Erzurum’da 100 yatılı 30 gündüzlü öğrenci barındırabilecek bir bina aranmış, şimdiki Ali Ravi İlköğretim Okulu binası o zaman yeni yapıldığı için enstitü için uygun görülmüştür. Aslında enstitü 1960-1961 yılı Kasım ayında öğretime başlamıştır. Personel araç-gereç ve benzeri imkânlardan oldukça yoksun bir yüksek okul, özellikle yatılı bir yüksek okul açmak kolay değildi. Kaldı ki, enstitüye tahsis edilen ilkokulun malzemesi de yüksek okulda kullanılabilecek nitelikte değildi. Başlangıçta enstitüye eleman atanmasında MEB titiz davranmış, başvuruları araştırmıştır. Ancak sonraları bu tutumun değiştiği, atamalarda bölgesel politikaların dikkate alındığı bir gerçektir. Okul binası 15 büyük, 3’te idare odası olabilecek küçük odadan ibaretti. Binanın üst katında 5 oda ve yatakhane; orta katında 4 sınıf, müdür, müdür yardımcısı ve öğretmen odası; alt katta ise mutfak, ambar ve yemekhane bulunmaktaydı. Enstitü müdürü küçük bir oda ile yanındaki banyoyu lojman olarak kullanmaktaydı.Enstitünün 400 m güneyinde çok büyük karkas bir bina bulunuyordu. Modern bir hapishane olarak düşünülen bu bina, ne gariptir ki, daha sonra sırasıyla Eğitim Enstitüsü ve Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi olacaktır. Enstitünün ilk yılında bir müdür ve iki öğretmenden oluşan bir öğretim kadrosu vardı. Okulun her türlü işini bu kişiler yüklenmişti. Enstitü müdürü gündüz resmî işleri takip eder, mesaî saatleri dışında okulun her noksanı ile ilgilenirdi. Onun bu çalışmasını enstitüye 01 numara ile kaydolan öğrenci şöyle anlatmaktadır: “Bavulum elimde okula geldiğimde ak saçlı bir bey elinde bir şeyler dikmekteydi. Kendisine müdür ve müdür yardımcılarını sordum. Benimle yakından ilgilenerek üst katta boş bir yatak olduğunu söyledi. Ben de müdürün üst katta olduğunu düşünerek gösterdiği yere çıktım. Kimseyi bulamayınca geri döndüm. Okulda müdür yardımcısı olmadığını ve dikiş diken zatında enstitü müdürü olduğunu&nbsp;öğrendim. Bir müdürün yastık kılıfı ve yatak çarşafı dikmesine bir anlam verememiştim.”(Alkan, Naim)

Enstit ile ilgili hikayeler