Güvenli ilişkileri örnekleyen yapım aramak, samanlıkta iğne aramak gibi. Hepsi güvenli ilişkilerin örneklemesi olmasa da, ilişkiler ve ilişkilerde güvene dair düşündürecek film listemizi sunarız.&nbsp;1. Secrets and Lies (1996, yön. Mike Leigh)Yıllar sonra onu evlatlık verdiği annesini bulan Hortense’in ve hayatla hep bir mücadele hâlindeki Cynthia’nın hikâyelerini izlediğimiz Secrets and Lies, filmin adında da dikkat çektiği sırların ve yalanların şeffaf bir ilişkide nasıl bir bir yok olabileceği üzerine bir anlatı kuruyor. Bunları oluşturan etkenlerin sadece bireye bağlı kalmadığı, dönemle ve toplumla da ilgili olduğuna dikkat çeken film, yeniden kurulan ve birbirini anlamaya odaklı iletişimin, yapıcı sonuçları da beraberinde getirebileceğini yansıtıyor aynı zamanda.&nbsp;&nbsp;2. But I’m a Cheerleader (1999, yön. Jamie Babbit)Yakın zamana kadar “terapi” kisvesi altında uygulanan, insanların varoluşuna savaş açan, insan haklarına aykırı bir süreç olan “conversion therapy”yi (dönüşüm terapisi) konu alan bir film But I’m a Cheerleader. Film, bu sözde terapinin kötücüllüğünü komedi türünün imkânlarıyla gösterip kamerasını varoluşun öznelerine çeviriyor. Burada en önemsediğim nokta ise filmin biçiminin ve yönetmenin üslubunun öznelerle kurduğu güvenli ilişki. Manipülasyonlarla “rehabilitasyon” ortamında, kendileri olmamaları için çaba sarf edilen bir kurumda karakterler birbirlerinin sesine kulak vererek kendileri olmanın önemini kavrıyorlar. Onlara dayatılanları, aralarında geliştirdikleri güvenli ilişkilerle yıkıp benliklerini keşfediyorlar.&nbsp;3. Once (2007, yön. John Carney)Once, müzikle iletişimin buluştuğu bir film. Dünyanın kapılarını, uçsuz bucaksızlığını, hislerin ve yaşananlarının dilini yansıtan bir yapısı var çünkü. Dublin’de geçen bu iki kişilik ve çok sesli hikâye hem romantik bir ilişkinin dinamiklerini hem de birbirlerinin alanlarına saygı duyan, birbirlerinin dünyasını tanımaya ve anlamaya çalışan iki insanın, yaşamla ve müzikle ilişkisini bizlere yansıtıyor. İlhamını gerçek hayattan alması da bu filmi daha da değerli kılıyor. Markéta Irglová ve Glen Hansard’ın hikâyesi, bu filmde isimlerini bilmediğimiz iki karakterin ruhlarını, onların oluşturdukları müzikle bir araya getiriyor.&nbsp;4. Away We Go (2009, yön. Sam Mendes)İletişimin sadece insanlar arasında değil zamanlarla ve mekânlarla da gerçekleştiğini gösteren bir film Away We Go. Bunu bir ilişki üzerinden gerçekleştiriyor. Bu sebeple de ortaya bir çiftin hem kendi ilişkileri içindeki yolculuğu hem de temas ettikleri insanlara ve yerlere yaptıkları yolculuk çıkıyor. Filmin adında da gördüğümüz gibi uzaklara gitmenin filmi bu. Verona ve Burt’ün ebeveyn olmaya hazırlanırken “evlerini” aradıkları bu serüvende ikili arasında hayata dair soru işaretlerini konuştukları ve birbirlerine alan açtıkları sahnelerde kurdukları güvenli ilişkiyi, bu güvenli ilişkinin onların hayatlarında yeri olan insanlara nasıl yansıdığını da izleyebiliyoruz.&nbsp;5. Marriage Material (2012, yön. Joe Swanberg)Marriage Material, bir mumblecore örneği. Yani yeni yetişkinlik meselelerinin, günlük hayatın ve diyaloğun merkezde olduğu bir türün örneği. Emily ve Andrew, yeni bebek sahibi olan arkadaşları vesilesiyle ebeveynlik hakkında düşünmeye başlıyorlar. Burada şöyle bir fikir ayrılığı oluyor: Emily bu fikre sıcak bakarken Andrew bu karardan tam olarak emin değil. Çiftin fikir ayrılığını masaya yatırdıkları uzun diyaloglarda, bireylerin kendi düşüncelerini, bakış açılarını, soru işaretlerini karşı tarafın sınırlarını ihlâl etmeden, manipülatif davranışlar sergilemeden nasıl aktarabileceklerine de şahit oluyoruz.&nbsp;6. Short Term 12 (2013, yön. Destin Daniel Cretton)Short Term 12’de filme de adını veren bir kurumdayız. Çalışma/rehabilitasyon merkezi olan Short Term 12’deki gençler, istismar, kendine zarar verme ve benzeri sebeplerle oradalar. Grubun süpervizörleri Grace ve Mason da her gün bu gençlerle beraber günlük çalışmalarını gerçekleştirirken kendi hayatlarındaki dinamikleri de gözden geçiriyorlar. Özellikle istismar konusunun öne çıktığı filmde, hayatta kalan, benzer süreçleri yaşayan, deneyimleri paylaşan kahramanlar arasındaki iletişim modelleri hem karakterler arasındaki ilişkilerin nasıl sağlıklı kurulabileceğini gösteriyor hem de yönetmen izleyicilere bu konuları mümkün olduğunca tetikleyici üsluptan uzak durarak anlatıyor.&nbsp;7. Paterson (2016, yön. Jim Jarmusch)Paterson, Paterson şehrindeki Paterson’ın ve eşi Laura’nın filmi. Otobüs şoförü bir şairle, yaşama ve üretmeye duyduğu coşku bir an bile azalmayan Laura’nın ilişkisi var bu filmde. Hayatın her zerresini duyumsayarak dizelerine yansıtan Paterson, sakin ve gözlemciyken; yeni deneyimlerin peşine düşen, yaratıcılığını konuşturmak isteyen Laura yerinde duramaz bir heyecanın peşinde. Kendi karakter özelliklerini birbirlerinden saklamayan ve birbirlerinin istekleriyle sınırlarına özen gösteren iki kişi var karşımızda. Tüm bunlarla birlikte ikisi de birbirlerinin seslerine ve sessizliğine ortak olan karakterler aynı zamanda.&nbsp;8. Blue Jay (2016, yön. Alex Lehmann)Blue Jay, bir yeniden buluşma hikâyesi. Önceden birbirini çok iyi tanıyan iki arkadaşın/eski sevgilinin yeniden rastlaşması. Amanda ve Jim bu rastlaşmanın ardından konuşamadıkları zamanı telafi ederken ve kendi hikâyelerini birbirleriyle paylaşırlarken hem geçmişteki ilişkilerinde hem de o anda aralarında geçenlerle flört şiddetinden, manipülasyondan, sorgulayan tavırlardan uzakta konumlanan davranışlarla yaklaşıyorlar birbirlerine. Maziyi hatırlarken bir bakıma bu davranışları kendilerine tekrar hatırlatıyorlar. Birbirlerini hatırladıkları yerde, kendilerine de baktıkları bir kanal yakalıyorlar. Yani iletişimin her hâlini yeniden deneyimliyorlar.&nbsp;9. Portrait of a Lady on Fire (2019, yön. Céline Sciamma)Son yılların en önemli kuir anlatılarından biri olan Portrait of a Lady on Fire, Héloïse ve Marianne’in hikâyesi. Çerçeveden seslenen ve edilgen olması buyrulmuş kahramanların da hikâyesi aynı zamanda. Héloïse’in evleneceği adama gönderilmek üzere onun bir portresinin yapılması gerekmektedir ve ressam olan Marianne, Héloïse’in resmini yapacaktır. Hikâyemiz böyle başlar. Yaşamın, kendi olmanın, kendini bulmanın yolunda koşan Héloïse de bu süreçte hem varoluşuyla hem de kendiyle yeniden iletişim kuruyor bu anlatıda. Marianne ve Héloïse’in aşkı, çerçeveye hapsedilmiş edilgenliği ters yüz ederken sinemada kadın ve kuir temsilinin de önemini gösteriyor.&nbsp;10. Together Together (2021, yön. Nikole Beckwith)Together Together için yetişkinlerin büyüme hikâyesi diyebilirim. Ama bu hikâyenin durakları arasında çocuk sahibi olmak ve ebeveynlik de var. Matt, taşıyıcı anne vasıtasıyla baba olmaya karar verdikten sonra hayatına Anna dahil oluyor. Anna bu hikâyedeki taşıyıcı anne. Hamilelik boyunca Matt’in ebeveynlik heyecanıyla birlikte sınırların varlığını öğrendiği bir yolculuğa şahit oluyoruz. Matt’in buyurgan tavırlarının Anna’nın kendi sınırlarını ve sürecin basamaklarını Matt’le paylaşmasıyla Matt’in hem yetişkin iletişiminde hem de bir çocuk büyütürken karşılaşacağı durumlarda nasıl davranacağını keşfettiği bir anlatıyla buluşuyoruz.

dönüşüm terapisi ile ilgili hikayeler