Güncel sanatın takipçisi olduğumuz yeni bir sayıdan selamlar!Birbirinden farklı meseleleri ele alan yeni sergilerle ve İstanbul Modern'in uzun bir aradan sonra Renzo Piano imzalı yeni binasında kapılarını ziyaretçilere açmasıyla Mayıs ayı, oldukça hareketli bir güncel sanat takvimi ile bizleri bekliyor.&nbsp;Deneyimlediğiniz sergilere dair görüşlerinizi paylaşmanız veya "Bu sergiyi mutlaka görmelisin!" tavsiyeleriniz için: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/unagi.sanatyayini/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Unagi.@instagram</a>Keyifli bültenler,Elif

Okuyucularına çağdaş ve güncel sanatı yalın anlatımlarla sunmayı hedefleyen sanat bülteni. Her ayın birinci ve üçüncü pazar günü yayımda.

Unagi. okuyucularına çağdaş ve güncel sanatı yalın anlatımlarla sunmayı hedefleyen bir sanat yayınıdır.

Unagi.

"Mayıs ayında hangi sergileri gezelim?" sorusuna kapsamlı yanıtlar bu sayıda.

Güncel Sanat Takvimi: Mayıs

Sevgili Unagi. okuru,“Sanat aracılığıyla yaşama dair anlatılara dalacağımız” yeni bir bültenden selamlar.Bu bültende, geçtiğimiz günlerde Zilberman’ın Piyelapaşa’da bulunan galeri mekânında ziyaret ettiğim ve 13 Mayıs’ a kadar devam eden “Vizyon, Misyon, Değerler” sergisine dair kişisel izlenimlerimi sizlerle paylaşıyorum.Ayrıca serginin küratörü Melis Golar ile birlikte gerçekleştirdiğimiz son derece samimi &nbsp;ve keyifli bir röportaj&nbsp;okunmak için sizleri bekliyor. Melis’in açık ve net yanıtları sayesinde küratöryal perspektifine hem konuk olacak hem de sergiyi en doğru haliyle okuyabileceksiniz.Bu vesileyle bir kez daha Zilberman ekibinden <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/melisgolar/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Melis Golar</a>’a ve serginin dokümantasyonuna eksiksiz erişmemi sağlayan <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/jaleoner/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Jale Öner</a>’e bültenin hazırlık sürecinde verdikleri destekler için bir kez daha teşekkürlerimi iletiyorum :)Sevgilerle,Elif

Kafanın içindeki hariç hiçbir şey sana ait değil.

Sorgulamayı Misyon Edinmek

Merhabalar,Nisan ayının başlangıcıyla birlikte Unagi.’nin normal periyoduna tekrardan dönerek, ayın ilk sayısını “Güncel Sanat Takvimi” içerikli bültene devrediyoruz.Hem hafızaları tazelemek hem de aramıza yeni katılanlara bilgi vermek için bu başlıktaki bültenlerde, güncel sergilerin&amp;etkinliklerin içeriklerine dair ön bilgilerin ve kapsamlı bir sergi takviminin yer aldığını tekrardan anımsatmak istiyorum.Gezdiğiniz sergiler hakkında görüşlerinizi paylaşmanız veya “bu sergiyi mutlaka görmelisin!” tavsiyesinde bulunmanız için bültenin sonunda Unagi.’nin Instagram hesap bilgilerini bulabilirsiniz.Keyifli okumalar!Elif

"Nisan ayında hangi sergileri gezelim?" sorusuna kapsamlı yanıtlar bu sayıda yer alıyor.

Güncel Sanat Takvimi: Nisan

Yeni sayıdan selamlar,Umuyorum bu satırları keyifle okuyorsunuzdur.Geçtiğimiz günlerde Sakıp Sabancı Müzesi’nde ziyaret ettiğim “Yaşayan Piramit” adlı mekana özgü yapıtın aynı adı taşıyan sergisi, bu sayının ilhamını oluşturdu. Okudukça, yapıtın sanatçısı Agnes Denes ve Yaşayan Piramit’ten, ekolojik sanattan, yapıta farklı yollardan bakmama katkı sağlayan “Ucubeler” adlı bir kitaptan ve kişisel fikirlerimden cümlelerle karşılaşıyor olacaksınız.Fikirlerinizi paylaşmanız ve sanat aracılığıyla yaşama dair anlatılara yolculuk yapmanız dileğiyle,Elif

Bir şeye yeterince yakından bakarsanız, onun bir şey değil bir olay olduğunu görürsünüz.

Ucubeler Sarmalı

Merhaba,Bir süredir yayının bu sayısı için söze nasıl başlayacağımı düşünüyor fakat aklımdan geçenlerin ve hislerimin karşılığına denk düşen kelimeleri bulamıyorum. Biliyorum ki hepimiz benzer durumları paylaşıyoruz.Düşünmenin ve üretmenin neredeyse yokluğa indirgendiği şu günlerde yine de bireysel ve toplumsal olarak sorumluluklarımızı doğru icra etmenin zamanı olduğunu düşünüyor ve payıma düşen sorumluluklardan birini gerçekleştirmek istiyorum. Fark ediyorum ki bilgiyi bilmeye, anlamlandırmaya ve onu yaşamın içine entegre olacak bir köprüye dönüştürmeye ekseriyetle ihtiyacımız var. Barizdir ki, benim için bu köprünün büyük bir kısmı sanat aracılığıyla kuruluyor. Bu sayıda da öyle oldu.&nbsp;Dayanışma ve umut hissinin verdiği tüm güçle, bugünün ve geleceğin, dünden daha doğru ve sağlıklı ilerlemesini diliyorum,&nbsp;her anlamda ve herkes için,Elif

"Bana acıyla ilişkini söyle sana kim olduğunu söyleyeyim!” 

İyileşme Olasılıkları

Unagi.’nin Aposto’daki ilk sayısından selamlar! :)Kısa bir aranın ardından, yeniden buluştuğumuz için epey mutluyum. Üstelik artık Aposto’dayız.&nbsp;Hafızaları tazelemek ve aramıza yeni katılanlara bilgi geçmek için:Ay içinde iki haftada bir, Pazar günü saat 10.00’da yayınlanan Unagi.'nin&nbsp;ilk sayısını, ilgili ayın güncel sanat takvimi oluşturuyor. Okuyucular güncel sergilerin &amp;etkinliklerin içeriklerine dair ön bilgiler ve önerilerle karşılaşıyor. İkinci sayıyı ise ziyaret ettiğim bir sergiden izlenimlerim, çağdaş sanat veya sanat tarihiyle ilgili içerikler oluşturuyor.&nbsp;İki sayı neticesinde güncel sanat sahnesinin takipçisi olmamızı ve okurken ağırlık hissi vermeyen içerikler vesilesiyle, sanatın ele aldığı meseleler üzerine birlikte düşünebilmemizi diliyorum.Yayınla ilk kez tanışıyor ve içerikler hakkında fikir edinmek istiyorsan, geçmiş sayılara <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/n/unagi" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bu linkten</a> erişebilirsin. “Eski sayılar gaz ve toz bulutu olmaktansa, acaba arşiv mi olsalar?” ricamı kırmadıkları için Aposto ekibine bir kez daha teşekkür ediyorum :)&nbsp;Unagi.'ye dair soruların, merak ettiklerin ve paylaşımların için buradayım: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/aktassellif/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram: @aktasseliff</a>Keyifli okumalar,Elif

Aposto'dan selamlar! :) 

Güncel Sanat Takvimi, Şubat'23

Merhaba!2022 yılının dördüncü ve son sayısından herkese selamlar! Öncelikle&nbsp;hepimiz için&nbsp;yaşadıkça keyif aldığımız, isteklerimize ve hayallerimize bir adım daha yaklaştığımız&nbsp;yeni bir yıl&nbsp;diliyorum :) Yılın son sayısının ilhamını, geçtiğimiz günlerde <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/aktassellif/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Instagram hesabım</a> üzerinden sorduğum "2022 yılında favori serginiz hangisi oldu?" sorusu oluşturdu. Elbette benim de kendimce bir favorim vardı ve bundan sosyal medya hesabım üzerinden kısaca bahsedecektim. Sonra biraz daha geniş çaplı düşünmek istedim ve kendime "Bekle Elif, acele etme. Bu konudan bize Unagi'lik bir sohbet çıkabilir." dedim. Okuduğunuz üzere beklemek işe yaradı ve yine hep birlikte düşünelim istedim. &nbsp; Birazdan sizlere detaylıca bahsedeceğim kendi listemde yılın favorisi olarak ilan ettiğim sergi, aslına bakarsanız son yıllarda çağdaş &amp; güncel sanatta bariz bir şekilde öne çıkan temel konuları kolektiflik paydasında birleştiriyor. Hakkında yazma motivasyonum da buradan doğdu. Geçtiğimiz sayıda 17.İstanbul Bienali hakkında konuşurken sanatta çoğul seslerin yükseldiğini, proje kavramının yaygınlaştığını ve bu tutumların Türkiye'de de çoğalmaya başladığını söylemiştim. Bugünkü içerikte bu konuya biraz daha yaklaşacağız. Ayrıca yıl içinde güncel sanatta öne çıktığını düşündüğüm konuların/kavramların daha görünür olması adına metin içerisinde onları kalın stilde yazarak anahtar kelimeler çıkarmaya çalıştım. &nbsp; Sergiyi fiziki olarak&nbsp;ziyaret etmiş/etmemiş olmanız bir önem teşkil etmiyor. Unagi'de ele aldığım sergiler bize ana konuya geçmemiz için yol açıyor, salt bir inceleme yazısı oluşturmuyor. Çünkü biliyorum ki bambaşka şehirlerden bu satırları okuyanlarımız var ve içeriğin herkesle bir şekilde konuşabilmesi, kısıtlı bir alanda kalmaması benim için ayrı bir özen konusu. Yine de bu sergiyi dilerseniz, dijital yollardan ziyaret edebileceksiniz. ve şimdi.. &nbsp; “Bir&nbsp;sergi üzerinden güncel sanatın çerçevesine dair çıkarımlar yapmak mı?” Denemeye değer :)

“Bir sergi üzerinden güncel sanatın çerçevesine dair çıkarımlar yapmak mı?” Denemeye değer :)

Güncel Sanat 2022'de Bize Neler Anlattı?

Unagi.'nin 3.sayısından selamlar!Bültenin bu sayısı önceki iki sayıdan biraz daha farklı, biraz daha “afilli”. Malum, konumuz 17.İstanbul Bienali. Haftalardır bienalin şehrin dört yanına dağılmış noktalarını geziyor, rehberli turlara katılıyor, rehberleri sorularımla darlıyor, yazılı-görsel arşiv oluşturuyor ve bienal yayınlarında o sayfadan bu sayfaya tabiri caizse tur atıyorum. Arkadaşlarımla giriştiğimiz hararetli sohbetleri saymıyorum bile... Hepsinin neticesinde aşağıdaki metin oluştu. Kabul ediyorum, biraz uzun bir metin oldu. Fakat birlikte düşündüğümüzü varsayıyor ve bu sebeple soru işaretlerimi sizlerle paylaşmaktan çekinmiyorum. Bienali deneyimleyen ve hiç temas edemeyen iki farklı gruba yönelik bir içerik oluşturmaya çalıştım. Umarım keyifle okursunuz. Hazırsanız adım adım başlayalım.

17. İstanbul Bienali'nin düşündürdükleri üzerine...

17.İstanbul Bienali'nden Ne Anlamalıyım?

Merhaba!Unagi. bültenin ilk sayısında geçtiğimiz günlerde ziyaret ettiğim bir sergiden hareketle sanat izleyicisi olmaya ve sergi mekanlarının eserlerle kurduğu ilişkilerin bize ne anlatmak istediğine dair fikirlerimi sizlerle paylaşıyorum. Konuyla ilgili spoiler vermeden ekranlarınızı aşağıya doğru kaydırmaya davet ediyorum :)Keyifli okumalar!<a href="https://www.gastearsivi.com/gazete/son_posta/1936-05-21/12" rel="noopener noreferrer" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a>

Binadan giriş katına doğru adım attığınızda tabiri caizse sizi “çiçek bahçeleriyle” karşılayan bir sergi değildi bu.

İzleyici Olmanın Dayanılmaz Ağırlığı

Sanat hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Sanat

Kültür hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Kültür

Sosyal farkındalık hakkında yayımlanan makaleler ve yayınlar

Sosyal Farkındalık

Mayıs ayının öne çıkan sergilerini mercek altına alıyoruz.

Yeni Sergiler

Mayıs ayında yeni açılan ve devam etmekte olan sergileri kronolojik sıralarıyla bu takvimde bulabilirsiniz.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/4/6/1683405413215.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.54" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/6/1683405422991.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.40" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2023/4/6/1683405434306.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.54" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sanat aracılığıyla yaşama dair anlatılara dalacağımız sonraki sayılarda buluşmak üzere.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#ddddab" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#ddddab !important;color:#090909 !important" href="https://www.instagram.com/unagi.sanatyayini/" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(221, 221, 171) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Unagi. @Instagram</a>

"Mayıs ayında hangi sergileri gezelim?" diyenler için bir mini rehber. 

Sergi Takvimi: Mayıs 2023

Son yıllarda deneyimlediğim sergilerin ele aldığı konulara bir adım geriden bakıp, tabiri caizse “büyük resme” odaklandığım bir perspektifi ararken görüyorum ki, sanat ve hayat arasındaki o pek meşhur “çizgi”, birbirinden hayli farklı alanları içine alan iki ucu açık bir “doğru”ya dönüşmüş durumda. Yönünü kapsamını genişletmeye ve sınırlarını zorlamaya çeviren bu doğru, engin ve pek çetrefilli bir sahada efor harcamaya devam ediyor: “Gerçekliklerin dünyası”.Gerçekliklerin dünyasına ait sanat anlayışını bir tanım etrafında kuşatmak veya maddelere indirgemek hayli zor. Sanat tarihinin tozlu sayfalarında çoktan yerini almış Rönesans’ın bugün bile hayranlıkla seyre daldığımız denge-simetri-uyum gözeten yapıtlarından veya Barok üslubun abartılı ve dramatik göz alıcılığından haliyle daha farklı bir yerde konumlanıyor. Yine de geçmiş ve bugün arasındaki ortak noktayı, zamanının gerçeği neyse sanatın da o gerçekliğin bir başka boyutu haline gelmesi oluşturuyor. Yaşadığımız yüzyılda ise, adına sanat dediğimiz kavramın çok katmanlı düşünsel yolculuklara davet çıkaran, izleyiciyi pasif konumdan aktif konuma alan ve ona sunulandan daha fazlasını araştırmaya teşvik eden hatta onu “rahatsız etmeye” çabalayan bir yanı var, en azından bunu biliyoruz. Sergiler de bu rahatsızlık hissini sürdürmeye paralel olarak neredeyse toplumsal araştırma sahalarını andırır vaziyette kurgulanıyor. Dolayısıyla deneyimlenen sergilerin ana motifini hayatın içinden konuların oluşturması artık genel bir kanıya dönüşmüş durumda.Malumunuz ve mağduru olduğumuz üzere ülke gündemimizi oluşturan ana motiflerse, kendisini günaşırı yenilemeye programlı. Karşımıza çıkan manzara hep farklı başlıklarla boyanıyor gibi görünse de size de her gün aynı resme bakıyor ve hep aynı konuları konuşuyormuşuz gibi hissettirmiyor mu? Bütün bu “rüya içinde rüya” atmosferinden delik açıp bedenimi ve zihnimi arındırmak istediğim zamanlarda benim için sanat, yaşanabilir ikinci gezegen konumunda yer alıyor. Fakat bu gezegende de, gerçekliklerin dünyasına ait meselelerden kopmuyor, aksine onları daha önce görmediğim şekilde görmenin, düşünmediğim şekilde düşünmenin yollarını öğreniyorum. Zira güncele ve gündeme kayıtsız kalabilmek artık fantastik bir süper kahraman özelliği olsa gerek.Bütün bu sebeplerden ötürü bu sayıda, ülke gündeminin bugünlerdeki başrollerinden biri olan “ekonomik krizlerin”, kişisel ve profesyonel hayatlarımıza tesirini psikolojik ve sosyolojik yönlerden irdelemeye alan sağlayan bir sergiden bahsetmek istiyorum size: Vizyon, Misyon, Değerler.

Sanat ve hayat arasındaki organik bağa dair.

Sanatın Yakasına Tutunmuş Gerçeklikler

Basın bülteninde belirtildiği üzere Vizyon, Misyon, Değerler sergisi; sistem içindeki aktörlerin tüketim alışkanlıkları, Paul Lafargue’ın 1883’te yayımlanan Tembellik Hakkı&nbsp;adlı eserinde ele aldığı çalışma dogması kavramı, ev ekonomisi, stres yönetimi gibi düzlemlerde ters yüz olan değer ve algıları üzerinden bir anlatı oluşturuyor.Sergide yer alan yapıtlar mevcut ekonomik krizler karşısında bireylerin yaşam standartlarının dengesizliğine, gelir dağılımı eşitsizliğine, psikolojik zırhların mecburi geçirgenliğine ve krizlerden çok boyutlu etkilenen kurumsal hayatın sorgulanmasına dair tespitler ve öneriler sunuyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681597619113.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sergiden görünümNeredeyse her gün, her yerde, her haberde karşımıza çıkan başlıklardan ve bilhassa çok keskin virajlarla deneyimlediğimiz ekonomik kriz meselesini ele alan bu sergiyle ilk karşılaştığımda izleyiciye nasıl bir alan tanıyacağını epey merak etmiştim. Malumunuz, söz hakkımızın görmezden gelindiği bir konu bu. Bu merak duygusuyla adımımı içeriye attığım an yapıtları&nbsp;dinleyip onlarla konuştuğum karşılıklı bir diyalog&nbsp;halinin içinde buldum kendimi. Serginin künye, afiş ve görsel tasarımının bile söylemek istediği bir söz ve ardında yatan bir hikâye vardı (şanslıyız ki bu gibi küratöryal detayları Melis röportaj bölümünde bizlerle paylaştı).Vizyon, Misyon, Değerler&nbsp;sergisine ironik, trajikomik ve zıt kutupların birbirini çektiği bir hava hakimdi. Toplamda 6 sanatçının yer aldığı sergideki yapıtlar arasında birbirine göndermeler yapan bir domino etkisi&nbsp;vardı. İlgili yapıt, ortak noktada bir alan oluşmasını sağlıyor ve yeni bir söz söylemek üzere topu diğer yapıta atıyordu. Sergi eleştirisini sunduğu değerleri sorgulama halini, bir nevi kendine misyon edinmişti. Yapıtlar hem kendileriyle hem de izleyici tarafından sorgulanmayı bekleyen dogmalarla paslaşıyorlardı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681597721865.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Neriman Polat, Boş Filenin Düşüşü, 2022Pasların ilkini, ziyaretçileri karşılayan öncül yapıt olarak Neriman Polat’ın Boş Filenin Düşüşü adlı çalışması üstleniyor. İhtiyacın / alışverişin / tüketimin ve dolayısıyla ekonomi alanının bir temsili sayılabilecek&nbsp;file&nbsp;imgesinin, çalışmanın fonundaki karanlık atmosferle hemhal olması, mevcut durumların “iyi bir havada” olmayışını yansıtıyor. Gündelik işlevini gerçekleştirmeyen içi boş fileler karanlık bir boşlukta süzülmeye devam ederken aklımda zıt yönlü iki düşüncenin belirmesine yol açıyor: Filelerin boş olmasıyla yokluk durumu ekonomik krizin öncül sonucunu hatırlatırken, yapıtta tekrar edilmeleriyle&nbsp;çokluk durumu ise aşırı tüketim alışkanlıklarımızı gündeme getirmiş oluyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681597779513.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.45" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sena Başöz, Yeryüzü Cenneti, 2022-2023Yüzyılın şüphesiz en temel sorunlarından biri olan “aşırı tüketim çılgınlığı”nın bir tasviri sergide Sena Başöz’ün Yeryüzü Cenneti başlıklı fotoğraf serisinde meta bolluğu fikri ile karşılık buluyor. Popüler kültürün meta ürünlerinden biri olan AVM’lerin, mevcut gezegenin sınırları ötesinde cennetin bir parçası olarak sunulması ironik bir dili beraberinde getiriyor. Başöz, görsel anlatısına ek olarak sorunun altını kalınca çizmekten çekinmiyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(221, 221, 171); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(221, 221, 171); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Acaba tüketim arzusu her istenilen anında ulaşılabildiği anlatılan nihai yerde, cennette, doyurulabilir mi?”</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681598492009.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Memed Erdener, Kafanın İçindeki Hariç Hiç Bir Şey Sana Ait Değil, 2014Sergideki çalışmalar ele aldığı ana konulara karşılık gelecek imgesel özneler atıyor ve böylece çalışmalar arasında ortak bir iletişim doğuyor. Adını, George Orwell’in distopik romanı 1984’te geçen bir cümleden alan Memed Erdener’in Kafanın İçindeki Hariç Hiç Bir Şey Sana Ait Değil&nbsp; başlıklı çalışması, izleyiciyi bu öznelerin bir yenisiyle daha tanıştırıyor. Sanatçının madeni paraları, piramit formunu andıran heykelin en alt tabanına konumlandırması bu nesnenin manevi değeri hakkında düşündürürken, kapitalist düzenlerde ona atfedilen yüce değeri de tersyüz etmiş oluyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681598181136.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Memed Erdener, Hırsız Harfler, 2022Erdener, Hırsız Harfler adını verdiği sergideki diğer çalışmasında ise ilk bakışta illüzyon hissiyatı uyandıran bir harf oyunu kurguluyor: Çalışmadaki her harf kendinden önceki harfe bir parça kaptırır ve her harf, kendinden sonraki harften bir parça çalar.&nbsp;Kelimeye uzunca bakakaldığımı ve o an aklımdan geçenleri anımsıyorum: “Hırsız kime denir? Yalnızca maddi değeri olan bir malı çalan kişi midir hırsız?” Erdener’in Hırsız Harfler’i dahili olduğu serginin evreninde belli ki bu yerleşik maddi tanımın ötesine geçmemizi istiyor bizden: Mevcut düzenlerin bireylerin hayatları üzerindeki tahakkümü de bir çeşit sömürü değil midir? Özellikle kurumsal literatürün ABC’sini oluşturan “vizyon, visyon, değer” ölçütleri ise bu sömürünün çekirdeğini oluşturuyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681598260975.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.72" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Burak Delier, Kriz ve Kontrol, 2013Burak Delier’in Kriz ve Kontrol&nbsp;adını taşıyan&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://burakdelier.wordpress.com/works-2/crisis-control-2013/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">videosundan</a> elde edilen fotoğraf serisi serginin varmak istediği anayollardan bir diğerine geçit açıyor: Kurumsal ve kişisel hayatın muğlaklığı meselesi. Esasında video olan yapıtta, bir şirketin ofisinde çalışmakta olan altı beyaz yakalı, fiziksel ve zihinsel sağlığı iyileştirmek adına yapılan yoga egzersizlerinin eşliğinde kariyer planlarına, iş hayatındaki rekabete, strese, sorunlu ilişkilere değin tecrübe ve fikirlerini aktarıyorlar. Eğer videoyu izleyecek olursanız muhtemelen bir müddet sonra gülmeye başlayacaksınız. Fakat muhtemelen gülümseme nedeniniz içeriğin komikliğinden değil,&nbsp;trajedisinden doğardı. Kriz ve Kontrol’de çağdaş kapitalizmin dayattığı kurallar sistemi içinde kuşandığımız zırhların beyhudeliği, bu trajediyi besleyen temel parçaydı.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/6/1681598303630.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Sena Başöz, Ayaklar, 2018Bültende yer verdiğimden daha fazla yapıtı görebileceğiniz sergide son olarak Sena Başöz’ün “Ayaklar” isimli çalışmasını izliyorum: Su dolu bir kabın yüzeyinde öylece&nbsp;duran strafordan yapılmış bir çift ayak heykeli. Tüm bu gel-git kuvveti yoğun kriz atmosferinde, maddi ve manevi varlığımızı sürdürmek için ona teslim olmamızı usanmazca talep eden akış hali içinde.Fakat Tanpınar’ın şiirinden ilhamla sormak istiyorum: Böylesi hafif bir varoluş türünde “bir adımız kalır mı geriye?”

Sergi ve yapıtların düşündürdüklerine dair.

"... genç yaşlı herkesin değerlerinin ve hayata dair hedeflerinin alt üst olmasıyla ilgili bir sergi bu."

Küratörün Gözünden: Melis Golar ile Röportaj

Nisan ayının öne çıkan sergilerini mercek altına alıyoruz.

Nisan ayında yeni açılan ve devam etmekte olan sergileri kronolojik sıralarıyla bu takvimde bulabilirsiniz.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/0/1680415337639.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.55" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2023/3/0/1680415362169.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2023/3/0/1680415375885.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.76" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sanat aracılığıyla yaşama dair anlatılara dalacağımız bir sonraki sayıda görüşmek üzere.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#bdbaba" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#bdbaba !important;color:#090909 !important" href="https://www.instagram.com/unagi.sanatyayini/" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(189, 186, 186) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Unagi @Instagram</a>

"Nisan ayında hangi sergileri gezelim?" diyenler için bir mini rehber.

Sergi Takvimi: Nisan 2023

2022 yılının Eylül ayında adını duyduğum andan itibaren heyecanıma engel olamadığım bir sanatçının, Sakıp Sabancı Müzesi’nde bir yapıtının sergileneceğini öğrenmiştim. 1931 yılında doğan, 1960’lı yılların sonlarına doğru ortaya çıkan ekolojik sanatın, öncü isimlerinden biri olan ve günümüzde yaşamına New York’ta devam eden bir sanatçıdan bahsediyorum: Agnes Denes.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231181065.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Agnes Denes, kaynak: oggusto.comAgnes Denes; sanatını “gezegenin yararına” vesile olacak bir toplumsal farkındalık aracına dönüştüren, yapıtları aracılığıyla düşünce ve sorgulamanın gücünü yücelten, felsefe, bilim, tarih, psikoloji gibi birbirinden farklı disiplinleri kullanarak çok çeşitli medyumlarla üretimlerini gerçekleştiren bir sanatçı. Gayesi ise, yıllar öncesinde söylediği şu cümlenin zihnimizde bırakacağı ileri görüşlü, merhametli ve adil yankısıyla açıkça belli:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Gelecek henüz el değmemiş ve kırılgan, itinayla davranın.”</blockquote>1960’lı yılların sonlarından itibaren 92 yaşında olduğu bugüne değin kendisini, “matematiksel yapılardan analitik düşünceye kadar bilginin her çeşidini araştırmaya ve görselleştirmeye” adamış, sunduğu çözümleri sanatın ifade biçimlerini geniş alanlara ve coğrafyalara yayarak, insanın gezegenle kurduğu sorunlu ilişkilerini iyileştirmesine yönelik yeni görme biçimleri kazandırmaya çalışmıştır.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231285527.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yaşayan Piramit sanatçının global ölçekte epeyce tanınırlığı olan yapıtlarından birisi. SSM’nin basın bülteninde yer verdiği tanımla “Dünyadaki varlığımızın bir metaforu olarak doğayla ilişkimizi canlandıran” bu mekana özgü heykel ilk olarak 2015 yılında New York’ta ve sonrasında 2017 yılında Kassel’de sergilendi. Yapıtın 2022 yılı itibariyle -şimdilik- son durağını&nbsp;İstanbul&nbsp;oluşturuyor. 28 Mayıs 2023 tarihine kadar şehirdeki misafirliğini sürdürmeye devam ediyor.Dokuz metrelik eni ve boyuyla, dört ton toprağın ahşap malzemeden inşa edilmiş basamaklara doldurulduğu Yaşayan Piramit’te, 255 farklı türde toplamda 2700 civarında bitki yeşeriyor. Bu sayı aylar ve beraberinde mevsimler geçtikçe değişmeye devam ediyor.Yapıt, tıpkı daha önceki versiyonlarında olduğu gibi, başlangıç aşamasında katılımcıların bitki ekim sürecinde dahil olduğu yapım sürecinin ardından, şehrin hakim florasına uygun olarak seçilen bitki ve çiçeklerle donatılmış durumda. Bu açıdan bakıldığında Yaşayan Piramit, içinde konumlandığı kentin coğrafi niteliklerine, iklim özelliklerine ve bitki örtüsüne göre&nbsp;adapte&nbsp;bir yapıda kurgulanıyor; bir sanat yapıtı olarak sunduğu engin kavramsal söylemlerine hoşgörülü&nbsp;nahif&nbsp;bir duruşu dahil etmiş oluyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231369472.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">SSM’de adımlarınızı bahçeye doğru atıp müzeye doğru yürümeye devam ettiğinizde yolun ilerisindeki bir grup insanın birbirlerine güzel kokuların kaynağını bulduklarını söylediklerini, göğe doğru yükselen bu çiçekli, rengarenk piramide büyülenerek baktığını, bir sanat eseri olmasına çok şaşırdıklarını söylediklerine şahit olabilirsiniz. Elbette, her biri makul görüşler. Peki bizler, Yaşayan Piramit’e başka hangi açılardan bakabiliriz? Sanatçıyı ve yapıtını anlama yolunda estetik yargıların ötesinde bir bakışı arayabilir miyiz?Rebecca Tamás’ın insan ve insan olmayan üzerine denemelerden oluşan “Ucubeler” adlı kitabı, Agnes Denes’in Yaşayan Piramit’ine dair böylesi bir bakışı üstlenebilmek ve düşüncelerimi sizlerle paylaşabilmek için bu sayının oluşmasına ilham kaynağı oldu.

Sanatçıya ve yapıta ön bakış.

Yaşayan Piramit

Biyolojik bir terim olarak “ucube” kelime anlamıyla “yapısı, kendi türünden olan canlılara benzemeyenler” anlamına denk düşüyor. İnsan merkezli bakış açısına göre, gezegende insan dışında kalan diğer tüm varlıklar için, “korkunç ve ürpertici” hissiyatların bu anlama olan eşliğiyle bir sıfat olarak da kullanılabiliyor. İnsan olmayanların ve insan tarafından ötekileştirilenlerin tanım kümesini oluşturuyor. Bu kümenin öznelerini ise hayvanlar, bitkiler, denizler, taşlar, binalar, yapılar kısaca gezegenin her bir paydaşı ama “bizim gibi olmayanlar” meydana getiriyor.Kelime, kullanıldığı anlamın bağlamına göre pratikte hiyerarşik bir düzen ve bir tür kayıtsızlık hali doğuruyor. Bu hiyerarşinin merkezinde insan yer alırken, merkezin gerisinde ise insan dışındaki tüm gerçeklikler ve tüm varlıkların yaşam hakkına kayıtsızlık hali konumlanıyor.Tarih boyunca toplumsal sınıfları ayırt etmeye yönelik kast sistemine ve en değer verilen şey’in tepede, en önemsiz olanın en alt basamakta yer aldığı hiyerarşik düzene dair anlatılar piramit&nbsp;formuyla ifade edildi. Agnes Denes’in piramit formunu baz alarak kurguladığı Yaşayan Piramit adlı yapıtı ise, bu anlatıyı tersyüz edecek bir anlayışa doğru davetkar bir tutum sergiliyordu. Yapıtın her bir basamağı alışıldık öncül hiyerarşinin en alt basamaklarında veya buna dahil bile edilmesi lüzum görülmeyen varlıklara aitti: Binlerce ton toprak, rengarenk çiçekler, yeşermeye başlayan otlar, eşsiz melodileriyle kuşlar, piramitteki bu düzene kendiliğinden davetli böcekler, arılar ve daha kim bilir gözle görülmeyen, adından bir haber olduğumuz diğer nice canlılar... İnsan merkezli bakış açısının tanımıyla: Ucubeler.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231630317.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">İlginçtir ki, yapıtın devamlılığını sağlayan şey tüm bu ucubelerin işbirliği içinde ve ahenkle varlıklarını sürdürüyor olmalıydı. Yapıtı gördüğüm ilk an Rebecca Tamás’ın kitapta, bir böcekle karşılaşan ve onu derinlemesine incelemeye koyulan bir karakterin, ardından yaşamaya başladığı farkındalık anlarını tabir ederken yazdığı şu sözler kulaklarımda çınladı:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“.... G.H. (karakter) her şeyin yaşamak için nasıl da çırpındığını, her yaratıkta ve her şeyde kendini örmekte olan varlığını görür.”</blockquote>Yaşayan Piramit’in bütün paydaşları da varlıklarını örmeye yaşamın tüm renkleriyle beraber devam ediyorlardı. Bu renkler yalnızca rengarenk olmaktan ibaret değildi; solan ve artık renkli olamayacak kadar yorgun düşmüş varlıklar da yapıta dahildi. Yaşam, tam da böylesi bir ikili yaklaşıma denk düşmüyor mu? İçinde “başlangıç” ve “son”un bir arada olduğu ve böylece yeni başlangıçların mümkünlüğüne kapı aralayan bir geçicilik halini kabullenme durumu. Ayrıca yapıt kuşlar, arılar, böcekler ve rüzgarların farklı noktalara taşıdığı polenlerle, bulunduğu konumun ötesine yayılarak varlık halkasını genişletmeye devam etmekte. Sergi bir gün son bulacak olsa dahi kim bilir belki de yapıt yeni yaşamlara vesile olmaya devam edecek. Çift taraflı etkileşimin doğurduğu bu sürdürülebilirlik hali, yapıtın felsefi tabanına dair şüphesiz beni en etkileyen yaklaşım oldu. Üstelik yapıtın devamlılığını sağlayan özneler “ucubelerin” ta kendisi!&nbsp;Ona “yaşayan” sıfatını verenler de :)<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231733733.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Yapıtın bitkilendirme tasarımını üstlenen Nadir Bitki Fidanlığı’nın kurucusu Fatih Koçak’ın <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=GDBUsoY0DYw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">konuşmasında</a> piramidin en tepedeki basamaklarının, aşağıdakilere göre daha dar bir alana sahip oldukları için, oralara daha az su ihtiyacı olan sukulent bitkisini yerleştirdiklerini öğreniyorum. Böylece bitkinin daha kolay köklenmesine ve su ihtiyacının borular yerine fıskiyeli sulama sistemiyle daha doğru karşılanmasına olanak sağlanmış oluyor. Bu yaklaşımın piramidin en üstünde yer alacak varlığın yaşamsal ihtiyaçlarına yönelik olan tasarlanması, hiyerarşik anlatının tam karşısında konumlanıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231799193.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kitabın önceden katladığım bir sayfasını açıyor ve şu cümleyle karşılaşıyorum: &nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Bir şeye yeterince yakından bakarsanız, bu ister bir taş ister bir masa olsun, onun bir şey değil bir olay olduğunu görürsünüz.”</blockquote>Küçük olana, değersiz atfedilene, yabancılaştırılana ve ötekileştirilene hatta belki de güzel olana dair sabit bakışları derine inmeye davet eden bir cümleydi bu. Aynı zamanda insanın kendi merkezi dışına çıkarak farklı bir bakış üstlenmesini talep ediyordu. Yaşayan Piramit yalnızca bitki ve çiçeklerden oluşan bir botanik şöleni değildi. Onun sadece “çok güzel” göründüğünü belirtip yanından geçip gitmek, estetik görüntüsünün ardında yatan “olayını” fark edememek ve bana kalırsa ona biraz da haksızlık etmek demekti.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231850944.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Agnes Denes’in 1969 yılında kaleme aldığı Manifesto yapıtla beraber sergilenen çalışmalardan bir diğeriydi. Bu Manifesto’yu ilk ve ardından defalarca kez okuduğumda, yapıtın güzel atfedilen görüntüsünün ötesindeki “olayının” ne kadar sınırsız bir düzleme yayılabileceğini bir kez daha fark ettim. Ne mutlu ki Manifesto artık, Sakıp Sabancı Müzesi bahçesinin kalıcı parçalarından biri olarak koleksiyonda yerini almaya ve yolu oraya düşenlerle karşılaşmalarını sürdürecek. Sergi sona erince yapıtta yer alan bitkiler ise müze yetkilileri tarafından sahiplendirilmeye davet edilecek. Böylece Agnes Denes’in yeryüzüne olan duyarlı yaklaşımı ve yapıtın sürdürülebilirliği konuları karşılıklarını yeni düzlemlerde bulmaya devam edecek.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/0/1679231873618.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.99" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bütün bu düşüncelerimi Yaşayan Piramit’in veya benim zihnimde oluşturduğu adıyla “Ucubeler Sarmalı”nın önünde durup not defterime aktardığım anda, kimileri için “ucube” niteliğindeki bir varlık / bir kedi yanıma geliyor; benim eğilip yazı yazdığım sırada başını başıma değdiriyor. “Hemzemin”de olduğumuzun inancıyla, yüzümde mutluluğumun ifadesi olan içten bir gülümsemeyle bakıyorum ona. Ve biraz olsun şanslıysam o da bunu hissediyor.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sanat aracılığıyla yaşama dair anlatılara daldığımız bir sonraki sayıda buluşmak üzere.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#bdbaba" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#bdbaba !important;color:#090909 !important" href="https://www.instagram.com/unagi.sanatyayini/" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(189, 186, 186) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Unagi. @Instagram</a>

Yapıtın düşündürdüklerine dair.

Yapı Kredi Kültür ve Sanat Müzesi’nde Rotterdam ve Kudüs’te yaşayan sanatçı&nbsp;Noor Abuarafeh ve İstanbul’da yaşayan sanatçı&nbsp;Sena Başöz’ün çalışmalarının yer alacağı “Bir Arada” isimli sergi dizisinin başlayacağını&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/63dd23d57b3c3b00061b3edb" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">önceki sayıda</a> sizlerle paylaşmıştım. Aynı sergi çatısı altında buluşan ama farklı coğrafyalarda yaşayan her iki sanatçının pratikleri birbirine temas eden noktalardan geçiyor. Özellikle, arşivler ve arşiv kavramı üzerine çalışıyor olmaları bu sergi dizisinde açık bir şekilde izleyiciye sunuluyor.“Bir Arada” sergi dizisinde Noor Abuarafeh “Fısıldama Metotları”, Sena Başöz ise “İyileşme Olasılıkları” adlı sergileriyle yer alıyorlar. Tüm bu olaylar yaşanmadan önce, sergiyi usulca ziyaret edecek ve belki de birazdan okuyacaklarınızdan daha farklı bir yazı ortaya çıkaracaktım. Fakat ülkece geçirdiğimiz bu zor günlerde aklımız ve görüş alanımız yaşananlardayken, sergiye olan bakışım ve hissiyatım yönünü epeyce değiştirdi. Bu kaçınılmaz ve -bence- olması gereken bir durumdu.&nbsp;İlginç olansa bu değişimin tek taraflı olmayışıydı; sergide yer alan eserler de gündemle ilgili okumalara alan açıyor ve hatta sayının sonunda okuyabileceğiniz gibi yaşananları “naklen aktarmaya” devam ediyordu.&nbsp;Yazının odağı bu bağlamda, yaşanacaklardan bihaber konulmuş ve bu sayıya ilham veren adıyla, Sena Başöz’ün “İyileşme Olasılıkları” sergisi hakkında olacak.&nbsp;