<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/sima_ozkan/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sima Özkan</a>Bu hafta, çocuklar ve yetişkin oyundaşlarının beraber izleyebileceği bir animasyon ve küçük çocukların izlemesini tavsiye etmeyeceğim bir belgesel önerimle ekran karşısında, okulların zil çalmasıyla yeni eğitim-öğretim yılının bu ilk hafta sonunda keyifli zaman geçirmenizi dilerim. Sonbaharın kendini yavaş yavaş hissettirmeye başladığı bu mevsim geçişinde, denizde geçirdiğimiz günlere de veda ederken, okyanusa ekrandan açılan kapıdan geçmenin belki de tam zamanıdır.&nbsp;Bu haftaki ekran seçimlerim, Ambrose Bierce’ın Şeytanın Sözlüğü’nde yaptığı şu tanımla şekillendi:&nbsp;“Okyanus: solungaçları olmayan insan için dünyanın üçte ikisini kaplayan su kütlesi.” Çünkü okyanusu evcilleştiremezsin. Okyanustaki hiçbir canlı biz insanların dünyasına ait olamaz. Tıpkı bizim de onların dünyasına ait olamayacağımız gibi.&nbsp;Peki doğaya karşı, okyanuslarda süren, bitip tükenmeyen bu savaşı ilk kim başlattı? Solungaçları olmayan biz iki yüzgeçli, iki kuyruklu balıktan bozmaların bu kini neye? Okyanuslara olan özlemimize mi? Gezegenin gerçek canavarları kimler?<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Deniz Canavarı</h3>Bir Netflix yapımı olan Deniz Canavarı, yarattığı korsancılık dünyasıyla çocuklar kadar yetişkinleri de mutlu edecek bir yapım. Bu animasyon filminde hikâyenin kalbindeki genç kız Maisie, bir deniz canavarını haklamaya çalışırken kaybettiği avcı annesiyle babasının izinden giderek kitaplara, efsanelere konu olmuş bir canavar avı gemisine kaçak olarak biner; o da bir kahraman olmak istiyordur.&nbsp;Kraliyet için tehlikeli maceralara atılan canavar avcılarının ve denizlerdeki canavarların nesillerdir denizlerin egemenliği için savaştığı bir dünyada geçen bu filmde, amansız bir avcı olmaya ve hayran olduğu kahraman denizcilere benzemeye kararlı Maise, “Kahraman olup yine de yanılabilirsin,” der. Çünkü denizlerin en tehlikeli canavarı Kırmızı’yla dost olmaya karar verir ve geminin en büyük avcısının da hayatını, doğaya ve canavarlara bakışını alt üst eder. &nbsp;Animasyonu izlerken tarihi yaza çize nasıl değiştirebildiğimizi sorguluyoruz, tarihin fantastik bir yanı olduğunu, yalanların kronolojik bir sıralaması olarak da okunabileceğini keşfediyoruz.&nbsp;Okyanusa duyduğumuz korkunun, bilinmezliğinden, derinlerindeki gizemlerin bize evrendeki en uzak gezegenler kadar tekinsiz kaynaklandığını açıklıyor âdeta. Diğer bir yandan da doğanın asla ehlileştirilemeyeceğini, açgözlülüğümüzle doğayı nasıl tükettiğimizi, doğaya savaş açmanın anlamsızlığını ve bir insanın hayatta var olma amacının bile değişeceğinin, bir insanın her yaşta değişebileceğini, gezegeni paylaştığımız dostları katletmektense kollamayı seçen bir çocuğa dönüşümü anlatan güçlü temalarıyla da dikkat çekiyor. Bu savaşı deniz canavarları başlatmadı…<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Blackfish</h3>Netflix’ten izleyebileceğiniz 2013 yapımı Blackfish, su parklarında esaret altında, okyanustan uzakta tutulan, yaşam alanları okyanusun derin, lacivert sularıyken, betondan havuzların içinde esaret altında ve karanlıkta tutulan, ailelerinden ve yavrularından ayrılan canlıların birer deniz canavarına dönüşme hikâyesini anlatan, farkındalık yaratan bir belgesel.&nbsp;“Seaworld” adındaki su parkında çalışmış eğitmenlerle ve tanıklarla yapılan röportajlarla, eğitmenleri öldüren “Tilikum” adındaki katil balinanın özgürlük mücadelesi, hayvan refahının, hayvan sömürüsünün, ondan bir katil yaratan, bir “canavar” var eden insanın kapitalist düzen içindeki vurdumduymazlığına odaklanıyoruz. Oysa bir eğitmen şöyle diyor: “Kızımın katil balinaların yaşam alanlarının havuzlar olduğunu düşünmesini ve bunu normal karşılamasını istemiyorum.” Çünkü biliyoruz ki parklara gitmezsek yaşarlar. Doğal yaşam alanlarındayken onların adı “katil balina” değil. Kendi aralarında bir iletişim dili kullanıyorlar, her biri bir birey, bir isimleri var. Bu sosyal ve gelişmiş hayvanların bir toplulukları var. Özbenliklere sahipler. Bugüne dek yaban hayatta tek bir insana saldırma vakaları da yok.&nbsp;Ama su parklarında yaşananlar kaza değil, saldırı. Kişisel bağ kurduklarına inanırken, aralarında bir ilişki olduklarını düşünürken eğitmenlerine saldırmaları kişisel değil aslında. Oyun oynamıyorlar. Sinirliler. Onlara, gezegendeki herhangi bir canlıya bu şekilde davranmak barbarlıkken, neden öldürdüklerini sormak, anlamsız. Katil balinalar sadece öfkelerini nasıl dindireceklerini bilmiyor! Saldırganlaşıyorlar. Bu savaşı tutsak hayvanlar başlatmadı…

Şeytanın Sözlüğü ile ilgili hikayeler