<img src="https://images.aposto.com/2025/10/6/1764448700159.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.64" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp; Richter retrospektifi:&nbsp;Paris'teki Fondation Louis Vuitton 2 Mart'a kadar yaşayan en büyük ressamlardan biri kabul edilen 93 yaşındaki Gerhard Richter'in kendi adını taşıyan retrospektifine ev sahipliği yapıyor.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ayrıntılar:&nbsp;Sergi, Richter’ın 16 yıla yayılan eserlerini biraraya getiriyor ve sanatçının deneysel bakışını vurguluyor. Eserlerin kronolojik düzenlemesi sayesinde ziyaretçiler, Richter’ın farklı dönemlerinden ve tekniklerinden örnekleri sırasıyla görebiliyor.</li></ul>

Soli

Alternatif&nbsp;rock’ın dev ismi Sonic Youth, farklı sanat disiplinlerinin birbirini beslediği New York sahnesinden büyük bir plak şirketine giden yolda, 80’ler boyunca beş bağımsız albüm yayımladı. Kuruluşundan itibaren görsel sanatlarla iç içe olan grubun, büyük bir plak şirketinden çıkan ilk albümü&nbsp;Goo, Sonic Youth’un bir önceki albümü Daydream Nation ile yakaladığı ivmeyi güçlendirdi, ana akımın kapılarını ardından gelecek alternatif rock ve grunge grupları için araladı, Raymond Pettibon imzalı kapağıyla da ikonikleşti.<figure fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; box-sizing: border-box;"><img data-fr-image-pasted="true" src="https://images.aposto.com/images-2021-03-04T19:42:33.458Z.jpeg" alt="Maureen Hindley and David Smith" fr-original-style="" fr-original-class="fr-draggable" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;"><figcaption fr-original-style="" style="font-style: italic; box-sizing: border-box;">Maureen Hindley and David Smith, 1966 Kaynak: Green and Black Music</figcaption></figure>1980’lerde adını duyurmaya başlayan Raymond Pettibon, punk dünyasının aşina olduğu bir isim. Ağabeyi, Black Flag kurucusu Greg Ginn’in sahibi olduğu SST Records bünyesindeki gruplara poster ve albüm kapakları çizerek tanınan Pettibon, Black Flag logosunun da yaratıcısı. Sonic Youth kurucularından Kim Gordon, Pettibon’un işlerini o dönemde takip ettiği fanzinlerden biliyor; hatta Artforum dergisinde kendisiyle ilgili bir yazı da yazmış. Çizgi roman estetiğindeki kare, 1960’larda Manchester’da beş çocuğu öldüren seri katiller Ian Brady ve Myra Hindley’nin davasında tanık olan Maureen Hindley ve David Smith’in bir fotoğrafından hareketle çizilmiş.&nbsp;“Kız kardeşimin erkek arkadaşını çaldım. Her şey kasırga gibi hızlı oldu. Bir hafta içinde ailemi öldürüp yola düştük,” cümleleriyle iyice karanlıklaşan kapak, Geffen Records’ın hoşuna gitmese de yayımlanıyor ve geçtiğimiz yıl 30. yaşını kutlayan albümün alametifarikası oluyor.<figure fr-original-style="" style="margin: 0px 0px 1em; box-sizing: border-box;"><img data-fr-image-pasted="true" src="https://images.aposto.com/images-2021-03-04T19:43:49.521Z.jpeg" fr-original-style="" fr-original-class="fr-draggable" style="vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; max-width: 100%; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;"><figcaption fr-original-style="" style="font-style: italic; box-sizing: border-box;">Sonic Youth Goo kapak Kaynak: Discogs</figcaption></figure>Sonic Youth üyesi Lee Ranaldo, albüm kapaklarının tutku duydukları şeyleri dinleyiciyle paylaşmanın bir yolu olduğunu söylüyor. Her zaman sanat dünyasıyla iç içe olan grup, bunu albümlerinde Gerhard Richter, Mike Kelley, Raymond Pettibone, Richard Prince gibi sanatçılarla çalışarak gösteriyor. Thurston Moore ise, gerçek bir fotoğraftan uyarlanan tek bir karenin birçok anlatıma olanak sağlamasının gücüne dikkat çekiyor.Pettibon’un Goo'daki izi sadece kapak tasarımında değil. Albüm ve içerdiği My Friend Goo şarkısı, adını sanatçının 1989 tarihli kısa filmi Sir Drone’da yer alan bir karakterden alıyor. Goo aslında Sonic Youth’un albüm için düşündüğü ilk isim değil. Grubun aklındaki asıl isim, Geffen’in değiştirmeleri için yana yakıla kapılarını aşındırdığı Blowjob?. Sonic Youth bu adı, bağımsızlıklarını büyük bir plak şirketine “sattıkları” için uygun görmüş.Goo'nun kapağı, Seinfeld’den&nbsp;The Simpsons’a, popüler kültürün hayat damarlarını oluşturan birçok yapımdaki karakterlerle birleştirilerek tekrar tekrar çizildi. Grup 2020’de, albümün 30. yılında, bu uyarlamaları bir kitap hâline getirmek istediğini ama pandemi nedeniyle önceliklerinin değiştiğini açıkladı. Bir gün Goo parodilerinden oluşan bir kitap yayımlanırsa, içinde Darth Vader’dan Taylor Swift’e birçok pop kültür figürünün olması kaçınılmaz. Pettibon, kapağın artık ayrı bir yaşam sürdüğünü söylüyor. Spin’e verdiği röportajda dediği gibi, “Goo’dan kaçmak imkânsız.”&nbsp;Bu yazı 5 Mart 2021 tarihinde <a fr-original-style="" href="https://apos.to/n/duende" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Duende</a>'de yayımlanmıştır.

Gerhard Richter ile ilgili hikayeler