<img src="https://images.aposto.com/2024/3/5/1712898071967.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yatreda ያጥሬዳ, Strong Hair. "Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?" sergisinden görünüm.&nbsp;Fotoğraf: Göktuğ Güntav/Piksel. Creative Solutions

Bu sayı <a href="https://www.meydiageo.com/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box; border-bottom: 2px solid rgb(255, 206, 20);">Mey|Diageo</a> ile birlikte ulaşıyor.

18 Şubat - Mey|Diageo - Piksel

Medya sanatını odağına alan yazı dizileri, söyleşiler ve güncel sergilere dair eleştiri yazılarından oluşan zihin açıcı yeni bir Piksel.Bülten sayısı her ay sizlerle!

Her sayımızda yaratıcı sektörlerden bir kişiyi odağına alan ve sanata yeni medya odağından baktığımız sanat bülteni.

Piksel.Bülten

Zamansız Meraklar | Kraftwerk | Theresa Riewer

Mevsimler Değişirken: Medya sanatı ve Disiplinlerarası pratikler

Bu sayıda, Ars Electronica küratörlüğü ve Piksel.Creative Solutions prodüktörlüğünde gerçekleşen “Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?” sergisini odağımıza alıyoruz.Serginin temel motivasyonunu ve gerçeklik üzerinden kurguladığı evreni daha iyi anlayabilmek için, küratörleri Martin Honzik, Daniela Duca De Tey ve &nbsp;Laura Welzenbach’a birkaç soru yönelttik.Keyifli Okumalar,Furkan.

Ars Electronica küratörleriyle bir söyleşi

Gerçekliğin Riskli Senaryoları: Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?

[Haftasonu teknik bir aksaklıktan dolayı bültenin son sayısı posta kutunuza düşmedi maalesef. Bizde &nbsp;Piksel.Bülten'ni sanatla geçirmek isteyeceğiniz küçük bir kahve arasında Pazartesi de keyifle okuyabilirsiniz diye düşündük. :)]Kısa bir aradan sonra herkese yeniden merhaba!&nbsp;Küçücük bir ekiple büyük işlere kalkışmanın bir sonucu olarak, bazen işlerin bir kısmından feragat etmek gerekebiliyor. Ocak ayında Piksel.Bülten'i bu yüzden okuyamadınız. İlk günden beri takipçimiz olan okuyucuların bildiği gibi bültenin içeriğini çoğunlukla bendeniz ve Arda hazırlamaktaydı. Yakın zamanda Piksel. ekibine katılan Beyza'nın da katkılarıyla sanat ve teknoloji odaklı yayınımızı bugünlere kadar getirdik ve artık onu daha profesyonel ellere emanet etmenin vakti geldi. Kısacası, sanırım bu benim son "merhaba" yazım.&nbsp;Yeni dönemde bülten takipçilerine özel tasarladığımız ve yakında paylaşacağımız başka etkinlik ve içerikler için takipte kalın lütfen.Bu sayımıza gelince: bu yıl ilk edisyonu gerçekleşen Noise_Media Art'ın paralel etkinliklerinden, bültenimizin de destekçisi olan Mey | Diageo'nun katkılarıyla gerçekleşen dünyadan yükselen sanatçıları radarına alan küratöryel bir seçki olan OI_Emerge sergisinin sanatçılarından Alara Başar, Beyza Dilem Topdal, Carlotta Aoun, Cinzia Campolese ve Doğa Ünyaylar ile kısa bir söyleşi gerçekleştirdik.Herkese iyi okumalar ve güzel bir hafta diliyorum.Sevgiler, Hande.

Bu yıl ilk edisyonuyla izleyiciyle buluşan Noise_Media Art'ın ardından, dünyadan yükselen yeni yıldızları radarına alan OI_Emerge sergisinin sanatçılarıyla söyleştik.

Yükselen yeni yıldızlar: OI_Emerge 2024 ardından

Hanımlar, beyler ve her türlü bireyler Piksel. Bülten'nin yeni sayısına hoş geldiniz! Bu ay yaratıcı yapay zeka konusuna, Süreyyya Evren, Bager Akbay ve Candaş Şişman'nın yazılarıyla devam ediyoruz.Heyecanlı bir haberin &nbsp;ilk duyurusunu yapmaktan da mutluluk duyuyoruz: Noise_Media Art geliyor! Piksel Yeni Medya Misafir Sanatçı Programını kurma motivasyonlarımız olan yeni bir habitat arayışı, üretimlerin bir araya geleceği, katılımcı bir yapıyla herkesin kendini ifade edebileceği bir alan sağlamaya yönelik bir çaba şimdi de bir medya sanatı fuarı doğurdu. Detayları aşağıda destekçimiz bölümünde okuyabilirsiniz.Herkese iyi pazarlar ve güneşli günler.Hande.

Bu sayı <a href="https://www.noise.ist/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box; border-bottom: 2px solid rgb(255, 206, 20);">Noise</a> ile birlikte ulaşıyor.&nbsp;

23 Temmuz - Noise - Piksel

YZ'nın seçkin geleceğinden Atarük'ün en seveceği şarkılara bir beyin fırtınası. Ve karşınızda şehrin yeni sanat etkinliği 👀 👀

Yaratıcı Yapay Zeka | Bölüm:2

🍁 Sanat dünyasının şehre döndüğü ve arka arkaya &nbsp;sanat etkinliklerinin başladığı Eylül ayını bitirmişken, &nbsp;önceki sayılardan farklı olarak bu sayıdan itibaren belli bir konuya odaklanmış makalelere yer vereceğimiz formatımızla karşınızdayız! İlk konumuz yeni sezon sergilerini yeni bir gözle izlemeniz için, son dönemdeki hızlı gelişmelerle taşları oynatan Yaratıcı Yapay Zeka. Bu sayıda konuyu üç farklı açıdan ele alan makaleler bulacaksınız.&nbsp;📟 İlk &nbsp;olarak son dönemde adını sıkça duyduğumuz, özellikle NFT dünyasında adından çokça bahsettiren eleştirmen ve sanatçı Kenny Schachter’ın &nbsp;ChatGPT &amp; Ben isimli makalesini okuyabilirsiniz. Sanatçı bu makalenin üretimini bir eser gibi ele almış ve kimin hangi kısmı yazdığını, ya da yazmadığını anlayamadığımız metniyle yazının kendisini tartışmanın bir parçası haline getirirken, bu ortak yazınını (?) sonucun iyi olup olmamasına etkisini de tartışmaya açmış.&nbsp;💡 “Sanatta Yeni Çağ: Yapay Zeka ve Teknolojinin Yaratıcı Dönüşümü” isimli makale ise sanatçıların yapay zeka kullanımını, YZ destekli üretimi bir koleksiyonerin bakış açısıyla ele alan PwC ortaklarından, koleksiyoner Feride İkiz’e ait.&nbsp;🤖 Bu sayıdaki son makale ise "/imagine prompt:". Arda Yalkın'nın bir sanatçı olarak subjektif yaklaşımıyla yapay zekanın evrimi ve kullanımı üzerine düşüncelerini kaleme aldığı metni merak ve keyifle okuyacağınızı tahmin ediyorum.

ChatGPT & Ben | Sanatta Yeni Çağ | /imagine prompt:

Yaratıcı Yapay Zeka: Gelecek Geldi mi?

On altıncı sayımızdan hepinize merhaba!Bir hatırlatmayla başlamak isterim: röportaj ve yazılara bir karakter sınırı getirmiyoruz. Bu yüzden zaman zaman uzayan metinler söz konusu olduğunda, bültenin tamamını okuyabilmek için tarayıcınızdan ya da Aposto App üzerinden görüntülemek daha hayırlı olabilir.Bir ha:ar girişimi ve bültenimizin de çatı organizasyonu olan Piksel. Yeni Medya Misafir Sanatçı Programı ile kurmaya başladığımız, ilgili herkese açık bir eko sistem olan yapımızın, genişleme ve uluslararası bir platforma çıkmasının gerekli olduğuna olan inancımızla, dertsiz başımıza yeni dertler açmaya atıldık. Detaylar için destekçimiz kısmına buyrun.Bu sayıda ayrıca:🖋️ Güzel röportajları, tatlı anlatımıyla artık kalıcı ekip arkadaşımız olduğunu umduğumuz Beyza Dilem Topdal’ın Disnovation ekibiyle gerçekleştirdiği röportajı,🤖 “Silikon Vadisi geleceğimizi yönetmek istiyor, mecbur muyuz?” temalı, bizim de konuklarımızdan öğrendiğimiz, bildiğiniz gibi olmayan teknoloji podcast’i Tech Won’t Save Us’ın son bölümünü,📕 Tabii ki konuklarımızdan kitap önerilerini ve hemen aşağıdaki sözlükte Tekno-Çözümcülük tanımını bulabilirsiniz.Keyifli bir pazar dilerim.Hande.

Radyoaktif Mantarlar, Standartize Muzlar | Noise Is? | Silikon Vadisi’ne Esir miyiz?

Disnovation: Güneşin Olmadığı Bir Dünyada Buğday Yetiştirmek

Dünyanın kurtarılmış köşelerinden birinden hepinize merhaba! Önümüzdeki aydan itibaren formatını önemli ölçüde değiştireceğimiz bültenimizin röportaj ağırlıklı bu son sayısında:👀 &nbsp;İstanbul’da bu yıl ilk defa düzenlenecek olan yeni bir sanat fuarının haberini, fuarın küratörü Dominique Moulon ile sevgili Piksel’imiz Beyza Dilem Topdal gerçekleştirdiği röportajdan alıyoruz.🎞️ Medya sanatı nedir? Yanıtı hemen aşağıda.📕 Jukebox’ta, The Art Newspaper’in, The Week in Art podcast’nin &nbsp;Brooklyn Müzesinde açılan &nbsp;Pablo-matic: Picasso sergisinin küratörleriyle yapılmış söyleşiyi dinleyebileceğiniz son bölümünü öneriyoruz.Hepinize iyi okumalar ve mutlu bir pazar dilerim.Hande.

Piksel.Bülten, Brothers destekleriyle yayımlanmaktadır.

Kasım - Brothers - Piksel

Uzay gemisinden ilham alan sanatçılar | 30 Yıl öncesinin Nerd’leri

Küratör, Akademisyen, Nerd: Dominique Moulon

Haydi bu Pazar herkesin sadece -ya da en azından açılış konusu olarak- politika konuştuğu şu günlerde kısa süreliğine kafamızı dağıtalım ve Bager Akbay'la robot haklarından, Kadıköy/Cihangir kedileri gibi olacağımızı hayal ettiği gelecek projeksiyonuna doğru bir düşünce akışına kapılalım.Bu sayıda bir değişiklik olarak kitap, dinleme listesi ve etkinlik önerileri bendenizden.🎶 İlk iş Jukebox'a inip, &nbsp;müziği ayarlamanızı, kahvenizi alıp, bu sakin ve neşeli çalma listesiyle okumaya başlamanızı öneriyorum.📚 Dünyada bulunmayı en çok sevdiğim mekanların başında müzeler geliyor. The Met Museum en sevdiklerimden biri. Kitap önerisi olarak sizlerle paylaştığım "All The Beauty In The World" işte bu güzelim müzeyi, müze bekçilerinden biri olan Patrick Bringley'in gözünden görmemizi sağlıyor. Kitap maalesef henüz türkçeye çevrilmemiş.📆 Takvim'de bu ay iki Piksel. katılımcısının sergi haberini sizinle paylaşma zevkini yaşıyoruz.Herkese iyi okumalar ve mutlu pazarlar!Hande.

Sanatçı, tasarımcı, eğitmen: Bager Akbay

Tek yol Hacker'lık (mı?), Huzur Absürtte (mi?)

"Bugün bayram, erken kalkın çocuklar!"İki bayramı beraber kutladığımız bu güzel pazar gününden hepinize selamlar! Nostaljiyi hiç sevmesem de, insanları bir araya getiren, beraber kutlamaya, eğlenmeye, neşeye teşvik eden ritüelleri severim. Bu yüzden olsa gerek, bayramlarda hep çocukluğumdaki bayramlar aklıma gelir. Şeker bayramında verilen mendil ve şekerler, bir araya gelip sanki yıllardır görüşmüyormuş gibi sohbete dalan yetişkinlerin dizinin dibinde, yenilen şekerlerin ağırlığıyla dalınan rüyalar; okul bahçesinde sıra girmek, bitmeyen konuşmalar, okunan şiirler, bayraklar, balonlar, sınıfı süslemek... Hiç bir şeyin renginin kalmadığı günlerde uzak bir hayal gibi hepsi. Her şeyin güzel olacağı, renkleneceği günleri beklerken, bu sayıya kısa bir bakış atalım:🧑‍💻 İkinci yılımızın ilk sayısında Yeni Medya Misafir Sanatçı Programımızın katılımcılarından Beyza Dilem Topdal, Dr. Heather Dewey-Hagborg ile yaptığı hayli sürükleyici röportajı okuyacaksınız. Sanat ve bilimin kesişme noktasında, olasılıkların hayali üzerine düşüncelere daldığım bu söyleşiyi umarım sizde bizim gibi keyifle okursunuz.&nbsp;🦾 Oldukça ilginç bir kavram olan biohacking nedir? Merak edenleri hemen aşağıdaki sözlüğe alalım.📚 &nbsp;Heather Dewey-Hagborg önerdiği bilimsel ırkçılığın tarihine değinen kitap hakkında kısa bilgi Kitap başlığında.📻 Okumayı çabucak bitirenler içinse, "özgürlük" kavramı üzerine fikir jimnastiği yapmamızı sağlayacak, harika bir podcast serisi sayının sonunda.Güzel günlere,Hande.

DNA'dan sanata. Bilimin ışığında olasılıkların hayalini kuran bir sanatçı:  Heather Dewey-Hagborg. 

DNA'dan sanata, DIY biyoloji, özgürlükler üzerine

Piksel.Bülten'nin 12. sayısından herkese merhaba! Bir yıl nasıl geçti bizde anlamadık... Yapımda ve yayında emeği geçen herkese teşekkürler.🖊️ Her ay sanat dünyasından bir kişinin vizyonunu, sanata bakışını anlamaya çalıştığımız, başka yayınlar tarafından benimsendiğini memnuniyetle gözlemlediğimiz bültenimizin formatını yeni yaşıyla beraber değiştirmeyi planlıyoruz. &nbsp; &nbsp;👩‍💻 Bu ay misafir sanatçı programımızın katılımcılarından Yekateryna Grygorenko'nun, Diyarbakır merkezli Loading bağımsız sanatçı insiyatifini temsilen Dicle Beştaş ile yaptığı röportajı okuyacaksınız. Dayanışmanın önemini daha iyi anladığımız bu günlerde, sanatta kolektif çalışmaya, beraber var olmaya dair güzel bir söyleşi sizi bekliyor.

Piksel.Bülten bir yaşında! 🎉🥃

Piksel.Bülten#12

Sanat hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Sanat

Teknoloji hakkında yayımlanmış makaleler ve yayınlar

Teknoloji

Kültür hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Kültür

Kraftwerk; satır başlarına sesi, teknolojiyi, tasarımı ve görsel estetiği yerleştirdiği fütüristik manifestosuyla müziğin ötesine geçenlerin eskimeyen bir ilhamı. 

Multimedya pratiklerin müzikal kahramanları #1 - Görsel ve İşitselin Kesişiminde Kraftwerk

“Başka bir şirket mümkün” mottosuyla, sürdürülebilirlilik, kapsayıcılık, çeşitlilik ve kültür-sanat gibi birçok alanda ekosisteme katkı sağlamaya çalışan Mey|Diageo, bu yıl yine İKSV’nin koordinasyonunu üstlendiği Venedik Bienali Uluslararası Sanat Sergisi Türkiye Pavyonu’nun destekçileri arasında yer alıyor. Türkiye Pavyonu ise bu yıl Gülsün Karamustafa’nın, mekana özel ürettiği Oyuk ve Kırık Dökük: Bir Dünya Hâli başlıklı yerleştirme eserine ev sahipliği yapacak.Gülsün Karamustafa, Venedik Bienali için üzerinde çalıştığı yeni eseri, dünyanın savaşlar, afetler, doğa ve çevre sorunları gibi zorluklarla karşı karşıya kalması sonucu ortaya çıkan acıları, kaybolan değerleri ve zayıflayan insan ilişkilerini ele aldığı eserini kendisi şöyle anlatıyor: “Etrafımda akıp giden ve insanlığı tehdit eden savaşlar, depremler, göçler, nükleer tehlike, durmadan hırpalanan doğa ve çevre sorunları nedeniyle bütünüyle içi boşaltılmış̧ bir dünya hâliyle uğraşıyorum.&nbsp; Giderek hızına yetişemediğimiz gündemin sıradanlaştırdığı yıkımlar, birbirini pek yakın aralıklarla izleyen öngörülemeyen acılar, kof değerler, kimlik mücadeleleri, kırılgan insan ilişkilerinin yarattığı boşluk, oyukluk ve kırıklık olgusunu mekânda duygusal ve fiziksel olarak var etmeye çalışıyorum.&nbsp;[…]&nbsp;Dünya, üzerinde sürekli yer değiştirilen bir savaş alanı…” Frieze dergisi editörleri tarafından yılın merakla beklenen sergileri arasında gösterilen Türkiye Pavyonu’nu destekleyen Mey|Diageo İKSV’nin yanı sıra, Zorlu PSM, Arter, Pembe Hayat LGBTİ+ Derneği, Ayvalık Film Festivali, Ayvalık Uluslararası Müzik Festivali, Bergama Tiyatro Festivali, Küçükçiflik Bahçe Tiyatrosu, Uluslararası Bodrum Festivali’ne verdiği desteklerle insana, doğaya ve ekosisteme saygı çerçevesinde dayanışmayı sürdürmeyi hedefliyor.Mey|Diageo’nun sağladığı katkıları ve çalışmalarını <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/meydiageo/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burdan</a> takip edebilirsiniz.

Mey | Diageo bu yıl da Türkiye Venedik Pavyonu destekçileri arasında

Mey|Diageo'nun Katkılarıyla Venedik Bienali

Seda NiğboluDijital sanat veya dijital unsurları içinde barındıran sanat, sergi ve koleksiyonlarda kendine giderek daha fazla yer bulurken müzenin sosyolog Ray Oldenburg’un tabiriyle gündelik kamusal yaşamın toplanma alanı olan bir “Üçüncü Mekân” olarak fiziksel varlığını ve tarihsel anlamını koruması çabası yeni zorluk ve olanakları da beraberinde getiriyor. Dijitalleşmenin sanat eserinin biricikliğini, tek seferliğini yok edeceğinden korkanların çoğunlukla düştüğü yanılgı bu çabayı basit bir dijital-analog çatışmasının zeminine oturtmak ve dijital olanı analog olanın sanal bir versiyonundan ibaret görmek. Oysa ki müzecilikte bir dijital dönüşümden kasıt belgelemeden araştırmaya, kürasyondan müze deneyimini optimize eden veri analizlerine kadar sanatı izleyiciye ulaştıran her adımda analog unsurların dijital imkanlar tarafından geliştirilmesi ve tamamlanması. Artırılmış, sanal ve genişletilmiş gerçeklik gibi teknolojiler, dijital arşivler, interaktif eserler ve yeni sergileme formatları müzeleri yeni bir çağa taşıma işlevinden fazlasını görerek sanat eserlerine dair ek deneyimler ve bilgiler edinilmesine olanak tanıyor. Diğer yandan sanal müze turlarının engelli bireylere sağladığı bariyersiz ziyaret imkanı ve gamification (oyunlaştırma) aracılığıyla müzelerin gençler için cazipleşmesi de sanatın daha büyük kitleler için erişilir kılınmasının anahtarlarından.Tüm bu dijitalleşme süreci haliyle yeni sorular ortaya atıyor; Müze deneyiminin izleyici tarafından yönetilip kişiselleştirilebildiği bir ortamda küratöre atfedilen yeni görevler ne olacak? Seyircinin dijital unsurlarla kurduğu ilişki müzenin eser seçkisini nasıl etkileyecek? Ve belki de en önemlisi sanat eseriyle dijital deneyim ve interaktif katılımla ilişkilenmenin yarattığı eğlence faktörü eserlere eleştirel bir bakışın ve kültürel eğitimin önüne geçecek ve dijital olmayan eserlerin değerini düşürecek mi? Sanatçı, profesör ve sanatta dijitalleşme konusunda öncülerden biri olan Lev Manovich, bu konuda iyimser bir görüş taşıyor. Sanat ve sanat üretimine kolay bir erişimin, sanat ile uğraşıya olan ilgiyi artıracağını düşünüyor: “Müzeler bugün her zamankinden önemli. Onlar reklam ve algoritmalardan bağımsız, uzmanların bilgisi ve düzenlemesi üzerine kurulu fiziksel mekânlar. Benim için bir müzeye gitmekten daha güzel bir şey yok.”<img src="https://images.aposto.com/2024/3/3/1712729132286.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.98" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2024/3/3/1712729139521.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.95" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zamansız Meraklar, Sergiden Genel Görünüm, (Fotoğraflar - İstanbul Modern, 2024)Türkiye coğrafyasına baktığımızda ise bırakın dijital teknolojilerin sanatsal deneyime entegrasyonunu, pek çok kurumun web siteleri ile gösterdikleri varlıklarının bile ziyaretçiyi bilgilendirme ve ziyaretini şekillendirme konusunda eksik kaldığını görüyoruz. Dijital dönüşümün henüz QR kodlar, online sergiler ya da uygulamalar gibi internet üzerinden sunulan kimi hizmetlerle sınırlı kaldığı galeri ve müzeler az önce bahsi geçen varoluşsal sorulara cevap aramanın oldukça uzağında. İstanbul Modern’de iki aydan bu yana sergilenen ve toplumdaki dijitalleşme sürecinden etkilenen sanatçıların işlerine yer veren “Zamansız Meraklar” sergisi ise müzenin geleceğini ve geleceğin müzesini sorgulama imkânını tamamen kullanmasa da (ya da bunu kendine mesele edinmese de) dijital üretimlerin fiziksel bir mekânda nasıl sergilenebileceğine dair gündeme getirdiği sorularla bu yönde atılan az sayıdaki düşünsel ve pratik adımdan biri olarak görülebilir.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/3/1712729223586.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zamansız Meraklar, Sergiden Genel Görünüm, (Fotoğraflar - İstanbul Modern, 2024)Ümit Mesci ve Nilay Dursun’un küratörlüğündeki sergi, dijital medyalar tarafından yaratılan hikâyelerin izleyiciye hangi araçlarla ve yöntemlerle dokunabileceği konusunda yeni düşünceler üretirken bir yandan da yeni medya sanatında sanat ve teknoloji arasındaki sınırın nerede çizilebileceği ve nerede bulanıklaştığı sorularını gündeme getiriyor. Önemli bir kısmı yeni işlerden oluşan sergideki en ilginç anlardan bazıları djital teknolojilerin tarihsel anlatılardan ilham aldığı işler. Örneğin Atıf Akın’ın Bir GAN’a (Çekişmeli Üretici Ağ) Alfabeyi Öğretmek eserindeki yapay zeka aracılığıyla alfabeyi öğrenen bilgisayar, kavramsal sanatçı John Baldessari’nin dil ve göstergebilime atıfta bulunan 1972 tarihli absürt çalışması Bir Bitkiye Alfabeyi Öğretmek videosunu temel alıyor. Baldessari’nin işi ise Beuys’un &nbsp;dil, kavrayış ve sembolizm arasındaki ilişkilere bakan Ölü Bir Tavşana Resimler Nasıl Açıklanır? performansına bir karşılık. Buradan bakıldığında Akın’ın işi çağdaş sanat tarihinin kilit anları arasında gezinerek onlara bugünün bakış açısından bir cevap veriyor. Tarihin farklı noktaları arasındaki bağlantılar Ahmet Rüstem Ekici ve Hakan Sorar’ın antik çağlardan bu yana insan suretini ölümsüzleştiren maskelerin üç boyutlu yazıcı aracılığıyla üretildiği işleri Ölü/Ölüm Maskları’nda da izleniyor. Yelta Köm’un sen de mi buradasın? yerleştirmesinin nesnesi ise aynı anda sahip olduğu fütüristik ve arkeolojik niteliklerle tarihsel kronolojiyi tersyüz ediyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/3/1712729516213.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.56" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zamansız Meraklar, Sergiden Genel Görünüm, (Fotoğraflar - İstanbul Modern, 2024)Zamansız Meraklar’daki bir diğer önemli konu ise fiziksel olanın dijital hafızaya aktarılması. Ozan Atalan EEKKOO ile doğayı, Alican İnal Kaybolan Sesler Müzesi ile Karaköy semtinin işitsel haritasını, Oddviz Kadıköy I ile Kadıköy sokaklarında bulunan tarihi ya da gündelik objeleri, Beste İleri ise SENTIMAP Istanbul ile İstanbul’un çeşitli semtlerinde yaşayanların duygu durumlarını farklı teknolojilerle dijital olarak kayıt altına alıyor. Bu eserler aynı zamanda bir önyargıyı, yani dijital sanatın biricik ve tek seferlik olmadığı fikrini de yanlışlıyor ve onun her zaman kolaylıkla ulaşılabilir bir arşiv niteliği taşıdığını gösteriyor.&nbsp;“Zamansız Meraklar” başta da söylediğimiz gibi geleceğin müzesinin nasıl görüneceğini mesele edinmiyor belki, ama bugünün ve geleceğin sanatının tarihsel düzlemdeki yeri hakkında yeni tartışma zeminleri açmasıyla ve müzenin zamanın tanığı olarak dinamik toplumsal rolünün altını çizmesiyle önem taşıyor. Hepsinden önemlisi de (pandemi sürecinde de çok net bir şekilde gördüğümüz üzere) dijital ve analoğun birbirinin karşıtı değil tamamlayıcısı olduğunu ortaya koymasıyla ülkenizdeki dijital ve yeni medya sanatı alanındaki sergiler arasında ön plana çıkıyor.&nbsp;

İstanbul Modern’de devam eden “Zamansız Meraklar” sergisi üzerine

Müzenin Geleceği/Geleceğin Müzesi

Furkan ÖztekinSevgili Theresa, sanat pratiğinde performans sanatından yapay zekaya, tiyatro çalışmalarından sahne ve kostüm tasarımına kadar pek çok disiplinle yakından ilgileniyorsun. Tüm bu çeşitlilik arasında sanatsal pratiğini nerede konumlandırıyorsun? Çalıştığın farklı mecralar ve bu bağlamda edindiğin tecrübeler seni nasıl yönlendiriyor?Çeşitli disiplinleri kapsayan bir arka plana sahip olmakla birlikte, özellikle performans, sinema ve medya sanatının kesişim noktalarını keşfetmekle ilgileniyorum. Akademik serüvenim boyunca her şeyin performans merceğinden görülebileceğini, kurgudaki küçük bir değişikliğin bile bir filmi tiyatroya dönüştürebileceğini fark ettim. Farkındalığım, bu alanlarda deney yapma tutkumu körükleyerek beni yeni mecralar ve yaklaşımlar keşfetmeye götürdü.Dijital ve somut olanın karışımı ilgimi çekiyor, özellikle de dijital unsurların gerçekliği nasıl artırdığı ve sanalın fiziksel olana nasıl geri dönebileceği ile yakından ilgileniyorum. Güzel sanatlar/sahne tasarımı alanındaki geçmişim, sanatsal yaklaşımımı etkiliyor, beni yeni mekânsal perspektifler ve anlatılar oluşturmaya yönlendiriyor. Projelerimin büyük bir çoğunluğu, izleyicilerin belirli bir odada bulunan içeriği nasıl algıladıklarını düşünüp bir kurulum hayal etmekle başlıyor. Metin her zaman sanatsal pratiğimin önemli bir parçası olsa da, genellikle mekânsal kurgunun kavramsallaştırılmasından sonra geliyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/3/1712730068855.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Theresa Reiwer, DECODING BIAS, “Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?” Sergisinden || Fotoğraf: Göktuğ Güntav/Piksel. Creative SolutionsÇubuklu Silolar Dijital Sanatlar Müzesi’nde 10 Haziran’a kadar devam eden “Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?” sergisinde yer alan DECODING BIAS isimli projende, yapay zekayı spekülatif gelecek ütopyaları bağlamında araştırıyorsun. Grup terapi seansına katılan sekiz yapay zeka tarafından anlatılan bu hikaye, insanlığın kusurlarını yanlarını ortaya koyuyor. DECODING BIAS özelinde düşünürsek, insan ve insan olmayan arasındaki bu gerilimi sana ve üretimlerine nasıl bir ifade alanı açıyor?Yapay zeka ile olan ilişkim, medya sanatı performanslarımda izleyiciyle bağlantılı olarak "öteki"nin araştırılmasıyla başladı. Yapay zekayı yabancılaşmış bir örnek gibi kullanarak, sadece ziyaretçilerin fiziksel olarak var olabildiği bir ortam yaratmayı amaçladım. Bu, bir tür yakınlığa izin verirken aynı zamanda kolaylıkla da rahatsız edebiliyordu. DECODING BIAS'ta, yapay olanın içindeki insanilikle içli dışlı oldum. Aynı zamanda bunun tam tersi de geçerliydi. Teknolojinin tarafsızlığına ilişkin yaygın görüşün aksine, teknolojilerin doğası gereği yaratıcılarının değerlerini yansıttığını düşünüyorum. Bu nedenle, DECODING BIAS'ta yapay zekayı toplumun bir yansıması olarak sahnelemeyi tercih ettim.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/3/1712730166036.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Theresa Reiwer, DECODING BIAS, “Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?” Sergisinden || Fotoğraf: Göktuğ Güntav/Piksel. Creative SolutionsDijital alan, geleneksel kimlik kalıplarını yıkma vaadi sunarken, marjinalleştirilmiş topluluklar tam da bu olgulara dayalı ayrımcılıkla karşılaşmaya devam ediyor. Yapay zeka sistemleri, genellikle erkek, orta yaşlı, beyaz bireylerin bakış açılarına uygun perspektifleri tercih ederek mevcut önyargıları sürdürmeye devam ediyor. Hatta bu önyargıları günden güne güçlendiriyor. Yapay zeka aracılığıyla toplumu belli bir yabancılaşma derecesinde sunup bu sorunlara işaret ederken, izleyiciye didaktik bir anlatıma düşmeden hitap etmeyi daha doğru buluyorum. Avatarlar, hiper-gerçekçi görünümlerine rağmen insani açıdan tuhaf bir şekilde o kadar kusurlu ve tanıdık görünüyorlar ki, sempati hissiyatı neredeyse tekinsiz bir vadinin etkisinden daha ağır basıyor. Ara sıra yaşanan aksaklıklar ve insanlık dışı davranışlar, duygusal çöküşü bozarak izleyiciyi algılarını yeniden değerlendirmeye sevk ediyor. Ve umarım ki senaryonun tüm çıkarımları üzerine düşünmelerini sağlıyor.Son olarak, günden güne artan teknolojik imkânlar doğrultusunda medya sanatının geleceği hakkında neler söylemek istersin? Bu yıl üzerinde çalıştığın projelerin, sergi gösterimlerin neler?Çeşitli araçların, yazılım ve donanımların artan kullanılabilirliğini ve bunun sonucunda ortaya çıkan demokratikleşmeyi takdir ediyorum. Bu erişilebilirlik, yüksek kaliteli sinematik video çekimleri üretmek için kâr amaçlı büyük bir stüdyonun parçası olmak gerekmediği anlamına geliyor. Bu araçları, onları kullanabilen ve bu sayede onlar üzerinden düşünebilen geniş bir kitleye açıyor. Yapay zeka ile ilgili tartışmaların, Batılı teknoloji şirketlerinin hakimiyetinde olmasından ziyade, çeşitlilik arz etmesi gerektiğine inanıyorum. Bu da konuyu oldukça politik bir hale getiriyor.Şu anda, Ekim ayında Berlin'de prömiyeri yapılacak yapay zeka merkezli başka bir proje üzerinde çalışıyorum. DECODING BIAS'ta bu konseptin ipuçları verilmiş olsa da, insan olmayan varlıklara özgü karakter özelliklerini daha derinlemesine incelemeyi hedefliyorum. Somut sınırlamalara daha az bağlı bir varlık olan yapay zekadan toplum olarak neler elde edebileceğimizi sorguluyorum. Yapay zekanın bu yönlerini göz önünde bulundurmak, birbirimizi ve insan olmayan diğer varoluş biçimlerini nasıl algılayabileceğimize dair öneriler sunabilir. Bu keşif, iklim krizinin ortasında bizim için anlamlı bir başlangıç noktası olabilir.Theresa Reiwer’ın “DECODING BIAS” isimli eserini, Ars Electronica x Piksel. Creative Solutions işbirliği ve İBB desteğiyle 10 Haziran’a dek Çubuklu Silolar’da deneyimleyebilirsiniz.

Theresa Reiwer ile güncel üretimleri, DECODING BIAS ve medya sanatının geleceği üzerine.

Performans, sinema ve medya sanatının kesişim noktalarını keşfetmek

Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir?

Gerçekliğin Riskli Senaryoları:Bilinci Yeniden Kurmak: Gerçek Nedir? 


Bu yıl ilk edisyonuyla izleyiciyle buluşan Noise_Media Art'ın ardından, dünyadan yükselen yeni yıldızları radarına alan OI_Emerge sergisinden sanatçılarla söyleştik.

OI_Emerge'ün Ardından

H.G. Wells’ten bugüne Terminatör’lerle Matrix’lerle gelen (ve yapay zekâ’nın total, bütünleşik bir özne olup total, bütünleşik bir başka özne olarak İnsan’ı karşısına aldığı, teknolojinin insan tarafından dünyada üretilmiş olmakla birlikte artık yabancı/uzaylı güce dönüşmesi fikrine dayanan, ‘insanlar makinelere karşı’da özetlenen, “bizi yiyecekler mi biz mi onları yiyeceğiz” düğümünü çeşitlendiren) Marslıların İstilası janrına göre mi öngörüde bulunacağız &nbsp;yoksa Fritz Lang’ın Metropolis’inden bugüne Elysium’larla Açlık Oyunları’yla gelen elitlerin teknolojiyle tahakkümü, zengin azınlığın âdeta başka bir binyılda yaşadığı (ve yapay zekânın sözkonusu azınlığın sosyal adaletsizlikleri ve eşitsizlikleri kristalleştirmesini garantileyeceği) gelecek tahayyüllerini merkeze alan janra göre mi öngörüde bulunacağız?&nbsp;İlki, belki daha dehşetengiz olduğu için belki de bugünkü toplumsal eşitsizlikleri kurcalamaktan ne azınlıklar ne de çoğunluklar hazzettiği için, daha çok dillerde. Konu çeviri olduğunda bile böyleyse sanatsal yaratıcılık olduğunda iyice böyle. Buna göre yapay zekâ meselesi bir ölüm kalım savaşına dönüşebilir, ama –eğer insan ruhuna inanıyorsanız– insanlar olarak kaybetmeme ihtimalimiz daha güçlüdür çünkü insan ruhu her zaman öngörülemeyecek biçimlerde teknolojik gelişmişliği altedebilecek bir bilinemeyen ‘nefes’e sahiptir. Öyle ya da böyle, ‘can’ nedir tam bilmiyor ve ‘can’ı seri üretemiyoruz. Bu da bizim için ‘can’ın (ve bağlantılı olarak ‘ruh’un) gizemini ve gücünü koruması anlamına geliyor. Öte yandan, daha nihilist ve sıkıcıysanız (yani insan ruhu ile imge kurmayı güzel ancak işlem yapmayı fazla varsayımsal buluyorsanız) Yuval Harari ve diğerleri gibi “bitti bu iş, canımıza okuyacak yapay zeka, kontrolden çıktı artık, geçmiş olsun,” da diyebilirsiniz.&nbsp;İkincisi janra göre geleceğin ilginç olmak gibi bir yükümlülüğü yok. Daha banal görünen ve daha zor izlenen bilimkurgulara benzeyebilir. Ve böyle olduğunda, yapay zekânın İnsan’a karşı bir şey değil, insan-azınlık lehine ve insan-çoğunluk’a karşı, hem de hayli etkili bir şey olacağı, olmakta olduğu düşünülebilir.&nbsp;Sanat aslında her iki janrın da kritik noktasında duruyor. ‘Teknoloji İnsan’a Karşı’ dövüşünde, gizli silahımız olduğu varsayılan ‘insanî olan’, ‘ruh’, ‘can’, kısacası sayılamayan şey ve şeyler bütünü, kendini en iyi sanatta cisimleştiriyor çünkü. Dolayısıyla sanatın varlığı, bir alet olarak kendi başımıza açtığımız savaşta geleceğimizin garantisi olarak görülüyor. Buna göre, akılsız başın cezasını ayaklar çeker ve kendi başımıza yapay zekâ işi açmamızın cezasını çekecek olan ayaklar sanat değildir – sanat bu cezanın panzehiri olan kontra-aklı temsil eder. Bu ayrıca, sanat dışındaki hemen bütün disiplinlerin, envai çeşit iş kolunun, “günümüzde yaratıcı olmak gerek, sanatçı gibi düşünmek gerek, sanatsal düşünce fark yaratandır vs.” derken, “çocuklara esas sanatçı gibi düşünmeyi öğretmeliyiz ki bu sıkışan kapitalizmde ayrışsınlar vb.” sularda konuşurken kastettikleri şeydir.&nbsp;Diğer janrdaysa, sanat kritik bir noktadadır çünkü bu fantezide elit-insan azınlık kendi Nuh’un Gemisi’ne (Elysium filminde de, 2013, yön. Neill Blomkamp, böyle bir gökyüzüne asılı, geleceğe kalacak insanları ve kültürü taşıyan gemi vardı) illa ki elit-insan bir sanatçı azınlığı alacaktır. Bu ilginç olmaktan uzak (ve galiba benim de sıkıcı ve nihilist anlarımda kendimi yakın hissettiğim) gelecek tahayyülünde, sanat dünyasının esas gövdesini oluşturan büyük kalabalık hiçleşecek ve gereksizleşecek, onun yerine star sanatçı grubundan ibaret bir ihtiyaç, hayranlık verici biçimlerde, deha ürünü işlerle karşılanacaktır. Neden olmasın…?!Ayrıca, en son Hollywood yazar ve oyuncu grevlerinde yapay zekâ tartışmalarının oynadığı rol de tam bununla ilgili değil miydi? Yapay zekâ kullanımı, film stüdyolarının profesyonel oyuncu kalabalıklarına duyduğu gereksinimi ânında azalttı. Az sayıda star’a olan ilgi ayrı, ama çoklar için Elysium gemisinde yer yok. Grev (ve gelecek grevler), buna karşı ‘insan kotası’ koymayı mı doğuracak ve doğurursa bu ne kadar sürdürülebilir? Sanat dünyasının bir parçası olmak isteyen veya daha önce olmuş ama artık işlevi azalan veya yiten insanlara işlev bulabilmek için bütün sanat disiplinlerinde giderek ‘insan kotası’ uygulamasını mı savunmak durumunda kalacağız?&nbsp;En son yapay zekâya yazdırılan kitaplarda bunu belirtme zorunluluğu tartışılıyordu.&nbsp;Bu kotanın konmasının talep edilebilmesi, ve başka önlemlerin masada olması için, İnsan’ın kendi başına değerli sayılması gerekir; çünkü bir insanın salt İnsan olduğu için hayatta ve işlevde tutulmasını sistemin önemsemek zorunda bırakılmasının başka dayanağı olamaz.&nbsp;Dolayısıyla İnsan fikri, eskisi gibi yıkılması gereken bir dikotomi, yapay bir doğa-insan, baş-ayak ikiliği değil, aydınlanmacı bir kurgunun gaddarlığını saklama örtüsü değil, elit-insan azınlığın gemisinin yürümesini zorlaştıran/yavaşlatan bir fikir olabilir artık. İnsan’ın değersizleştirilmesi İnsan’ın gereksizleştiği bütün sektörlerin elitleri için elzem.&nbsp;Sanat bu noktada da ilginç biçimlerde ‘çok faydalı’ olabilir mi?&nbsp;Sözgelimi büyük ve evrensel bir eşitlikçilik, yataylık tasavvuru olarak, ve de tabii zaten aydınlanmacılıktan fersah fersah uzakta olduğumuzdan ve oradaki tahakkümlere karşı olduğumuzdan, bir kategori olarak İnsan’ı, canlıları bırakın cansızlardan dahi üstün tutmayan bir anlayışı savunup yaygınlaştırmak, ve ekolojik felakete vurgu yaparken hep alttan alta İnsan kalabalığının giderek artmasının sorunların altında yatan dert olduğunu ima etmek, sürekli herkesin aynı fikirde göründüğü bir ortamda tam olarak neyle sonuçlanabilir? İnsan’ı itibarsızlaştırmak, insan kalabalığının insan-azınlık için bir yük haline dönüştüğü –artık sömürülmelerine dahi gerek olmayan– sahnede evrene özgürleştirici ve ağsal bir bakışla bakmamıza mı katkı yapıyor gerçekten?Fazla komplocu bir yorum oldu zannedersem. Ayrıca kimin midesi bu saatten sonra İnsan’ı savunmayı kaldırabilir ki? Hümanist olacak hâlimiz yok herhalde...&nbsp;Bu, benim için de tamam. Ancak olaylar taşların ve civcivlerin işine yarayacak şekilde mi gelişiyor yapay zekâsıyla alıp yürümek isteyen insan-azınlığın mı diye de aklıma takılabilir, takılıyor.&nbsp;Acaba sanat yeni bir insan tanımlayarak mı işin içinden çıkacak?&nbsp;Kimbilir, belki de komplocu olmayı bırakmalı ve yapay zekânın hünere dayanan sanatın itibarını -en azından performans anlamında– geri getirip getirmeyeceğini konuşmalıydık…&nbsp;

Yapay zekâ ve sanatın geleceğini araştırmak denince hangi bilimkurgu ekolünü takip edeceğimizi sormak gerek.

Yapay Zekâ ve Sanatın İlginç Olmasa da Seçkin Geleceği

Sanattaki güncel nabzı yakalayan uluslararası bir etkinliğe olan ihtiyaçtan dolayı hayata geçirilen Noise_Media Art, yalnızca davet edilen sanatçı ve galerilerin katılabildiği yapısıyla, ilk edisyonunda sanatçı ve galerileri medya sanatı alanında tanınmış küratör Dominique Moulon’nun seçkisiyle bir araya getiriyor.Noise_Media Art'ın ilk edisyonunda medya sanatının güçlü isimlerini temsil eden DAM, Kate Vass Gallery, Elektra, Julie Caredda gibi uluslararası galerilerle birlikte Art On, Sanatorium, Pilot, Siyah Beyaz Galeri gibi Türkiye'nin önemli galerileri, sanat üretimlerinde geleneksel medyumların dışında üretim yapan ve eserlerinde teknolojiyi yoğun olarak kullanan öncü sanatçıların eserlerini sergileyecekler.Bu yıl Kadıköy’ü merkez alan Noise_Media Art 12 Ocak 2024 tarihinde OI_Music Powered by German Legend&nbsp;müzik programıyla Alan Kadıköy’de start verecek. Avangart elektronik müziğin önemli isimlerinden &nbsp;ağırlayacak olan müzik programı, konserlerin yanı sıra, İTÜ MİAM ile birlikte geliştirilen atölye ve konuşma programıyla 14 Ocak 2024 tarihine gün boyu kadar müzik severleri ağırlayacak.Dünyadan ve Türkiye’den tanınmış galeri ve sanatçıları ağırlayacak olan Noise_Media Art ise 18 Ocak 2024 tarihinde izleyiciyle buluşacak ve 21 Ocak 2024 tarihine kadar, 11.00-20.00 saatleri arasında gezilebilecek. Yakın zamanda restore edilen ve ilk defa bu etkinlik sayesinde İstanbullularla buluşacak olan, eski Mal Müdürlüğü geleceğin Kadıköy Kent Müzesi'nde sergi programına eşlik eden eğitim ve konuşma programları da yer alacak.Pek çok alt başlığı olan Noise_Media Art'ı dünyadaki diğer fuarlardan ayrıştıran en önemli taraflarından birisi de müzik programı.OI_Music Powered by German LegendGerman Legend ana partnerliğinde gerçekleşen OI_Music, sanatın müzik ile kesiştiği alanları 12-14 Ocak 2024 tarihleri arasında Alan Kadıköy’de dinleyici/izleyici ile buluşturacak.&nbsp;Ambient/drone müzikten, deneysel teknoya, elektronik dub’dan elektronik müziğe şekil vermiş proto electronicaya &nbsp;birbirinden farlı bir çok alt türler, tarzların en önemli temsilcilerini İstanbul sahnesinde buluşturacak olan program Kod Müzik kürasyonuyla gerçekleştirildi.OI_Music, 12 Ocak’ta deneysel-dub teknonun yaratıcılarından Manchester çıkışlı Andy Stott&nbsp;ağırlıklı kariyerinin ikinci döneminden oluşan bir setle açılışını yapacak. Aynı gece endüstriyel müzik, glitch techno gibi müziklerin ses örgülerini, gürültüleri dub, dance hall gibi Jamaika müzikleriyle sound system kültürü üzerinden birleştiren The Bug, nam-ı diğer Kevin Martin İngiltere’nin en kıdemli MC’lerinden Flowdan ile sahne alıp Alan Kadıköy’ün duvarlarını büyük seslerle yıka(ya)cak.13 Ocak günü elektronik müziğin şekillenmesinde en büyük pay sahiplerinden biri olarak kabul edilen bir gelenek/damar olan deneysel Alman topluluklarından Neu&nbsp;ve Harmonia’nın kurucu üyesi Michael Rother’in yeni grubuyla her iki topluluğun kataloğundan parçaları çaldığı bir performansa şahit olacağız.14 Ocak Pazar gecesi ise ambient müziğin en büyük yaratıcılarından, minimal teknonun çıkışını ve yayılmasını üstlenen Kompakt şirketinin kurucusu, aynı zamanda görsel sanatçı &nbsp;Wolfgang Voigt&nbsp;deneysel projesi Rückverzauberung’un canlı icrasına tanık olacağız.&nbsp;Gecede Noise_Media Art prodüksiyonuyla Voight'un müziğine Ali Mahmut Demirel'in görselleri eşlik edecek.Tüm programı takip etmek ve katılmak için @noiseofistanbul hesaplarını takip etmeyi unutmayın.

Türkiye'nin ilk medya sanatı odaklı uluslararası sanat fuarları Noise_Media Art, 12 Ocak - 21 Ocak 2024 tarihleri arasında İstanbul'u teknoloji, sanat ve müzikle buluşturacak!

Noise_Media Art Geliyor!

Yapay zeka, robotlar, insan-dışı zeka ile ilgili hayal gücümüz zirvesini sanırım 20.yüzyılda gördü; Robotlar bize hizmet ettiler, asistanlık yaptılar, tehlikeli işleri yaptılar, dünyayı ele geçirdiler, bizi köleleştirdiler, enerjimizden faydalandılar, bizi yönettiler, ayaklandık, onlarla savaştık, yendik, yenildik, uzaya kaçtık, evreni ele geçirdik, beraber yeni yaşam formları yaptık, hücre kadar küçüldüler, gezegen kadar büyüdüler. 1950’den itibaren elli yıl içerisinde bunların hepsi oldu.&nbsp;Gerçekler hayallerimizden farklı şekilde ve hızda ilerledi. 2010 yılına geldiğimizde bir balık fabrikasında uskumru ile hamsiyi ayırabilen yapay zekalar hala halkı ilgilendirmiyordu. Görsel analizi için kullanılan modeller zamanla internete yüklenen devasa görsel uzayı ile beslenmeye başladı.Verinin artması bir noktaya kadar işimize yaradı, diğer yandan da öğrenmenin ne olduğunu anlamamız ve bunu ölçebilmemiz gerekti. Ölçemediğimizi geliştiremeyiz.&nbsp;Öğrenme karmaşık ve kompleks bir kavramdır, farklı şekillerde öğrenmek, bir yöntemde tıkanınca başka bir yönteme geçmek, bir kitaptan daha fazla anlayacağımız bir şey kalmayınca başka kitabı okumak ve hatta artık kitaplardan pek beslenemediğimizi görünce filmler izlemek, sohbetler yapmak, başka yöntemlere geçmek farkında bile olmadan uyguladığımız bir stratejidir. Yapay zekaya öğrenmeyi öğretmek tüm bu stratejileri mantıksal ve matematiksel olarak ifade etmeyi gerektirir.&nbsp;Görsel analizi konusunda &nbsp;yıllar içerisinde inanılmaz bir gelişme yaşandı. Bir fotoğraftan; fotoğraftaki nesneleri, fotoğrafın hangi şartlar altında çekildiğini, içindeki eylemleri ve kompozisyonun oluşum şeklini yapay zekalar ile deşifre edebilir hale geldik. Hatta yüzü net gözükmeyen, bir ağaç arkasına saklanmaya çalışmış, koşan, zıplayan, kedilerin arasına gizlenmiş köpekleri bile tespit edebilir hale geldi yapay zeka. Tabii ki bu noktada -fotoğrafta köpek var- / - fotoğrafta köpek yok- gibi bir ikili modelden çıkmamız gerekti. Bunun yerine bu fotoğrafta köpek olma ihtimali yüzde seksen, buna yüzde doksan, bunda yüzde bir (kırışık bir tişörtün üzerine basılmış zor anlaşılan bir köpek fotoğrafı) gibi olasılık bazlı bir sisteme geçtik.Biraz hikayeleştiriyorum, kusuruma bakmayın…Bir gün bir kişinin aklına inanılmaz saçma bir soru geldi. Bu kadar iyi analiz eden bir yapay zeka, analiz ettiği şeyi üretemez mi? Diğer bir deyişle "köpekleri tanıyan bir yapay zeka neden köpek resmi yapamasın?" şeklindeki soru, ilk bakışta çok saçma gelse de, bir çok deneyi tetikledi.Bin tane boş dijital resmimiz olsun, bunlar üzerine rastgele noktalar atalım ve hangisi daha çok köpeğe benziyor diye soralım. Kimisi yüzde 0.003, kimisi yüzde 0.001 gibi sayılarda köpek içereceği için, en yüksek olanı alalım ve diğerlerini çöpe atalım. Şimdi en yüksek olanın bin yeni kopyasını yapalım ve her birinin üzerine tekrar lekeler atalım. Yine en iyisini seçelim yine yapalım, yine, yine, yine.. Oldu mu size yüzde doksan dokuz. Görebilenin, üretebildiği bir çağa hoşgeldiniz.Yapay zeka bir anda görseller üretebilmeye başladı, bu görseller başta yüz pikselden oluşurken zamanla onbin, zamanla on megapiksel seviyelerine gelmeye başladı.Peki bunları size niye anlatıyorum.&nbsp;Hayal ederken hayat kolay, önüme açıyorum kağıdı yapay zeka bunu yapsa ne güzel olur, dünya şöyle olsa ne güzel olur diye yazılar yazabilirim, resimler çizebilirim, filmler çekebilirim ama üretmek çok yavaş ve binlerce buluş gerektiren garip bir süreç.&nbsp;O kadar garip ki;Bu sene Şişecam bana Atatürk’ün en sevdiği şarkıları analiz ederek, bu şarkılara en benzeyen ve Atatürk’ün vefatından sonra kayıt edilmiş şarkıları bulabilir miyiz diye geldiğinde, sanatçı Zeynep Nal Sezer ile düşündükten ve araştırdıktan sonra bu müzikleri görsele çevirip benzer bir mantığı görsel kıyaslama ile kullanabilir miyiz diye merak ettik. Projeyi kabul ettiğimizde, hemen iki alanda destek almamız gerektiğini fark ettik. Birincisi yapay zeka alanında bize rehberlik edebilecek akademik birisi, ikincisi müzik alanında danışabileceğimiz ve Atatürk’ün musiki ile olan ilişkisini iyi bilen biri. Prof. Dr. Cem Say ve Serhan Bali tereddütsüz bir şekilde aklımıza gelen iki isim oldu. Ne mutlu ki ikisi de araştırmada yer almayı kabul ettiler.Zeynep Nal Sezer, hemen tüm -state of art- modelleri araştırıp bize en uygun olacak yöntemi belirledi. Atatürk’ün sevdiğini bildiğimiz 22 şarkıyı frekans analizi ile mel spektogramlarına (görsellere) çevirdik. Aynı işlemi beşbin beşyüz popüler şarkıya uyguladık.Serhan Bali ile çeşitli analiz yöntemleri, eksenler belirledik:Ses Dalgası Analizi&nbsp;HareketlilikPerde Analizi (sol anahtarı)Ses gürlüğü (volume)Söz (vokal oranı)BPM (tempo)Ölçü AnaliziHalet-i RuhiyeVe bu eksenlerin ağırlıklarına Serhan Bali’nin deneyiminden yararlanarak karar verdik.Yapay Zekanın önümüze serdiği ilk örnekleri, Ajda Pekkan’dan Tanrı Misafiri veya Mozart’tan &nbsp;Piano Sonata No. 11"Alla Turca" yı dinlerken araştırmanın doğru yolda ilerlediğini kalitatif bir yerden de onaylamış olduk.Atatürk’ün de yorgun argın bir günün sonunda sakinleşmek, hüzünlenmek veya neşelenmek için bizim sevdiğimiz şarkılara benzeyen şarkılar dinlediğini hissetmek farklı hislere götürdü bütün ekibi.Bu kadar spekülatif bir konu içerisinde, seçimi insan dışı bir zekaya/bir analiz yöntemine bırakıp yalnızca duygusal tarafından keyif almak inanılmaz güzel bir histi.Duygu Birecikli’nin ekipler arası koordinasyonu yürüttüğü süreçte, Lokal Istanbul, çok güzel bir mini belgesel çekti, belgesele ve listeye bağlantılardan ulaşabilirsiniz. Umarım siz de bizim kadar keyif alırsınız.<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=TtQ3xOTCWv8" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=TtQ3xOTCWv8</a><a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/4BIguT7clmXfFz0EjkTiXE?si=ac36eeed1f684f4c" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">https://open.spotify.com/playlist/4BIguT7clmXfFz0EjkTiXE?si=ac36eeed1f684f4c</a>

Atatürk’ün de yorgun argın bir günün sonunda sakinleşmek, hüzünlenmek veya neşelenmek için bizim sevdiğimiz şarkılara benzeyen şarkılar dinlediğini hissetmek farklı hislere götürdü bütün ekibi.

Atatürk'ün En Seveceği Şarkılar

Unutmayalım ki YZ günümüzdeki birçok problemi çözebileceği gibi, yeni problemler de yaratacak ve birçok şeyi kökünden değiştirecek. Şu an insanlık olarak önemli bir kırılma noktasındayız ve gidişatın yönünü, duruma nasıl yaklaştığımız ve tercihlerimiz belirleyecek. Karanlık bir gelecekte mümkün, aydınlık bir gelecekte. 