Stoa, Antik Yunan mimarisinde bir sokak ya da agoranın yanında yer alan, üstü kapalı, sütunlu galerilere verilen addı. Bu stoalar, ticaret merkezleri olarak kullanılan halka açık yerlerdi. Bu açıdan bakıldığında diğer felsefe okullarından farklı olarak Stoacı olarak adlandırılan düşünürler kapalı kapılar arkasındaki bu bir okulu değil, gündelik hayatın ortasında gelişen bir felsefeyi temsil eder.<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-06T19:50:32.638Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.58" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Stoa felsefesi dediğimizde ilk, orta ve geç dönemi ile birlikte nerdeyse 500 yıl sürmüş, sonrasında ilk kilise babalarından (Clemens, Tertulianus ve Aziz Augustinus) Rönesans’a, Spinoza, Kant, Nietszche gibi filozoflarda farklı biçimlerde yankı bulan bir düşünme tarzından söz ederiz. Stoacılar, mantıktan siyasete geniş çaplı bir düşünce ekolü geliştirdiler. Fakat biz bugün nasıl yaşamalıyız sorusuna yanıt aradığımız için etik ile sınırlı kalacağız. Günümüzde uygulayabileceğimizi düşündüğüm beş hayat dersini derledim.

Nietszche ile ilgili hikayeler