galeri Siyah Beyaz’ın 40. yılına özel olarak düzenlenen ve sanatçı eşleşmelerinden oluşan sergilerin altıncısında, oyunun insanın temel özelliklerinden biri olduğunu ortaya koyan Ardan Özmenoğlu’nun ve Gökhan Tüfekçi’nin (namıdiğer Karagözüktü Kaptan) içlerindeki çocukların seslerine kulak vereceğiz. Homo ludens&nbsp;yani oyuncu insan kavramıyla birlikte bakarak, çocuğun bakış açısından ilham alan ve yıkarak, parçalayarak, boyayarak bir tür devrimci masumiyeti temsil eden Ardan ve Kaptan’ı daha yakından tanıyacağız. O halde iki sanatçının beraberce galerinin duvarlarını bir oyun alanına dönüştürmelerini ve biz izleyicileri de yeni oyun arkadaşları hâline getirdikleri bu dünyaya dahil olalım. Yalnız bi’ dakika, çocukluğumuza giden bu patikada bize eşlik etmesi gereken nesneler var. Tüm çocukların rüyalarını süsleyen Monami pastel boyasını, tükürüklü Helvacıoğlu flütünü, insanın canını acıtan Mikasa topa taş çıkartan kutu koladan yapılmış topu ve çocuklukla yetişkinlik arasında köprü kuran Küçük Prens kitabını unutmadan çantamıza koyalım; Ardan ve Kaptan’ın yarattıkları evrene doğru yolculuğa hemencecik koyulalım.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/4/1712241639951.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Çocukluktaki nesneler üzerine bu kadar eğilmişken belki de Lamartine’in şu sözüne kulak vererek ilerleyeceğimiz rotayı daha da belirginleştirmek gerekiyor: “Ey cansız nesneler, sizi bizim ruhumuza bağlayan bir ruhunuz mu var?”&nbsp;Hem Ardan hem de Kaptan sanki çocukluk ve ergenlik dönemlerini ele alıp konuyu, ona masalsı ve fantastik ögelerle yaklaşarak işliyorlar. Ayrıca aidiyet ve kimliğin baskın şekilde hissedildiği, kişiye statü kazandıran ya da kaybettiren mekanlar arasında yer alan sokağı da merkeze alıyorlar. Sokakta oynayan, sokağı yaşayan, deneyimleyen ve sokakla öğrenen bir çocukluğun anıları üzerinden hem kişisel hem de kolektif hafızaya dokunan işler yaratıyorlar. Mahallede edinilen kültüre, okul öncesi etkinlikleri arasında yer alan sayılarla boyamaya, seksek, saklambaç, yağlı kayış gibi oyunlara göndermeler taşıyan görseller üzerinden çocukluk hatıralarını yeniden değerlendiriyorlar. Örneğin yere tebeşirle çizilerek hızlı bir şekilde oynanmaya başlanan seksek oyunu, zıplamaya uygun olmayan cam kırıklarıyla can acıtan, ayakları yaralayan bir forma dönüştürülerek başkalaştırılıyor. Dadayı anımsatan bu duruşla eski güzellik idealinden kopmak için şiddetli yöntemlere başvurmak ve zihni başkaca düşündürmek gayet olasıydı. Biz kaldığımız yerden devam edelim.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/4/1712241656201.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Sanatı oyun alanlarına dönüştüren Ardan ve Kaptan, bir çocuk perspektifi üzerinden ilerlerler. Çocuk, gelişigüzel izlenimleri dışında bir kanun bilmez ve bundan başka bir şeyi de ifade etme ihtiyacı duymaz. Yapaylaşan ilişkilerden, kısır sohbetlerden, monotonlaşan yaşamlardan ve dar alanda kısa paslaşmalardan bunalan günümüz insanına, çocukluktaki saklı sandıklar, çekmeceler ve dolapların renkli dünyasını göstererek canlandırıcı bir etki sağlarlar. Hatta hayatı çok ciddiye alanları alaya alarak Antakya’daki bir kazıda bulunan “Neşeli ol hayatını yaşa” yazan mozaikten aşina olduğumuz eğlenceli figürle Ye iç eğlen ağacı&nbsp;adlı işlerinde olduğu gibi “yaşam yaşanmalı” mesajını verirler. Ardan ve Kaptan bazen doktorculuk oynayıp iletişim çağında iletişimsizliği yaşayan, kaygıya kapılan, endişeli yapısı dolayısıyla buhrandan buhrana koşan günümüz insanına aynı zamanda Xanax ve Prozac gibi yan etkileri yoğun olan ilaçlarla reçete yazarlar. Bazen de otorite tutkusundan, kendini beğenme olgusundan, saplantılı kişilik bozukluğundan, amaçsızca bir şeylere sahip olma çılgınlığından, sorgulamadan itaat etme gerçekliğinden ve elitizme kapılarak halktan kopuk olma durumundan rahatsız olan, oradan oraya gitmesine karşın her yerde hüsrana uğrayan Küçük Prens’i bitik bir şekilde betimleyerek eskilerin deyimiyle vakti kerahetinin, yani içki içmeye başlama zamanının geldiğini hissettirirler.Elbette prens ve prenseslerin de oldukça yoğun olan bu atmosferde dinlenip soluklanmaya ihtiyaçları vardır. Orada da devreye gölgeleri altında düşlere ve düşüncelere dalınabilecek Aşk ağacı, Dilek ağacı, Tak tak kavakçı masalı ağacı ve Nazar ağacı&nbsp;gibi anıtlaşan ağaçların rengarenk dallarının kanatlarında yeni hikayeler yazmak ve çizmek için boşluklar vardır. Bu ağaçlar içerisinde örneğin Nazar ağacı&nbsp;hem ismiyle hem de betimiyle daha bir öne çıkar. Zira nazar etmek göz değmek anlamına gelir. Göz değdikçe kanlanır, su kurur, hayat kararır. Nazardan kurtulamayarak kötü, kıskanç bakıştan ziyadesiyle etkilenenen kişinin sonuysa “çok düşünme delirirsin” sözünden hareket ettiğimizde karşımızaa tımarhaneyi pardon Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesini çıkaracaktır. Rodin’in meşhur Düşünen Adam heykeli, hastanenin hastaları tarafından 1951 yılında yeniden yapılması ve iç bahçeye konulmasıyla ikonikleşen bir forma bürünür. Düşüneni kafesleyen, bulutları da dikenleştiren sanatçılar içeride olma ve dışarıya çıkma ikiliğini biz izleyicilere müstehzi ama düşündüren bir biçimde duyumsatırlar. Vakti zamanında Fikret Mualla ve Neyzen Tevfik gibi bohem karakterlere çatı olan hastaneyi renkli üsluplarıyla yeniden kurgulamaya çalışırlar.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/4/1712241601424.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Diğer taraftan deli değil ruh hastası, tımarhane değil ruh hastanesi gibi sınıfsal tanımlamalara sözcüklerin bilinci esasıyla yaklaşarak sınıfsal ayrımların acaba ilk belirtileri ilkokul sıralarında, sınıflarında, koridorlarında ve okul bahçelerinde mi ortaya çıkıyor diye de düşündürürler. Bu her bir mekanın farklı özelliklerini yakaladıkları işlerinde, matematikçinin obeb okek konularını işlediği derslerin bunaltan aralıklarında kontra atağa kalkan Fenerbahçeli Nobre gibi kafaya çıkmayı düşleyen bir çocuğu gözümüzde canlandırabileceğimiz taktik analizlerle oyun kavramı oyunla hayal gücünü beslemeye çevrilir. Her mahallenin ya da okulun abisi gelene kadar bazen kafada bazen de reelde oynanan oyun/maç/kovalamaca o abiyi/dayıyı sembolize eden yumurta topuk ayakkabının arkasına basan ayaklarının görünmesiyle son bulur. Çünkü öyle ayakkabı giyen kişi bilinir ki racon sahibidir, deli akan kanıyla alemlere dalış girizgahını böyle göstermeyi yeğlemiştir. Biz de o abinin sabrını zorlamadan sabır yazılı tespihi hediye edelim ve “sazlı gözlü” tınılarla ilerleyip sergimizde kazasız belasız son noktalara doğru yürüyüşümüzü sürdürelim.Ailenin korunaklı şemsiyesine geldiğimizde Ardan’ın anneannesi ve dedesinin ufka bakan portrelerine denk geliyoruz. Burada tekrar başa dönerek çocukluk hatıralarının aileyi içerisine almasına ve yaşanılan, duyulan, görülen, anımsanan geçmişi barındırmasına ve çocuğun bir gruba üyelik bilincinin ilk filizlendiği yerin aile kurumu olmasının önemine değinerek bir konuyu daha ekleyelim. Bu çerçeve aynı zamanda bizim zihnimizin de şekillendiği yerdir. Dolayısıyla ailede şekillenen, sokakta çeşitlenen çocukluk öykülerini irdeleyen Ardan ve Kaptan, geçmişi yeniden yaşayamasalar da onu yeniden inşa ederek bize sunmuşlardır. Kurallara karşı çıkan tavırları sanattaki katı sınırları kırmalarına, sonrasında onların anlatımlarında yeni bir sanat dili yaratmalarına yol açmıştır. Durağanlıktan kurtuluşu ise yıkım eyleminde bulmuşlardır.Sanatı oyun alanı olarak düşünen, birlikte üretme pratiğine sahip olarak oyunbozanlığa karşı çıkan Ardan ve Kaptan’ın eşleşmesi bize sergi neticesinde göndermeleriyle bağlantı kurma şansı sunan Keith Haring, Jean-Michel Basquiat ve Andy Warhol gibi sanatçıların sokaktan beslenme, aynı tuvali paylaşma, birbirlerine alan açma ve nefes aldıran paslarla sahayı etkili kullanma gibi olgularıyla hızla bireyselleşen ve tekil gayretlerle yoluna devam eden sanat paydaşlarının paylaşarak var olma dinamiğine yönelik olumlu referanslar veriyor. Galeri Siyah Beyaz’ın Maslak Atatürk Sanayi’deki sanat alanında doğan işler, şimdilerde iki sanatçı için ayrı ayrı öneme sahip olan Ankara’da, bir hafıza mekanına dönüşen yerinde yeni oyun arkadaşlarının katılımlarını bekliyor.

Çocukluktan aşina olduğumuz nesnelere, söylemlere, popüler kültüre ve öne çıkan değerlere dair konulara eğilerek keyifli bir frekans tutturan Ardan Özmenoğlu ve Gökhan Tüfekçi, oluşturdukları görsel ritme kapılmaya davet ediyorlar.

Ardan’ın ve Kaptan’ın yankısı: Sanat bizim oyun alanımız

Sessiz ısıtmaya başladı toprağı bu sefer altın gibi &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;ışıklarıyla Nisan güneşi; Yeni bir bahar var tomurcuklarda, Dallar yeşerecek nerdeyse Ama sen derin uykulardasın, Duymuyorsun şırıltısını yanı başında akan derenin.Gözlüğün kırık, Bir tarafta katil sopa, Bir tarafta Puşkin, Artık o kitap bir şey söylemez sana, O rüzgar esmez artık Ve kan içinde bembeyaz saçların…Dizelerini yazdı Sabri Soran, Sabahattin Ali’nin ardından. Ali’den haftalarca haber alınamamış, öldürüldüğü aylar sonra açıklanmıştı. Asım Bezirci’nin sözleriyle “Bütün burjuva basını en ağır karalamalar, sövgüler ve suçlamalarla Sabahattin Ali'ye saldırdı, onunla ilgili çirkin hikayeler uydurdu. Öylesine bir baskı, korku ve yılgı havası yaratıldı ki kimse Sabahattin Ali'yi savunmayı göze alamadı.”Ali’nin ölümünden aylar sonra, Bulgaristan'a insan kaçıran bir şebeke takip edilirken, Ali’nin ölümüyle ilgili olduğu düşünülen Ali Ertekin birinci şubeye celbedildi. Ertekin, -birçok çelişki içeren ifadesinde- Sabahattin Ali'yi ne suretle öldürdüğünü itiraf etse de sözlerinin doğruluğu hiçbir zaman tam olarak ispatlanamadı. Cinayeti "millî duygularla" işlediğini öne sürmesine rağmen, askerlik yaparken tüfek hırsızlığından mahkum olduğu ve ordudan kovulduğu duruşma sırasında anlaşıldı. Sabahattin Ali'yi gerçekten kendi iradesiyle mi öldürdü, cinayetin bir azmettiricisi olmuş muydu, başkaları öldürdü de suçu Ertekin üzerine mi aldı, emniyetin, devletin ya da derin devletin bu cinayette rolü var mıydı gibi sorulardaki sır perdesi asla aralanmadı.Oysa Sabahattin Ali, herkese oldum olasıya komplekssizliğinden kaynaklanan bir yaklaşım içindeydi. Devlet kodamanlarıyla köylü arasında ayrım yapmaz, farklı uçlardaki insanlarla arkadaşlık kurmaktan keyif alırdı. Her yaştan, her görüşten, her sınıftan insanla haşır neşir olmaya çalışırdı. Yakın arkadaşı Mediha Esenel anı kitabında onu şu sözlerle tanımlıyor: "... Çevresi çok genişti, her yere dalar çıkar, kafa dengi olsun olmasın herkesle ahbaplık kurar, kıyasıya tartışırdı. Bunu neden yapardı acaba? Herhalde huyu gereği böyle davranırdı. Bütün zekasına karşın yine de çocuksu, saf olduğu, insanların tümünü sevdiği, tümüne güvendiği, inandığı içindi belki de...” <img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1711930693780.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.03" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Sabahattin Ali, Mediha Esenel ile Ankara’da yaşadığı günlerde arkadaşlık kurmuştu. Ali, eşi Aliye ve küçük kızı Filiz ile Karanfil Sokak’taki Adalar Apartmanı’nda yaşıyordu. Dost meclisinde Mediha Esenel’den başka Emin Türk Eliçin, Pertev Naili Boratav, Muzaffer Şerif, Cevdet Kudret, Muvaffak Şeref, Niyazi Berkes, Niyazi Ağırnaslı gibi aydınlar bulunuyordu. Tatlı dili, nükteleri ve şakalarıyla Sabahattin Ali meclisin neşe kaynağıydı, herkes onu dinlemekten keyif alırdı. Hazırcevaplığı yüzünden kimse onunla başa çıkamazdı. Niyazi Berkes'e göre, o, bir yanıyla "ak saçlı, altın gözlüklü, iyi giyimli bir efendi kılığına girmiş bir çocuk"tu. Öbür yanıyla da "ağırbaşlı, bilgili, zeki ve anlayışlı" bir adamdı. "Gürültücü, hatta farfara denecek kadar oynak olan bu adam aynı zamanda bir filozof kadar ciddi"ydi. Bohem sanatçılara pek benzemezdi. Genellikle "evine, işine düşkün, çalışkan ve mazbut"tu.Okumaya, araştırmaya, öğrenmeye karşı sonsuz bir merakı olan Sabahattin Ali bilgi süngeri gibiydi. Bir bahar vaktinde kırılan kısa ömrüne, birkaç ömürlük bilgi, kültür, sevgi ve sanat sığdırdı. Yirmili yaşlarının başında Almanya’ya giderek Alman Dili ve Edebiyatı alanında eğitim almış; Almanya'dan Türkiye'ye yüzlerce kitapla dönmüştü. Hatta Ankara'daki ilk evlerine taşındıklarında Aliye Ali’yi en çok şaşırtan şey, iki odalı evin bir odasının tamamen kitaplara ayrılmasıydı.Ankara’da geçen o yıllarda Sabahattin Ali önce Musiki Mektebi'ne, ardından Ankara Devlet Konservatuvarı'na Almanca öğretmeni olarak atandı. Kısa bir süre sonra da konservatuvarın opera ve tiyatro bölümlerini kurmakla görevli Alman yönetmen Carl Ebert'in dikkatini çekti. Bu muvaffak ve istidatlı sanat adamının çevirmenliğini ve dramaturgluğunu üstlendi.Filiz Ali, yıllar sonra -1961 yılında- New York’ta Carl Ebert ile karşılaşmasından annesine bir mektupta bahsediyor: “… Babam için söyledikleri ise çok duygulandırdı beni. ‘Türkiye’de çok arkadaşım vardı, fakat baban tek dostumdu. İkimiz tam manasıyla bir Bruderschaft (kardeşlik) kurmuştuk. Hayatımda ailem dışında du yani sen diye hitap ettiğim nadir ve kıymetli insanlardan biridir. Meslek hayatımın en enteresan ve faydalı safhası Türkiye’de geçmiştir, bu hususta babanın bana yardımlarını unutamam.' dedi.”Tüm işleri, yazarlığı, uğraşları ve sosyal çevresiyle geçirdiği vakitler bir yana kızıyla paylaştığı anlar Ali için her zaman çok kıymetliydi. Filiz Ali, babasının -onca işinin arasında- kendisiyle her zaman ince bir şekilde ilgilendiğini anlatıyor: “Bir yaz, ipek böceği yetiştirmeye merak sarmıştım. Tırtıllar dut yaprağı yiyerek göz göre göre semiriyorlardı. Bu obur yaratıklara dut yaprağı yetiştirmek başlı başına bir uğraştı. Komşu bahçelerdeki dut ağaçlarına izinsiz tırmanıp, yaprak toplamak pek o kadar da kolay bir iş değildi. Aksi gibi geleneksel yaramazlığım ve sakarlığım sonucu koşmaca oynarken düşmüş ve ayak bileğimi fena halde burkmuştum. Davul gibi şişip, mosmor çürüyen bileğime bifteklik çiğ et dahil her türlü kocakarı ilacı tatbik edilmekteydi. Oysa benim daha önemli sorunlarım vardı. İpek böceklerimin hayatta kalabilmeleri için gerekli olan dut yapraklarını kim toplayacaktı ağaçlardan şimdi? Tabii ki babam. Sevgili kızının bir dediğini iki etmeyen babam, tırtıllar iyice semirip kozalarını örmeye başlayana kadar bir dolu işi arasına akşamları ortalıktan el ayak çekildiğinde dut yaprağı hırsızlığı yapmayı da eklemek zorunda kalmıştı.” <img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1711930643300.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.14" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Bulunduğu ortamın sefahat kaynağı, dostlarının yaslanacak dağı, okurlarının aydınlatan rehberi, ailesinin medarıiftiharı Sabahattin Ali, bu dünyadan koparıldığında 41 yaşındaydı. Kendi dizeleriyle "Göklerde kartal gibiydi, kanatlarından vuruldu; mor çiçekli dal gibiydi, bahar vaktinde kırıldı."Ölümünün üzerinden 76 yıl geçti, bir mezar dahi çok görüldü. Madem "meskeni dağlar"dı, kızı Filiz ona dağlarda bir işaret bırakmaya karar verdi. Çatağın yakınındaki düzlükte arkasını Istranca ormanlarına dayamış koskoca bir kayanın üzerine gömdükleri bir mermer parçasına onun dizelerini yazdı. O günden beri babasının ruhunun huzura kavuştuğuna ve dağlarda özgürce dolaşıp durduğuna inanıyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1711928524353.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Kaynak: Nebil Özgentürk" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Kaynaklar: Asım Bezirci, Sabahattin Ali, Evrensel Basım Yayın. Filiz Ali Laslo &amp; Atilla Özkırımlı, Sabahattin Ali, Cem Yayınevi. Filiz Ali, Filiz Hiç Üzülmesin, Sel Yayıncılık. Sabahattin Ali, Canım Aliye Ruhum Filiz, YKY.

76 yıl önce bizden koparılan Sabahattin Ali'nin insanca yaşamına yakından bakıyoruz.

Mor çiçekli dal gibiydi, bahar vaktinde kırıldı: Sabahattin Ali

Yazı: <a fr-original-style="" href="https://www.lavarla.com/author/lothlorien/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Çiğdem Kaya Çayır</a>Baykuşlar üstün görme, duyma ve hızlı hareket etme kabiliyetleriyle bilinir. Onlar, kocaman gözleri, sessizlikleri, geceye düşkünlükleri ve sakinlikleriyle kadim kültürlerde kendine anlam bulmuş mistik varlıklardır. Eski Mezopotamya’da Sümerlerin aşk ve savaş tanrıçası İnanna’nın (Akadca "İştar") tasvir edildiği “Gecenin Kraliçesi” adlı rölyefte görüldüğü üzere, ayağının altındaki aslanlar koruyucularını temsil ederken iki yanında duran baykuşların, tanrıçanın danıştığı hayvanlar ya da kutsal ruhlar olduğu düşünülmektedir. Baykuş, hem Yunan mitolojisindeki bilgelik tanrıçası Athena’nın hem de Athena’nın Roma mitolojisindeki karşılığı olan tanrıça Minerva’nın simgesidir. Kutadgu Bilig’de, “Arslan gibi hamiyeti yüksek tutmalı, baykuş gibi geceleri uykusuz geçirmelidir” önerisiyle baykuşun dikkati, sezgileri ve bilgeliği ifade edilirken, Manas Destanı'ndaki dizelerde fedakarlığına vurgu yapılmaktadır. <img src="https://images.aposto.com/2024/2/6/1711218068939.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.76" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Günümüzde Harry Potter’ın sadık dostu Hedwig sayesinde baykuşa olan ilgimiz ve sevgimiz artmış olsa da o hâlâ dünyanın birçok yerinde ve Anadolu coğrafyasında uğursuz olarak kabul edilen bir kuş. Geceleri ortaya çıktığı için korku; yıkık ve ıssız yerleri mesken tuttuğu için ürperti; bakışı ve duruşuyla ölüm, felaket, uğursuzluk ve kötü şans ile ilişkilendirilir. Baykuşa yakıştırılan tüm bu olumsuz sıfatlar ve yapılan suçlamalar size de haksızlık gibi geliyorsa yalnız değilsiniz. Ulus Samanpazarı’ndaki Ahiler El Sanatları ve Antikacılar Çarşısı’nda bulunan <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/baykuslarvedigerleri.ankara/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Baykuş ve Diğerleri Koleksiyon Evi</a> tüm hurafelere kafa tutarak bu mistik kuşa sahip çıkan, onun yalnız bırakılmışlığına adeta karşı duran bir mekan.&nbsp;Koleksiyon evinin kurucusu Ahmet Çomak, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Grafik Bölümü’nden mezun olmuş. Baykuş ile ilk karşılaşması da okuduğu okulun baykuş amblemli rozetini yakasına takmasıyla başlamış. Kendi deyimiyle önce yakasına taktığı baykuşu sonra kafasına takmış. 1986 yılında Ankara, Kızılay civarında bir dükkanda görüp bağlandığı 125 parçalık baykuş figürlü objeden oluşan koleksiyonu, sahibini ikna etmeye çalışarak geçirdiği iki yıllık uzun bir uğraşın ardından satın almış. Sonrasında da profesyonel bir şekilde baykuş objeleri toplamaya karar vererek koleksiyonunu büyütmeye başlamış. Sokaklar, antikacılar, bitpazarları, eskiciler, kırtasiyeler, gümüşçüler, çarşılar gibi akla gelen her yerde arayıp baykuş objeleri bulmuş ve bulma tutkusu halen devam ediyor. Bununla yetinmeyip kendisi de yıllardır farklı malzemelerden el emeğiyle birbirinden güzel baykuş objeleri üretiyor, tabela tasarımları yapıp boyuyor. 40 yıldır devam eden bu tutkuyu ve emeği, insanların bakış açılarına bir nebze olsun katkı sağlayabilmek, onlara bir renk, bir sığınak oluşturabilmek için 19 yıldır koleksiyon evinde sergileyip paylaşıyor. Koleksiyon evinde kendi bulduklarına ek olarak eş dost tarafından dünyanın dört bir yanından getirilen baykuş objeleri ve diğer özel, nostaljik parçalar yer alıyor. Nereye baksanız bir hazine ile karşılaşıyor ve buradan dışarı çıkmak istemiyorsunuz. <img src="https://images.aposto.com/2024/2/6/1711218623712.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.56" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Ahmet Çomak, toplumda farklı görülen, ötekileştirilmiş ve itilmiş olan her şeye duyduğu sempatiyi, bir anlamda baykuşa yansıtıyor; onu anlamaya ve bu temayı yüceltmeye çalışıyor. Onun için objelerin maddi değerinin hiçbir önemi yok. Aksine hikayeleri olan küçük şeylerin peşinde koşmayı çok daha keyifli ve anlamlı buluyor. Bunu koleksiyon evinde de rahatlıkla görebiliyorsunuz. Bir heykelden kolye ucuna, taştan pirince, deniz kabuğundan oyuncağa kadar envai çeşit baykuş size bakıyor. Baykuş denildiğinde akla ilk gelen bu ünlü koleksiyon evinde Baykuş Ahmet lakaplı Ahmet Çomak ile karşılaşamazsanız da üzülmeyin. Oğlu, "Can Baykuş" lakaplı Oğul Can, güzel sohbetiyle sizi bekliyor demektir. Baykuşlar ve Diğerleri Koleksiyon Evi’nde zaman geçirmek adeta terapi gibi. Bir yandan çarşının çaycısının buraya özel hazırladığı “Baykuş” adlı oralet karışım içeceğinizi yudumlayıp bir yandan da buradaki sayısız hikayeye kulak verebilirsiniz. <img src="https://images.aposto.com/2024/2/6/1711219003592.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="Ahmet Çomak" ratio="1.58" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> “Bilge yaşlı bir baykuş, meşe ağacına oturdu. Ne kadar çok gördüyse o kadar az konuştu. Ne kadar az konuşursa o kadar çok duydu. Neden o bilge yaşlı kuş gibi olamıyoruz ki?” -Edward Hersey RichardsKaynaklar: Anadolu Ajansı / TRT Koleksiyoncu Belgeseli

Bir ömür nasıl "baykuşlara" adanır, yakından bakıyoruz.

Şahsına münhasır bir mekan: Baykuşlar ve Diğerleri Koleksiyon Evi

Yazı:&nbsp;Ekin ÖzekAnkara’nın sayılı konser salonlarından biri olan Kulüp Müjgan, bu hafta ikincisi düzenlenecek Yüzen Oda Festivali’ne ev sahipliği yapıyor. 22-23 Mart’taki festivalde toplam 12 grup sahne alacak.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yüzen Oda nedir?</h2>Yüzen Oda, Ankara’da faaliyet gösteren bir müzik kolektifi, bu kolektifin kullandığı müzik stüdyosu ve bu kolektif içinde doğmuş bir müzik grubunun ortak adı. Oluşumun tarihine bakarsak, 2009 yılında Tenedos Kafe'nin alt katında başlayan ve genellikle Kızılay mekanlarında kendine yer bulan, pandemiye kadar da seneler süren bir jam session&nbsp;geleneğinden başlamak gerekiyor. Hem Ankaralı hem de yolu Ankara’dan geçen yerli ve yabancı birçok müzisyenin buluştuğu, doğaçlama müzik icra edilen, iletişimin dilden önce müzikle kurulduğu bir alan açan bu etkinliklerin bir kısmı da bir dönem Seğmenler Parkı’nda, müziği çevreleyen ekonomik ilişkilerden azade bir kamusal alanda düzenlenmişti.Bir yandan bu buluşmaları düzenleyen Ankara müzik çevresinin tanınan isimlerinden Canberk Hacıbaloğlu, Onur Işıklı, Güneş Kortel, Ekin Horzum, Ege Çakır, Berker Banar gibi isimlerin 2016’da Selanik Sokak’ta bir stüdyoyu kiralaması ile Yüzen Oda’nın ilk somut adımı atılıyor. Adını, bir oda içerisinde, yalıtım malzemesi yardımıyla yüzen bir oda kurulması şeklinde özetlenebilecek bir ses yalıtım yönteminden alan bu ortak alan; jam sessionlarda deneyimlenen dayanışma hâlinin köklenebileceği fiziksel bir mekan sağlarken bir taraftan da söz konusu ortak alanın ve sağladığı somut ve soyut imkanların mülkiyet ve kar ilişkileri söz konusu olmadan nasıl değerlendirileceği noktasında bir özerklik deneyimini de beraberinde getiriyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1710742787309.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mekansal bir boyut kazanmanın Yüzen Oda’ya bir getirisi de jam sessionlarda sağlanan bireysel etkileşimlerin yanı sıra stüdyoda prova alan grupların benzer bir etkileşime girmesi ve tam da bu grup hissiyatının sirayetiyle, daha önce birlikte sadece doğaçlama müzik yapan insanların bir kısmının grup oluşturarak "Yüzen Oda" adı altında üretime başlaması oldu. Yüzen Oda’da birçok grup prova alıp, müzikal ve sosyal bir etkileşime girerken, üretimini Oda’nın müzik birikimi üzerine kuran yeni bir grup da ortaya çıktı. Bestelerini ilk kez 2019 ODTÜ Müzik Toplulukları’nın düzenlediği Alternatif Müzik Günleri’nde duyuran Yüzen Oda,&nbsp;21. Roxy Müzik Günleri’nde ikincilik ödülünü kazandı. Grup, kendilerine ödül getiren bestelerden biri olan ve kompozisyonundan kaydına bütün aşamalarının Yüzen Oda’da gerçekleştirildiği Merkür’ü 2023 yılında yayımladı.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yüzen Oda Festivali</h2>19 Ağustos 2023’te ilki düzenlenen Yüzen Oda Festivali, yukarıda kısaca takip ettiğimiz izleğin son durağı ve hem bir kolektif hem bir stüdyo hem de bir müzik grubu olarak Yüzen Oda’nın tüm katmanlarından yüzeye sızan bir dayanışma ve özgürlük talebinin sonucu. Zira festivalin amacı, bağımsız bir müzik ortaya koyma isteğiyle el ele inşa ettikleri ortak alanın varlığını sürdürmesi için kaynak yaratmak. Festivalde yer alan gruplar gönüllülük esasıyla sahne alıyor ve etkinliğin bütün geliri Yüzen Oda bütçesine aktarılarak bu ortak alanın iyileştirilmesi doğrultusunda değerlendiriliyor.12 grubun sahne alacağı bu festivalin programına baktığımızda çok geniş bir ses yelpazesi bizleri karşılıyor. Festivalin ilk performansı grunge,&nbsp;post grunge&nbsp;ve 2000’ler alternatif rock&nbsp;türlerinden beslenen besteleri ile Walrus tarafından gerçekleştirilirken, onu tam da tür tartışmalarından kaçınan ama dinlerken kulağınıza yer yer punk, rock ve alternatif&nbsp;seslerin takılacağı Akapum izleyecek. Üçüncü sırada sahne alacak Canberk Hacıbaloğlu, Vidyolu ismini verdiği projesi ile çeşitli video ve film kesitlerinden aldığı seslerin üzerine inşa ettiği bestelerini seslendirirken, onun ardından sahne alacak Kara Ejderha yeni çıkan ilk albümünden, yer yer gypsy punk&nbsp;tınlayan, yer yer kabare hissettiren bestelerini sergileyecek. Gecenin sonunda ise türler arası mash-uplar ve yüksek enerjisi ile büyük başarı yakalayan Pandami Music&nbsp;son noktayı koyacak.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/1/1710742830993.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Festivalin ikinci gününde açılışı RnB ve neo-soul&nbsp;repertuvarı ile Eylül Soylu “Neo Band” yaparken, ardından sahneyi bir “Camel tribute” grubu olan Arubaluba devralacak ve bizi progressive rock’ın inişli çıkışlı arazisinde bir gezintiye çıkaracak. Üçüncü sırada sahne alan Stars Like Dust, Arubaluba’nın bıraktığı noktadan synthwave ve post-rock bir yıldızlararası yolculuğa çıkarırken; gecenin dördüncü grubu, Ankara’nın sevilen Latin topluluklarından De Lejos bizleri İspanyol sokaklarına götürecek. Ardından Sinağrit Baba,&nbsp;alternatif rock&nbsp;kompozisyonları ile enerjiyi yükseltecek ve sahneyi gecenin yıldızı Yüzen Oda’ya devredecek. Yüzen Oda’nın alternatif rock, post rock ve post jazz gibi türlerden beslenen kompozisyonlarının ardından da Kulüp Müjgan’ın pandemi öncesi sevilen gruplarından Hi Funk, alaturka temaları funk ve RnB süzgecinden geçirip reggae, ska ve Balkan soslarıyla tatlandırdığı repertuvarıyla festivalin kapanışını yapacak.Ankara bağımsız müzik camiasından oldukça geniş bir kesiti dinleyiciyle buluşturan Yüzen Oda Festivali, aynı zamanda müzik üretimini boğan güncel piyasa ilişkilerinden sıyrılmış bir dayanışma alanına dinleyiciyi davet ediyor.

Ankara bağımsız müzik camiası, iki gün sürecek Yüzen Oda Festivali'nde biraraya geliyor. Festivale yakından bakıyor ve iyi müziği yakından dinliyoruz.

Ankara'nın bağımsız müzik sahnesi: Yüzen Oda Festivali

Yazar: Özgün TürkeliTunalı Hilmi Caddesi ile İran Caddesi’ni birbirinden ayıran sokak, yokuş yukarı uzanarak 200 metre sonra Billur Sokak ile kesişir ve burada sonlanırken 14 numaralı apartmana ismini verir. O apartmanın girişinde “buğday” yazar.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Buğday Sokak, Buğday Apartmanı</h2>Buğday Apartmanı’nın 15 numaralı dairesini gezen Biket Hanım, burayı eşinin Tunalı Hilmi Caddesi’ndeki iş yerine de yakın olması nedeniyle kiralamaya karar verir. Eşi Attila İlhan, Bilgi Yayınevi sahibi Ahmet Küflü’nün editörlük teklifini kabul etmiş ve askerliğini yaptığı 1956 yılından tam 17 yıl sonra hayatındaki ikinci Ankara parantezini kendi ifadesiyle "soğuğu ve Ankara'yı öğreneceğim" diyerek açar.Bilgi, 1956 yılında Sakarya Caddesi’nde kitabevi olarak açılır. Ahmet Küflü, 1965 yılında yayıncılığa geçerek Bilgi Yayınevi’ni kurar. 1970’li yıllarda Tunalı Hilmi Caddesi 94 numaralı apartmanın bodrum katında bir ofis kiralar. İşte Attila İlhan, Bilgi Yayınevi’nde çalıştığı 7 yıl boyunca bu ofisi kullanır ve aynı süre zarfında Buğday Sokak-Tunalı Hilmi Caddesi güzergahında mekik dokur. Attila İlhan ile birlikte Ankara’nın en önemli edebiyat mahfilleri arasına giren bu 2 numaralı bodrum katına Sevgi Soysal, Nazlı Eray, Pınar Kür, Gülten Dayıoğlu, Selim İleri gibi gelecek vadeden yazarlar sıklıkla uğrar.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1710103710225.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.09" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1973-1980 dönemi rotası.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yeni adres: Set Kafeterya</h2>Attila İlhan, 1980 yılında Bilgi Yayınevi’ndeki işinden ayrıldıktan sonra kendisiyle görüşmek isteyen gazeteci, öğrenci ve edebiyatçılarla Kızılay’daki Set Kafeterya’da bir araya gelmeye başlar. Hemen hemen her gün, Buğday Sokak-Tunalı Hilmi Caddesi-Tunus Caddesi-Atatürk Bulvarı güzergahını izleyerek saat 10 sularında Set Kafeterya’ya gelir. Burada görüşmelerini yaptıktan sonra aynı güzergahtan evine döner.Yıkılan Cemil Uybadın Köşkü yerine 1965 yılında inşa edilen yirmi dört katlı Emek İşhanı ülkenin ilk gökdeleni olarak kayıtlara geçer. Biri yüksek diğeri alçak olmak üzere iki kütleli yapının alçak kütlesinin terasında hizmet veren Set Kafeterya kısa süre içinde şehrin gözde buluşma mekanları arasına girer.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1710103819229.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.07" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1980-1981 dönemi rotası.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Son mekan: Tuna Pastanesi</h2>Set Kafeterya’nın ardından bu kez buluşmalarının adresi Akün Sineması yanındaki Tuna Pastanesi’dir. Kavaklıdere'nin profiterolleriyle meşhur pastanesi artık Attila İlhan ile anılmaya başlanır. İlhan'ın rotası bu kez de Buğday Sokak-Kuğulu Park-Atatürk Bulvarı-Tuna Pastanesi şeklinde güncellenir.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1710103875293.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1980-1981 dönemi rotası.Attila İlhan uzak ya da yakın gideceği her yere yürür, vasıta kullanmayı neredeyse hiç tercih etmez. Bunun iki nedeni vardır: sağlık ve korku. Kalbinden rahatsız olduğu için doktorunun tavsiyesiyle düzenli yürüyüş yapması gerekmektedir. Korkusuysa Dünya Savaşı görmüş bir neslin çocuğu olarak otobüste bombalı bir saldırıya yakalanmaktır!1981 yılında İstanbul’a taşınarak ikinci Ankara parantezini de kapatır Attila İlhan. Ondan geriye; altın yıllarını yaşamış bir yayınevi, edebiyat dünyasına adım atmış yazar ve şairler, yürüyüş rotaları ve buluşma mekanları kalır.Billur Sokak ile kesiştiği yerden başlayan sokak, ismini aldığı apartmanın önünden yokuş aşağı salınır. Yaklaşık 200 metre sonra bir tabelayla Tunalı Hilmi Caddesi ile İran Caddesi’ni birbirinden ayırır. O tabelada “Buğday” yazar.Kaynaklar:<ul fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;" type="disc"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Selim İleri, Attila İlhan'ı Dinledim / Nam-ı Diğer Kaptan, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2002.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Özgün Türkeli, Kaç Kişi Kaldık Ankara’da?, Sapiens Yayınları, 2022.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">https://huroltasdelen.com/index.php/yazin-tarih/attila-ilhan (Erişim Tarihi: 3 Şubat 2024).</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://twitter.com/AntolojiAnkara/status/926902281626365952" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">https://twitter.com/AntolojiAnkara/status/926902281626365952</a> (Erişim Tarihi: 3 Şubat 2024).</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://tr.pinterest.com/pin/623678248370051735/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">https://tr.pinterest.com/pin/623678248370051735/</a> (Erişim Tarihi: 3 Şubat 2024).</li></ul>

Şair, yazar ve düşünür Attila İlhan'ın Ankara'daki adımlarını takip ediyor, şehirde bıraktığı izlere bakıyoruz.

Attila İlhan'ın Ankara'daki üç rotası

1940’lı yılların başlarında dönemin Millî Eğitim Bakanı Hasan Âli Yücel, liseden başarıyla mezun olan bir öğrenciye ödül olarak Söylev armağan eder. Bu hediyede Hasan Âli Yücel’in kaleme aldığı bir not da bulunmaktadır:“Gönlümün bütün dileği, sizin de gireceğiniz meslekte ve ileri hayatınızda Atatürk gibi Türk milletine büyük hizmetler etmeniz ve insanlığa milletiniz yolundan büyük faydalar ve bahtiyarlıklar getirmenizdir.”İlerleyen yıllarda birçok ödül daha kazanacak olan Dilhan Eryurt, hepsinin arasından almış olduğu en değerlisinin Söylev olduğunu belirtecek ve “Hasan Âli Yücel'in sözleri, benim yaşamımdaki başarılı hizmetlerin de dayanağını teşkil eder,” diyecektir.1926 yılında İzmir’de dünyaya gözlerini açan Eryurt’un bilim sevgisinin başladığı yer, çocukluk yıllarında taşındıkları Ankara’dır. Buradaki başarılı öğrencilik hayatının ardından, Millî Eğitim Bakanlığı’ndan aldığı bursla 1942 yılında İstanbul Üniversitesi Yüksek Matematik ve Astronomi bölümüne girer. O zamanlar Türkiye için çok yeni olan astronomiye büyük bir ilgi duyduğunu keşfeder. “Daha çok matematiğin tatbik edilecek bir alanını aradım, işte o alanı astrofizikte buldum,” sözleriyle hem matematiği kullanabileceği hem doğa olaylarını izah edebileceği bir alana yönelir.Üniversiteyi bitirdikten sonra Ankara Üniversitesi’nde Astronomi bölümünü açmakla görevlendirilen Tevfik Okyay’ın yanında asistan olarak çalışmaya başlar. O dönemde üniversitede kadro olmadığı için iki yıl boyunca fahri olarak, herhangi bir maddi kazanç sağlamadan görevini yerine getirir. Tevfik Okyay, Eryurt’un astrofizik alanında çok başarılı olabileceğini öngörür ve yurtdışında yüksek lisans eğitimi almasını tavsiye eder.Eryurt, yaptığı başvuru sonrası Michigan Üniversitesi Astronomi bölümüne kabul edilir ve dönemin mümtaz bilim insanlarından dersler alır. Kararlılığı ve başarılarından etkilenen hocaları, Michigan'da kalmasını isterler. Eryurt, ülkesine katkıda bulunmak istediğini söyler ve Ankara Üniversitesi Astrofizik Anabilim Dalı’nda asistan olur.O dönemde bölümün başına Profesör Egbert Adriaan Kreiken atanmıştır. Eryurt, onun yanında doktorasını ve doçentlik çalışmalarını tamamlar. Kreiken’in tüm derslerini o tercüme eder. Kreiken ile bölümün kütüphanesinin zenginleşmesi konusunda çaba gösterirler. Bir yandan da hafta sonları Kreiken ailesiyle Ankara’yı dolaşarak bir rasathane için uygun bir alan ararlar. Bugün Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi’nin Ahlatlıbel’deki gözlemevinin yeri o günlerde seçilir.Dilhan Eryurt, 30 yaşında Ankara Üniversitesi’nden doçentliğini alır. Kreiken ona profesörlük teklif etmekte gecikmez, ancak Eryurt bu teklifi geri çevirir, farklı bir hedefi vardır. 1959 yılında Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu’ndan aldığı bursla Kanada’ya gider. Astrofizik alanındaki çalışmalarını ileriye taşımak istemektedir. Fazlasıyla matematik işlemi gerektiren bu alanda bilgisayar olmadan çalışmak imkansızdır; Kanada ona bu imkanı ve Profesör Alastair Cameron ile çalışma fırsatını sağlayacaktır.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1709496835701.jpeg" width="550" alt="Dilhan Eryurt, Goddard." style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.46" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Profesör Cameron, bir gün bir problemin çözümü için Eryurt’un yardımını talep eder. Bu talep karşısında ziyadesiyle mutlu olan Eryurt önündeki büyük sorunun da farkına varır: Problemin çözülebilmesi için bir bilgisayar programı gerekmektedir ve Eryurt, Türkiye’den Kanada’ya gittiğinde, Türkiye’de bilgisayarın ne olduğu bile bilinmemektedir. O ana kadar hiç duymadığı program yazımını öğrenmek için günler geceler boyu kütüphanede çalışır. Azmi ve çalışkanlığı sayesinde temel yetenekleri öğrenmekle kalmayan Eryurt, problemin çözümünde kullanılacak programı da yazmayı başarır. Hesap makinesiyle günlerce uğraştıran hesaplamaları bu program saniyeler içinde çözer.Kanada’daki iki yılının ardından İndiana Üniversitesi’ne gider. Burada Profesör Marshall Wrubel ile çalışır, programlama konusunda kendini büsbütün geliştirir ve yıldızların yapı modelleri üzerine birçok program yazar. İndiana’daki çalışmalarıyla yıldızların evrimini anlamada kullanılan yeni bir metodun yaratıcı ekibinde yer alır.1961 yılında Amerikan Ulusal Bilim Akademisi’nden aldığı bursla NASA’nın Goddard Uzay Araştırmaları Enstitüsü’nde, döneminin tek kadın astronomu olarak işe koyulur. Yıldızların evrimini modelleyerek ve yıldızlardaki termonükleer ilişkileri inceleyerek, bu alanda çalışmalar yapan güzide isimlerden biri olur. Goddard’da eski hocası Profesör Cameron ile yeniden buluşan Eryurt, Cameron ile Güneş’in tarihi üzerine araştırmalar ifa eder. Bu araştırmalarla ilgili makalesine sonraları çok kez atıf yapılır. Carl Sagan da 1972’de Nature dergisinde yayımlanan bir çalışmasında Dilhan Eryurt’un bu makalesine atıfta bulunmuştur.NASA’nın Apollo 11 görevinin 1969 yılında Ay’a başarıyla ayak basmasında Eryurt'un çalışmalarının da payı vardır. NASA, Ay’a iniş projesindeki katkıları nedeniyle Eryurt’u Apollo Başarı Ödülü ve kıdemli araştırmacı unvanı ile onurlandırır.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1709496640632.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eryurt, 1968 yılında ODTÜ’de bir yıl misafir profesör olarak görev alır ve astrofizik derslerini başlatır. Yine o günlerde Türkiye’de Ulusal Astronomi Kongresi’nin temellerini atar ve TÜBİTAK’ın da desteğiyle 1. Ulusal Astronomi Toplantısı yapılır.1969-1973 yılları arasında Profesör Cameron ile NASA’daki çalışmalarına devam eden Eryurt, 73’te yurda temelli döner. Deneyimlerini ve birikimini genç nesillere aktarmak maksadıyla ODTÜ’de Astrofizik Anabilim Dalı’nı kurar. Türkiye’de astronomi ve astrofiziğin gelişimindeki büyük katkılarından dolayı 1977 yılında TÜBİTAK Bilim Ödülü ile şereflendirilir.<img src="https://images.aposto.com/2024/2/0/1709497259743.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.48" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1988 yılında 6 ay boyunca ODTÜ Fizik Bölümü Başkanlığı ve 1993’teki emekliliğine kadar 5 yıl boyunca ODTÜ Fen Edebiyat Fakültesi’nde dekanlık görevlerini yürütür. İdareciliği boyunca adaletsizliğe, haksızlığa karşı durur; fakülte içinde dayanışmanın sağlanması ve eğitimin daha iyi hale gelmesi için gayretlerde bulunur.Emekli olduktan sonra da bilim yaşamına katkı sunmaya devam eder ve 1997’de açılan TÜBİTAK Ulusal Gözlemevi projesinin hayata geçirilmesinde büyük rol oynar. Aynı yıl Türkiye Bilimler Akademisi Şeref Üyesi seçilir.Bir ülkede ne kadar çok bilim insanı bulunursa bilimsel gelişimin de o kadar hızlı olacağına inanan Dilhan Eryurt, 2012’de aramızdan ayrılana dek, mümkün olduğunca yaratıcı, bağımsız düşünen bilim insanları yetiştirir. Bu bilim insanları, onun eşsiz zekasıyla araladığı kapıdan ışığın izini sürmeye devam ediyor.Kaynaklar: Işıkla Yazılmış Öyküler: Dilhan Eryurt, TRT Belgesel,&nbsp;2005 Astrofizikte Öncü Bir Bilim Kadını Dilhan Eryurt, Alp Akoğlu, Bilim ve Teknik, sayı 360, Kasım 1997