İstanbul 3'üncü bölge, Avrupa Yakası'nda yer alan Arnavutköy, Bağcılar, Bahçelievler, Bakırköy, Başakşehir, Beylikdüzü, Büyükçekmece, Çatalca, Esenyurt, Güngören, Küçükçekmece ve Silivri ilçelerini kapsıyor. 14 Mayıs seçimlerinde 36 milletvekili bu bölgeden seçilecek.Bölgede 2018 genel seçiminde partilerin oy oranları şöyle olmuştu:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">AK Parti: %50.28</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">CHP: %25.32</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">HDP: %14.36</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">MHP: %8.46</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İYİ Parti: %8.19</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Saadet Partisi: %1.37&nbsp;</li></ul>Seçimde Cumhur İttifakı %50.28 Millet İttifakı ise %34.88 oranında oy almıştı. Bakırköy ve Silivri’de CHP, diğer ilçelerde AK Parti birinci parti olmuştu.2018 seçiminde TBMM'ye AK Parti’den 15, CHP’den 9, HDP’den 5, MHP ve İYİ Parti’den 3’er milletvekili seçildi.14 Mayıs seçimlerinde öne çıkan milletvekili adayları:<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">AK Parti</h2>AK Parti Genel Başkanvekili Numan Kurtulmuş, listenin ilk sırasında yer alıyor. Eski Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun yardımcılığını yapmış olan Kurtulmuş, artan soğan fiyatlarına tepki gösteren halka “Biz TOGG diyoruz, adamlar soğan diyor.” demesiyle tepki toplamıştı. 6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli depremlerin ardından Şanlıurfa’ya yaptığı ziyarette, depremzedeler için kurulmuş AFAD çadırlarının önünde gülerken poz vermiş olması da tepkilere neden olmuştu.Listenin ikinci sırasında yer alan AK Parti Grup Başkanvekili Özlem Zengin; 2012-2015 yıllarında AK Parti İstanbul İl Kadın Kolları Başkanlığı, 2016-2018 yıllarında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın başdanışmanlığını yapmıştır. Kadın ve Demokrasi (KADEM)’in kurucu üyesi olan Zengin, Refah Partisi Lideri Fatih Erbakan’ın 6284 kanununa itirazıyla başlayan tartışmalarda “6284 kırmızı çizgimizdir.” demişti.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681915636727.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="özlem zengin" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">31 Mart 2019 yerel seçiminde AK Parti Tekirdağ Süleymanpaşa Belediye Başkanı seçilen Cüneyt Yüksel, 14 Mayıs seçimlerinde 3'üncü sıradan aday gösterildi.&nbsp;Cumhur İttifakı içinde yer alan&nbsp;HÜDA PAR’ın Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu, listede 4'üncü sırada yer aldı. Yapıcıoğlu, Hiranur Vakfı’nın kurucusu Yusuf Ziya Gümüşel’in kızının 6 yaşında evlendirilmesini cinsel istismar olarak görmediğini ve “ailesinin onayı varsa daha erken yaşta evlenebileceğini” belirtmişti. Hizbullah’ın bir terör örgütü olmadığını düşünen Yapıcıoğlu, 6284 kanunu tartışmalarında Fatih Erbakan’a katıldıklarını vurgulamıştı.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681915693092.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="yapıcıoğlu" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Listenin 5'inci sırasında yer alan Halis Dalkılıç ise 2016 yılında “cinsel istismar” suçlarında mağdur ile failin evlenmesi durumunda cezanın ertelenmesini öngören önergeye imza atan 6 vekilden biri. Aynı zamanda, Dalkılıç Ensar Vakfı’nın davetiyelerine katılarak vakıfla yakınlığını göstermişti.Listede yer alan bir başka önemli aday ise 6'ncı sırada yer alan Rümeysa Kadak. 1996 doğumlu olan Kadak, 2018'de 22 yaşındayken meclise girerek en genç milletvekili olmuştu.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">CHP</h2>Listenin ilk sırasında yer alan Engin Altay, 2002’den beri CHP milletvekili olarak görev yapıyor. TBMM İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu ve Milli Eğitim, Gençlik, Kültür ve Spor Komisyonu üyelikleri bulunan Altay, Türkiye-Moğolistan Parlamentolar arası dostluk grup başkanlığını 4 yıl yürütmenin yanında CHP Parti Meclisi ve Merkez Yönetim Kurulu üyesi olarak görev yaptı.Listenin 2'nci sırasında yer alan&nbsp;Erdoğan Toprak; Türkiye Genç İşadamları Derneği (TÜGİAD) Üyeliği, Beşiktaş Genç İşadamları Derneği Kuruculuğu ve Yönetim Kurulu Üyeliği, 57. Hükümette Spordan Sorumlu Bakan olarak görev yaptı.2015'te öldürülen Diyarbakır Barosu eski Başkanı Tahir Elçi'nin eşi Türkan Elçi ise üçüncü sıradan milletvekili adayı oldu.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681915763949.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="elçi" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Millet İttifakı’nın bir parçası olarak CHP listesinden giren DEVA Partisi'nin Genel Başkan Yardımcısı Mustafa Yeneroğlu, listenin 6'ncı sırasında yer alıyor. 2015 ve 2018 Genel Seçiminde AK Parti İstanbul milletvekili olarak meclise giren Yeneroğlu, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın talebi doğrultusunda partiden istifa etmişti.CHP listesinden giren partilerden Saadet Partisi’nin Genel Başkan Yardımcısı Bülent Kaya listenin 7'nci sırasında, Gelecek Partisi Başkan Yardımcısı Doğan Demir 8'inci sırasında yer alıyor. 2009-2013 yılları arasında Alevi Kültür Dernekleri Kocaeli Şube Başkanlığı ve 2013 - 2019 yılları arasında da derneğin Genel Başkanlığını yapmış olan Demir, Gelecek Partisi’nin kurucularının arasında bulunuyor.&nbsp;<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İYİ Parti</h2>Listenin başında gelen Ersin Beyaz, İYİ Parti İstanbul Kurucu İl Başkanı olmasıyla biliniyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681915933847.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="iyip" ratio="2.27" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">2'nci sırada yer alan Seyithan İzsiz&nbsp;ise AK Parti geçmişiyle bilinen bir isim. İzsiz, 2003 yılında AK Parti Gençlik Kollarıyla siyasete atılmış, AK Parti’den 2009’da Beylikdüzü ve 2019’da Esenyurt Belediye Başkan adayı olmuştu. İzsiz’in Fırat Çakıroğlu’nu öldürmekle suçlanan Nurullah Semo’ya burs verdiği iddia edilirken Genel Başkan Meral Akşener bunun "külliyen yalan" olduğunu söylüyor.&nbsp;Listenin 3'üncü sırasında yer alan Ayşe Sibel Yanıkömeroğlu, 2017’de İYİ Parti’nin kurucularından olarak adını siyasette duyurmuştu. İşitme engellilere yönelik sosyal sorumluluk projeleriyle bilinen Yankıömeroğlu, “Ellerim Konuşuyor” projesinin başında bulunuyor.&nbsp;4'üncü ü aday olarak listede yer alan Şükrü Kuleyin, 2021’de Trabzon’a gerçekleştirdiği ziyaretinde A Haber mikrofonuna konuşmayı reddetmişti. Aynı zamanda Kuleyin, "Atası Türk Atatürk", "Biçare Hamid" ve "Kapaklarda Atatürk" kitaplarının yazarı.Listede dikkat çeken bir diğer aday, 6'ncı sırada yer alan İYİ Parti Gençlik Kolları İstanbul İl Başkanı Hamza Yurtsever. 2022’de çıkan kamera görüntülerine göre; Yurtsever ve 15 kişilik bir grup, İl Yönetimindeki Melek Güney’e saldırmış ve Güney bu olayla ilgili İYİ Parti İl Başkanlığı’na dilekçe vermişti.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">MHP</h2>Aday listesinin ilk sırasında MHP Genel Başkan Yardımcısı Feti Yıldız yer alıyor. Boğaziçi Üniversitesi öğretim görevlilerinin öğrencilerinin gözaltına alınmalarını rektörlük binasına sırtlarını dönerek protesto etmesiyle ilgili Yıldız, "Yavuz Bey kod adlı bir darbeci generalin ruhuna gönderme yapıldığını” öne sürmüştü.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681915977206.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="mhp" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Listenin 2'nci sırasında yer alan&nbsp;İsmail Faruk Aksu, MHP Genel Başkan Yardımcısı olarak görev yapıyor. Listenin üçüncü sırasında yer alan Hayati Araz ise 2018 seçimlerinde İYİ Parti milletvekili olarak seçilmesinden birkaç ay sonra MHP’ye geçmişti.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yeşil Sol Parti</h2>Emek ve Özgürlük İttifakı altında seçimlere giren Yeşil Sol Parti aday listesinin ilk sırasında partinin Eş Genel Başkanı&nbsp;Çiğdem Kılıçgün Uçar yer alıyor. Listenin 2'nci sırasında ise ittifak üyelerinden Emek Partisi MYK Üyesi ve Gazeteci İskender Bayhan yer alıyor.Listenin 3'üncü sırasında yer alan Çiçek Otlu, Ezilenlerin Sosyalist Partisi (ESP) eski Genel Başkanı. Otlu, 2017’den 2019'a kadar "terör örgütü üyeliği" suçlamasıyla tutuklu kalmıştı.&nbsp;Listede dikkat çeken bir diğer aday ise 4'üncü sırada yer alan Alevi Dernekleri Federasyonu eski Başkanı ve Garip Dede Dergahı Yönetim Kurulu Başkanı Celal Fırat. Listede 5'inci sırada yer alan Cemil Güngören&nbsp;ise ittifakın bir parçası olan Sosyalist Meclisler Federasyonu (SMF) üyesi. 6'ncı sırada aday olarak gösterilen oyuncu Kerem Fırtına, Kurtlar Vadisi ile oyunculuk kariyerine başlamıştı.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">TİP</h2>Listenin ilk sırasında TİP Genel Başkanı Erkan Baş&nbsp;yer alıyor. 2009’da TKP ile siyasete atılan Baş, 2014’te siyasete HTKP ile devam etmesinin ardından 2017’de TİP’i kurdu. Baş, 2018’de HDP İstanbul Milletvekili olarak meclise girmişti.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681916063065.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="erkan baş" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Listenin 2'nci sırasında 1996’da polisler tarafından dövülerek öldürülen Metin Göktepe’nin ablası Meryem Göktepe Türkmen bulunuyor. 3'üncü sırada gazeteci ve yazar Umur Talu, 4'üncü sırada ise Bakırköy’ün en büyük nüfuslu Kartaltepe’nin ilk kadın muhtarı Yaprak Didem Koryürek Armutlu yer alıyor.&nbsp;

Spektrum

Bölgede hangi parti kimi aday gösterdi? 2018'de hangi parti ne kadar oy aldı?

İstanbul üçüncü bölge: 2018 sonuçları, öne çıkan adaylar

<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/adnantetikol/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Adnan Tetikol</a>&nbsp;Boğaziçi şüphesiz dünya üzerindeki en önemli suyollarından biri. Ticari öneminin ötesinde seyir zevki ve yaşattığı deneyim giderek artan beton egemenliğine rağmen nostaljik bir tat bırakıyor. Bu tadın alındığı en istisna noktalarından biri ise şüphesiz Arnavutköy’dür. Boğaz akıntısının en güçlü olduğu yerlerden biri olacak ki Rumlar burayı Mega Revma “büyük akıntı” adıyla yaşamışlar.Arnavutköy, tanıklık ettiği her dönemde farklı bir anlam üstlenmiş. Bizans döneminde Konstantiniyye’nin din adamlarının bir kısmı kentin bu kadar uzağındaki yeri, inzivaya çekilmek için kullanmışlar. &nbsp;Ancak 17. yüzyılda zevk ve saz ile anılmaya başlanmış olacak ki; Evliya Çelebi, Seyahatnamesi’nde burası için,”Rum güzelleri seçkindir. Ekmeği ve peksimeti beyazdır. Yahudileri ehl-i zevk ve ehl-i sazdır. Özellikle Benli Yahudi saz ve tanbur çalmada herkesten ustadır. Rum keferelerin çoğu Laz kavmidir, Cemaat-i Müslim azdır” demiş.*Osmanlı Dönemi’nde Arnavutköy iki simge ediniyor kendisine. Biri ardındaki tepelerde ilk kez Aleksandros Ipsilantis tarafından 1798’de ekilen çilekler, diğeri ise bu çileklerin kokusu altında yükselen yalılar. Bu simgelerden biri maalesef günümüze gelmemiştir, yalıların oluşturduğu güzel görüntü ile avunmak kalıyor bizlere.Yalılar demişken... Günümüzdeki Arnavutköy’ün kuruluş adımları onlarla atılmıştı. Birçoğu Rum tüccarlar tarafından yaptırılmışlar. Boğaz boyunca uzanan yalıların yanında yer alan Arnavutköy İskelesi -tarihi iskele bugünkü iskelenin hemen karşısında yer alan parkta yer alıyordu- önündeki çilek tezgâhları ile bu sevimli Boğaz köyünün merkezi konumdaydı.Cumhuriyet Dönemi’nde ise kıt kaynaklar yeni başkentin inşasına ayrılırken savaş sonrası İstanbul’un çoğu yerindeki harabe görüntü Arnavutköy’de de vardı. 1950’lerde ise İstanbul’a doğru başlayan göç, Arnavutköy’ü de etkilemiştir. Bugünkü Arnavutköy’den epey uzak olan o görüntüyü ailesiyle beraber buraya yerleşen Gün Zileli, Arnavutköy kitabında şöyle anlatmıştı:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“… Arnavutköy’ün daha yukarılarına tırmandıkça yoksul Türklerin ve Kürtlerin yaşadığı tenekeden yapma tek tük gecekondulara rastlardınız. Bu tür teneke evlerde oturmazdı Rumlar. Onların da evleri çok yoksuldu ama bu evler sonradan yapılma derme çatma şeyler değildi. Yoksullukları yeniliklerinden değil, eskiliklerinden geliyordu. İki katlı ahşap evlerdi bunlar genellikle…”**</blockquote>Arnavutköy’ün bugününe gelince...Arnavutköy’ün demografisi; 1950’lerden sonra buraya gelenler, 1960’lar ve 1970’lerde buradan gidenler ile artık çok farklı durumda. Semtin içinde yer alan ve eskiden yoksul Rumların yaşadığı evler, teker teker restore edilerek üst gelir grubundan yeni sahiplerine kavuşuyor. Boğaziçi’nde olması, Etiler, Levent gibi bölgelere yakınlığı ise Arnavutköy’ü günümüzde önemli bir eğlence mekânı hâline getirmektedir.Çilek tarlalarının ve o tenekeden yapılma gecekonduların yerinde kapalı siteler yer alırken yalıların önemli bir bölümü ise eğlence mekânına dönüşmüş durumda. Arnavutköy İskelesi, yapılan kazıklı yolun ardına taşınmış ve Rum mutfağıyla beraber Mega Revma adı ise sadece birkaç eğlence mekânının tabelasında yaşamakta.Arnavutköy’e ulaşmak için ise bugün; kira arabası (atlı), Şirket-i Hayriye vapuru ve Eminönü’nden kalkıp Ortaköy ve Couroutchechme (Kuruçeşme)’den geçip buraya gelen 22 numaralı tramvay yerine kazıklı yoldaki yoğun trafiği aşarak otomobil ya da otobüsle gelmek zorundayız. Ama Arnavutköy’e gitmek için Eminönü’nden günde 4 sefer yapan Şehir Hatları motorunu tavsiye ederim. Kıyılarında çilek kokusu, iskelede çilek sepetleri artık bizi karşılamasa da yalıların önünden bir yolculuk bu nostaljiyi bir nebze de olsa bize yaşatacaktır. Belki de en daldığımız anda bu güzel görüntüye, bir Mega Revma bizi selamlayarak az da olsa tedirgin eder…<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">*Evliya Çelebi, Seyahatname (1. Cilt), 5. Basım, Yapı Kredi Yayınları, 2003, s.414.**Gün Zileli, Orada Bir Köy Var Uzakta: Arnavutköy, Heyemola Yayınları, 2010, s.24-25.

İstanbul'da Nasıl Eğleniyorduk?

    

Boğaziçi’nin “Mega Revması”

Arnavutköy’ün çilekle tanışması 18. yüzyıl sonları-19. yüzyıl başlarına dayanır. Aslen <a fr-original-style="" href="https://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0psilanti_ailesi" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Pontus</a> bölgesinden olup daha sonra İstanbul’a yerleşen meşhur bir Fenerli Rum aile olan <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/bahceistanbul/status/932342970392764417" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">İpsilanti</a> ailesinin ilk çilek fidanlarını getirmesiyle semtin çilekle olan macerası da başlamış olur. Ve böylece bölgedeki üzüm bağlarının yerini çilek tarlaları alır. 1912 yılına gelindiğinde Arnavutköy’de <a fr-original-style="" href="https://ozhanozturk.com/2017/09/01/arnavutkoy/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">5973 Rum, 493 Türk, 32 Yahudi ve 342 Ermeni</a> yaşamaktaydı. Çilek tarlaları ise rakamlardan anlaşılabileceği üzere semtin kalabalık nüfusunu oluşturan Rumlara aitti. Hatta bu tarlalarda çalışması için Giresun ve Rize’den aileleriyle birlikte Müslümanlar buraya gelmişti. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/5/2/1656411713122.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.40" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://twitter.com/Bahceistanbul/status/932342970392764417" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Arnavutköy sırtlarında çilek tarlası</a>Arnavutköy çileği denildiğinde akla iki çeşit gelirdi. Bunlardan biri Osmanlı çileğiydi. Bu çilek, -Mehmet Selahattin’in yazısında gönderme de yaptığı gibi- açık pembe renkli, kokulu ve küçüktü. <a fr-original-style="" href="https://ozhanozturk.com/2017/09/01/arnavutkoy/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Frenk çileği</a> ise tam tersi koyu renkli, görece daha büyüktü. <a fr-original-style="" href="https://www.turkishliterature.net/refik-halitin-zevk-ile-ahlak-baslikli-yazisi/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Refik Halit Karay</a>’a göre ise çilek denilince insanların gözünün önünde “yaygın toz pembesi” renginde olan Osmanlı (İstanbul) çileği canlanırdı. Ancak 1940’lara gelindiğinde “ananas ve muz da dahil, bütün sıcak ve ılık iklim yemişlerinden güzel bulduğu kokuları alıp bağrında daha da güzelleştirerek bize sunan o gerçekten dünya güzeli” Arnavutköy çileklerine soluk renkli olduğu gerekçesiyle alıcı çıkmamaya başlamış, herkes kızıl renkli çilek ister olmuştu. Talep bu yönde olunca da esnaf Osmanlı çileklerini kırmızıya boyamaya başlamıştı.&nbsp;Mayıs aylarında ilk mahsulün alındığı Arnavutköy çileği mevsimi geldiğinde <a fr-original-style="" href="https://eksisozluk.com/arnavutkoy-cilegi--540251" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">rakının</a> en önemli eşlikçilerinden biriydi. 1930’ların başında Mecidiyeköy’de açılan <a fr-original-style="" href="https://www.evrenseldevinim.com/post/arnavutk%C3%B6y-%C3%A7ile%C4%9Fi-ve-t%C3%BCrkiye-de-%C3%A7ilek" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">likör fabrikasında</a> üretilen çilek likörü ise uzun yıllar bu çilekten elde edilmişti.&nbsp;Türkiye tarihine kara bir leke olarak geçen 6-7 Eylül 1955 olayları Arnavutköy çileğinin de kaderini değiştirdi. 6-7 Eylül’deki yağmalamalara ve saldırılara zamanında Giresun ve Rize’den gelerek bölgeye yerleşen Türkler de katılınca Arnavutköy’deki pek çok Rum göç etmek zorunda kaldı. Arnavutköy çileği de 1960’lara gelindiğinde tıpkı rengi gibi toz pembe bir hayale dönüştü.

Makyajlı bir meyve

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sabah kahvesi için yürüyüşü Etiler’e doğru uzatıp <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/voicoffeecompany/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Voi</a>’ye uğramanın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tek başınayken arkadaş edindiğin, arkadaşlarınla gidersen mutluluk veren <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/bubasbosphorus/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Buba’s Breakfast</a>’in,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Göğe bakma durağı Boğaziçi Üniversitesi Kampüsü Güney Kampüs’ün içindeki çay bahçesinin,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bütün günü yeşille mavinin ortasında elinde bir kitapla geçirmeye vakit bulursan Aşiyan Parkı’nın,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Her gün masalarında oturup vegan içli köfte yiyebileceğin Tahin Restoran’ın. Üzerine&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://kackarmuhallebicisi.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Kaçkarlar Muhallebicisi</a>’nde laktozsuz glutensiz incirli muhallebi çok iyi gider.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Rumelihisarı sahile inip ya Arnavutköy’e ya da tam tersi istikametten Yeniköy’e uzun yürüyüşlerin,</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654867374101.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.66" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Rumeli sahilde yürüşte <hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">İstanbul'un başka hiçbir yerinde olmayan sarı ya da kırmızı demir cevherinden elde edilen doğal aşı boyalı köşklerin, baharda her yanı çiçek dolan sokakların,</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Arpacı Çeşme Sokağı’nın sahile çıkan köşesindeki minicik dükkân Rumeli Köftecisi’nin. Hem askıda köfte uygulamasıyla kalbimi çalar hem de sahibi çok güler yüzlü bir ailedir.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Sanata doymak isteyince <a fr-original-style="" href="https://www.borusancontemporary.com/en/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Borusan Contemporary</a> namıdiğer Perili Köşk’ün. Rumelihisarı iskelesinin önünde durup sağa doğru bakacak olursan merdivenli, kuleli kırmızı tuğladan yapılmış bir bina görürsün. Solda tarafta yer alan köşk, Mısır Hidivi Abbas Hilmi Paşa’nın başyaveri Mısırlı Yusuf Ziya Paşa tarafından yaptırılmaya başlanmış ancak Paşa’nın vefatıyla inşaat durmuş. Yarım kalan inşaat nedeniyle burada yaşayanların “Perili Köşk” olarak adlandırdığı bina bugün Borusan Contemporary.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2022/5/5/1654867525673.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Rumelihisarı'nın renkli köşkleri<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Cumartesi kurulan semt pazarının, ev alışverişi yapmak için Hisarüstü Çarşısı’nın. Hisarüstü Caddesi’nin başlangıcında, Etiler Metro İstasyonu çıkışında. Artık hem semt pazarı hem de manavlar hatta sokak tezgâhları bile pahalandı. Ancak hâlâ terzimiz, eczanemiz, fırınımız, kuryemiz, çiçekçimiz, mandramız; hep Hisarüstü Caddesi’nde, yaşatmaya gayret ediyor, büyük marketler yerine bu dükkânlardan alışveriş ediyoruz.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Boğaziçi metrosuna gelmeden sol kolda açılan <a fr-original-style="" href="https://bonmarse.com.tr/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bonmarşe 24</a> isimli dükkânın. Vegan ürünleri son zamanlarda favori.</li></ul><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Mahalleliden notlar:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Boğaziçi Üniversitesi metro durağının yanından çıkılan yokuşa aracını bırakıp metroyla devam edilebileceğini sadece burada yaşayan bilir. Özellikle hafta sonu mahalleyi ziyaret edeceklere duyurulur.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Borusan Contemporary, aynı zamanda Borusan Holding’in ofisi olduğu için sadece hafta sonları ziyarete açık.</li></ul>

Soli

Bahar'ın peşinde mahallede oradan oraya: güne başlama ve göğe bakma durakları, yürüyüş ve alışveriş rotaları. Kendini mahalleli gibi hissetmen için gerekenler burada. 

Rumelihisarı'nda müdavimiyim!

<a fr-original-style="" href="http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/GAZETE/milliyet//milliyet_1933/milliyet_1933_nisan_/milliyet_1933_nisan_22_.pdf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Mehmet Selahattin, 22 Nisan 1933</a>Artık geldi. Geliyor, gelecek derken geldi. Hem de ne tatlı bir eda ve salına salına bir geliş… Bize kendini bu kadar özleten bahardan bahsediyorum. Sakın şüpheniz olmasın, içinize “acaba?”nın kurdu girmesin. Ben onu gördüm, baharı gördüm diyoruz size. Eğer onu hâlâ göremeyenler varsa kabahat kendilerinde. Şehrin dört duvarı arasından azıcık uzaklaşsınlar da bak bahar ürkek bir ceylan gibi nasıl ansızın karşılarına çıkacak!Ben geçen cumayı Bebek sırtlarında geçirdim. Nisan içinde rastlanabilecek en güzel gündü. Toprak taze bir ıtır yaprağı gibi kokuyordu. Havaya tatlı bir sümbül rengi yayılmıştı. Bütün ağaçların dalları tomurcuklarından beyaz başlarını uzatan mini mini çiçeklerle doluydu.Kuruçeşme’den sonra gözlerim yavaş yavaş yeşile alıştı. Arnavutköy sahiline gelince birden büyük bir hayrete düşmüş gibi olduğum yerde kaldım. Burada dağlar kışın ölü rengini çoktan üzerlerinden atmışlardı. Öbek öbek kır menekşeleri, yeşilli mavili mineler, sarılı beyazlı papatyalar… İstanbul’dan günlerce uzak bir yere gitmiş gibi oldum. Dumandan örülmüş bir cibinliğin içinde mışıl mışıl uyuyan Boğaz’ı buradan doya doya seyrediyorum. Kuzguncuk sırtları perde perde önümde açılıyor. Karşı sahilin kâh yakınlaşan kâh uzaklaşan bir hâli var. Arnavutköy sahilinde küçük amatör balıkçılar oltalarına takılan kaya balıklarıyla oynuyorlar. Akıntıburnu’ndaki gazinolar sabahın bu saatinde bomboş, yeni doğan güneşe karşı uyukluyorlar.Ara sıra bir tramvay arabasının kavisleri dönerken çıkardığı gıcırtı ve suların küçük şıpırtılarla sahili yalayışı… Küçük bir motorun denizde kayıp gidişi… İlk seferini yapan Boğaziçi vapurunun sahili selamlayan düdüğü… Erkenden işlerinin başına giden tütün amelesinin ayak sesleri… Nisan sabahının gıcıklayıcı serinliği arasında bu teferruat ayrı ayrı beni meşgul ediyor.Feyziati Lisesi’nin beyaz binası önünden geçerken pencerelerde kımıldaşan küçük mektepli başları gördüm. Belli ki yeni uyanmışlar ve onlardan evvel uyanan Boğaz’ın akışını seyre dalmışlar.Bugün de ne çok midye çıkmış! Çıplak ayaklı çocuklar içi midye dolu sepetlerle yolumu kesiyorlar:“Tavası oluyor midye! Dolması oluyor midye!”Harap yalıların geniş koruluklarından kumru sesleri geliyor. Birkaç yüz seneki İstanbul’u bu sahillerde parça parça bulabilirsiniz. İşte bir yalı ki hiç olmazsa Zaro Ağa ile yaşıt. Şimdi dörtte üçü boş, mahzun ve hasta, büsbütün göçeceği günü bekliyor. Yalnız bir köşesinde beyaz perdeler sallandığına göre orası meskûn. Biraz ileride başka bir yalı. Fakat bu öteki gibi değil. İnsanın yüzüne gülüyor. Sonra tepelerde fıstık ağaçlarının gölgesinde yaslanmış şirin köşkler. Bütün Boğaz’ın böyle yepyeni binalarla dolduğu günü acaba görecek miyiz? İçine İstanbul’un bütün mahalle halkı dolsa gene yarısı boş kalan elli odalı yalıların yerinde modern, temiz, küçük ve şirin evler…Valide Paşa Yalısı önünden geçip sağa ve sola kıvrılınca kendimi Bebek’te buldum. Bahçede kimseler yok. Fakat bahar şerefine göze çarpan bir faaliyet var. Bahçenin iç yollarını kaplayan otlar temizleniyor. Ağaçların altında biriken kurumuş yapraklar ayıklanıp denize atılıyor. Birkaç gün sonra belki akın etmeye başlayacak müşterilerin gözüne iyi görünmesi için yeniden çiçek ekiliyor ve ekilen çiçekler durmadan sulanıyor. Gazinonun kapıları önünde tabelacılar, fırça ellerinde durmadan çalışıyorlar. Tabelanın birinde şunları okuyorum:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Kahve: 7.5, Çay: 7.5, Nargile: 7.5”</blockquote>Kendi kendime “Ha şöyle, biraz insafa gelin bakalım!” diye söylenirken gözüm listenin altındaki rakamlara ilişti:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(255, 216, 77); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">“Rakı: Büyük şişesi 150, Bira: Şişesi 70, Muhtelif mezeler: 30”</blockquote>Anlaşılan bu yaz kahve tiryakileri akşamcıların sırtından geçinecekler.İskele yolunda dolaşırken baktım karşıdan vapur da sökün etmiş geliyor. “Hadi!” dedim. “Dönüş faslını vapurla yapalım.” Gişeye bozdurmak üzere uzattığım liranın üstünden doksan kuruş geri verdiler. Evvela hayret ettim.“İkinci mevki mi?”“Hayır, birinci.”Sonra biletin üstündeki “ehven tarife”yi okuyunca işi anladım: Tramvaya rekabet!Üstelik deniz havası alarak iki kuruş noksanına Bebek’e gitmek hani hoşa gitmeyecek bir şey değil!<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">*Mehmet Selahattin Güngör’ün yazılarındaki bazı kelimelerin yerine, okumayı kolaylaştırmak için günümüzdeki karşılıkları yazıldı. Selahattin’in tüm ifadelerine katılmasak da anlamı ve anlatımı bozacak ya da değiştirecek herhangi bir değişiklik yapılmadı. Dönemin anlam dünyasına sadık kalındı. ‘İstanbul’da Nasıl Eğleniyorduk’un amaçlarından biri de, yazara hak ettiği değeri vererek İstanbul’un geçmişine dair zengin bilgiler içeren bu yazıları gün yüzüne çıkarmak.

Gazinolarda mevsim hazırlığı var: Kahve, çay 7.5… Fakat rakı?!

Baharı Bebek Sırtlarında Görmeye Gidiniz!

Akaretler'deki Sıraevler, Osmanlı'nın toplu konutları bir zamanlar. Serencebey, elçilik görevlilerinin yaşadığı yer bugün. Osmanlı'nın modernleşmesinin başladığı coğrafyadayız. Global Yaşam Endeksi'ne göre bugün İstanbul'da yaşam kalitesinin en yüksek olduğu mahallelerden biri, Beşiktaş. "Neden?" diye soruyoruz Kerimcan'a. "Kapanmamış bir sahil şeridi; Ihlamur Kasrı; Maçka, Abbasağa ve Yıldız parkları; hâlâ anahtarını emanet edebileceğin, döviz kurundaki artışın sebebini konuşabileceğin esnafın varlığı," diyerek giriş yapıyor mahalleyi anlatmaya."İstanbul'un en önemli hub'larından biri burası. Emlak raici olarak şehrin en pahalı semtlerinden biri. Arnavutköy, Ulus, Maçka, Levazım, Levent ve Etiler, Beşiktaş ilçesine bağlı — aynı zamanda gecekondu semti de vardır burada, daha mütevazi sokaklar da. Anadolu'da dolaşırken 'İstanbulluyum,' deyince neresinden diye sorarlar, 'Beşiktaşlıyım,' dersen 'İyi yerdensin,' derler."<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916013615.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kerimcan, mahallesi Beşiktaş'ta<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Üç yaşından beri Beşiktaş mahalleli Kerimcan. Avrupa'yı trenle veya otostopla gezmediği, şaman ayinlerine katılmadığı, İnkaların topraklarından dolaşmadığı, Cape Town'da Lions Head'e tırmanmadığı, <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/sayga.travel/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Sayga</a>'yla gezmediği zamanlarda evi burası. Barbaros Bulvarı'nın bir tarafından diğerine taşınıyor sadece otuz üç yılda.&nbsp;"Burada herkesin bir anısı var. Ya biriyle buluşmuştur ya alışveriş yapmıştır ya maça girmiştir ya vapuru kaçırmıştır. Beşiktaş'ta yaşamanın duygusu da aslında tüm İstanbul'la beraber yaşamak hissini getiriyor. Türkiye doğrudan buraya sirayet ediyor," diyerek başlıyor hikâyesine. Az önce önünden geçtiğimiz, insanların kuyrukta beklediği kızarmış tavukçuyu soruyoruz hemen. Semte ilk girdiğimiz anda dikkatimizi çeken bir sıra var önünde: "Bir şey popüler olmayagörsün — kışın Balkanlardan gelen soğuk hava dalgası gibi çöküyor Beşiktaş'ın sokaklarına ve dükkânlarına. Birbirine benzer mekânlar açılıyor. Ya da bir konsept bir şekilde tutuveriyor. Sonra sil baştan. Tavukçu da o tutan konseptlerden."<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916031080.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Not defterine kaydetmek isteyeceğin sokak isimleri<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kerimcan'ın ağzından Beşiktaş'ı dinliyoruz: Özel üniversiteyle soylulaşan bir mahalle</h2>Adı Bahçeşehir olan bir üniversitenin Beşiktaş'ı ele geçirmeye çalışması da bana hep ilginç geldi. "Keşke adını da değiştirseler, Beşiktaş Üniversitesi yapsalar da rahatlasak artık," diye düşünüyorum bazen. Semtte son yıllarda inanılmaz bir değişiklik söz konusu. Oturanların sosyokültürel ve sosyoekonomik seviyeleri farklılaştı. 20 sene önce daha orta sınıf semtiyken günümüzde gece hayatının ağırlık kazandığı vakıf üniversitesi öğrencisi merkezine evrildi. Buranın köklü üniversiteleri devlet okullarıydı. Yıldız Üniversitesi, Mimar Sinan, daha yeni olan Galatasaray, yukarıda İTÜ işletme ve konservatuvar var. Kazan, çarşı içinde semt meyhaneleri, buluşma alanı birkaç bardı. Barbaros Bulvarı üzerinde yemek yenecek hiçbir yer yoktu, bir iki esnaf lokantası vardı mesela. En önemli kırılmalardan biri özel Bahçeşehir Üniversitesi'nin Beşiktaş'ı ablukaya almasıyla oldu. Üniversitenin büyümesiyle birlikte konutlara talep arttı, çarşı ve çevresinin önce çehresi, ardından fiyatları değişti.Bu tür toplumsal dönüşümlerin hem olumlu hem de olumsuz etkileri oluyor. Beşiktaş da böyle etkilendi. Semte iyi hizmet veren, talebi karşılayan mekânlar da açıldı; ruhsuz, birbirinin kopyası birçok yer de. Bunların bir kısmı elbette yaşayamadı ama gedikli esnafları yerlerinden etmiş bulundular. Şimdi sürekli devir daim, ara ara kepenkleri kapalı dükkânlar bunlar. Az önce üzerine konuştuğumuz gibi kızarmış tavukçu, gurme hamburgerci, üçüncü dalga kahveci sayısının artmasını sağladı Bahçeşehir. Minoa'dan aşağı, Akaretler üzerinde yan yana dizilmiş barlar buna başka bir örnek. Tüketmeye dayalı bir yapılanma. Daha fazla kitapçı, tiyatro veya sinema salonu gelmedi.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916049200.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Beşiktaş'ın mural'ları<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Asmalı Mescit'ten Beşiktaş'a kayan gece hayatı</h2>Burası bir geçiş yeri. Kadıköy vapurundan inenin ilk durağı; Karaköy-Ortaköy hattında gezinenin soluklanma alanı; Gayrettepe ve Yıldız'dan aşağı salınanın varış noktası. Beyoğlu'nun çöküşü, Asmalı Mescit'in kapanmasıyla Beşiktaş ansızın gece hayatının da merkezi oldu. Eskiden mahallelinin gittiği lokal barlar değişti, genişledi. Zeytinburnu'ndan maça gelen; Balmumcu'ndan işten çıkan; Abbasağa'da oturanların kesişim kümesi oldu bu barlar.&nbsp;Yalnız burası bir öğrenci semti —&nbsp;30 lira verip bira içemedi kimisi. O zaman kendi mikrokozmoslarını yarattılar.&nbsp;Migros'tan biraları alıp önündeki merdivenlere çömdüler. Gezi'den hemen sonra Galata Kulesi'nde yaşanan gürültü, kirlilik gibi sıkıntılar burada da gündemin ortasına oturdu.Bu durumla hiçbir sorunum yok ancak bu kadar konuta sahip bir yerde, bu yoğun gece hayatının sürdürülebilir olmadığını düşünüyorum. Gezmek ve partilemek isteyenler kaybettiklerinin yerine koyacak mekân arıyorlar; semtte yaşayanlar çocuklarını uyutmaya, çalışmaya, sakin bir gece geçirmeye uğraşıyorlar. Burada sorunun kaynağının mahalleli değil, kentin dengesini bozan yöneticiler.&nbsp;Nasıl Şişli'den bir Bebek yaratamazsanız Beşiktaş'tan da bir Beyoğlu çıkmaz çünkü burası yüzyıllardır bir "rezidans." Mahalleli olarak insanların eğlenmesinden ziyade bunun yönetilemeyişinden şikayet ediyoruz. Masalardan yürünmeyen kaldırımlar, özellikle hafta sonları başa çıkılamaz bir çöp ve sokak kirliliği en temel problemler.<img src="https://images.aposto.com/2021/10/5/1637916071728.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mahallelinin vitrini: Yorgancı<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Beşiktaş habitatı </h2>İç çemberde kültürel sahipsizlik var. Baharatçılar ve terziler, aynısının tıpkısı hamburgercilerle kızarmış tavukçulara dönüşüyor. Talebin bu olduğuna inanarak arz yaratılıyor. Bunlar elbette olacak — semte yeni taşınan kitlelerin istekleri doğrultusunda hayatın çeşitli alanları şekillenecek. Yeni nesi kahveler; ortak kullanım ofisleri; McDonald's ve Burger King yerine gurme hamburgerciler açılacak. Problem, tekdüzeleşmesi. Beşiktaş merkezde, çarşının içinde yaşanan durum bu. Biraz dış çembere çıkınca — Vişnezade'ye doğru gidince — "mahallecilik" devam ediyor. Hâlâ esnafa anahtar bırakılabiliyor, berber Mustafa ve kasap Çetin Abi'yle memleket meseleleri konuşuluyor.&nbsp;Hayatımı bir ay hiçbir araca binmeden bütün sosyal, kültürel, ticari ihtiyaçlarımı giderebilecek şekilde kurdum burada. Yukarıda Cemal Reşit Rey, Açıkhava, Lütfi Kırdar; aşağıda Millî Saraylar Resim Müzesi yürüme mesafesinde. Cumartesi günleri pazar kuruluyor, haftalık alışverişi yapma zamanı. Trafik ve korna sesinden bunaldığım anda Yıldız Parkı'nda; sohbet, laklak aradığımda The United Pub'dayım mesela. Köfteciye üç ay gitmesem "Abi uzun tuttun arayı," derler. Gözlükçüme gidiyorum, bir zamanlarımı ve şimdimi belki pek çok insandan daha iyi biliyor. Sıfırdan başlamıyor ilişkiler. Ev hissini veren bunlar — yaşayan insanlar ve çalışan esnaf. Muhafazakar değil Beşiktaşlı. Anlaşmaya meyilli. Bu mahalleyi hâlâ ev olarak görebiliyorsam en büyük nedeni semti birlikte paylaştıklarım.33 senedir burada yaşayan biri olarak dönüşümü gözlemlememek mümkün değil. Diğer yandan Beşiktaş habitatının kökleri, hâlâ burada oturan eski sakinlerinden dolayı çok derinde ve sağlam. Buradaki apartman içleri hâlâ kavrulmuş soğan kokar; terziler pantolonların bellerini daraltır; ayakkabıcılar botları kışa hazırlar ve kemerlere bir delik daha açar. Evde pompası olmayan bir çocuğun gidebileceği lastikçi de var, baharatçı ve kasap da. Lokmacı gelir, çiğ köfteci gider ama komşumuz 45 senedir aynı yerden yoğurt almaya devam eder Beşiktaş'ta.

Mahalle: Sinanpaşa. Mahalleli: Kerimcan Akduman. Fotoğraflar: Deniz Sabuncu. Yazı: Hazal Yılmaz.

"Barbaros Bulvarı'ndan aşağı indiğim, denizi gördüğüm anda eve varmışımdır."

Mahallede uzun zaman yaşayınca bir binanın hayatına da tanık oluyorsun. Dibek Sokak'ta önce tiyatro, ardından İstanbul'un ilk ortak çalışma alanlarından biri olan&nbsp;Blooger's Base olarak tanıdığım ve parçası, izleyeni, destekçisi olduğum 17 numarada şimdi&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://link.aposto.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0by5jb20vY2xpY2s/c291cmNlPXdlYiZuZXdzbGV0dGVyPTYwYTJhNTkwNjM4ODcxMDAwNmVmZDJlNiZpc3N1ZT02MGU0ODBhZjI0OGU5OTAwMDY0YTBhNmQmc3Vic2NyaWJlcj11bmRlZmluZWQmc3Rvcnk9NjBlODE1NmE2YTU0ZTYwMDA3MTE0OTEzJmF1dGhvcj1udWxsJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZ2YWNpbGFuZG9pc3RhbmJ1bA==" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Vacilando İstanbul</a> var.Kapılar açık. İçeriden gelen müzik 1930'larda bir Paris sokağına götürüyor beni. Bir an. Dışarıdaki banka oturuyorum. Az sonra Özge geliyor içeriden, Vacilando diye soruyorum. Kimdir? Steinbeck'in romanından aldığını söylüyor ismini: "Yolculuğu seven, bir yere gitme deneyiminin varılacak yerden daha keşfedilesi, daha değerli olduğunu düşünen kişi." Soli gibi.Vacilando'yu şudur diye anlatmak çok zor. Burası bulaşık makinesi olmayan bir yer mesela. Kullandıkları ürünlerin doğaya zararlı olmamasında kararlılar. İçerideki odada dikey bahçe kurulmuş. Otların gelişimini takip ediyorlar. Yeterince güneş alıyor mu, yüzünü sarartıyor mu? Aslen fırın olarak Arnavutköy'de 2013 yılında başlayan macerasını Galata'ya taşımış; heyecanla, daha iyi, daha çok, daha anlamlı ne yapabiliriz umuduyla çalışıyorlar.&nbsp;Şehirde sıfır atık çok zor ama en az atığı çıkarıyorlar. Streç filmler ve yağlı kağıtlar, ileri dönüştürülmüş malzemelerden. Bir yanda mahallelinin cam, metal, kâğıt ayrıştırması için kutular var. Ve kompost. Evindeki iki biber, altı soyulmuş patates kabuğunu gelip atabiliyorsun. Onlar da sizin için belediyeyi arıyor; Beyoğlu, kompostları almak için hızlı çalışıyor. Raflarda mercimek, buğday, un — 100 gram isteyene 100 gram. Kendi kap kacağıyla gelenlere yiyeceklerde %10, içeceklerde %15 indirim var.Siz nasıl tanımlıyorsunuz burayı diye soruyorum, "bakkal" diyorlar. Eski zamanların muhabbete, mahalleden haber almaya; haftalık değil, günlük isteklerini almaya geldiğin, kiloyla değil, bir-avuç-usulü tarttığın biberleri aldığın bakkalı gibi.&nbsp;Oturduğumuz sandalyeler; su kefiri dolu bardağımı koyduğum, yanıma çektiğim sehpa; duvardaki aynalar, Özge'nin annesinin Horhor'daki dükkânından. "Peki ne kadar şu tonet?" diye soruyorum. Bakacak. Turta kokusu — huzur dolu tüm anların anımsamaları. Hiç bilmediğim bir yolculuğa bütün sevdiğim insanlarla çıkmışım gibi. Buralılık hissi.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bu yazı 11 Temmuz 2021 tarihinde Soli'de yayımlanmıştır. Daha fazla Galata daha fazla mahalle için Soli'ye&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://apos.to/n/soli" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>&nbsp;kaydolabilir,&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/soli.community/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şuradan</a>&nbsp;takip edebilirsiniz.&nbsp;Editörün notu: Menüden vegan mevsim meyveli ıslak keki ve yine mevsim meyveli turtaları denemeden kalkmayınız.&nbsp;<div color="#3680ac" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;"> </div>

Aposto İstanbul

Bir binanın hayatı: tiyatrodan ortak çalışma alanına dönen 17 numara, şimdi çağdaş bir bakkal.

Vacilando İstanbul

Mahallede uzun zaman yaşayınca bir binanın hayatına da tanık oluyorsun. Dibek Sokak'ta önce tiyatro, ardından İstanbul'un ilk ortak çalışma alanlarından biri olan Blooger's Base olarak tanıdığım ve parçası, izleyeni, destekçisi olduğum 17 numarada şimdi <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/vacilandoistanbul" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Vacilando İstanbul</a> var.Kapılar açık. İçeriden gelen müzik 1930'larda bir Paris sokağına götürüyor beni. Bir an. Dışarıdaki banka oturuyorum. Az sonra Özge geliyor içeriden, Vacilando diye soruyorum. Kimdir? Steinbeck'in romanından aldığını söylüyor ismini: "Yolculuğu seven, bir yere gitme deneyiminin varılacak yerden daha keşfedilesi, daha değerli olduğunu düşünen kişi." Soli gibi.<img src="https://images.aposto.com/2021/6/5/1625840890546.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.75" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Vacilando İstanbul'da su kefiri molası<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Vacilando'yu şudur diye anlatmak çok zor. Burası bulaşık makinesi olmayan bir yer mesela. Kullandıkları ürünlerin doğaya zararlı olmamasında kararlılar. İçerideki odada dikey bahçe kurulmuş. Otların gelişimini takip ediyorlar. Yeterince güneş alıyor mu, yüzünü sarartıyor mu? Aslen fırın olarak Arnavutköy'de 2013 yılında başlayan macerasını Galata'ya taşımış; heyecanla, daha iyi, daha çok, daha anlamlı ne yapabiliriz umuduyla çalışıyorlar.&nbsp;Şehirde sıfır atık çok zor ama en az atığı çıkarıyorlar. Streç filmler ve yağlı kağıtlar, ileri dönüştürülmüş malzemelerden. Bir yanda mahallelinin cam, metal, kağıt ayrıştırması için kutular var. Ve kompost. Evindeki iki biber, altı soyulmuş patates kabuğunu gelip atabiliyorsun. Onlar da sizin için belediyeyi arıyor; Beyoğlu, kompostları almak için hızlı çalışıyor. Raflarda mercimek, buğday, un — 100 gram isteyene 100 gram. Kendi kap kacağıyla gelenlere yiyeceklerde %10, içeceklerde %15 indirim var.Siz nasıl tanımlıyorsunuz burayı diye soruyorum, "bakkal" diyorlar. Eski zamanların muhabbete, mahalleden haber almaya; haftalık değil, günlük isteklerini almaya geldiğin, kiloyla değil, bir-avuç-usulü tarttığın biberleri aldığın bakkalı gibi.&nbsp;Oturduğumuz sandalyeler; su kefiri dolu bardağımı koyduğum, yanıma çektiğim sehpa; duvardaki aynalar, Özge'nin annesinin Horhor'daki dükkânından. "Peki ne kadar şu tonet?" diye soruyorum. Bakacak. Turta kokusu — huzur dolu tüm anların anımsamaları. Hiç bilmediğim bir yolculuğa bütün sevdiğim insanlarla çıkmışım gibi. Buralılık hissi.

<h2>Doorstep Coffee Shop</h2>• Ne zaman uğradım? Arnavutköy’de adımlarımı atarken kaldırımda bir arkadaşıma rastlıyorum. Üçüncü dalga bir kahve dükkânı önünde ayaküstü muhabbete başlıyorum. İçeri girdiğimde ise 15 metrekarelik minik bir alandan taze kahve kokuları alıyorum.• Kapı önü: <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmYWUxMzg3ZDZjODk1MDAwNzA0ZWNlNSZ1c2VyPTVlODRjMWQ0YjdmYWI1NTg4ZDNhNWY0ZCZhdXRob3I9NWVjODBhNTAyYjIxOGM3YTc4NTkwOTI0JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZkb29yc3RlcF9pc3RhbmJ1bCUyNTJGJTI1M0Z1dG1fc291cmNlJTI1M0RhcG9zdG8lMjUyNmFtcCUyNTNCdXRtX21lZGl1bSUyNTNEdW5kZWZpbmVk""">Doorstep</a> kapı önü ismi, mahallelinin evden sonraki ilk adımı “uyandım, çıktım ve buradayım.” olma isteğinden geliyor. Aynı zamanda tesadüfi karşılaşmaların, spontane muhabbetlerin başladığı kapı önü sohbetlerinden de. Sokakta zaman geçirmeyi sevenler için özgün bir alan vadediyor. Ekip, insanların kapı önünde rahatça ve merakla iletişim kurduğunu, son üç yılda ayaküstü sohbetlerle yerel bir komünitelerinin oluştuğundan söz ediyor.• “Selamlar”: Mekân âdeta sokakla bir diyalog içerisinde. Bazı kelimeler zamanla bir alanla özdeşir sözünü burada hatırlıyorum. Farklı seslerden “selamlar” kelimesini beş dakikalık sohbetim içerisinde hiç bu kadar fazla duymamıştım.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-11-13T05:06:59.155Z.jpeg" alt="Fotoğraf: Sıla Eser"><figcaption>Fotoğraf: Sıla Eser</figcaption></figure>• Kahve ve ötesi: Filtrede orta gövdeli çiçeksi Etiyopya Yirgacheffe’yi tattım, öneririm. Dükkânda yulaf, laktozsuz ve günlük süt de var. Tatlılarda vegan, glütensiz ve unsuz çeşitler de bulunuyor.• Karmaşadan önce: Doorstep, kapılarını 07.30’da açıyor ve 20.00’de kapatıyor. Arnavutköy’ün işletmeler bazında yoğun bölgesinde yer aldığından kalabalıktan önce kapanmayı seçmesi oldukça ilgimi çekiyor. Ayaküstü uğrayabileceğiniz bu mekânda, kahveniz, sakinlik ve hoş sohbetler var.

<h2>Meercat Sanat Atölyesi</h2>• Neresi? Arnavutköy’de resim, heykel, seramik, mozaik, ahşap boyama, gibi sanat kollarında kurslar, seminerler ve atölyeler düzenleyen, sanatseverlerin aradıkları hemen her tür malzemeyi bulabilecekleri, aynı zamanda içinde minik bir kafeyi barındıran <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmOWJiOTIxYTdmYjZhMDAwOGM5MDNlNSZ1c2VyPTVlODRjMWQ0YjdmYWI1NTg4ZDNhNWY0ZCZhdXRob3I9NWVjODBhNTAyYjIxOGM3YTc4NTkwOTI0JnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy5pbnN0YWdyYW0uY29tJTI1MkZtZWVyY2F0c2FuYXRhdG9seWVzaSUyNTJG"">Meercat Sanat Atölyesi.</a>• Ne zaman ve neden uğradım? Sonbaharda Arnavutköy’ün ara sokaklarında bir yürüyüşe çıkmak hiç beklemediğiniz güzel tesadüflere yol açabilir. Bu sokaklarda karşınıza çıkan rengârenk tarihî Rum evleri, mahallenin hikâyesi ve dönüşümü üzerine sizleri meraklandırabilir ve sonbaharın dingin atmosferi eşliğinde kendinizi bir noktada keşfetmediğiniz kapılardan içeri girerken bulabilirsiniz. Benim için perşembe günü böyle bir gün oldu. Arnavutköy’ün ara sokaklarında geçirdiğim pazar ritüelini bu hafta içine taşıdığımda daha önce kapalı gördüğüm bir sanat atölyesinin kapılarının açık olduğunu gördüm. Gülümseyen yüzleri, heyecanlı sesleri, farklı renk tonlarında gördüğüm eserleri ve çerçeveleri camdan görünce adımlarımı merakla Meercat dünyasına doğru attım.• İlk izlenimler: İçeriye adımımı attığımda bir yanımda heykeller, bir yanımda sanat malzemeleri, eğitmenlerin deslerine hazırlandığı bir manzara, diyaloglar, heyecanlı öğrencilerin gözleri ve sıcak bir kahve kokusu beni karşıladı. Atölyenin kurucuları Caner Gürlek ve Zehra Korkmazlar ile tanıştım ve atölyenin 22 yıldır tam bu noktada olduğunu öğrendim. Mimar Sinan çıkışlı Caner Bey, atölyeyi 1998 yılında açtığında güzel sanatlarla ilgili atölyeler düzenleyebilecekleri ve eserlerin malzeme satışlarıyla ilgilenecekleri bir mekân oluşturma amacını taşıdığını paylaşıyor.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-10-30T06:55:03.901Z.jpeg" alt="Fotoğraf: Sıla Eser"><figcaption>Fotoğraf: Sıla Eser</figcaption></figure>• Meercat: Atölyenin ismi meercat hayvanından geliyor. Meercat’lerin topluluk hâlindeki yaşamı, çalışkanlıkları, tehlikelere ve değişime karşı hızlı oluşları atölyeye ilham veriyor. Meercat topluluklarında herkes yiyecek toplamaya, avcılara dikkat etmeye ve bebeklere bakmaya katılıyor. Caner Bey, atölyeyi bu birleştirici havada oluşturduklarını söylüyor.• Neler üretiyor? Her yaştan öğrenciler, hocalar eşliğinde&nbsp;teorik dersleri ve uygulamalarıyla atölyelerde yaratıcılığını keşfediyor. Mozaik atölyesinde, cam mozaik ve antik mozaik uygulamaları var. Atölye sonrası her bir parça ya sergilerde ya evlerin köşesinde, bahçesinde ya da Meercat raflarında kendine yer buluyor. Aynı zamanda atölye, mimarlarla çalışıp mobilyalardan dekorasyona ve duvar işlemelerine uzanan bir seçkide ürünler üretiyor. Caner Bey, 22 yıllık serüveninde atölyeleri sonrasında hobilerini mesleğe çevirip burada ders vermeye başlayan öğrencileri olduğundan bahsediyor. Atölyenin girişinde yer alan minik kafede ise atölyelerde üretilen seramiklerle sunulan sıcak içecekler sizi karşılıyor.• Dönüşüm: Caner Bey, 22 yıl önce atölye alanının bir oto servis alanı olduğunu söylüyor. “Döşemeci bir arkadaşımız alandan bahsedince buranın güzel bir sanat atölyesi olacağını düşündük. Kolonlar yoktu, düz bir alandı ve kireçler vardı.” sözleriyle geçmişi hatırlıyor. Atölyenin yan binasında yer alan çerçeve atölyesinin de eskiden kilisenin sosyal etkinliklerinin düzenlendiği bir alanın dönüşümüyle oluştuğunu söylüyor. Konuşmamızı takiben Arnavutköy’ün son yıllardaki dönüşümüyle film yapım şirketlerinin, mimarların, seramik atölyelerinin mahalledeki yoğunluğundan ve artan ilgiden konuşuyoruz ve veda zamanı yaklaşıyor.Adres: Arnavutköy Mahallesi Arnavutköy Deresi Sokak No:5, 34345 Beşiktaş Anahtar kelimeler: Sanat, atölye, topluluk, üretim, resim, seramik, cam, nostalji, dönüşüm

Arnavutköy ile ilgili hikayeler