Yazı: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/codymehmetcatal/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Cody Mehmet Çatal</a>Görsel: Hakan Can KinikMerhaba sevgili cadılar, büyücüler ve muggle soylular!Aradan 20 küsür sene geçmesine rağmen hala ilk günkü canlılığını koruyan bir fandomın (hayran grubunun) parçası olarak, forum sitelerinde sayfalarca kurgular yazıp kendimizi o evrene entegre etmemize yardımcı olan Role Play Game’den, dijitalde içerik tüketiminin, yazıdan videoya kayması nedeniyle YouTube, Discord ve diğer sosyal medya platformlarında hayran kültürünün nasıl canlı kaldığına uzanan bir yazı ile karşınızdayım.Her şey 1997 yılında şu cümle ile başladı:"Mr. and Mrs. Dursley of number four, Privet Drive, were proud to say that they were perfectly normal, thank you very much.”“Privet Drive dört numarada oturan Mr. ve Mrs. Dursley son derece normal olduklarını söylemekten gurur duyarlardı, sağ olun efendim.”<img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657159624686.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.65" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hermione, Harry ve Ron<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sinemada gittiğim ilk film Harry Potter ve Felsefe Taşı’ydı. 2002 yılında, henüz dokuz yaşındayken yaşadığım ilde bulunan tek sinema salonuna gelmişti. Sinema salonundan çıkarken aslında yepyeni, fantastik bir dünyaya da giriş yapmıştım. Devam eden yıllarda kitaplarla, filmlerle, dergilerden topladığım posterlerle ve çıkartmalarla, bulduğum lisanslı ürünlerle bir hayran grubunun parçası haline geldim. Ama tahmin ettiğimden daha büyük bir şeyin parçası olduğumu 14 yaşında, karşıma şans eseri çıkan&nbsp;Harry Potter Role-Playing Game&nbsp;forum siteleri ile öğrendim.Kısaltması RPG olarak da bilinen Role-Playing Game, isminden de anlaşılacağı üzere rol yapma üzerine kurulu bir oyundur. Tamamen farklı bir evrende ya da dünyamıza benzer bir mekanda oluşturduğunuz karakter ile maceradan maceraya atılırsınız. Kendinizi o evrenin bir parçası haline getirirsiniz. Bunlar genelde bilgisayar oyunu olarak oynayabileceğiniz oyunlardır. Ancak benim bilgisayar oyunlarına karşı olan isteksizliğim, RPG’nin farklı bir yönünü bulmama neden oldu.Benim keşfettiğim RPG, yazarak oynanan bir oyundu.&nbsp;Herhangi bir forum sitesinde, diğer gerçek oyuncularla oynadığınız bir oyun. Genelde Harry Potter teması üzerine gerçekleşirdi kurgular. Siteye kayıt olurken kendinize bir karakter yaratırsınız. Karakterinizin kaç yaşında olduğuna karar verir ve ona göre bir meslek seçiminde bulunursunuz. Ancak mesleğinizi seçmek tamamiyle size bağlı değildir. Öncelikle yazma yeteneğinizin değerlendirileceği bir sayfaya yönlendirilirsiniz. Bu sayfada, bir kısa hikaye yazıp, site adminleri tarafından değerlendirilmesi için kaydedersiniz. Bu hikayeyi sizin yazmış olmanız önemli, başka hikayelerden alıntı yaparsanız siteden engellenebilirsiniz. Hikayenin yazım dili, giriş, gelişme, sonuç bağlantısı, noktalama işaretleri ve yazım kurallarına uyumu, özgünlüğü ve kurgusuna göre 0 ile 100 arasında bir puan alırsınız. Ardından aldığınız puanlara göre bir mesleğe sahip olursunuz. Çünkü RPG sitesinde kurgular çok önemlidir ve kurguya katkı sağlayacak olan iyi yazarların daha iyi görevlere sahip olması gerekmektedir. Zamanla mesleğinizi değiştirebilirsiniz, eğer yazılarınızı geliştirirseniz, düşük puan almanıza neden olan kısımları düzeltebilirseniz tekrar puanlamaya katılıp yeni bir puan alıp istediğiniz yeni bir mesleğe geçebilirsiniz.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657159650486.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.73" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mesleğinizi (bu öğrenci olabilir, Hogwarts Profesörü, Seherbaz, Basın Çalışanı, Sihir Bakanlığı Çalışanı, okul hademesi, bar, mekan sahibi, vb. olabilir) belirledikten sonra karakterinizin geçmişine dair bir kurgu oluşturmanız gerekir. Karakteriniz kim? Nerede doğru, ailesinin geçmişi nedir, neleri sever, neleri sevmez, hayatında en üzücü olay nedir, fiziksel özellikleri, karakteristik özellikleri nelerdir, yani gerçek hayatta sizi siz yapan şeyleri, açtığınız karakter için de kurgulamanız gerekmektedir. Anlayacağınız tam bir roman karakteri yaratırsınız!Mesleğinizi ve karakterinizin geçmişini ve karakter özelliklerini belirledikten sonra site içerisinde bulunan diğer karakterlerle kurgular üretmeye başlayabilirsiniz. Her kişi kendi karakteri için bir sayfa açar ve orada karakterine dair açıklamalar verir ve siz, o açıklamaları okuyarak o kişiye kurgu önerilerinde bulunursunuz. Kurgularınızı iyi, kötü, nötr her türlü yapabilirsiniz. Kurgunuzda sizin yönettiğiniz kişiler de olabilir: NPC’ler (non-playing characters). Anne, baba gibi karakterler bulmanıza gerek yoktur, onları kendiniz de yazabilirsiniz. Onun dışında yakın arkadaş, düşman, sınıf arkadaşı, bir gecelik birlikte olduğun gibi birçok farklı kişinin karakteri ile kurgular oluşturabilirsiniz ve karakterinizin geleceği bu kurgulara göre gelişmeye ve değişmeye başlar.Meslek hazır, geçmişiniz hazır ve kurgular da hazır. O zaman şimdi yapmanız gereken şey: YAZMAK!Bundan sonrasında bir roman yazar gibi karakterinizi oynatmaya başlarsınız. Öğrenciyseniz derslere girer, sınavlara katılır, arkadaşlarınızla partiler düzenler, kütüphanede ders çalışırsınız, Profesörseniz müfredat oluşturup öğrencilere ders anlatırsınız, Sihir Bakanı çalışanı iseniz sitenin ana kurgusuna bağlı kalarak kurgular yazarsınız.Minik bir örnek vereyim, 15 yaşında yarattığım Frederick isimli bir karakterimin bir oyuna giriş sahnesi:<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://2011denberi.tumblr.com/post/689072937849012224/2010-frederick-my-muggleish-childhood" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/6/2022-07-07T02:04:12.054Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="3.35" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Bu şekilde yazarak devam ettiriyorsunuz oyunu. Sayfalarca yazdım bunun gibi. Birçok farklı sitede birçok farklı karakterim oldu ve kimi zaman oluşturduğum karakterle kendimi o kadar özdeşleştirdim ki onun yaşadıkları beni de mutlu ediyor, beni de üzüyordu. Çok eskiden bir karakterimin kurgusu onu intihara sürüklemişti örneğin. Ve onu intihar ettirdiğim sahne beni gerçekten etkilemişti. Bir daha asla o karakterin adı ile yeni bir hesap açamadım ve o sitedeki diğer oyuncular, karakterim adına anma töreni düzenlemişti. İnsanların, sizin karakteriniz adına yazdıklarını okumak sizi daha da etkiliyordu. Çok güzel insanlarla tanışıp, çok güzel arkadaşlıklar edindim.&nbsp;Oluşturduğum kurgular ile farklı dünyaları dolaşıp, onlarca farklı hayata dokundum. Ve bence bu, benim şimdiki karakterimi oluşturmamda çok yardımcı oldu. Çünkü birçok farklı pencereden baktım hayata. Kimi zaman baskın taraf benken, kimi zaman ezilen taraf ben oldum, kimi zaman gerçek hayatta asla veremeyeceğim kararları karakterime verdirip neler hissettiğimi gördüm.Ardından sosyal medya platformları gelişmeye başladı. İçerik üretimi ve tüketimi yazıdan videoya kaydı ve bu RPG kültürünün bitmesine neden oldu. Farklı YouTube kanalları açıldı (<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/c/MosyoTaha" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mösyö Taha</a>), farklı Instagram hesapları kuruldu, Discord odaları oluşturuldu ve hayranlar bu dünyaya yepyeni kapılardan giriş yapmaya başladı. Bu, tüm dünyadaki hayranların birbiri ile kolayca etkileşime geçmesine yol açtı. Ancak kişisel olarak düşündüğüm şey şu ki daha yüzeysel bir hayranlık başladı. Bunu “sen gerçek hayran değilsin yaa…” şeklinde söylemiyorum, aksine insanlar bu dijital gelişmelerle hayranı oldukları dünya ve hikaye hakkında çok daha fazla şey öğrenmeye başlarken, koleksiyonlar oluştururken, onun daha az parçası haline gelmeye başladı. RPG aktif bir hayranlık imkanı tanırken, YouTube, Discord, Instagram hesapları bu aktif hayranlığı biraz daha pasif hayranlığa evirdi.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/4/1657159673096.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hogwarts<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yine de 20 sene sonra bile hala dünyanın en büyük hayran kitlesi olmayı nasıl başarıyor HPFC diye düşünüyor insan. Sanırım buna en güzel cevabı Sirius Black veriyor:&nbsp;“The ones that love us never really leave us. You can always find them in here.”“Bizi gerçekten sevenler,bizi asla terk etmezler. Onları her zaman, burada* bulabilirsin.”*hayran grubu arasında :)

Role Play Game ile ilgili hikayeler