📌 Kaynaklar ve ek önerilerin tamamını&nbsp;Wiser Media'da hazırladığım İnsanlığın Derdi Ne? başlıklı kürasyonda bulabilirsiniz. <a fr-original-style="" href="https://open.joinwiser.com/jgCkxxXRLfGmthCA6" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">https://open.joinwiser.com/jgCkxxXRLfGmthCA6</a>Konuya dair önemli kitap ve makaleler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Donna Haraway, “Başka Yer”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Rosi Braidotti, “Transpositions”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bernard Stiegler, “Technics of Memory and Life”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Elizabeth Kolbert, “Feild notes from a Catastrophe”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Türker Kılıç, “Bağlantısal Yaşamdaşlık”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cogito Dergi, “Yerküre Krizi” ve “İnsan Sonrası”</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Doğu Batı 95: “Ekolojik Kriz”</li></ul>

Dilozof

Dün akşam açıklanan kararla, 1 Haziran’dan itibaren şimdiye kadarki kısıtlamaların, aksi bir durum olmadığı sürece rafa kalkacağını öğrendik. Bu, bir nebze ferahlatsa da hâlâ <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.newyorker.com/news/our-columnists/will-the-coronavirus-create-a-more-progressive-society-or-a-more-dystopian-one">bilinmeyenlerle</a> çevriliyiz. Bir süre öncesine kadar koronavirüs salgınıyla beraber distopik bir kurguyu andıran yıl, şimdi bir romanın gelişmeden sonuca bağlanan bölümünü anımsatıyor. Çünkü tam anlamıyla bitmemiş ve farklı izler bırakacak bir süre geçirilmesine sebep olabilir. Üç ayda bir yayımlanan düşünce dergisi Cogito’nun <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="http://kitap.ykykultur.com.tr/dergiler/cogito/bugunun-distopyasi">Bugünün Distopyası</a> temalı sayısının giriş metninden bir cümle düşündürüyor:“İnsanı özgürleştirmek için insan hizmetine verilen teknolojinin, insanların hizaya sokulması, denetlenmesi için kullanılması, özgürleşmenin değil, tahakkümün aracı olması, geç kapitalizmin cilvesi, onun diyalektiği.”&nbsp;Karantina döneminde üretilmeye başlanan içerikler çoğunlukla nasıl bir çıkmazın içinde olunduğuna odaklanıyor. Sürecin devam etmesi de bir süre sonra bunun gerçek olamayacağını, ancak distopya olabileceğine işaret etti, hâlâ da ediyor. Bu içeriklerde öne çıkan kavramlar ise belirli:<ul><li>Belirsizlik ve unutmak: Maddi ve manevi kayıpların haricinde kişilerin motivasyonlarını azaltan kısmı, sürecin bir şey vadetmemesi. Bunun demokratik olduğuna vurgu yapılsa da sosyolog Pierre Bourdieu, belirsizlik altında yaşayanların, geçmiş ve gelecek köprüleri yıkıldığı için geleceği iyi okuyamadıklarını yazar. Bourdieu ayrıca bunun zamandan kopmaya, hayalle yaşamaya ve halüsinasyona sebep olduğunun altını çizer. Tarih profesörü Christian Meier ise geçmişte insanlığı ayakta tutan şeyin travmatik olayların unutulması olduğunu söyler. Unutmakla ilgili olan sadece yayımlanan eserler bile çoğunlukla bunu destekleyen yapıdadır. Okuma yapmak isteyenlere <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="http://yapikrediyayinlari.com/kitaplar/unutmanin-kitabi-ruyalarimizi-neden-hemen-unuturuz-anilarimiz-neden-surekli-degisir">bir tavsiye</a>...&nbsp; &nbsp;</li><li>Ütopya: Kavramın tersiyle <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://www.youtube.com/watch?v=cDeMzg31T2I">var olduğu</a>, distopyanın da insanları kontrol altına almak için gösterilen bir hayal ürünü olduğu yazılır. Bunu, Mülksüzler, 1984, Cesur Yeni Dünya gibi distopik romanlarda görürüz. Nitekim, bahsi geçen dergide yer alan bir yazıda Machiavelli’nin <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Prince">Prens</a> adlı eserine atıf yapılarak “akıllı bir hükümdarın var olan sorunları değil, geleceğin potansiyel sorunlarını önceden görüp engel olmaya çalışacağı” aktarılır.* &nbsp;</li><li>Planlama: Burada yaşam alanlarının, mekânların planlamasından ziyade geleceğin <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://en.wikipedia.org/wiki/Scenario_planning">senaryolarla</a> işlenmesine dikkat çekiliyor. ABD’nin soğuk savaş dönemiyle beraber uygulamaya hız verdiği bu yöntem, aslında bir sonuç. Aynı <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://medium.com/@llanirfreelance/roland-barthes-decoding-images-and-image-rhetoric-explained-857db3c045d3">reklam</a> ve <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://en.wikipedia.org/wiki/Public_relations">halkla ilişkiler</a> kavramları gibi. Dolayısıyla başarılı olmak ve belirsizliği yenmek için yapılması <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://hbr.org/2006/05/preparing-for-a-pandemic">gereken</a>, post-hakikat kavramına alan açmadan makineleşmekten çıkmak ve yüzleşmek olabilir. * Çalkıvik, Aslı. "Distopya: Egemenin Ütopyası". Cogito Sayı: 90 (2018): 43</li></ul>

Aposto Gündem

Bir süre öncesine kadar koronavirüs salgınıyla beraber distopik bir kurguyu andıran sene, şimdi bir romanın gelişmeden sonuca bağlanan bölümünü anımsatıyor. 

Cogito ile ilgili hikayeler