<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Regl: bir kabul ve özkutlama nişanı</h2><a fr-original-style="" href="https://twitter.com/FerideMercury" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Öykü Sofuoğlu</a>Ağaçlar arasında yan yana dizilmiş bir grup beyaz kadın ve kasık üçgenlerinden yere düşerek etrafı kana bulayan yumurtalar — Barbara Hammer’ın 1974 tarihli filmi Menses,&nbsp;sanatçının beden ve cinsellik temsillerine dair tabuları yıkmaya yönelik ilk dönem çalışmalarının en çarpıcı örneklerinden biri.&nbsp;Sanatçının akla biyolojik indirgemeci ve özcü bir feminizmi getiren bu imgelemi, aslında sözde kadın doğasıyla ilişkilendirildiği için günahkârlık ve kirlilikle yaftalanan menstrüel döngü üzerine hicivci bir bakış açısı sunuyor. Tarih boyunca regl oldukları zamanlarda dokunuşlarının çiçekleri soldurduğu, sütü ekşittiği düşünülen insanların kendi bedenleriyle kurdukları ilişkileri performatif biçimde ortaya koyan Hammer, oyunbaz ritüellerin yanında tüketim toplumunda regl olmaya yönelik riyakâr tutumunun da altını çiziyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/0/2/1643091452318.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Menses (1974)<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">İster regl olduktan sonra vücudunu hırsla temizlemeye çalışan bir kadın ister büzüşmüş kanlı bir peçete şeklinde çamura yuvarlanan bir başka kadın, bu temsiller reglin tarih boyunca saklanması gereken ve saflığı bozan bir kadın acziyeti olarak görüldüğünü vurgular nitelikte. Ellerinde ve ağızlarında “hijyenik kadın ürünleriyle” süpermarketten beceriksizce dışarı çıkmaya çalışan bireyler de doğallık vurgusunun öteki yüzü aslında.Pedlerin ve tamponların market raflarından siyah poşetlere utanç yolculuğunu akla getiren bu kesitler, hak olarak kabul görmesi gereken ulaşılabilirliğin özneler için bile nasıl bir lütuf olarak algılandığını da hatırlatıyor. Hammer’ın fonetik tekrarlarla döngüselliği daha da vurgulayan dış sesi, ilk regl deneyimini, bu süreci yaşarken kendisi dâhil birçok kişinin ne kadar yalnız olabileceğini aktarıyor bizlere.Hammer’ın bugün bile etkilerini yoğun biçimde hissettiğimiz regl utancına ve yalnızlığına karşı alternatifi, ortak deneyimlerde yankı buluyor. Sanatçının objektifinde kan kırmızısı filtreyle yıkanmış bedenler bir aradayken, utancın nesnesi olarak görülen regl, bir kutlama ve özkabul nişanına dönüşüyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Tabular ve isyanlar: özgürce regl olabilmek</h2><a fr-original-style="" href="https://apos.to/a/60bdf618f462a10006662989" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Janset Atacan</a>Rayka Zehtabchi'nin yönetmen koltuğunda oturduğu 2018 yapımı Period. End of Sentence., Hindistan'ın Hapur bölgesine uzanan aktivist bir yolculuğun hikâyesini anlatıyor. Aktivizm, ülkenin hatırı sayılır kelimelerinden biri — pek duyulmayan ve kulak arkasında kalan.&nbsp;Regl ve ped de benzer şekilde toplumun tabularından sayılıyor.&nbsp;Düşük maliyetli bir ped makinesinde kendileri ve bölgedeki diğer kişiler için ped üretmeye başlayan bir grup kadının yolculuğunu ele alan belgeselde cevaplaması oldukça güç sorular var: Ped üretmek de ne demek? Peki ped ne? Sahi, regl olmanın anlamını biliyor musunuz? Eteğimde bir şey var mı?<img src="https://images.aposto.com/2022/0/2/1643091667501.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Period. End of Sentence. (2018)<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Belgeselde makinede yaptıkları pedi satmaya çalışan kadınların kapı kapı dolaşıp ürünü tanıtmalarına da şahit oluyoruz. “Hayatı boyunca hiç satış yapmamış bir insanın bir ürünü pazarlaması ne kadar zor!” derken daha önce regl kelimesini hiç kullanmamış bir insanın reglle ilişkili bir “ürün”ü, kelimenin tabu olduğu bir yerde satmasının daha da zor olduğunu fark ediyorum.&nbsp;Neyse ki:&nbsp;Kadınlar hijyenik ürünlere ulaşma haklarının erkek egemen bir sistemde kaybolup gitmesine izin vermiyorlar. “Kadınlar olmadan dünya dönmeye devam edemez,” diyor biri. Kendi yarattıkları Fly isimli marka, bölgedeki diğer kadınlara da ulaşıyor; sonra da 91. Akademi Ödülleri'ne, En İyi Belgesel kategorisine.&nbsp;26 dakikalık yapım, kısa bir zaman diliminde neredeyse tüm kadınların hikâyesine ortak oluyor. Dünyanın diğer ucunda bir şehirde veya kırsalda, reglin ne olduğunu açıklamaktan çekinen bir kadın yaşıyor. Çok da şaşırtıcı değil — uzak hiç değil. Her birey gibi Hindistan’daki kadınların da regl olduğunu gizlememeye, hijyenik ürünleri istedikleri şartlarda elde etmeye, marketten ya da bakkaldan ped almaya, özgürce regl olmaya #HakkıVar.

Menses ile ilgili hikayeler