• Ömer Vargı jüri başkanı oldu: 62. Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde Ulusal Uzun Metraj Jüri Başkanlığı görevini Ömer Vargı üstlendi ve festival 24 Ekim-2 Kasım tarihleri arasında gerçekleştirilecek.<ul><li>Festivalde Ulusal Uzun Metrajlı Film Yarışması En İyi Film ödülü bu yıl 3,5 milyon TL olarak belirlendi.</li><li>Ömer Vargı, kariyeri boyunca 1500’den fazla reklam filmi yönetti ve Türk sinemasında önemli projelerde yer aldı.</li><li>Vargı, 1996 yılında yapımcılığını üstlendiği 'Eşkıya' filmi ile Türk sinemasında büyük bir dönüm noktası yarattı ve 3 milyondan fazla izleyiciye ulaştı.</li><li>2018 yılında 55’inci Uluslararası Antalya Film Festivali’nde 'Yaşam Boyu Onur Ödülü'ne layık görülen Vargı, 2024 yılında yayımlanan 'Bu Filmde Ben de Varım' adlı kitabında Türk sinemasındaki deneyimlerini paylaştı.</li></ul>

Canlı Gündem

<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; Yakın dönem sinemamızın iki klasiği Eşkıya ve Her Şey Çok Güzel Olacak, Ömer Vargı'nın yenilediği kopyalarıyla Taff Pictures tarafından 6 Eylül'de yeniden vizyonda izleyiciyle buluşacak.

Metin Akpınar, turneye çıktığı sohbet odaklı gösterisinde “Türkiye Sineması’nın geldiği nokta hakkında ne düşünüyorsunuz” tadındaki mütevazı sorumuzu yanıtladı:“Türk Sineması bir yokluklar sinemasıydı. Ham film yoktu, film gelmezdi, bizde üretilmezdi. Ancak dışardan gelir hatta bir yarısı da kaçak gelirdi. O filmi çekersiniz, çektiğiniz filmin banyosu Türkiye’de yapılmazdı. Yurt dışına gönderilirdi. Eskiden İngiltere’ye gönderilirdi, sonra Bulgaristan’da falan yapılmaya başlandı.Sermayesi yoktu, platosu yoktu, yeteri kadar senaristi yoktu, dramaturgu yoktu, bir yokluklar sanatıydı. Onun için 50’li yıllarda başlayan ve günümüze kadar gelen sinemanın gerçekten mucize olduğu kanaatindeyim. O mucizeleri yaratan ustalarımıza şükran dağıtıyorum. Allah rahmetler eylesin.Eşkıya’yla başlayan bu dönemde teknoloji biraz gelişti, bizim yapabildiğimiz filmler dünyada kabul görmeye başladı, filmlerimizi ihraç etmeye başladık, Türk sineması yeniden canlandı. Fakat ondan sonraki yönetmen kardeşlerimiz, yönetmen arkadaşlarımız, sübjektif sinema diyebileceğim kişisel öykülerini anlattıkları üçlemeler, ikilemeler falan yapmaya başladılar. O sübjektif sinema bence sinemanın gelişmesi için bir engel. Dar bir yola girdiler, o yolda kaldılar, gelişmedi. Oysa ben İsveç sinemasını çok arzu ediyorum hatta yeni gelişen İran sinemasını hayranlıkla arzu ediyorum bizde de olsun diye… O yüzden Eşkıya ile başlayan bir gelişme olsa da ondan sonra yetişen yönetmenlerimiz kendi sinemalarını anlatmaya başladılar ve kabul ettirmeye çalıştılar. Zannediyorum gelişecektir. Bu kadar yakaladık işi, ucunu da bırakmayacağız. Böyle de devam edecektir, gelişecektir diye düşünüyorum.”Metin Akpınar, “Atmosferiyle içinde yaşamak isteyebileceğiniz bir film var mı” şeklindeki klasik sorumuzaysa basitçe “yok” yanıtını verdi.

Eşkıya ile ilgili hikayeler