Gece uyuyup sabah uyanmaya alışığız fakat sabah uyuyup gece uyandığımız her sefer çok şaşırıyoruz. Akşamüstü yorgun eve gelip kanepede sızıyor ve güneşi bıraktığımız yerde bulamayınca hangi günde olduğumuzu bile hatırlayamıyoruz. 25 yaşıma geldim hâlâ alışamadım. Bugün işe gittim, evet, dönüşte markete uğradım, evet, kapıyı açıyordum sanki ve sonra… sonra bir şey oldu. En azından, sabahtı gece oldu diyebiliyoruz. Bu sersemlikten bıkan birisi 'neden gece yatıp gece kalkmıyoruz?' diye düşündü ve yaz-kış saati uygulamasını kaldırdı. Ya da politik sebeplerden&nbsp;'neden doğu ülkelerine daha fazla benzemiyoruz?' dedi. Tam karar veremiyorum, ikisi de aynı derece mantıksız.&nbsp;Kendimi gündüzleri daha enerjik hissediyorum. Kafa yormam gereken işleri gündüz halledip geceye basit işleri bırakıyorum. Bu konuda daha iki cümle yazmama rağmen bir çoğunuz içinizden 'Ama ben kendimi gece daha enerjik hissediyorum, geceleri daha sessiz oluyor ve daha iyi odaklanabiliyorum. Kahve ve müziğim ile karanlıkta çok iyi odaklanıyorum,' dediniz bile. Gececi tayfaya kendimi açıklamam gerekiyor. Benim vücudum hâlâ çok ilkel. Gün ışığını görmeden vücudum uyandığımı anlamıyor. Evdeki ışıkları açıyorum, beğenmiyor. Çok beyaz diyor. Sarı ışıkları açıyorum, şimdi de uykum geldi diyor. Kahve içince çarpıntı yapıyor, odaklanamıyorum ve sonrasında sabaha kadar gözlerim açık yatıyorum. Sütlü kahve içince uykum geliyor. Klimayı kapatıyorum, parmaklarım üşüyor, yazı yazasım gelmiyor. Sıcak olunca da mayışıyorum. Gündüzleri genelde bunların hepsi dengeli oluyor. Gündüz çalışmayı ben değil bedenim seçiyor. Eğer gececiler benim gündüz çalışmamla ilgili bir şey daha söylerse&nbsp;'body shaming' (kişinin bedeninden utanmasına neden olma) yapıyorlar diye tweet atarım.&nbsp;Sohbetlerin geceleri daha samimi geldiğini hissediyorum. Geç saatlere kadar arkadaşlarımla olmayı seviyorum. Gündüze kıyasla daha bol zamanımız oluyor ve bir yere gitmemiz gerekmiyor. Bunların yanında konserler ve gösteriler genelde geceleri olduğundan bir yerde eğlence ile bağdaşıyor. 'Ne sohbet döndü o gece be abi' dediğiniz o rakı sofrası veya 'tüm gece dans ettim' dediğiniz o konser cümlelerinde fark etmeden gece bulunuyor. O samimi dost meclisinde 'bir gece gidicem kapısına söyleyeceğim ben böyle böyle hissediyorum diye' dediğinizde neden gece dediğinizi kendiniz de bilmiyorsunuz. İstanbul'daysanız belki bunun nedeni trafiğin rahatlaması olabilir. Gece yolculuklarında kulaklıkla müzik dinlerken hayallere dalıp gideriz. Uyumadan önce, telefonu bıraktıktan sonra arada kalan zamanda kendimizle baş başa kalabiliriz. Kendimizi en çok anlayabileceğimiz zaman olabilir. Geceye duygusal olarak bağlıyız.&nbsp;Ted Mosby'nin dediği gibi 'Gece 2'den sonra gidip yatın, çünkü genelde 2'den sonra alınan kararlar yanlış kararlardır.' Gecenin duygusallık ayarını kaçıranlar, gündüz olmayan cesaretleriyle bazı mesajlar atabilir. Gecenin tek kötü yanı bu değil. Sınav haftalarında sabahlayanlar var. Kendilerine uyumayarak eziyet ederek daha iyi not alacaklarına inanıyorlar. Aslında burada gecenin bir suçu yok. Bir gün fazla çalışsa yeterdi. Ama sabahlama başlı başına bir etkinlik. Hele arkadaşlarla yapılıyorsa eğlencesi yüksektir. Eğer bir de liseye gidiliyorsa, ertesi gün 'dün gece sabahladım beni ellemeyin' tadında kendince havalı olduğu sanılan tavırlar alınır. Ve maalesef geceleri sokaklar herkese eşit derecede güvenilir değil.Geceleri dalıp gittiğim zamanlarda aklıma kendimi eğlendirecek bir fikir gelir. Babama, 'Benim eski scooterın tekerleri sağlam mıydı? Depodan onu çıkarsak ya'&nbsp;derim. Babam da bu uğraştırıcı işleri 'gece işi böce işi sabah bakalım' diyerek yılların tecrübesiyle sabaha paslar. Ben de sabah 'o scooter zaten küçük gelir. Boşuna depoda üstümü başımı toz içinde bırakmayayım' diyerek harekete geçmeden konuyu kapatırım. Gecelerin böyle bir iş çözücü yanı da var. Yılların tecrübesinden tavsiye edilir.&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">20'li Yaşlar Podcast'in 3. sezon 8. bölümü 'Geceler daha havalı gündüzden'de Samet ile bu konuda sohbet ettik. Yazının devamında bu bölümü dinleyebilirsiniz.&nbsp;<a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/episode/12itufsD798v3LqtUEKGpp?si=f303b8f13c1e4545" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/10/2022-11-16T17:38:06.874Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="3.40" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>

20'lik

Gündüzcüler buraya. 

İlkel Vücudum

Bu yaza başlarken istedik ki eğitim ekosistemi içinde yer alan öğretmenlerle geçtiğimiz yılın değerlendirmesini, çalıştıkları temaları, bu yaza sakladıklarını ve gelecek dönemden beklentilerini konuşalım. Önceden de söylediğimiz gibi: Yaza dair pek çok duygu, düşünce ve hikâye var. Yaz biraz da kısa kollu yakalı tişörtlere yerini bırakan üniformalar, kabul edilen veya utanılan bedenler, okul gezileri, piknikleri, kampları, kursları, eski arkadaşlara kısa süreli bir veda, yeni arkadaşlıklar, neşe, hüzün, gökyüzü, deniz, doğayla temas, akraba ziyaretleri, köye doğru yolculuk, çalışmak, oyun, tatil demek…<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu eğitim-öğretim yılı senin için nasıl geçti?</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bu yıl hangi&nbsp;temalarda çalışmalar yaptın?</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Tatilde neler okumayı/dinlemeyi/görmeyi/izlemeyi düşünüyorsun?</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Gelecek yıl hangi&nbsp;temalarda çalışmalar yapmak istiyorsun?</li></ul>Sorularını Miray ve Hasan öğretmenlere soracak ve onların yaz hâllerine odaklanacağız. Görüşlerini bizlerle paylaştıkları için çok teşekkür ederiz. &nbsp;Geçtiğimiz yıl hazırladığımız <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/6NmND7hmWFXDlhExvW3OKT" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor none medium; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yaz hâli çalma listemize</a> yeni eklediğimiz müziklerin sesini açtıysanız başlıyoruz.<a fr-original-style="" href="https://www.linkedin.com/in/zeynep-hanc%C4%B1/overlay/background-image/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor none medium; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Zeynep&nbsp;</a>&amp;&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.linkedin.com/in/muhammedatalayy/?utm_source=aposto" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: currentcolor none medium; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Muhammed</a>

yaz ile ilgili hikayeler