Bu nesneleri akla gelebilecek her şekilde sanatlarına dahil ediyorlardı. Popüler Sanat’ın kısaltılmışı olan Pop Art, İngiltere’de ve ABD’de aynı anda ortaya çıkmıştır.Savaş sonrası tüm dünyanın çok üretken olduğu, ekonomik mucizelerin yaşandığı 1950’li yıllarda modern günlük hayatın alelade nesneleri artık birer sanat eseriydiler. Pop Art sanatçıları popüler kültürün imajlarından, bulvar basınından, reklam dünyasından, sinemadan ve ürün ambalajlarından faydalanmaktaydılar.Sanat, gündelik hayata giren ve etkisini her geçen gün artıran resimli medyaya ayak uydurmak zorundaydı.Ortaya çıkan yeni eserler artık sanatçıların düşünsel ürünleri olmaktan çok “resme bakarak yapılmış resimler”di. &nbsp;Bu resim dünyasını herkes çok iyi biliyordu elbette. Yıllardır üretilen seçkin soyut resimlerle kıyaslandığında kimsenin sanattan korkmasına gerek kalmamıştı. Sanattan çok iyi anlamak, iyi bir eğitimden geçmiş olmak gerekmiyordu. Bu resimlerde kullanılan nesneler herkes tarafından çok iyi tanınıyordu. Mesela bir örnekle taçlandıralım:<img src="https://images.aposto.com/2023/1/6/1675514804269.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.89" width="550" alt="Robert Rauschenberg, Kanyon (1959)" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">“Kombine resim”’in mucidi Robert Rauschenberg çok farklı üç boyutlu nesnelerle birleştirilen kolajlar ve yağlıboya resimler yapmıştır. Dadaizmden ve Duchamps’in Ready-made eserlerinden cesaret alarak, tuvalini duvar kağıtlarıyla, gazete kesikleri veya film afişleri hazırladıktan sonra saat, yastık, trafik levhası, doldurulmuş kuşlar gibi objeleri onun üzerine yapıştırıyordu. Bu kompozisyonlarla resmin gerçekliği başka boyutlara taşınıyor ve tema, içerik, anlam arasında meydana gelen etkileşimle yeni bir resim estetiği doğuyordu. Rauschenberg’in görüşüne göre geleneksel bir manzara resmi yalnızca doğanın algılanışının resmiydi; kombine resim ise doğanın ta kendisiydi. Kullandığı teknikler ve ifade biçimlerinin çeşitliliği nedeniyle “Pop Art’ın babası” olarak tanımlanır. Bu akım özellikle gençleri çok etkiledi. Müzelerin tozlu raflarında yorumlanmayı beklemiyordu sanat. O, bakılan her yerdeydi. Kola şişelerinin, çorba konservelerinin ve hatta deterjan paketlerinin üzerinde kolaylıkla bulunabilirdi.<img src="https://images.aposto.com/2023/1/6/1675514866605.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.14" width="550" alt="Andy Warhol'un tasarladığı deterjan paketi" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Pop art sadece endüstriyel kitle kültürünün ürünlerini kullanmamıştı; eserler Andy Warhol’un (birazdan kim olduğuna yakından bakacağız) “Fabrika”sında seri biçimde üretiliyordu. Sorunsuz ve istenildiği şekilde ayarlanabilen bir çoğaltma tekniği olan serigrafi, sanatçıların en çok sevdiği iletişim haline geldi.Çok sayıda çoğaltılan resimler ve nesneler sanat eserinin tekil karakterini ortadan kaldırdılar. Bu nedenle Popüler Sanat, yüksek sanatla kitle kültürü arasında kendine özel bir yer buldu.Pop Art kültüründe eğer istenirse ince bir yergi de bulunabilir. Çünkü Amerikan kitle kültürünü yeriyorlar mı yoksa yüceltiyorlar mı anlaşılmıyordu. Bu tamamen kişinin kendi yorumuna bağlı kalmış bir durum.

Yıldızlı Bir Hikâye

Pop art’ın doğumu olarak kabul edilen 1958 yılı, savaşın içine doğan insanların kültürüydü. Her ne kadar önceleri soyut resimlerle uğraşsalar da yaşama daha sıkı bağlanmak adına ressamlar, etraflarındaki nesneleri saklandıkları yerden gün yüzüne çıkarıyorlardı.

Duchamps ile ilgili hikayeler