Bu yıl Sadri Alışık Tiyatro Ödülleri’nde “En İyi Komedi Kadın Oyuncusu”, geçen yıl Direklerarası Seyirci Ödülleri’nde “Tek Kişilik Prodüksiyon” ve Üstün Akmen Tiyatro Ödülleri’nde “Yılın Kadın Komedi Oyuncusu” alan Merve Polat’la tek kişilik oyunu&nbsp;Yan Rol’ü konuştuk.Merve nasılsın? Yoğun bir oyun takvimi gözüme çarptı. Kaç oyun oldu? Sanırım en çok turne yapan oyuncu olabilirsin. Nasıl yetişiyorsun merak ediyorum.Çok iyiyim ve yoğunum evet. Fakat bu durumdan şikayetçi değilim, aksine şükran doluyum. 100. oyuna doğru yaklaşıyoruz. Hikayemizi, ulaştırabildiğimiz her yere götürmek istiyoruz. Bu yüzden gelen turne tekliflerinin çoğunu kabul ediyoruz. Plan program kısmında sağ olsun tiyatro ekibim ve organizatör ekipler benim programımı gözeterek oyun takvimi yapıyorlar. En az iki ay öncesinden her şey netleşmiş oluyor. Yetişememe derdi olmuyor. Benim için tek sıkıntı, takıntılı bir oyuncu olduğumdan iyice dinlenmiş, provasını yapabilmiş, hakkıyla hikayesini anlatabilecek bedensel ve ruhsal performansta kalabilmek oluyor. Onu da başarabiliyorum şimdilik.&nbsp;Daha önce tek başına sahneye çıkmamıştın. Yan Rol oyunuyla ilk kez sahnede tek başınasın, bu sana nasıl hissettiriyor? Bunun bir oyuncu olarak seni geliştirdiğini düşünüyor musun?İlk tek kişilik oyunum ve uzun süre daha tek kişilik oyun yapmayacağıma dair yeminler ettim. Yan Rol’ü önümüzdeki üç sezon daha oynarım gibi geliyor. Sonra da en az iki ve daha kalabalık oyunları tercih edeceğim. Tek başına sahnede olmanın oyuncu için mükemmel yanları var. İnanılmaz özgürsün. Her şey sana bağlı. İnteraktif bir oyun olduğundan da her oyunda bambaşka şeyler yaşıyorsun. Dinleme, izleme, doğaçlama, oyuna ve seyirciye hakim olma gibi bir sürü temel alanda bana 15 yıllık oyunculuk hayatımın toplamından katbekat fazla şey öğretti. Tam da bu sebeplerden muhtemelen önümüzdeki 10 yıl tek kişilik oyun yapmama kararı aldım. Çünkü bu öğretileri öğrenebilmek için gerçekten çok çalıştım. 100. oyun oldu neredeyse, hala her oyundan önce anksiyete atakları… Eller buz…Ya unutursam ya bir şey olursa, diye titriyorum. Hala oyun kabusları görüyorum. Çok mutluyum tabii ki orası ayrı. Her oyuncunun kesinlikle yaşaması gereken de bir deneyim olduğunu düşünüyorum. Ama inanılmaz zor olduğu gerçeğini de söylemeden edemeyeceğim.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1732519275108.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Sumru UçakSana, Sadri Alışık Tiyatro Ödülleri’nde Komedi Kadın oyuncusu, Direklerarası Seyirci Ödülleri’nde Tek Kişilik Prodüksiyon ve Üstün Akmen Jürisi tarafından da Yılın Komedi Oyuncusu ödüllerini getiren Yan Rol’ü anlatır mısın?Yan Rol, mesleği oyunculuk olan bir kadın karakterin (Canan’ın), kendi hayatının içindeki rollerinde verdiği mücadeleyi keyifli bir biçimde seyirciyle paylaşıyor. Canan’ın kendi karakteriyle, dişillik hâliyle, mesleğiyle, annesiyle, en yakın arkadaşıyla ve babasıyla ilişkileri üzerinden kurulmuş bir dramatik yapı bize karakterimizin kırılma noktasını ve yüzleşmelerini gösteriyor. Bu kırgınlığı seyircisiyle utanmadan paylaşabilen bir kız çocuğunun, kadınlığına "merhaba" deyip, hayatının yan rolünden başrolüne geçişini izliyoruz.Oyunda bahsettiğin hikaye tam da hayatın gerçeği. Kendi hayatında başkalarının yan rolü olan birçok insan var. Metni okuduğunda sen ne hissettin?&nbsp;Ben metni okumadan çok önce bir arkadaşımdan izledim. Bu oyunun ilk sahnelenişi değil. İzledikten sonra “Ne kadar güzel bir metin, keşke bana da böyle oyunlar nasip olsa,” dedim. Hayat beni direkt o oyunla buluşturdu. Tam da hikayesinde olduğu gibi beni de resmen kendi hayatımın başrolü hâline getirdi.Oyundan sonra nasıl dönüşler alıyorsun? Başka insanların hayatlarına dokunduğun hissine kapılıyor musun?Seyirci oyunu çok seviyor. Oyundan sonra "Canan’a bayıldık! Hem çok güldük hem de ağladık. Bunun ikisi aynı anda nasıl oldu? Aynı benim yaşadığım şeyleri yaşamış," gibi şeyler duyuyorum.&nbsp;Özel olarak unutmadığım şeyler de var tabii. Mesela İzmir turnemizde bir kadın seyircimiz beni oyun sonu beklemiş, çıkışta tebrik etti ve anlatmaya başladı. “Bugün terapimde hep babamla ilişkimi konuştuk. Kendi hayatım için artık bir şeyler yapmalıyım diyerek terapiden çıktım. Sahilde tüm gün dolaştım. Oyunun afişini gördüm. Hayatımda ilk kez kendim için bir bilet aldım. Tek başıma tiyatro oyununa geldim. Ben 28 yaşındayım ve adım Canan," dedi. Benim oyunumdaki karakterimin adı Canan ve 28 yaşında. Birbirimize sarılıp ağlaştık. Söyleyeceklerim bu kadar.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/1/1732519308159.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fotoğraf: Sumru UçakÇok fazla şehir gezdiğini biliyorum. Oyunu İstanbul dışında farklı şehirlerde oynamak seni nasıl etkiliyor?&nbsp;Ben turne çok seviyorum. İstanbul içi ve dışı fark etmeksizin... Çünkü her yerin insan popülasyonu değişiyor. Bakalım buradaki seyirci nasıl karşılayacak diyorum. Ankara özellikle benim için her defasında sınav gibi oluyor. Ankara seyircisi tiyatro camiasının turnusol kağıdı gibidir. Oyun orda sevilirse o oyun güzel demektir. İlk Ankara oyunumda selama çıkmadan önce nefes alamıyordum. Selama çıktığımda ise bütün seyirci ayaktaydı. O anı unutamıyorum. Ohhh demiştim.27-28 Kasım tarihlerinde Ankara seyircisiyle buluşacaksın. Yan Rol’e seyirci neden gelsin?&nbsp;Ben her oyunumdan sonra seyircime bir duyuru yapıyorum. “Eğer Canan’ın hikayesini sevdiyseniz ve sizin gibi bir kişinin daha kalbine pencere açıp içine hikayesini üflemesini istiyorsanız oyunumuzu paylaşmaktan çekinmeyin,” diye. Yüreğinde bir serinlik, yüzünde gülümseme isteyen herkes buyursun gelsin derim.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">YAN ROLYazar: Deniz Madanoğlu Yönetmen: Şenol Önder Dramaturg: Arzu Önder Oyuncu: Merve Polat Dekor Tasarım: Cihan Aşar Teknik Sorumlu: Cem Okyay, Görkem Örskıran Işık Tasarım: R. Onur Duru Hareket Tasarım: Caner Peçenek Müzik: Mustafa Kemal Öztürk Fotoğraf: Sumru Uçak

Ün Akmen ile ilgili hikayeler