Kyoto Protokolü’nün başarısız olma ihtimalinin konuşulduğu 2009 yılında Kopenhag’da düzenlenen COP 15 görüşmeleri bir umut ışığı verecek gibiydi.Ama maalesef bu toplantıda ciddi ayrılıklar yaşanmış, tarihsel sorumluluk sahibi ülkelerin harekete geçmesini isteyenler ile herkesin imkanları dahilinde harekete geçmesini isteyenler bir türlü uzlaşamamışlardı.Buna karşın görüşmelerde iklim değişikliğine uyum ve azaltım yolunda fon yaratılmasına yönelik bir adımın atılması belki de görüşmelerin en verimli sonucu oldu.2020 yılında 100 milyar dolarlık bir fon olması beklenen ve gelişmekte olan ülkelere büyük bir destek olacağından bahsedilen fonda şimdilik maalesef 8 milyar dolar gibi bir bütçe bulunmakta.Peki ne oldu da bu hale geldik?<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-13T09:32:05.142Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.11" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu 10 yılda ülkeler maalesef birbiri ile anlaşamadı, bazı ülkeler direkt yardım yolunu seçti, çoğu ülke ise söz verdiği fonları ayırmadı. Özellikle ABD’de sert bir senato karşıtlığı ile uğraşan Obama ve sonra Trump’ın başkanlığa geçmesi ile fona yardım sıfırlandı.Maalesef Yeşil İklim Fonu’nun geleceği de çok parlak gözükmüyor. Ülkeler hem etki alanını genişletmek hem de yatırdığı paranın karşılığını kontrol edebilmek için fonu bypass ediyorlar ve bu böyle devam edecek gibi.Durum böyleyken, Türkiye’nin hala Yeşil İklim Fonunu Paris İklim Anlaşması’na karşı bahane olarak kullanması çok absürt kaçıyor.İçinde para olmayan bir fona ulaşmak yerine, doğru planlanmış iklim dostu projeler ile bu fondan çok daha fazla miktarda yatırmak mümkün. Şimdiden yıllık 3 milyar dolarlık bir fona ulaşmamız Sayın Birpınar’ın da dediği üzere mümkün gözükmekte.Türkiye’nin yenilenebilir enerji potansiyeli de düşününce, çılgın projeler yerine aranan iklim dostu projeleri ile yumurta koklamak yerine rüzgarı arkamıza almamız oldukça olası duruyor.

COP 15 ile ilgili hikayeler