<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-22T11:17:16.366Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Duygu seli demişken, ilk sayısıyla kalbimizi paramparça edene Julio Anta ve Anna Wieszczyk imzalı Home’un ikinci sayısı geldi. Juan ve ailesinin geçmişiyle ilgili soruların yavaş yavaş cevaplanmaya başladığı bu sayıda yürekleri dağlamada ilk sayının altında kalmıyor. Evleri Guatemala'dan Amerika’ya kaçmak zorunda kalan anne-oğul Mercedes ve Juan’ın hikayesini anlatan Home; ilk sayıda ikiliyi ayırmış, Juan ise yetimhane/hapishane karışımı yerden kaçmıştı. Bu sayıda yüzümüz biraz daha gülüyor. Çok az ama, genelde hep gözyaşı.Sayı, ilk sayının bittiği yerden başlıyor direkt. Juan tam sınır polislerinden sopayı yiyecekken - tam anlamıyla sopa, jop - gizli güçleri devreye girip bulunduğu hücreyi patlatmıştı. Juan ormana doğru kaçtıktan sonra biz de onu aramayla görevli polisleri izliyoruz. Henüz süper güçleri açıklanmasa da çok hızlı koşabildiğini ve vücudundan büyük bir enerji saçabildiğini öğrendiğimiz Juan, ormandaki polislerden kaçtıktan sonra geceyi ormanda geçiriyor. Amerikalı bir baba-oğlun onu uyandırmasıyla irkilen yavrucağımız parlamaya başlayınca baba-oğul da korkup kaçıyor. Texas’ta bir alışveriş merkezine gidip halasına telefon açan Juan, neden Amerika’ya kaçmaları gerektiğini hatırlıyor. Flashback’ler ile annesi Mercedes ve babaannesi arasındaki konuşmalara tanık olduktan sonra, sınırda tutulan Mercedes’in başının belada olduğunu görüyoruz. Halasına kavuştuktan sonra babasının da süper güçleri olduğunu öğrenen Juan tam hayatı düzene girdi derken Mercedes’in sınır dışı edildiğini öğreniyor. Biz de başlıyoruz ağlamaya. Sayı da burada bitiyor.Ağlamak için gözüme sigara dumanı kaçmasının yettiği şu günlerde biraz politik eleştiri, biraz süper kahramanlık, biraz da aile draması olan bu seri gerçekten her seferinde ciğerimi sökmeyi başarıyor. Her sayı bu kadar acı doluysa ben nasıl bu kitabı okumaya devam edeceğim ki? Dünyalar tatlısı Juan’a bu kadar alıştıktan sonra bu seriyi bırakmak mümkün değil ama. İlk sayıyı okuyanlar ne dediğimi anlayacaktır rahat rahat. Siz de her seferinde salya sümük ağlamak istiyorsanız bu seriye direkt başlayın. Juan çok tatlı, Julio Anta ve Anna Wieszczyk harika bir kitap yapıyor. Bu seriyi okumamak için taş kalpli olmanız gerek sanırım.Kapak: Lisa Sterle

Julio Anta & Anna Wieszczyk

Home #2

<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-17T10:56:04.750Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="Infinity" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Acı ve gözyaşı dolu bir hikayeyle başbaşayız sayın okuyucular. Julio Anta ve Anna Wieszczyk’in yazıp çizdiği Home bu haftanın Image Comics etiketli üçüncü kitabı. Trump hükümetiyle birlikte zorlu zamanlar yaşayan mültecileri konu alan hikayemiz gözlerimizi doldurup kalbimizi kırıyor. Adeta duygu seli yaşatan bu kitap bir süredir okuduğum en etkileyici ilk sayılardan biri.Guatemalalı bir anneyle çocuğunun göç hikayesini anlatan bu güzel kitap, Amerika’ya olan uzun ve zorlu yolculuklarıyla açılıyor. Yolda geçirdikleri bir ay içinde bizim Trump olarak düşündüğümüz ama adı açıklanmayan yeni Amerika başkanının mülteci politikasının nasıl değiştiğini görüyoruz.Yaşadıkları yerdeki çetelerden kaçıp Houston’daki kardeşlerinin yanına gitmek isteyen ikiliyi sınırda zor zamanlar bekliyor. Çocukları ailelerinden ayırıp hapishane/bakımevi karışımı bir merkeze toplayan sınır polisleri, insanların çaresizliğini ve pozisyonlarının verdiği gücü sömürüp gerçekten okuyucuyu sinirlendiren bir hikayeye dönüştürüyor. Hem annemizin hem de çocuğumuzun yaşadıklarını ayrı ayrı izledikten sonra hoşuma giden bir twist ile sayıyı bitiriyoruz.Son zamanlarda hem ülkemizin hem de dünyanın büyük bir kısmının kafasını karıştıran göçmen problemlerini bu kez göçmenlerin gözünden anlatılan bir hikaye dönüşmüş bu kitapla. Çizimlerin ve karakterlerin tatlılığı, onlarla bağ kurmamızı kolaylaştırıyor. Kitabın 20-25 sayfada karakterlerin hikayesini bize bu kadar önemsettiriyor olması ne kadar akıllıca yazıldığının bir kanıtı aslında. Mercedes ve Juan’a en içten dileklerimizi iletiyor, başlarına kötü şeyler gelmemesini diliyorum. Bir sonraki sayının çıkmasını nasıl bekleyeceğimi bilemiyorum açıkçası. Siz de hemen bu acı/tatlı deneyimi yaşayın ve sonraki sayılar için heyecanlanın istiyorum.Kapak: Lisa Sterle

Julio Anta ile ilgili hikayeler