Yazan: Daoud Kuttab&nbsp;AMMAN –Arap dünyası onlarca yıldır bölünmüşlükten muzdarip. Coğrafya, dil ve kültürle bağlantılı olsa da, bölgenin uyum eksikliği uzun zamandır yabancı güçlerin kaynakları yağmalamasına izin verdi. Sömürgeci parçala ve yönet taktiklerinin mirası nüfuz etmeye devam ederken dar görüşlülük, Arapların devasa petrol zenginliklerinden ve nispeten eğitimli nüfuslarından yararlanmalarını engelledi. Ancak FIFA Dünya Kupası bize başka bir yol gösterdi.Futbol, Arap ülkeleri için bir dizi beklenmedik zaferin ardından büyük bir birleştirici olarak ortaya çıktı. Kasım ayında Suudi Arabistan Arjantin'i, Tunus Fransa'yı ve Fas Belçika'yı mağlup etti. Daha sonra, eleme aşamasında Fas, hem İspanya hem de Portekiz'i eleyerek yarı finallerde yer alan ilk Arap ülkesi olarak tarihe geçti.Fas'ın zaferleri, kaleci Yassine Bounou'yu takımın stratejisinin merkezine yerleştiren teknik direktör Walid Regragui tarafından tasarlanan mükemmel bir planın sonucuydu. Bounou, İspanya'nın gol ataklarını defalarca engelledi ve Fas, penaltı atışlarında da üstünlüğünü korudu. Portekiz'in hücumcuları da Bounou'yu yenmenin bir yolunu bulamadı ve Regragui'nin tarafı çarpıcı bir 1-0 galibiyet aldı. BBC'ye konuşan bir yorumcu, "Dünya Kupası'nda böyle bir şokun ne zaman yaşandığını düşünmeye çalışıyorum." dedi. Bounou ise "Beni çimdikleyin, rüya görüyorum." dedi.Ama takımın başarısı rüya değil. Fas en başından beri averaj takımı olduğunu biliyordu. David ve Golyat benzeri planı, yıldız kalecisinin gücünden yararlanan savunma ağırlıklı bir 4-1-4-1 dizilişini içeriyor. Ancak her pozisyon çok önemli ve tek bir hedefe azami bağlılık gerektiriyor.Fas'ın oyuncuları bu özveriyi gösterdi ve bölgedeki insanlara ilham kaynağı oldu. Takımın zaferlerinin ardından Arap çocuklar sokaklarda dans etti ve Katar'daki taraftarlar ve oyuncular Arap dayanışması gösterilerinde Filistin bayrağı sallarken görüldü. Kazanan her Arap takımı, grup resimlerinde ve kamuoyu açıklamasında Filistin ile dayanışma sembol ve sözlerine yer vermeyi unutmadı.Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, İspanya'nın La Liga'sında Sevilla için de oynayan Bounou, Arap gençliği için bir rol model hâline geldi. Uzun boylu ve çevik olması, kendine güveni, alçakgönüllülüğü ve topluluk duygusu, yıldızları daha çok kasıntı ve kibirli hareketlerle tanınan bu spor dalında öne çıkmasını sağladı.Bu tür kötü özellikler Arap dünyasını daha geniş çapta kısıtlamıştı. Bir takımın stratejisini uyum üzerine temellendirmek hiç akıllıca görünmese de, Arap devletleri genellikle sporda ve hayatta bunu başarmayı zor buluyorlar. Cezayirli Taoufik Makhloufi, 2012 Londra Yaz Olimpiyatları'nda 1.500 metre koşusunda altın madalya kazanmıştı, Faslı Hicham El Guerrouj 2004'te Atina'da 1.500 metre ve 5.000 metre koşularında altın madalya almıştı ve 1996'da Suriyeli Ghada Shouaa Atlanta oyunları heptatlonunda altın madalyanın sahibi olmuştu. Ancak tüm bu oyuncular bireysel etkinliklerde kazanmıştı. Takım sporları söz konusu olduğunda, Arap ülkeleri genellikle feci şekilde başarısız oluyor.Benzer eksiklikler bölgedeki iş ve ticarete de yansıyor. Örneğin Arap Birliği, Arap dünyasında daha büyük bir birliği teşvik etmek için kuruldu. Ancak Arap iç ticareti hâlâ Arap ülkelerinin ithalat ve ihracatının %10'undan azını oluşturuyor. Aile temelli küçük işletmeler gelişebilse de Arap şirketleri küresel ticarette zar zor bir yer ediniyor. Bunun yakın zamanda değişmesi pek mümkün görünmüyor. Dünya Ekonomi Forumu, Arap dünyasındaki başarılı şirketlerin %75'inden fazlasının aile şirketi olduğunu tahmin ediyor.Bölünmüşlüğün ciddi siyasi sonuçları da var. Genellikle bölgenin tarım merkezi olarak düşünülen Sudan'daki kıtlığı ele almak için birleşik bir stratejinin olmaması, bölgedeki durumu kesinlikle daha da kötüleştiriyor. Aynı şekilde, Filistinlilerin topraklarının kontrolü söz konusu olduğunda iç bölünmeleri, çaresizce ihtiyaç duydukları onur ve özgürlüğe ulaşamamalarına katkıda bulunmuştur. Son İsrail seçimlerinde, Arap siyasi partileri Knesset için birleşik bir aday listesi üzerinde anlaşamadılar ve sonuç olarak yüz binlerce oy kaybettiler. Zengin Arap ülkelerinin vatandaşları bile açlık ve okuryazarlık sorunlarıyla karşı karşıya.İyi uygulanmış ve gerçekçi stratejilere dayanan bir Arap birliği, bölgede büyük fark yaratacaktır. Fas'ın Dünya Kupası'nın bize ilham vermesi gereken nokta da burası. Fas tarih yazarken televizyonlarına yapışıp kalan genç Araplar ve gelecekteki politikacılar, yalnızca takımın başarısının merkezinde yer alan özveri ve takım çalışması kavramlarını daha geniş bir şekilde uygulayarak ortak coşkularını gerçek hayattaki birliğe dönüştürebilirler.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Ödüllü Filistinli gazeteci Daoud Kuttab, Princeton Üniversitesi'nde eski gazetecilik profesörü.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Telif hakkı: Project Syndicate, 2022.<a fr-original-style="" href="http://www.project-syndicate.org/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">www.project-syndicate.org</a>

AMMAN ile ilgili hikayeler