• Reha Muhtar yalısını satışa çıkardı: Eski haber spikeri Reha Muhtar, 2000 yılında 4,5 milyon dolara satın aldığı Boğaz manzaralı yalısını 20 milyon dolara satışa çıkardı.<ul><li>Yalı, İstanbul Baltalimanı'nda yer almakta ve özel iskelesi, yüksek tavanlı salonları ile geniş bahçesi bulunmaktadır.</li><li>Muhtar ile 2010 yılında boşandığı oyuncu Deniz Uğur arasında yalı ile ilgili hak taleplerine dair davalar devam etmektedir.</li><li>Reha Muhtar, 2024'te evinde geçirdiği kaza sonrası taburcu olduğunu ve hayata geri döneceğini belirtmiştir.</li></ul>

Canlı Gündem

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/adnantetikol/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Adnan Tetikol</a>&nbsp;Boğaziçi şüphesiz dünya üzerindeki en önemli suyollarından biri. Ticari öneminin ötesinde seyir zevki ve yaşattığı deneyim giderek artan beton egemenliğine rağmen nostaljik bir tat bırakıyor. Bu tadın alındığı en istisna noktalarından biri ise şüphesiz Arnavutköy’dür. Boğaz akıntısının en güçlü olduğu yerlerden biri olacak ki Rumlar burayı Mega Revma “büyük akıntı” adıyla yaşamışlar.Arnavutköy, tanıklık ettiği her dönemde farklı bir anlam üstlenmiş. Bizans döneminde Konstantiniyye’nin din adamlarının bir kısmı kentin bu kadar uzağındaki yeri, inzivaya çekilmek için kullanmışlar. &nbsp;Ancak 17. yüzyılda zevk ve saz ile anılmaya başlanmış olacak ki; Evliya Çelebi, Seyahatnamesi’nde burası için,”Rum güzelleri seçkindir. Ekmeği ve peksimeti beyazdır. Yahudileri ehl-i zevk ve ehl-i sazdır. Özellikle Benli Yahudi saz ve tanbur çalmada herkesten ustadır. Rum keferelerin çoğu Laz kavmidir, Cemaat-i Müslim azdır” demiş.*Osmanlı Dönemi’nde Arnavutköy iki simge ediniyor kendisine. Biri ardındaki tepelerde ilk kez Aleksandros Ipsilantis tarafından 1798’de ekilen çilekler, diğeri ise bu çileklerin kokusu altında yükselen yalılar. Bu simgelerden biri maalesef günümüze gelmemiştir, yalıların oluşturduğu güzel görüntü ile avunmak kalıyor bizlere.Yalılar demişken... Günümüzdeki Arnavutköy’ün kuruluş adımları onlarla atılmıştı. Birçoğu Rum tüccarlar tarafından yaptırılmışlar. Boğaz boyunca uzanan yalıların yanında yer alan Arnavutköy İskelesi -tarihi iskele bugünkü iskelenin hemen karşısında yer alan parkta yer alıyordu- önündeki çilek tezgâhları ile bu sevimli Boğaz köyünün merkezi konumdaydı.Cumhuriyet Dönemi’nde ise kıt kaynaklar yeni başkentin inşasına ayrılırken savaş sonrası İstanbul’un çoğu yerindeki harabe görüntü Arnavutköy’de de vardı. 1950’lerde ise İstanbul’a doğru başlayan göç, Arnavutköy’ü de etkilemiştir. Bugünkü Arnavutköy’den epey uzak olan o görüntüyü ailesiyle beraber buraya yerleşen Gün Zileli, Arnavutköy kitabında şöyle anlatmıştı:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“… Arnavutköy’ün daha yukarılarına tırmandıkça yoksul Türklerin ve Kürtlerin yaşadığı tenekeden yapma tek tük gecekondulara rastlardınız. Bu tür teneke evlerde oturmazdı Rumlar. Onların da evleri çok yoksuldu ama bu evler sonradan yapılma derme çatma şeyler değildi. Yoksullukları yeniliklerinden değil, eskiliklerinden geliyordu. İki katlı ahşap evlerdi bunlar genellikle…”**</blockquote>Arnavutköy’ün bugününe gelince...Arnavutköy’ün demografisi; 1950’lerden sonra buraya gelenler, 1960’lar ve 1970’lerde buradan gidenler ile artık çok farklı durumda. Semtin içinde yer alan ve eskiden yoksul Rumların yaşadığı evler, teker teker restore edilerek üst gelir grubundan yeni sahiplerine kavuşuyor. Boğaziçi’nde olması, Etiler, Levent gibi bölgelere yakınlığı ise Arnavutköy’ü günümüzde önemli bir eğlence mekânı hâline getirmektedir.Çilek tarlalarının ve o tenekeden yapılma gecekonduların yerinde kapalı siteler yer alırken yalıların önemli bir bölümü ise eğlence mekânına dönüşmüş durumda. Arnavutköy İskelesi, yapılan kazıklı yolun ardına taşınmış ve Rum mutfağıyla beraber Mega Revma adı ise sadece birkaç eğlence mekânının tabelasında yaşamakta.Arnavutköy’e ulaşmak için ise bugün; kira arabası (atlı), Şirket-i Hayriye vapuru ve Eminönü’nden kalkıp Ortaköy ve Couroutchechme (Kuruçeşme)’den geçip buraya gelen 22 numaralı tramvay yerine kazıklı yoldaki yoğun trafiği aşarak otomobil ya da otobüsle gelmek zorundayız. Ama Arnavutköy’e gitmek için Eminönü’nden günde 4 sefer yapan Şehir Hatları motorunu tavsiye ederim. Kıyılarında çilek kokusu, iskelede çilek sepetleri artık bizi karşılamasa da yalıların önünden bir yolculuk bu nostaljiyi bir nebze de olsa bize yaşatacaktır. Belki de en daldığımız anda bu güzel görüntüye, bir Mega Revma bizi selamlayarak az da olsa tedirgin eder…<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">*Evliya Çelebi, Seyahatname (1. Cilt), 5. Basım, Yapı Kredi Yayınları, 2003, s.414.**Gün Zileli, Orada Bir Köy Var Uzakta: Arnavutköy, Heyemola Yayınları, 2010, s.24-25.

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

    

Boğaziçi’nin “Mega Revması”

Tophane Müşiri Zeki Paşa Yalısı, köprünün hemen sağında yer alan zarif taş yalı. Alexandre Valluary tarafından feldmareşal Zeki Paşa için 20. yüzyılın başlarında tasarlanmış. Daha sonra el değiştirip son Osmanlı padişahı Sultan VI. Mehmed’in damadı Ömer Faruk Efendi’nin mülkiyetine geçmiş.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654890269888.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tophane Müşiri Zeki Paşa Yalısı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Dünyanın en pahalı "evi":&nbsp;Boğaz'da toplam 600 yalı var, 366'sı da tarihî nitelik taşıyor. Tophane Müşiri Zeki Paşa Yalısı da bunlardan biri ve dünyanın en pahalı 10 evinden bir tanesi olarak geçiyor. 23 odalı ve 8 banyolu 130 yıllık Tophane Müşiri Zeki Paşa Yalısı, 19. yüzyılın ikinci yarısında birçok önemli binada imzası olan mimar Alexandre Vallaury tarafından Sultan II. Abdülhamit dönemi nazırlarından Müşir Zeki Paşa için yapılıyor. Yalıyı diğer yalılardan ayıran en önemli özellik, mimarisinin şato görünümünde olması. Barok üsluptaki beş katlı yalıya hem bahçeden hem de deniz tarafından girilebiliyor.Alexandre Vallaury ve İstanbul: Yalının mimarı Alexandre Vallaury, İstanbul’da İstanbul Arkeoloji Müzesi, Pera Palas, Salt Galeri'nin olduğu bina, İstanbul Erkek Lisesi, eski adıyla Haydarpaşa Lisesi ve Bağlarbaşı'ndaki Abdülmecit Efendi Köşkü gibi eserlerin de yaratıcısı.&nbsp;Peki kim bu Tophane Müşiri Zeki Paşa? Müşir, yani Mareşal. Zeki Paşa, ikinci Abdülhamit Dönemi’nde askeri okullarda yöneticilik yapıyor. Aynı zamanda, bugün İstanbul Modern'in olduğu yerde bulunan kışlanın da mareşali. Müşir, bu “evi” yaptırmaya başlıyor fakat bir süre sonra parası bitince ikinci Abdülhamit'ten borç istiyor: “Padişahım, merhamet dileniyorum, sizden para istiyorum çünkü inşaat yarım kaldı. Harabe şeklinde oturuyorum' diyerek inşaatın yapımını tamamlatıyor. Tahtın son yıllarında iktidarını sürdürebilmek için ikinci Abdülhamit, bazı adamlarını gözden çıkarmak zorunda kalıyor. Bunlardan bir tanesi de Zeki Paşa oluyor. Zeki Paşa yalısını terk edip önce Büyükada'ya ardından Rodos ve Viyana'ya sürgüne gönderiliyor. Hayatının son yıllarını da bu yalıda maalesef yokluk içerisinde geçiriyor.

Yalı ile ilgili hikayeler