Geçenlerde Yves Peters’ın bir <a data-href="https://twitter.com/baldcondensed/status/1371843766840143887?s=21" fr-original-style="" href="https://twitter.com/baldcondensed/status/1371843766840143887?s=21" rel="noopener" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">paylaşımında</a> şu dikenleri (spike) nasıl adlandırmamız gerektiği sorusunu<a data-href="https://twitter.com/baldcondensed/status/1371843766840143887?s=21" fr-original-style="" href="https://twitter.com/baldcondensed/status/1371843766840143887?s=21" rel="noopener" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;</a>görmüş ve kısaca yanıtlamıştım (Spoiler vereyim: Cevap, ters kırpma [light trap] idi!). Bu konuda keşfedeceğim çok daha fazla şey vardı. Ben de sadece ters kırpma hakkında değil, benzer kavramlar ve şekiller hakkında da yazmaya karar verdim. Bilenler bilir, bazen öyle günler olur ki yazı tasarımcıları bu tür konularda uzunluğa hiç aldırış etmeden dört bin kelimelik yazılar kaleme almak isterler.Kırpma Kırpma (ink trap) genel olarak basılı grafiklerin iç köşelerindeki kenarların iyileştirilmesiyle ilgilidir. Yazıyüzlerinin yanı sıra baskı için hazırlanmış logolarda da görülebilirler. Geniş grafik alanlarında mürekkep dağılmalarına yol açabilecek yetersiz baskı şartlarına (örneğin çizgi kesişimleri) yönelik bir çözümdür. Bu etkiyi en aza indirmek için sorunlu kısmın etrafındaki yığın tıraşlanır. İşte bu tekniğin adı kırpmadır.<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1664786241189.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.88" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Amaçlanan şekil, kötü veya küçük ölçülerdeki baskıda ortaya çıkacak şekil (kalınlaşan merkeze dikkat edin) ve kırpma.Yazıyüzleri arasında kırpmanın en bilinen örneği Matthew Carter tarafından tasarlanan Bell Centennial’dır. Bu yazıyüzü, 1978 yılında telefon rehberlerinde yazıyı olabildiğince küçük boyutta dizerek kâğıt ve baskı maliyetini azaltmak amacıyla oluşturulmuştu. Fakat sorun seçilecek yazı boyutunun küçüklüğü değildi, zira telefon rehberleri çok ucuz kâğıtlara çok düşük fiyatlara basılıyordu. Önlem alınmadığı takdirde ise harfler kolayca okunamayacak hâle gelebiliyordu. Carter’ın bulduğu çözüm içeride kalan köşeleri derinden kesmek olmuştu. Yazıyüzü, orijinal Bell Gothic’e kıyasla çok tuhaf görünse de 4 ila 6 punto gibi çok küçük boyutlarda basıldığında alınan sonuç göz alıcıydı. Taslak aşamasındaki kusurlu görüntüsü bilerek oluşturulmuştu ve mürekkebin kalitesizliğinden şikâyet etmek yerine ondan son dokunuşta yardım alıyordu. Pragmatik bir tasarımcının nasıl çalıştığını merak edenler için bu yazıyüzü tam bir başyapıt! <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3e3wucH" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazının tamamı burada ➚</a>

Matthew Carter ile ilgili hikayeler