Gelin beraber bir oyun oynayalım. Hayalî (ya da gerçek) bir kâğıda şu ana kadar kaç şehir gezdiğinizi yazın. Ama lütfen iyi düşünün. Nice hatıralar biriktirmişsinizdir her birinde, hiç şüphesiz. Şimdi bu sayıyı bu yazı boyunca aklınızda (ya da yanınızda) tutmanızı rica ediyorum sizden. Merak etmeyin, yazının sonunda anlayacaksınız.Bugün bir şehri anlamaktan, bir şehri yaşamaktan bahsedeceğim size ve o şehir – evet, doğru tahmin ettiniz – İstanbul olacak elbette. Bununla da kalmayacak aşktan söz edeceğim size. Birine âşık olmak değil de bir şehre âşık olmaktan konuşacağız birlikte. Bazen keyifleneceğiz, canımız sıcacık çay içmek isteyecek, bazense efkârlanacağız ve rakı arayacak gözümüz, kulağımızda Senar’ın içli sesi.İstanbul’da Boğaziçi’nde bir garip Orhan Veli’nin gözünden bakacağız İstanbul’a ve tarifsiz kederler içinde Rumeli Hisarı’nın tadını çıkaracağız birlikte. Kızacağız belki de İstanbul’a- hep onu suçladığımız zamanlardaki gibi.İstanbul’da Boğaziçi’nde&nbsp; Bir garip Orhan Veli’yim&nbsp; Veli’nin oğluyum&nbsp; Tarifsiz kederler içindeyimRumeli Hisarı’na oturmuşum&nbsp; Oturmuş da bir türkü tutturmuşumİstanbul’un mermer taşları&nbsp; Başıma da konuyor martı kuşları&nbsp; Gözlerimden boşanır hicran yaşları&nbsp; Edalım…&nbsp; Senin yüzünden bu hâlim.Bazen kelimelerimi doğru seçememekten çekinecek, yanıma Alain de Botton’u çağıracağım. Aşkı onunla konuşmak ne keyifli olur ama değil mi? “Güzellik mi aşkı doğurur, aşk mı güzelliği?” sözü gelecek aklıma, uzaklara dalacağım. Benim gözlerim mi böylesine güzel görüyor İstanbul’u?&nbsp;Gözlerimi kapatacağım bu sefer ve dinlemeye başlayacağım İstanbul’u, bir garip Orhan Veli gibi.İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;&nbsp; Önce hafiften bir rüzgâr esiyor; Yavaş yavaş sallanıyor&nbsp; Yapraklar ağaçlarda; Uzaklarda, çok uzaklarda&nbsp; Sucuların hiç durmayan çıngırakları;&nbsp; İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.Gözlerim kapalı, başımı döndürecek İstanbul’un esen rüzgârı. Sarhoş olmaktan korkacak, yalvaracağım ona. Sesim olacak Ümit Yaşar;Sana geldim, içim ümitlerle dolu Beni sarhoş etme İstanbul, ne olur Bir gün ben de eririm caddelerinde.Kafam sersem, ruhum uçuşacak âdeta. Alain yeniden girecek araya, “Herhangi birisine hayranlık beslemenin getirdiği yaşama sevincini biliyordum.”Bu nasıl bir hayranlık böyle! Yeniden yaşama sevincim olacak İstanbul. Sokaklarında gezeceğim. Haydarpaşa’dan geçecek, vapur rıhtımından gelen hafif soğuk diriltecek beni. Elimden tutacak Turgut Uyar, köprüden kayıkla geçerken karşıya.Ver elini Haydarpaşa demişiz, Vapur rıhtımdadır pırıl pırıl, Hava hafiften soğuk, Deniz katran ve balık kokulu Köprüden kayıkla geçmişim karşıya, Bir nefeste çıkmışım bizim yokuşu…Sakinleşeceğim sonra. Düşüncelerim deniz olacak, yüzeceğim, kaybolacağım derinliklerinde.Kimileri hayatlarını&nbsp;<a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMjhiNjA4MzcxNTc2MDAwNmIzOTdiYSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9uZWRpby5jb20lMjUyRmV0aWtldCUyNTJGaXN0YW5idWwlMjUyRjUwMWM0OGY3Y2MxNjFmOGVjMTM0MjJhOA=="">İstanbul</a>'da geçirmiş kimileri bu şehri hiç görmeden âşık olur gibi sevmiş İstanbul'u. Kimileri yazma ilhamını İstanbul'dan alırken kimileri onu özleyerek yazmış <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMjhiNjA4MzcxNTc2MDAwNmIzOTdiYSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRm9uZWRpby5jb20lMjUyRmhhYmVyJTI1MkZ1bmx1LXNhaXJsZXJpbWl6aW4ta2FsZW1pbmRlbi1ndXppZGUtc2VocmltaXotaXN0YW5idWwtaWNpbi15YXppbG1pcy1lbi1ndXplbC0xNy1zaWlyLTYxNDk3OA=="">dizelerini.</a>&nbsp;İstanbul, bir şehirden çok daha fazlası olmuş hep içinde yaşayanlar için. Nice medeniyetlere ev sahipliği yapan, her sokağı yaşanmışlık kokan, seveninin çok sevdiği, sevmeyeninin nefret ettiği bir şehir <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMjhiNjA4MzcxNTc2MDAwNmIzOTdiYSZ1c2VyPTVlYjU0M2NmNzA2NDk0MjU1ZWNmNmE4MCZhdXRob3I9NWY3MDM3NzVlMDAxNmYwMDA4N2YyMDJiJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5zYW5hdGxhYXJ0LmNvbSUyNTJGdXN0YS1zYWlybGVyZGVuLWlzdGFuYnVsLWtvbnVsdS0xMC1zaWlyJTI1MkY="">olmuş</a>. Kimine yuva, kimine kavga olmuş. Kimi aşkını yazmış kimi nefretini dökmüş kimi sitem etmiş ama hep İstanbul üzerine yazılmış, yazılmış…&nbsp;İstanbul aşkı etkisini gösterdi yine. Denizi mi çarptı, esen rüzgârlarımı bilmem, en iyisi başka bir zaman anlatayım bir şehri, İstanbul’u anlatmayı, yaşamayı. Ya da belki de anlattım mı farkında olmadan? En iyisi soğuyan çayımdan bir yudum alayım ve Alain yeniden girsin söze: “Aşkın en büyük sakıncalarından biri, kısa bir süre için de olsa, bizi mutlu etme tehlikesi taşımasıdır.”Yeniden suçlayana kadar İstanbul’u, yeniden kızana kadar ona biraz daha seveyim, biraz daha mutlu etmesine izin vereyim beni.Ah, unutmadan! Neydi tuttuğunuz sayı? Şimdi unutun o sayıyı. Neden mi? Kaç kere âşık olabilirsiniz?

Bir garip Orhan Veli ile ilgili hikayeler