Kayıp ve Hasar

Merhaba,

6 Şubat’tan sonra doğrudan depremle ilgili olmayan ilk Zappa Zamanlar bültenini okuyorsunuz. 26 Şubat’ta yayımladığımız dosyada Uğur Tekin, Deniz Yükseker ve Derya Nizam’ın katkılarıyla depremin felaketleşmesini sosyoloji perspektifinden değerlendirmiştik. Önümüzdeki haftalarda da depremi farklı açılardan değerlendiren yazılardan oluşan dosyalar yayınlamaya devam edeceğiz.

Bugünkü yazı, Zappa Zamanlar ekibine geçtiğimiz haftalarda katılan Evren’e ait. Birleşmiş Milletler’in 2022’de oluşturulmasına karar verdiği Kayıp ve Hasar Fonu ve geçtiğimiz aylarda Pakistan’da yaşanan seller yazının ana temalarını oluşturuyor. Her ne kadar yazıda bahsi geçen BM İklim Değişikliği Konferansları (COP), dünyada aşamalı olarak kömürün terk edilmesi, Pakistan’da yaşanan tahribat gibi konular Türkiye’deki yakıcı gündemden uzak gibi dursa da Evren’in işaret ettiği meseleler bugün ülkemizde yaşanan acılarla da çok yakından alakalı. Sel, kuraklık, deprem gibi doğa olaylarını felakete dönüştüren toplumsal süreçler çok farklı boyutlara ve ölçeklere sahip. Gelecekte afetlere karşı daha dayanıklı, direnci yüksek yaşam alanlarının,  şehirlerin kurulmasının yolu, yerelde olduğu kadar küreselde de iyi örgütlenmekten geçiyor.

Bu bültende kullandığımız görseller kavramsal sanatın çok önemli isimlerinden Cengiz Çekil’in (1945-2015) eserlerinden oluşan “Bugün de Yaşıyorum” başlıklı sergide çektiğimiz fotoğraflardan oluşuyor. Sanatçının bugüne kadarki en kapsamlı sergisi olma özelliğini de taşıyan küratörlüğünü Eda Berkmen’in yaptığı Bugün de Yaşıyorum’u 24 Eylül’e kadar Arter’de görebilirsiniz.

Evren M. Dinçer, Biray Kolluoğlu, Zafer Yenal