<img src="https://images.aposto.com/2021/9/1/1633948116883.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Halloween özel sayısı Are You Afraid of Darkseid çıktı. İnce ince korku hikayelerinden oluşan bu toplama, 7 farklı hikayeden oluşuyor. Teen Titan’larımız kamp ateşi etrafında birbirlerine korkunç hikayeler anlatıyor. Zor zamanlardan geçen ekip için bir tatil, hem de kaynaşma aktivitesi olarak geçen bu kitap birbirinden yetenekli bir sürü sanatçıyı da barındırıyor. Dan Hipp’in kapağı ise beni benden aldı.&nbsp;Red Arrow’un anlattığı ilk hikayede Harley Quinn ve Darkseid’ı sıradışı bir ekip çalışması içinde görüyoruz. Female Furies’in kayıp kızı Bloody Mary’yi avlamakla uğraşan ikili, zor da olsa emellerine ulaşıyorlar. Daha sonra el fenerini eline alan Robin ise babası Batman ve Mad Hatter ile ilgili pek de korkunç olmayan bir hikaye anlatıyor. Robin ile biraz dala geçtikten sonra Crash ise Green Lantern John Stewart ve yaşayan bir kaleyi bize sunuyor. Bu en beğendiğim hikayelerden biri oldu kitaptaki. Sonrasında Kid Flash ise kitaptaki favori hikayemi anlatıyor. Merdivenler ve Phantom Stranger ile ilgili olan hikaye gerçekten çok akıllıca kurgulanmış. Aqualad ise Aquaman ile birlikte çıktıkları bir macerayı anlatıyor. Mikrofonu eline tekrar alan Red Arrow bu sefer Wixen ve Wonder Woman ile birlikte Afrika’ya gidiyor. Roundhouse ise bir Supes ve Louis Lane hikayesiyle kapanış yapıyor.Böyle toplamaları sevdiğimi artık biliyorsunuzdur diye umuyorum. Hem Teen Titans’lı hem de DC evreninden bir sürü karakteri bir arada görmek oldukça eğlenceli. 80 sayfalık oversize formatıyla hem keyifli bir okuma hem de iyi bir vakit geçirmenizi sağlıyor. Bu hafta kitaplar biraz uzun. Bol bol okuyun haftaiçi, bu aralar bülteni biraz aksatıyorum çünkü.Kapak: Dan Hipp

DC Comics

Are You Afraid of Darkseid? #1

<img src="https://images.aposto.com/2021/6/0/1627208112921.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kırmızı donlu oğlumuz yeni serisiyle karşımızda. Grant Morrison hazretleri ve Mikel Janin ise direksiyonun başında. Oğlumuz biraz yaşlanmış. Güçleri de yavaş yavaş azalıyor. Bu durumdan sıkılmış olacak ki kendine yeni ekip topluyor. Ekibe ilk kattığı kişi ise ezeli düşmanlarından Manchester Black. Dejenere süper kahraman ekibi The Elite’in pank lideri Black, niyeyse Supes’un ilk tercihi oluyor. Kendisinin pek The Authority ekibiyle pek işi olmasa da Grant Morrison’un vardır bir bildiği. Belki de biraz İngiliz karıştırayım araya demiş olabilir. Superman serilerine yeni bir statüko yaratacak bu seri DC’nin Kel abimize “Gel şu izci çocuğu biraz heyecanlı kıl.” demesiyle oluşmuş olabilir. Olmayabilir de. Ama muhtemelen öyle. Kellerin efendisi Green Lanternları canlandırdıktan sonra sıkılmış olacak ki “Niye olmasın.” demiş. Başlamış harika bir seri yazmaya. Yanına da benim son yıllardaki favori çizerlerimden Mikel Janin’i almış. Çok da iyi yapmış. Seri daha ilk sayıdan beni Superman okumaya heyecanlandırdı. Genelde bu çok olmuyor. Ama Cin Ali kitabının kapağında Grant Morrison ve Mikel Janin isimlerini görsem ne yapıyorsan bırakır kitabı okumaya başlarım öyle bir star gücü çünkü. Neyse artık kitaba geçelim çünkü beni salarsanız ben sabaha kadar Grant Morrison sevgimden bahsederim.Sayı 1963’te Supes ve Kennedy Beyaz Saray’da konuşurken açılıyor. Kennedy “Ölürsem kabrime gelme istemem, benden sonra Dünya’ya göz kulak ol yeter.” diyor. Supes ise “Tabi başkanım senin sözün bana emirdir.” diyor ve günümüze geçiyoruz. Manchester Black’in yaşadığı yere gidiyoruz bir de bakıyoruz aşağısı polis dolu. Baskına gelmişler. Black, Dünya çapında aranan bir süper kötü olduğu için çok da şaşılacak bir durum değil. Hemen “Ben İngilizim!!!” diye bağıran kıyafetlerini giyiyor ve polislerin karşısına çıkıyor. Black’ten gelecek telepatik saldırılara hazırlıklı gelen polis, Manchester Black’i adeta kevgire çeviriyor. Son anda gelen Superman “Tamam burdan sonrasını ben hallederim.” diyor ve Black ile birlikte Fortress of Solitude’a gidiyor. Kripton teknolojisi, Phantom Zone falan derken kevgire dönmüş Manchester Black’i insana geri döndüren Supes durumu açıklamaya başlıyor. Sona geldiğini, ona yardım edecek insanları toplamaya başladığını anlatsa da Manchester Black ikna olmuyor ve Trenchcoat’u ve Union Jack baskılı atletiyle Kuzey Kutbu’nda dolaşmaya çıkıyor(?). Tam o sırada Phantom Zone’dan kaçan kötü Kriptonlular Superman’i dövmeye başlıyor. Buna dayanamayan Black, geri dönüp herkesi haklıyor ve Supes’u kurtarıyor. Sonrasında ekibe katılmayı kabul ediyor ve sayı da aşağı yukarı böyle bitiyor.&nbsp;Manchester Black yıllardır Grant Morrison’un yazmasını beklediğim bir karakterdi. Sonunda bunu bu harika seride Authority ile birlikte görmek beni çok mutlu etti. Şimdiden Midnighter ve Black arasındaki atışmaları duyabiliyorum. Ama işin kötü tarafı bu seri sadece 4 sayılık. Oradan sonra ne olacak şu an tam bilmiyorum. Biraz araştırıp öğrenince size de söylerim. Kellerin efendisi tabi ki harika bir iş çıkarmış. Mikel Janin ise kalitesinden ödün vermiyor. Özellikle ilk sayfalardaki çizimlerine bayıldım. 60’lar estetiğini kendi çizgisine yedirmesi çok hoşuma gitti. Bu kitapla ilgili her şey harika. Hatta öyle ki seri bittiğinde modern bir klasik olması ihtimali olmaması ihtimalinden çok daha yüksek. O yüzden neyi sevip sevmediğinizin pek önemi yok. Bu kitabı okuyun.Kapak: Mikel Janin

Grant Morrison & Mikel Janin

Superman and the Authority #1

<img src="https://images.aposto.com/2021/3/2021-04-10T10:19:25.176Z_sm.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.65" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"> Hepimizin en sevdiği polisler geri döndü. Geoffrey Thorne’un yazdığı, Dexter Soy ve Marco Santucci’nin çizdiği yeni Green Lantern serisi başladı. Geoff Jones Lantern’ların hikayesini geliştirip DC evreninin merkezine yerleştirdikten sonra her Lantern kitabı, adeta bir must read’e dönüştü. Bu yeni seride ise Lantern’lar çoklu evrenlerin Birleşmiş Milletler’ine girme niyetiyle ana gezegenleri Oa’da bir kongre düzenlemelerini ve kongrenin neler getirdiğini görüyoruz.Kağıt üzerinde sıkıcı gibi görünen gezegenler arası politikalara gayet sağlam bir giriş yapmış bu seride, asıl olayımızın politikadan daha çok Young Justice’te tanıştığımız Teen Lantern’ımızın Corps’a yavaş yavaş kabulü olacak gibi duruyor. Birbirine düşman bir sürü medeniyeti aynı gezegende buluşturmaktan rahatsız olan dünyalı dostlarımız Simon Baz, Hal Jordan ve John Stewart’ın tatlı konuşmalarıyla başlayıp, terörist bir saldırı diyebileceğimiz olaylardan sonra adeta bir Galaktik Senato’ymuşçasına kurgulanan oylama görüntüleri eşliğinde farklı sektörler ve farklı medeniyetlerden gelen karakterlerin konuşmalarını dinliyoruz. Oa’nın politika ve başarısızlıklarla dolu kirli geçmişini de hatırladıktan sonra olayları alışık olduğumuz iradeleriyle çözen yeşilli çocuklarımızı bekleyen sürpriz ise bizi gafil avlıyor.Lantern evreninden sevdiğimiz karakterlerin cameo’larıyla dolu bu sayıda hem biz fanları mutlu edecek hem de yeni gelen okuyucuları da tatmin edecek açıklamalarıyla Thome’un yazımını çok beğendim. Şaşırtıcı twist’leriyle dolu sonu ise gelecek sayıyı beklerken tırnaklarımı yiyeceğimin garantisini verdi bana açıkçası. Nostalji ve heyecanla dolu bu sayıyı hepinize gönül rahatlıkla önerebilirim. Özellikle aranızda Lantern’larla haşır neşir olan varsa kesinlikle göz atmanız gerekiyor. Oa’nın geleceğini ve ona paralel olarak Teen Lantern’ımızın yaşayacaklarını okumayı heyecanla bekliyorum. Kapak: Bernard Chang

Green Lantern ile ilgili hikayeler