🎬 Ne izliyoruz? Paul Thomas Anderson'ın yeni filmi One Battle After Another'ı. Anderson, 2002 yılında çektiği “Punch Drunk Love”ın ardından ilk defa günümüze, şimdiki zamana dönüyor. Aslı Ildır, "Bu dönüşün nasıl bir aciliyetten doğduğunu, filmin aynı zamanda yönetmenin en politik filmi olmasından da anlamak mümkün" <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/one-battle-after-another-direnisin-simdiki-hali" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">diyor</a>.📕 Ne okuyoruz?&nbsp;Guadalupe Nettel'in özgür bir şekilde ele aldığı "Issız Adam" yorumu, Kıştan Sonra'yı. Livera Yayınevi'nden çıkan romanı, çevirmeni Banu Karakaş <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/guadalupe-nettelden-ozgur-bir-issiz-adam-yorumu-kistan-sonra" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazdı</a>.🕊️ Ne görüyoruz? Depo'da açılan Gazze Bienali – İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut'u. Melike Bayık, bienalin ne şartlarda hazırlandığını küratörleriyle <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/gazzenin-sesi-gokyuzu-yirtilirken-bir-umut-bienali" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">konuştu</a>.

Aposto Gündem

<img src="https://images.aposto.com/2025/9/5/1760107587181.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Gazze’nin sesi: Gökyüzü yırtılırken bir umut bienali</h1>Gazze Bienali’ni ulaşılabilir kılan hikaye, 2024 yılında Ramallah yakınlarındaki bir kumsalda umut için uçurulan bir kuş ile başlıyor. Sanat ve üretimle, yarına bakabilme ümidiyle yapılan bu ilk hareket, yalnızca bir sergi değil, dünyanın büyük çoğunluğunun görmezden geldiği bir coğrafyadan yükselen bir dayanışma çağrısı. Sanatla dayanışan, omuz omuza yürüyenler için bir çağrı.Yazı: Melike BayıkGazze Bienali’ni ulaşılabilir kılan hikaye, 2024 yılında Ramallah yakınlarındaki bir kumsalda umut için uçurulan bir kuş ile başlıyor. Sanat ve üretimle, yarına bakabilme ümidiyle yapılan bu ilk hareket, yalnızca bir sergi değil, dünyanın büyük çoğunluğunun görmezden geldiği bir coğrafyadan yükselen bir dayanışma çağrısı. Sanatla dayanışan, omuz omuza yürüyenler için bir çağrı.O zamandan bugüne Gazze Bienali, ulusal temsiliyetin ötesinde sınırları geçen, ulusötesi bir yakınlık kuran ve&nbsp;merkeze işaret eden merkez dışı bir bienal ve hareket olarak dünyaya yayıldı; Gazze’nin sesi olan bir harekete dönüştü. Her pavyonu üretimin, sanatın, yalnızca estetik bir ifade değil politik olmanın da ötesinde etik ve insani bir eylem olduğunun altını çiziyor, yeniden görmezden gelinene işaret edip insanlığa sorular soruyor.İstanbul, Gazze Bienali’nin bu sesini duyarak ona yanıt verdi ve görmezden gelinenlerin sesi olmak üzere Gazze Bienali – İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut başlığı ile Depo’da Gazze’nin üretimine, güncel durumuna, sanat ve hayat arasındaki ince köprülere referans veren çarpıcı bir sergi hazırladı. Gazze Bienali, İstanbul Pavilyonu: Elimde Bir Bulut sergisi House of Taswir’in (Shulamit Bruckstein) baş küratörlüğünde, Addar Center İstanbul, Gazze Bienali Girişimi, Forbidden Museum Al Risan (Ramallah) işbirliğiyle düzenleniyor.&nbsp;Bienal’i destekleyen uluslararası sanatçılardan eş küratörler Reine Chahine, Khled Tanji ve Kubilay Özmen, Bienal’in küratöryel çalışmasını üstlenirken güçlü bir ekip olarak kurguladıkları çok sesli sergi, Filistinli sanatçıların hareket kısıtı üzerinden deneysel yeni bir izlence oluşturdu. Sınırları geçemeyen ve fiziken var olamayan eserleri bir şekilde var eden, imkansızlıkları olabilir hâle getiren bir sergi kurgulandı.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#e06535" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#e06535 !important;color:#090909 !important" href="https://aposto.com/s/gazzenin-sesi-gokyuzu-yirtilirken-bir-umut-bienali?a=customButton" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(224, 101, 53) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YAZININ DEVAMI</a>

Duende

Yazı: Melike BayıkGazze Bienali’ni ulaşılabilir kılan hikaye, 2024 yılında Ramallah yakınlarındaki bir kumsalda umut için uçurulan bir kuş ile başlıyor. Sanat ve üretimle, yarına bakabilme ümidiyle yapılan bu ilk hareket, yalnızca bir sergi değil, dünyanın büyük çoğunluğunun görmezden geldiği bir coğrafyadan yükselen bir dayanışma çağrısı. Sanatla dayanışan, omuz omuza yürüyenler için bir çağrı.O zamandan bugüne Gazze Bienali, ulusal temsiliyetin ötesinde sınırları geçen, ulusötesi bir yakınlık kuran ve merkeze işaret eden merkez dışı bir bienal ve hareket olarak dünyaya yayıldı; Gazze’nin sesi olan bir harekete dönüştü. Her pavyonu üretimin, sanatın, yalnızca estetik bir ifade değil politik olmanın da ötesinde etik ve insani bir eylem olduğunun altını çiziyor, yeniden görmezden gelinene işaret edip insanlığa sorular soruyor.<div dir="auto" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstanbul, Gazze Bienali’nin bu sesini duyarak ona yanıt verdi ve görmezden gelinenlerin sesi olmak üzere Gazze Bienali – İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut&nbsp;başlığı ile Depo’da Gazze’nin üretimine, güncel durumuna, sanat ve hayat arasındaki ince köprülere referans veren çarpıcı bir sergi hazırladı. Gazze Bienali, İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut sergisinin konsepti House of Taswir (Shulamit Bruckstein) tarafından geliştirildi ve sergi Addar Center İstanbul, Gazze Bienali Girişimi, Forbidden Museum Al Risan (Ramallah) işbirliğiyle düzenlendi. Bienal’i destekleyen uluslararası sanatçıların işbirliğine ek olarak eş küratörler Reine Chahine, Khled Tanji ve Kubilay Özmen, Bienal’in küratöryel çalışmasını üstlendi. Sanatçılarla güçlü bir ekip olarak kurgulanan çok sesli sergi, Filistinli sanatçıların hareket kısıtı üzerinden deneysel yeni bir izlence oluşturdu. Sınırları geçemeyen ve fiziken var olamayan eserleri bir şekilde var eden, imkansızlıkları olabilir hâle getiren bir sergi kurgulandı. Gazze Bienali - İstanbul Pavyonu, standart bir duvar sergisi olmanın ötesinde, sınırları metaforik olarak aşan eserlerin keskin anlatıları ile dolup taşıyor. Resim, heykel, yerleştirme, ses, konuşmalar, çevrimiçi buluşmalar gibi disiplinlerarası yaklaşımlar ile kurgulanan Bienal, sanatçılar katılamasa da sözlerini, çizgilerini ve anlatılarını ziyaretçiyle buluşturan bir yaklaşımla tasarlandı.</div><img src="https://images.aposto.com/2025/9/5/1760091678323.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Savaşın keskinliğinin, katledilen ve yerinden edilen, evsizleştirilen toplulukların gölgesinde, her şeye rağmen bir umut tasviri olarak ortaya çıkan ve Depo’nun iki katını çepeçevre saran Bienal, kolektif çalışmalar ve ortak yaratım-üretim üzerinden gerçek bir dayanışma ekosistemi olarak kurgulandı.Bienal’in eş küratörlerinden Kubilay Özmen’in anlatımıyla:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Bienal’in tüm aşamaları zorluydu, en zoru da birini kaybetme riskiydi. Tırnak içinde ‘şanslıydık’ ki her gün sivillerin öldürüldüğü bu süreçte hiçbir sanatçıyı kaybetmeden Bienal’i hazırlayıp açabildik.”</blockquote>Sergi klasik bir anlatı ve ifadenin ötesinde, sert izdüşümlerin yaşam ile ölüm arasında dünyadaki bir toz zerreciğiymişçesine umursanmayışının işaretini verirken Gazze’nin yalnız olmadığını, tüm baskı ve kontrollere rağmen sesinin duyulduğunu gösteriyor. Yakınlıklar, dayanışmalar ve yaşama dirayeti, üretimin deneysel varoluşunu da mekan üzerinden sunuyor.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sergide yer alan sanatçılar üretimlerini gösterebilmek üzere bir dost yardımıyla mekana erişebilmiş. Fares Ayash’ın heykeli, sınırların aşımı ve yaşamın ince çizgisi arasında insanı hayatın gerçek anlamını sorguladığı bir momentuma sürüklüyor.</li></ul>Kubilay Özmen, Fares Ayash’ın her gün heykel üretmek üzere bulmaya çalıştığı çamuru alabilmek için kat ettiği, sınırların kapalı olduğu yolun ölüm kalım mücadelesi olduğunun altını çiziyor. Ayash’ın hayatı pahasına sürdürdüğü sanat yolculuğu içerisinde tamamladığı omzundan yukarısı olmayan heykel, Gazze’den buraya getirilemiyor. Kubilay Özmen, görseller üzerinden prototipini oluşturdukları heykeli, Ayash ile diyalog hâlinde yeniden ürettiklerini söylüyor.Çalmayan telefonlar, kesilen internet bağlantısı, dünyadan kopmak gibi sert deneyimlerin yanında mekandaki kurguda küratörler ve sanatçılar, işbirliği içinde hayalet metinler yazıyor, anlatıya vekil nesneler atıyor, talimatlar, ortak yerleştirmeler ve geleceği tahayyül eden Filistin’in, özgür Filistin olarak yaşayabileceği yöntemlerle sergiyi kurguluyor.&nbsp;Serginin kalbinde bir hayal var: Geleceğin özgür Filistin’ine dair kolektif bir oda. Zeytinlikler, limon ve portakal bahçeleri arasında nefes alınan bu mekan, bir gazete yayınıyla hem bugüne hem yarına sesleniyor; hafızayı diri tutarken umudu kaybetmemek gerektiğini anımsatıyor. Odadaki rahatlatıcı müzik, sarı güneş ışıkları altında geçen dingin zamanları hatırlatıyor.&nbsp;Öte yandan:&nbsp;Serginin bir bölümünde duvardaki telefon kulübesinin ahizesini kulağınıza dayadığınızda, keskin, tiz bir sesle karşılaşıyorsunuz . 2000’lerden bugüne Gazze, Filistin semalarında, gözetlenen halkların tepesinde gezinen drone’un sesi bu. “Zıııır” diye devam eden ses ile hayal edilen Filistin’in dinginleştirici odası arasındaki kontrastlık, düşündürüyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/9/5/1760091702672.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.98" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Video portrelerden cep telefonu diyaloglarına, duvar yazılarından düşünürler masasına, şiir akşamlarından film gösterimlerine uzanan çok katmanlı bir sergi dili&nbsp;kurulmuş. Erişilemeyen, ulaşılamayan, hayatta olup olmadığı bilinmeyen Gazze’nin yanında, sesini duyuran ve görünen Gazze, Bienal’de sanatla, dayanışmayla yer alıyor.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sergide yer alan hiçbir sanatçının fiziken Filistin, Gazze sınırlarını geçemediğini söyleyen Kubilay Özmen, bunun için iyi bir yöntem bulduklarını ve sanatçıları açılış günü çevrimiçi olarak sergiye dahil edebildiklerini ve böylece kavuştuklarını iletiyor. Bienal, bir sergi alanından çok bir buluşma, nefes alma ve dayanışma alanına dönüştü. Bu karşılaşma, yalnızca sanatsal değil; etik ve insani bir eylem olarak devam ediyor ve güçlenerek büyüyor.</li></ul>Bir başka çarpıcı alan, Bekleyenlerin Duvarı. Ortada boş bir çerçeve, çevresinde bekleyişi temsil eden işler… Bu alan, hem görünmezliği hem de henüz ulaşılamayanları sembolize ediyor; sanatın varlığının çoğu zaman beklemek, direnmek ve sabırla yeniden üretmek olduğunu anımsatıyor. Kubilay Özmen’in deyimiyle bir dönem Halep’te düzenleyeceği ve savaş nedeniyle iptal edilen bir sergi için üretilen çerçeve, bu bienalde yerini buluyor; boş bir çerçevenin etrafında konuşlanan bir dayanışma duvarına dönüşüyor. Sergideki eserleri satın alarak sanatçılara yalnız olmadıklarını söyleme ve destek olma imkanı tanıyor. Dayanışma duvarı şimdiden büyümeye başlamış bile.Fiziksel ve dijital güvenlik, psikososyal destek, sanatçıların görünürlük ya da anonimlik tercihleri doğrultusunda varoluşlarını koruyabilme çabası, serginin sadece bir sergi olmadığını, içeriği ile de dayanışmaya ne denli büyük emek verdiğini gösteriyor. Bu ağ ve dayanışma ekosistemi ile ortaya çıkan "Yakınlıklar ve Uzak İşbirlikleri Müzesi", bir arşiv olmanın ötesinde, gelecekteki dayanışma pratikleri için bir model önerisi olarak kurgulanıyor.&nbsp;Serginin her katmanı, birlikte üretmenin farklı bir ihtimalini&nbsp;araştırıyor: Fiziksel olarak ayrı ama düşünsel ve duygusal olarak birbirine bağlı kalabilmeyi. İmkansızlıklara rağmen yaratılan olasılıklar, olumsuzlukların iyiliğe dönüştüğü bulutlu bir mavi gökyüzü, sıcak bir güneşin dingin hayali, bu dayanışmanın gücünün arkasında duruyor.Gazze Bienali – İstanbul Pavyonu, sanatın kriz, savaş ve kuşatma koşullarında bile nasıl direnç gösterebileceğini&nbsp;hatırlatıyor. Bu sergi, sanatın sadece görünürlük yaratmak için değil; adalet, dayanışma ve varoluş için de bir alan açtığını söylüyor. İstanbul’daki bu pavyon, hâlâ insana ve sanat yoluyla dünyayı iyileştirme ihtimallerine inananlar için güçlü bir çağrı.Bienal’in bu dayanışma çağrısı ile kurgulanan sergiye, salı günleri yapılan Gazze’deki sanatçılarla çevrimiçi sohbetler, çarşamba günleri şiir ve müzik dinletileri, cumartesi günleri film gösterimleri, pazar günleri ise davetli sanatçı, yazar ve düşünürlerin yer aldığı bir masa etrafında seslerin çoğaldığı, fikirlerin kucaklaştığı bir performatif kamusal program da eşlik ediyor. Bienal özgür halkların sesini duyurmaya devam ediyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gazze Bienali - İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut sergisi 8 Kasım 2025’e kadar Depo’da izlenebilir.</li></ul><blockquote fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Hiçbir savaş hayalperestlerin hayallerini durduramaz, hiçbir tahakküm mekanizması yaratıcıların kalplerindeki ve zihinlerindeki ışığı söndüremez.”</blockquote>— Gazze Bienali Kolektif Bildirisi, 2024Gazze’de yaşayan ve&nbsp;Bienal’in İstanbul ayağında yer alan sanatçılar: Adam Mghari, Ahmad Aladawi, Ahmad Al Assar, Ahmad Muhanna, Ahmed Adnan, Alaa Abu Saif, Alaá Al Shawa, Ali Tayeh, Ashraf Sahwiel, Ameera Al-Hamayda, Aya Juha, Aya Mghari, Bassel Aklouk, Diana Alhosary, Emad Badwan, Essam Mkhimer, Fadel Tafesh, Farah Qarmout, Fares Ayash, Fatima Ali Abu Owdah, Firas Thabet, Ghanem Al Den, Hala Eid Alnaji, Hamada Elkept, Hazem Alzomar, Ibrahim Al Sultan, Jehad Jarbou, Khaled Huseyin, Kholoud Al Dosouqi, Liza Madi, Mahmoud AlBalawi, Malaka Abu Owda, Maysa Khaled, Maysa Yousef, Mohammad Alkurd, Mohammad Suliman, Mohammed Al Farra, Mohammed Alhaj, Mohammed Mghari, Mohanad Al Sayes, Morad Al Assar, Mosaab Abusal, Motaz Naim, Ola Al Shrif, Osama Hussein, Rami Abu Jamous, Rasha Alrayes, Rawan Khzaiq, Ruba Mahmoud Hassan, Rufaida Sahweel, Suhail Salem, Tasneem Shatat, Wafaa Alkahlout, Yahya Alsholy Yara Zuhod ve Yasmeen Al Daya.

Gazze Bienali’ni ulaşılabilir kılan hikaye, 2024 yılında Ramallah yakınlarındaki bir kumsalda umut için uçurulan bir kuş ile başlıyor. Sanat ve üretimle, yarına bakabilme ümidiyle yapılan bu ilk hareket, yalnızca bir sergi değil, dünyanın büyük çoğunluğunun görmezden geldiği bir coğrafyadan yükselen bir dayanışma çağrısı. Sanatla dayanışan, omuz omuza yürüyenler için bir çağrı.

Gazze’nin sesi: Gökyüzü yırtılırken bir umut bienali

<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Gazze Bienali İstanbul'da:&nbsp;Gazze Bienali – İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut, 18. İstanbul Bienali paralelinde 19 Eylül - 8 Kasım'da 50’den fazla Gazzeli ve uluslararası sanatçının katılımı, House of Taswir küratörlüğüyle Depo’da düzenleniyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar:&nbsp;Gazze’deki savaş, kıtlık ve kapalı sınırlar nedeniyle sanatçılar seyahat edemiyor; Alfredo Jaar, Walid Raad, Shirin Neshat, Elisabeth Masé, Silvina Der Meguerditchian, Furkan Akhan, Khaled Tanji gibi isimlerin eserlerinin yer aldığı sergi, ortak yaratım, tele-söyleşiler, hayalet yazarlık ve işbirliğine dayalı enstalasyonlarla hayata geçiriliyor.</li></ul>

<img src="https://images.aposto.com/2025/8/4/1758209391901.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Gazze Bienali İstanbul'da:&nbsp;Gazze Bienali – İstanbul Pavyonu: Elimde Bir Bulut, 18. İstanbul Bienali paralelinde 19 Eylül - 8 Kasım arasında 50’den fazla Gazzeli ve uluslararası sanatçının katılımı, House of Taswir küratörlüğüyle Depo’da düzenleniyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar:&nbsp;Gazze’deki savaş, kıtlık ve kapalı sınırlar nedeniyle sanatçılar seyahat edemiyor; Alfredo Jaar, Walid Raad, Shirin Neshat, Elisabeth Masé, Silvina Der Meguerditchian, Furkan Akhan, Khaled Tanji gibi isimlerin eserlerinin yer aldığı sergi, ortak yaratım, tele-söyleşiler, hayalet yazarlık ve işbirliğine dayalı enstalasyonlarla hayata geçiriliyor.</li></ul>

Elimde Bir Bulut ile ilgili hikayeler