Written by Çağla Vera and Sedef İlgiçTranslated by Sedef İlgiçDesignated as an airport in 1923, reconstructed by the Nazis in 30s and closed all operations since 2008, a new art space was opened in Tempelhof Airport the end of January exhibiting <a fr-original-style="" href="https://www.stiftungkunst.de/kultur/kunsthalle-berlin-flughafen-tempelhof/#/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">French artist Bernar Venet’s retrospective</a>.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1646057173506.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">From the Bernar Venet Exhibition Openning © Stiftung für Kunst und KulturIt was learned that Foundation of Art and Culture (Stiftung Kunst und Kultur e.V.) that is directed by Walter Smerling was granted two of the hangars over the next two years. Giving a name that emphasises public “Kuntshalle Berlin” to a private attempt, started a boycott in culture and arts sphere.Many artists started sharing #boycottkunsthalleberlin on social media. In meantime ten artists, Mona Hatoum, Ahmet Öğüt, Dan Perjovschi and Constant Dullaart amongst them withdraw their artworks from the exhibition organized by Walter Smerling, called “Diversity United”.Artist Caner Teker declined the Young Artist Prize of this year by the Foundation for Art and Culture.On February 13th, artist and theoricians Jörg Heiser, Hito Steyerl and Clemens von Wedemeyer penned an open letter entitled “Who Owns the Public” and it was open to signature. Summing up what happened, and listing demands as “the lease of exhibition spaces to ‘Kunsthalle Berlin’ be stopped immediately and that their subsidies from public funds be discontinued,” please read the letter from <a fr-original-style="" href="https://www.e-flux.com/notes/450384/open-letter-who-owns-the-public" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">here</a> .<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1646057202810.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">To understand the of the piling on boycott movement, we directed a few questions to artist and curator Zoë Claire Miller who is also a board member of Berlin’s artists’ association bbk berlin and Senior Director at Berlin Art Prize.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1646057227563.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zoë Claire Miller © Cem Öztok<ol fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walter Smerling thinks a boycott is never a solution. What do you say to that as an artist boycotting? What is the significance of a boycott in the art scene in general and for the Kunsthalle Berlin in particular?</li></ol>Historically, boycotts have often been useful tools of nonviolent resistance, and specifically within art and its history, non-participation and withdrawal have their own long tradition. The purpose of a boycott is to change an intolerable situation. The significance of a boycott is the act and vocalization of non-acceptance via non-participation. It’s understandable that Smerling does not see it as a solution for him, in his position, obviously he would prefer applause, collaboration, “dialog,” complicity or at least acquiescence; but not many within the Berlin art scene – with some notable exceptions – are willing to give him this.While the so-called Kunsthalle with its gigantic advertising budget, gigantic billboards and sponsored posts, gigantic artworks may attract those without knowledge of context – let’s call them the innocent public – anyone who has a clue about cultural policy, the desperate need artists have for affordable studios, how underfunded our actual public art institutions are, how much hard work, time, expertise, energy and unfortunately: luck it takes to apply for and possibly receive very small amounts of funding for cultural projects of high quality cannot condone this nepotistic land grab.<ol fr-original-style="" start="2" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tempelhof Airport is a place of historical remembrance. How do you see this space to be transferred into an exhibition space, was it a space Berlin art scene needed?</li></ol>The Berlin art scene urgently needs more space for production and more funding for the exhibition spaces we already have. Whether Tempelhof should be an exhibition space at all is something that needs to be discussed collectively. Tempelhof is declared to be a space of art, culture, creativity. This is not happening so far. Considering the discrepancy between the stated goals of what the former airport is supposed to be, or be becoming, and what is actually happening: almost nothing (2022 public planned events in total: 1 pop/rock music festival, 2 rock concerts, the “Kunsthalle”), the question must be raised: what is going on behind the closed doors of Tempelhof Project? Does it make sense for the current renovation and use plans to continue if they are completely dysfunctional? What are the 80 staff members working on? If, as seems to be an open secret, any use is so prohibitively expensive that only the most profitable commercial events with corporate sponsoring are possible, should we instead return to the drawing board? Are parties involved for whom a total failure of the public company-run building complex’s stated purpose would be practical, dovetailing with a great desire to develop and build commercial and luxury housing on Tempelhofer Feld?<ol fr-original-style="" start="3" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">How/when will this boycott end, what are your demands?</li></ol>The boycott ends when the so-called Kunsthalle ends – but the problems and debate gaining momentum with the unfolding events around the so-called “Kunsthalle” do not end there. The bbk berlin has stated some initial minimum demands, independent of the boycott and protest movement, see our website. These demands will be made more precise and detailed over the course of a series of upcoming public events, as we look for the answers together that our politicians are unwilling to give. The first key demand is transparency, no more lies, full disclosure of how and why it was decided by whom to hand over such a large piece of Berlin’s commons to Walter Smerling.<ol fr-original-style="" start="4" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">How is the bbk berlin positioning itself with the boycott? How important do you see associations for artists in this kind of situation?</li></ol>The bbk informs about the boycott but is not formally involved in it. Several board members of the bbk berlin support the boycott full-heartedly, among them me.Associations for art workers, just like unions for other types of workers are critical in hairy situations. The organized representation of interests of a largely precarious class of workers, possessing symbolic and of course cultural capital but little financial capital is key for our demands to be heard and met.

Berlin artists are protesting the new art space opened in the old Tempelhof Airport and bringing the questions on public space up for discussion.

To understand the boycott, we directed a few questions to artist and curator Zoë Claire Miller who is also a board member of Berlin’s artists’ association bbk berlin and Senior Director at Berlin Art Prize.

#boycottkunsthalleberlin: Who Owns the Public?

Yazı: Çağla Vera ve Sedef İlgiçÇeviri: Sedef İlgiçBerlin’de 1923’te planlanan, 30’larda Nazi rejimi tarafından yeniden yapılandırılan ve 2008’den beri havaalanı olarak işlev göstermeyi bırakan eski Tempelhof Havalimanı’nda ocak sonunda Fransız sanatçı <a fr-original-style="" href="https://www.stiftungkunst.de/kultur/kunsthalle-berlin-flughafen-tempelhof/#/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bernar Venet Retrospektifini sergileyen bir alan</a> açıldı.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1646053830653.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" alt="Bernar Venet sergisi açılışından © Stiftung für Kunst und Kultur" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Bernar Venet sergisi açılışından © Stiftung für Kunst und Kultur Berlin eyaletinin, Tempelhof’un iki hangarını iki yıllığına Walter Smerling’in yöneticisi bulunduğu Kültür ve Sanat Vakfı’na (Stiftung Kunst und Kultur e.V.) kiraladığı öğrenildi. Smerling’in özel girişimine kamu vurgusu yapan “Kunsthalle Berlin” adını verişi kültür sanat alanında bir boykot hareketinin başlamasına neden oldu.Birçok sanatçı #boycottkunsthalleberlin etiketiyle paylaşımlar yapmaya başladı. Bu sırada yine Walter Smerling’in organize ettiği “Diversity United” isimli gezici sergiden Mona Hatoum, Ahmet Öğüt, Dan Perjovschi ve Constant Dullaart’ın da bulunduğu on sanatçı eserlerini çekti.Sanatçı Caner Teker ise Walter Smerling tarafından yönetilen Bonn Kültür ve Sanat Vakfı’nın bu yılki Genç Sanatçı Ödülü’nü reddetti.13 Şubat’taysa sanatçı ve teorisyenler Jörg Heiser, Hito Steyerl ve Clemens von Wedemeyer tarafından “Kamunun Sahibi Kim?” başlıklı bir açık mektup kaleme alındı ve imzaya açıldı. Neler olduğunu özetleyen ve ivedilikle kira sözleşmesinin feshedilmesi ve sergi alanının boşaltılması gibi talepler içeren mektubu İngilizce olarak <a fr-original-style="" href="https://www.e-flux.com/notes/450384/open-letter-who-owns-the-public" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> okuyabilirsiniz.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1646053894542.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.79" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Giderek büyüyen bu boykot hareketine destek veren kişilerden biri de sanatçı, küratör, Berlin Görsel Sanatçılar Meslek Birliği (bbk berlin) yönetim kurulu üyesi ve Berlin Art Prize direktörü Zoë Claire Miller.Boykotun ardındaki nedenleri anlamak için kendisine birkaç soru yönelttik, Türkçe çevirisiyle paylaşıyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2022/1/1/1646053928430.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" width="550" alt="Zoë Claire Miller © Cem Öztok" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zoë Claire Miller © Cem Öztok<ol fr-original-style="" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Walter Smerling, boykotun hiç kimse için bir çözüm olmadığını düşünüyor. Bir sanatçı olarak sizce hem genel olarak sanat alanında hem de Kunsthalle Berlin özelinde boykot nasıl bir önem taşıyor?</li></ol>Şiddet içermeyen direnişler için boykotlar, tarihte çoğunlukla işe yarayan araçlar oldular. Özellikle sanat ve sanat tarihinde, katılmama ya da çekilme eski geleneklere dayanıyor. Boykotun amacı kabul edilemeyecek durumları değiştirmektir. Boykotun önemiyse kabul etmemeyi, katılımda bulunmayarak eyleme ve ifadeye dökmektir. Smerling’in bunu kendi açısından bir çözüm olarak görmemesi anlaşılabilir. Onun pozisyonunda elbette alkış, iş birliği, “diyalog”, iştirak ya da en azından kabul edilmesini tercih ederdi. Ancak Berlin sanat sahnesindeki -bazı dikkate değer istisnalar hariç- pek kimse ona bunları vermek istemiyor.Sözde Kuntshalle’nin devasa reklam bütçesi, devasa reklam panoları, sponsorlu ilanları ve devasa sanat işleri, bağlamını bilmeyenleri çekebilir. Bu kişilere masum kamu diyelim. Ancak kültür politikalarına, sanatçıların düşük maliyetli stüdyo ihtiyacına, gerçek kamusal sanat enstitülerine ayrılan düşük bütçelere, kaliteli bir kültürel proje için fon başvurusu yapıp ufak bir meblağ alma ihtimalinin ne kadar çok çalışma, zaman, uzmanlık, enerji ve ne yazık ki şans gerektiğine dair en ufak bir fikri olanlar, bu nepotist ilhakı görmezden gelemeyecektir.<ol fr-original-style="" start="2" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tempelhof Havalimanı’nın tarihi bir belleği var. Bu mekânın sergi alanına dönüştürülmesi sizin için ne ifade ediyor, Berlin sanat alanının ihtiyaç duyduğu mekân Tempelhof muydu?</li></ol>Berlin sanat sahnesinin acilen daha fazla üretim alanına ve sahip olduğumuz sergi alanları için daha fazla fona ihtiyacı var. Tempelhof’un bir sergi alanı olup olmaması kolektif tartışmaya açılması gereken bir konu. Tempelhof bir sanat, kültür ve yaratıcılık alanı olarak ilan edildi. Henüz bu gerçekleşmedi. Eski havalimanının ne olması gerektiğine dair belirlenen hedeflerle neye dönüştüğü ya da aslındaki uyuşmazlığa bakarsak hiçbir şeyin olmadığını görürüz: (2022’de planlanan kamusal etkinliklerin hepsi şunlardan ibaret, 1 pop/rock müzik festivali, 2 rock konseri ve “Kuntshalle”). Şu soru sorulmalı: Tempelhof Projesinin kapalı kapıları ardında neler oluyor? Mevcut tadilata devam etmek eğer tamamen işlevsiz kalmışsa planları uygulamaya devam etmenin bir anlamı var mı? 80 çalışan ne yapıyor? Herhangi bir kullanım yanına yaklaşılamayacak şekilde pahalıysa ve yalnızca kurumsal sponsorlarla kar getiren ticari etkinlikler mümkünse, ki bu herkesin bildiği bir sırrı andırıyor, o zaman yeniden bir kurul seçmeye mi dönmeliyiz? Kamu şirketi işletmesi bina kompleksinin belirlenen amaçlarının iflasında rol oynayan herhangi bir taraf Tempelhofer Feld’de ticari ve lüks projeler geliştirmek ve evler inşa etmeye mi gidiliyor?<ol fr-original-style="" start="3" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Boykot ne zaman sona erecek? Talepleriniz neler?</li></ol>Boykot “Kuntshalle” bittiğinde bitecek ancak “Kuntshalle”yle birlikte açığa çıkan ve ivme kazanan tartışma ve problemler burada son bulmayacak. bbk berlin boykot ve protesto hareketinden bağımsız minimum talepleri sitesinde bir araya getirdi. Bu talepler, biz politikacıların vermeye niyetli olmadıkları yanıtları aramayı sürdürdükçe, kamuya açık planlanan bir etkinlikler serisiyle daha belirgin hale getirilecek ve detaylandırılacak. İlk önemli talep şeffaflık, daha fazla yalan istemiyoruz, Berlin’in bu kadar büyük bir ortak alanını Walter Smerling’e vermeye nasıl ve neden karar verildiğini tam olarak öğrenmek istiyoruz.<ol fr-original-style="" start="4" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">bbk berlin kendisini boykotla nasıl konumlandırıyor? Böylesi durumlarda sanatçılar için birliklerin önemi sizce ne?</li></ol>bbk boykot hakkında bilgi veriyor ancak resmen dahil değil. Benim de içinde bulunduğum bazı yönetim kurulu üyeleri tüm kalbiyle boykotu destekliyor.Sanat emekçileri için sendika gibi birlikler böyle zorlu durumlarda eleştireldir. Taleplerimizin duyulması ve karşılanması için anahtar, genellikle güvencesiz, sembolik ve tabii ki kültürel kapitalin sahibi ancak finansal kapitalden çok az pay alan işçi sınıfının örgütlü temsilidir.

istanbulberlin Hattı

Berlin sanatçıları eski Tempelhof Havaalanı’nda açılan yeni sanat alanını protesto ediyor, kamusal alana dair bir tartışma başlatıyor.

Boykotu anlamak için sanatçı, küratör, Berlin Görsel Sanatçılar Meslek Birliği (bbk berlin) Yönetim Kurulu Üyesi ve Berlin Sanat Ödülü (Berlin Art Prize) Direktörü Zoë Claire Miller’a sorular yönelttik.

Tempelhof ile ilgili hikayeler