Sahne: SecondSecond, festival sayesinde ilk defa buluştuklarımız arasındaydı. Eller katiyen inmiyor; punk rock’ın tüm gereklilikleri yerine getiriliyordu. Kalpte öten davul dinleyenlere işliyor, Aklımda Bir Kördüğüm örgüsü örülüyordu. Mikrofon pek çok kez bize uzatılırken kurduğumuz bu iletişimi güçlü işbirliği, şapkalı vokalleri sona yaklaştıkları için hüzünlü bir hoşça kala itti. Bize yöneltilen kalp işaretini kabul edip sahnelerarası yolculuğumuza devam ettik. Farkındaydık ki bu sadece bir başlangıçtı.Kulis: Futuro Pelo“Quentin, Quentin!” diye bağırıyor kulis odasında saksafon provası yapan arkadaşına Futuro Pelo (Benjamin). Sohbetimize başlamadan hemen önce kuliste konsere hazırlığın tatlı bir koşuşturması var. Sessizlik nihayet sağlanıyor ve Benjamin hemen yanımıza kuruluyor. Karşımızda oturan adam öyle göstermese de tarifsiz bir gençlik enerjisiyle, çocuksu bir neşelilikle çok kucaklayıcı.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665412810582.jpeg" width="550" alt="Futuro Pelo | Fotoğraf: Deniz Sabuncu" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Futuro Pelo, Fotoğraf: Deniz SabuncuFuturo Pelo’yu dinleyenler sohbetimizin arasına karışan isimleri duyduğunda şaşırabilir. Festival boyunca röportaj yaptığımız tüm sanatçılar arasında en geniş zaman diliminden müzikal kahramanları seçen isim belki de Benjamin. "1930’lardan 2000’lere kadar o kadar çok insan dinliyorum ki…"&nbsp;Damon Albarn ve Nick Cave bu geceki dinleyicileri arasında olsa istermiş Futuro. Ona Nick Cave’in Bad Seeds’le Parkorman’da verdiği unutulmaz konseri hatırlatıyoruz. O gece orada olsaydı, hayatı boyunca onu dinlesin istediği tek kişi Nick Cave bile olabilirdi diye düşünüyoruz.Sahne: Gülinler&nbsp;Futuro Pelo ile hoşbeş ettiğimiz gibi Gülinler yağmurunda ıslanmaya gittik. Asla şemsiye açmak istemediğimiz, daha da yağması için dansın gücüne başvurduğumuz bir yağmurdu bu. Samimiyetleri damlalara, oradan da bizlere işledi.&nbsp;Gülinler’in çıldırmayacağım diyen çıldırışlarına karıştık az ve öz bir kalabalık olarak. Bir yandan “Üzülecek ihtimallerin bitmemesi ne kadar sinir bozucu değil mi?” diye soran Gülinler’in şıklığı gitarla flört ediyor; Büyük Ev Ablukada’nın %35’i ana sahneyi %100 dolduruyordu. Birlikte nice suları seller yapmak üzere buluşmak isteyeceğimiz bir performansa tanıklık etmiştik. Şimdi yeniden kulise.Kulis: Opus KinkMIX Festivali’nin sürpriz eklemelerinden, İngiltere gitar sahnesinin kıyısına konumlanmış 6 kişilik bir lad&nbsp;grubu röportajı için çok heyecanlıyız. Birbirinden şık giyimli bir grup çocuğun güçlü İngiliz aksanlarıyla “Ah bira evet, çok iyi olur.” dediklerini duyuyoruz. Ellerinde biralarla girdikleri ve şimdiden dumanaltı olan bu odada bir kanepeye üç kişi sıkışıyor, kalanlar da buldukları pufların üzerine kuruluyor. Biz de tam karşılarında bir koltuktayız.&nbsp;Konuşacak ortak çok şey var. Hızlı ve “hap” cevaplara açık sorularımızın birbirinden bu kadar farklı yerlere sıçrayabileceğine hiç ihtimal vermemiştik. Burası bir kulis mi yoksa Brighton, East Sussex’de bir pub&nbsp;mı ayırt etmek biraz güç. Grubun lead&nbsp;vokalisti Angus, bu gece onları dinleyecek kalabalık arasında kimi hayal ederdi sorumuza, “Leonard Cohen'in hayaleti ve Cengiz Han iyi bir ikili oluşturabilirdi, yanlarına Edith Piaf da olabilirdi.” diyerek bize en çılgın hayallerimizde bile yer veremeyeceğimiz bir insan seçkisi sunuyor.Angus, “Zıtlıklar birbirini çeker.” diye devam ederken grubun bas gitaristi Sam, “Napoleon'u da katabiliriz belki.” diye ekliyor. &nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665412810600.jpeg" width="550" alt="Opus Kink | Fotoğraf: Deniz Sabuncu" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Opus Kink, Fotoğraf: Deniz SabuncuSohbetimiz sıradan bir soru-cevabın ötesinde, ortaklaştığımız seyir ve dinleme zevklerine hızlı hızlı genişliyor. Newcastle ve Arsenal futbol kulüpleri, Grace Jones ve New York'un geç '70'ler disko sahnesi, Ian Dury ve pub rock, The Birthday Party yeniden kurulsa ve grubun kendi MIX festivaline gelse hayalleri ve dahası, 15 dakikaya sıkışan sohbetimizde zıpladığımız isim ve hayallerden birkaçı yalnızca.&nbsp;Bristol'da bir ses mühendisinin Opus Kink sound'una “goth salsa” yakıştırmasını yaptığından bahsediliyor. Grup üyelerinin çoğu bundan memnun. Birazdan izleyeceğimiz konserin karanlığı kadar ayaklarımızı yerden kesen dans enerjisini düşündüğümüzde bu benzetme bize de çok uçuk kaçık gelmiyor. Hep beraber sıra dışı bir deneyime, goth salsa konserine doğru hareket ediyoruz.Kulis: Hedonutopia&nbsp;Placebo’nun ön grubu olarak ana sahnede yer almalarının ardından bu ikinci sahneleriydi. Bekleyenleri, Placebo’ya hazırlama görevini üstlendikleri zamankine göre daha “alışkın” hissediyorlardı.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Sigur Rós’la Jon Hopkins’i izlediğimiz sahnede olmak yine heyecan verici. Kutay Soyocak’a (Jakuzi) sorardım hep, ana sahnede olmak nasıl diye. O da “abi çok büyük.” derdi. &nbsp;</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665412810819.jpeg" width="550" alt="Hedonutopia ikilisi Kerem ve Fırat | Fotoğraf: Deniz Sabuncu" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.67" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hedonutopia ikilisi Kerem ve Fırat, Fotoğraf: Deniz SabuncuOnların çok sesli festivalini konuştuğumuz esnada, Assos Antik Kenti’nde, yazın en uzun gecesinde bir festivalin konuklarıydık. Hava karardığında başlayan, gökyüzü aydınlanınca sona eren. Bugünkü biz yerine, kendimizi özgür hissedeceğimiz bir zaman diliminde geçen bu hayalin line-up’ında ilk satırı Replikas’a verdiler. Londra’dan zorla getirebilirlerse Yerçekimi’ni ve Beach House’la The Cure’ü de eklediler. Bu çok sesli festivale Nekropsi de dâhil oldu ama bir şartla: Derinlik’i çalacaklar.&nbsp;“Bu rüya ikimizin” diyen Fırat, Kerem’den ayrı bir festival düşünemeyeceğini paylaşırken ona dönüp sordu: “Ryuichi Sakamoto aramızdan ayrılmadan önce bir kez de bizimle olsa güzel olurdu, değil mi Kerem?”Sahne: Opus Kink%100 Studio The Ringo Jets'in sıcaklığını üzerinden atamamışken, Brighton, Birleşik Krallık'tan Opus Kink sahnedeki müzisyen sayısını iki katladı. Klavye, davullar, saksafon, trumpet, iki gitar ve basla 7 enstrüman ve 6 tane müzisyen küçük ama çok tutkulu bir kalabalığa seslendi. &nbsp;2019’dan beri tekliler yayımlayan, son olarak da 'Till the Stream Run Dry kısaçalarlarıyla kariyelerinde yeni bir eşik atlayan grup, müzik kataloglarını neredeyse baştan sona sahneye taşıdı. Sahneye ceketleri ve süveterleriyle gelen Opus Kink, ilk şarkıdan itibaren bangırdayan performanslarının yüksekten atan nabızlarına teslim oldu, ceketler ve süveterler atletlere kadar çıktı.&nbsp;Angus (Rogers), elindeki mikrofonu alıp sahneden aşağı indiğinde, mikrofon kablosunun kısalığı seyircilerin derinlerine karışmasına engel olsa da onu kalabalıklardan ayıran şeridin diğer tarafında, bir hayranıyla uzun uzun sarıldı.&nbsp;Opus Kink ve goth salsası; tutkulu, sıcak ve dip dibe bir konser deneyimin soundtrack'i oldu ve geriye tarifsiz hatıralar bırakarak İstanbul'a veda etti.Sahne: CezaNe yıllar eskitmiş ne de büyüsü kaybolmuş bir rap kralı, MIX’in kepenklerini indirecek son performansla karşımızdaydı.&nbsp;Panaroma Harem'in sahneye nostalji bulaştırmasının ardından, üstüme iyilik sağlık dendiği an yine, yeniden hepimiz bir MC&nbsp;olma hayali kurduk ama bir kez daha rüyalarda bile sahneyi bu işin bilirkişisine, Ceza’ya bıraktık. Çünkü; “Kimse bilmez ancak Ceza nefret'ten de eskidir.”&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/9/1/1665412811854.png" width="550" style="width: 100%; max-width: 550px; vertical-align: middle; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.50" fr-original-style="width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Ceza MIX'e veda ederken, Fotoğraf: Cem Gültepe“Bu gece tarihe yazılacak bir gece.” dediği esnada zamanı tersine döndürdü ve Hasat Zamanı bizi son bir kez daha 2004’e çağırdı. En son bu akşama dönüp baktığımızda Ceza, Türkçe rap’in yoklamasını almış ve kendisini işaret edenleri saygıyla selamlamıştı. Ne diyelim ki; o Ceza’ydı ve biz ona çok hayrandık.

uro Pelo ile ilgili hikayeler