“Güncel sanatta neler oluyor?” sorusuna net cevaplar vermek, sürekli değişen ve dönüşen bir dünyanın içinde yaşarken elbette kolay olmuyor. Yine de bu pek değişken kavrama yakın mesafeyi korudukça, cevaplardan ziyade sorularla ve sorunsallarla ilişki kurdukça onun evrenine yakın hissetmek daha bir mümkün hale geliyor. Güncel sanatın takipçisi olmanın ilk adımı da elbette ilgili sergileri ziyaret etmekten geçiyor.Bu gibi sebeplerden ötürü Unagi.’de her ayın ilk sayısında güncel sanatın takipçisi oluyor, sergileri mercek altına alıyoruz.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675436999025.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: dirimart.com.tr<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Dirimart DolapdereSticker | Peter Zimmermann, 2 – 26 Şubat</blockquote>Zimmermann’ın çalışmalarıyla sadece bir kez karşılaşmanız bile, sonraki karşılaşmalarınıza referans verecek niteliktedir. Kendisiyle neredeyse özdeşleşen bir malzeme olan epoksi kullanarak renklendirdiği tuvallerin ve alanların son katmanına izleyicinin hafızasında imlenen düşünceler eşlik eder. Bilirsiniz, epoksi son derece başına buyruk bir malzemedir. Zimmermann’ın çalışmalarıyla ilk karşılaştığımda bu kadar akışkan ve savruk bir malzemeyi “dinginleştirme” yeteneğinden oldukça etkilenmiştim. Bu sergisinin basın bültenini okuduğumda ise şu cümle var olan ilgimin katlanmasına vesile oldu:&nbsp;“… sergide yeni epoksi reçine tablolar, etiket oluşumlarıyla bir araya geliyor. Burada esas sergilenen, algoritmaların düşünüş ve davranışımızı ne kadar derinden etkilediği ve gerçeklikle algıya dair kavrayışımızı nasıl şekillendirdiği üzerine suni bir inceleme.”Sanatçının yıllardır istikrarla sürdürdüğü pratiklerinin, güncel başlıklar eşliğinde nasıl bir harman ortaya çıkardığını izlemek belli ki farklı bir deneyim olacak.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675422428782.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: sanatorium.com.tr<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">SANATORIUMREMIX-Material Archeology | Clemens Wolf, 3 Şubat – 25 Mart 2023</blockquote>Clemens Wolf’un Türkiye’de ilk kez bir kişisel sergisi izleyicilerle buluşacak. “İlk kişisel sergi” söylemi bende hep merak uyandırmıştır. Bu söylem sayesinde daha önce tanımadığım birçok sanatçının çalışmalarıyla tanışmış ve dünyasına konuk olmuşumdur. Wolf’un endüstriyel malzemelerle olan derin ilişkisine ve pratiğine ise, bu sergi kapsamındaki çalışmaları ve mekana özgü tasarlanmış bir enstalasyonu aracılığıyla tanışıklık etmiş olacağız.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675422629588.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.38" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: artkolik.net<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Yapı Kredi Kültür Sanatİyileşme Olasılıkları | Sena Başöz,Fısıldama Metotları | Noor Abuarafeh, 3 Şubat – 2 Nisan</blockquote>Yapı Kredi Kültür Sanat “Bir Arada” ismini verdiği yeni bir sergi dizisi başlatıyor ve bu kapsamda Sena Başöz’ün İyileşme Olasılıkları, Noor Abuarafeh’in Fısıldama Metotları isimli kişisel sergilerine ev sahipliği yapıyor. Bir Arada sergi dizisi, temelde sanatsal yaklaşımları ve araştırma konuları ortak olan, ancak farklı coğrafyalarda yaşayan sanatçıları bir araya getirerek güncel sanatın müşterek aciliyetlerine yanıt arıyor.&nbsp;Bu sergi dizisiyle ilgili beni en çok heyecanlandıran şeylerden biri de, çektiği fotoğraflarla Türkiye’nin 20. yüzyıldaki sosyal, ekonomik, siyasi ve tarihi yapısına ayna tutan Selahattin Giz’in fotoğraf arşivinin güncel bir yaklaşımla yeniden değerlendirecek olması. Cumhuriyet’in 100. yılında böyle kıymetli bir arşivin görünürlüğe kazandırılmasının son derece değerli olduğunu düşünüyorum.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675422767895.png" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.11" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: mixerarts.com<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">MIXERYeryüzü ve Strüktür | Sibel Kocakaya,Manzaradan Öte, 4 Şubat – 18 Mart</blockquote>MIXER’de aynı tarihte iki yeni sergi birden açılıyor. Yeryüzü ve Strüktür odağına “psikocoğrafya” kavramını alan Sibel Kocakaya’nın resim, kolaj, kağıt üzerine yağlıboya çizim, fotoğraf, video, heykel ve yerleştirme gibi birbirinden farklı medyumlarla ürettiği çalışmalarını bir araya getiriyor. Manzaradan Öte ise Ci Demi ve Umut Toros’un farklı disiplinlere ait doğa ve şehir manzaraları paydasındaki üretimlerini ortak çatı altında sundukları bir sergi olarak karşımıza çıkıyor. “Zamanım az, keşke bir günde birden fazla sergi gezebilsem.” diyorsanız Karaköy Juma’yı ve MIXER’deki bu iki sergiyi ziyaret etmeyi unutmayın :)<img src="https://images.aposto.com/2023/1/5/1675422972230.jpeg" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: arter.org.tr&nbsp;<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(189, 186, 186); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">ArterBugün de Yaşıyorum | Cengiz Çekil, 9 Şubat – 24 Eylül</blockquote>Uzun soluklu sergilere ev sahipliği yapan Arter’de yeni sergi açılışlarının çanları Cengiz Çekil ile çalmaya başladı. Bugün de Yaşıyorum, sanatçının 1970’lerden 2015 yılındaki ölümüne değin sanat pratiğini ele alan bir retrospektif sergisi olacak. Retrospektif sergi, gezmekten en keyif aldığım sergi türü diyebilirim. Bir sanatçının kendisinin dahi haberdar olmayarak çıktığı yolculuğuna bir zaman kapsülünün içindeymişiz gibi tanık olabiliyoruz. Retrospektiflerde küratörlerin rolü, izleyiciye sanatçının “sanat yaşamını” hangi bağlamda sunulması gerektiğine dair yargılar vermesi bakımından epey kritik bir önem taşıyor. Dolayısıyla retrospektifler sayesinde serginin küratörünün pratiğine dair de fikir edinebiliyoruz.&nbsp;

Unagi.

Şubat ayında açılacak yeni sergileri mercek altına alıyoruz. 

Yeni Sergiler

RapunzelBaşlığı atarken Sürgün Günlerinde Aşk filmi geldi pek tabi aklıma. Ardından müziğe aşık insanlar için bir fark olur mu ki, dedim. Kendime cevabım hayır oldu. Çünkü bazen bana şöyle olur; kalpten sevdiğim kimi müzisyenler (benim için bunlar: Oscar and The Wolf, Tamino, Bazart, Katatonia, London Grammar), bağıra çağıra eşlik ettiğim, eudaimonia (ilham perisi) ile birlikte yazdıkları şarkılarını dinlerken, uhrevi aşkı kalbime adeta bırakıyorlar ve ardından acımı gizlice arkamdan izliyorlarmış, gibi gelir. Sonra içten içe kızmak gelir içimden; “Nereden çıktı şimdi? Oturuyorduk ne güzel”. (Keza bir Neşet Ertaş dinleyicisinin, şarkısına yorum olarak yazdıkları da bu hissi tarif için aklıma sık sık gelir: “sazını g***me soksaydın daha az acırdı”). Aşkı acı ile tarif edenler için tabi bu anlattıklarım. Kederli şarkılarda aşkın daha güçlü bir his olarak karşımıza çıkması hasebiyle.Bu hissi kalbimize bırakanlardan bir diğeri de bir çoğumuz için Evgeny Grinko’dur diye tahmin ediyorum. En çok Mısır’da fanı olduğunu söyleyenler var tabii; Araplar şarkılarını Anghami platformundan dinlediklerinden, Spotify ile küresel bir istatistik tutamasam da en azından Avrupa için Türkiye’nin yine birinci sırada geldiğini söyleyebilirim. Belli ki sevgili Evgeny Türkiye dinleyicisinin kalbine bırakmış bir acı, gizlice izliyor o da bizi.Tınılarına Rus sanatı ve edebiyatı sıkıştırmış. O tınılarına sıkıştırdığı edebiyata ve sanata ilham veren bir diğer faktör, son yüz yılda yaşanan dev siyasi değişimler aynı zamanda. Çarlık Rusyası’ndan, Soyvet Rusya’ya, bu sırada devam eden I. ve II. Dünya Savaşları ve bipolar/iki taraflı dünyada Soğuk Savaşın Amerika karşısındaki tarafına, bu sırada gerçekleşen Çernobil patlaması-patlama sonrası boşaltılan bölge için Evgeny’nin yazdığı <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=CkpGdSEokWQ&ab_channel=SalihBarman" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Morning in Pripyat</a> şarkısını hatırlayalım- ve Sovyet Rusya’dan liberalimsi yönetime kadar sürekli değişen bir yönetim şekli (Rusya’da ilk McDonald’s açılışı ikoniktir bu geçiş için sanıyorum, tarihi olay için <a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=Y6tecNa452g&ab_channel=KliplerleNostalji" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>) ; tüm bu olağanüstü değişimler olurken, bu şaheserler ortaya çıkmış işte. Çünkü filler tepinirken altında ezilmek yerine başka bir dünya mümkün diyebilenlerden olmuşlar. Bu “başka bir dünya mümkün” haykırışı onların ellerinden roman, şiir, tablo, şarkı, tiyatro oyunu olarak çıkmış. İşte Evgeny Grinko o güzel insanlardan (Holokost ardından hayatta kalmayı başaran piyanist Wladyslaw Szpilman geliyor bu sırada aklıma; hayatını anlatan <a fr-original-style="" href="https://tr.wikipedia.org/wiki/Piyanist_(film,_2002)" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Piyanist</a> filminden hatırlayanlarınız olacaktır).Ve gelelim günümüze, yani savaş günlerinde aşka. Biliyorsunuz Evgeny Grinko şu anda Türkiye turnesinde (detaylar için <a fr-original-style="" href="https://www.biletix.com/etkinlik-grup/277965459/TURKIYE/en" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; text-decoration-skip: objects; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>). Ben de konserine gitmeyi planlayan neferlerden biriyim. Fakat günlerdir içimi şu duygu yiyip bitiriyor; konsere gidince, savaşı destekliyor olacak mıyım? Ülkeleri işgal altında bulunan Ukrayna halkı ile dayanışma göstermemiş mi olacağım? Peki savaş istemeyen Rusya halkına ne olacak? Başka bir dünya mümkün diyen güzel insanlara ne olacak?Belki aklımıza gelmemiştir sevgili Evgeny ile nasıl bir alakası olabileceği, neticede kararlar siyasi ve Evgeny “sadece” müzik yapıyor… Aksine hayattaki her davranışımızın altında siyasi bir sebep yatıyor, çünkü iktidar her yerde. Ve bana göre Evgeny hala çalıyorsa ulus ötesi yerlerde, bu “başka bir dünya mümkün” demek istediğindendir.Bu süregelen savaş sırasında, iktidarını gösterirken filler, bir yerlerde Dostoyevski müfredattan kaldırılıyor, Anton Çehov-Vişne Bahçeleri sahnelerde oynamıyor, piyanist Alexander Malofeev’in konseri iptal ediliyor… Evet yaptırımlar yanlış gidişatı (göreceli olarak) değiştirebildi bugüne kadar fakat kanaatimce bu sanat, edebiyat, müzik üzerinden olmamalı. Onlar da olmazsa, bu çivisi çıkmış dünyada insanca nasıl yaşanır ki? Tüm bu siyasi gelgitler kafamın bir köşesinde hep duracak ama ben her durumda Evgeny Grinko konserine gideceğim. Konserlerini bizim için mümkün kılan pek sevgili dostum Erdem Çapar’a yürekten sevgiler!

Wolf ile ilgili hikayeler