<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1659101238786.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kapak: Clay Mann<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sonunda evlendiler. SONUNDA! BATMAN VE CATWOMAN EVLENDİ! Catwoman çatıdan kaçtığından beri beklediğimiz nikâh sonunda kıyıldı. Tom King ve Clay Mann’in 12 sayılık epic’i son buldu. Hem de ne son. Batburger’ı hayatımıza sokan Tom King bu sefer de Batwedding ile şovunu yaptı. Last Rites&nbsp;evrenine gidip geldiğimiz bu sayıda aslında önemli olan tek şey gerçekten düğündü. En azından benim için öyleydi.Sayı eski zamanlarda bir Noel gecesinde başlıyor. Alfred’i görünce gözümüzden bir damla yaş süzülüyor ve zamanda ileri gidip Selina ve kızı Helena ile bir masada oturuyoruz. Anne-kız tartışmalarını geride bıraktıktan sonra günümüze dönüyoruz ve Bruce ile Selina’yı ayna karşısında konuşurken buluyoruz. Clay Mann burada çizdiği iç çamaşırlı Bruce sayfasıyla ağzımızı sulandırıyor ve üst üste çeşitli heroic pose’lar ile karşılaşıyoruz. Tekrar biraz Selina ve Helena drama'sı izledikten sonra artık ana olaya geçiyoruz.Siyahlar içindeki çiftimizi ufak bir nikâh salonunda Batman kostümlü birinin kıydığı nikâhta izliyoruz. Batwedding lakabını gerçeğe döndüren Tom King, nikâh şahidi olarak Clark ve Lois’i&nbsp;karşımıza çıkarıyor. Arada yine bir şeyler oluyor ama biz hep beraber damadın gelini öptüğü anı bekliyoruz. Ve sonunda bir Clay Mann şovuyla son sayfada yıllarca odalarımızın duvarlarını süsleyecek bir görselle karşılaşıyoruz. Sayı da burada bitiyor.Tom King ve Clay Mann ikilisi uzun süredir kendilerini bu sayıya hazırlıyordu. İkisi de beklentilerimizi boşa çıkarmadı. Clay Mann bu sayıda çizgileriyle döktürmüş. Bol bol tek sayfalık, panelsiz, adeta postervari çizimle gözlerimize şahane anlar yaşattı. Dediğim gibi, bu sayıda benim için tek önemli şey nikâhtı ve Clay Mann tebeşirle asfalta çizse bile olurdu. Ama bu kadar önemli bir sayının bu kadar iyi çizildiğini görmek beni çok mutlu etti. Zaten Mann gibi yetenekli birinden daha azını beklemezdim ama sanırım beklentilerimi de aştı. Daha fazla anlatmak istemiyorum, siz bulun, okuyun, sonra da gelip heyecanınızı benimle paylaşın.Hepiniz okuyun ama bu sayıyı, olur mu?

Last Rites ile ilgili hikayeler