<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2023/0/5/1674812506852.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.85" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Back to the Future (1985)8. Hafta sonu seyirlikleri: Pazar Sinema Kulübü&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nedir? Film gösterimleri. Pazar günlerine eşlik edecek bilim kurgu ve fantastik filmlerin izleneceği bir kulübe davetlisin.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede? Kundura Sinema / Beykoz Kundura&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? 5 - 26 Şubat</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Neden gitmeli? Back to the Future serisinden sinemanın ürpertici ustası Tim Burton’ın Beetlejuice ve Edward Scissorhands’ine kadar birçok film hafta sonuna bilim kurgu ve fantastiğin rengini katacak.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Not almalı: Programın ilk filmi, bilim kurgu klasiği olan Back to the Future olacak. Filmin biletleri ve detaylı program <a fr-original-style="" href="https://bit.ly/3JBJpAf" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">şurada</a>.</li></ul>

Aposto İstanbul

Sevdiğimiz isimlere “içinde yaşamak istedikleri film ya da diziyi” sormaya devam ediyoruz. 57. konuğumuz <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/arzuarda_d" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Arzu Arda Değer</a>, seçtiği filmse Local Hero&nbsp;(1983).Bana bu sorunun sorulmasının üzerinden tam 6 ay geçti. Tabii yoğunluktan bir türlü yazamadım ama bu süre içinde hangi filmi seçeceğime de bir türlü karar veremedim işin garibi. Garip diyorum çünkü çok basit bir soruydu ve muhtemelen âşık olduğum Al Pacino’nun oynadığı bir film olacaktı yanıtı. Pacino’nun filmlerini tek tek anımsarken bir yandan “Hayır o filmin içinde yaşamak istemem, hayır yok o da olmaz.” diye yanıtlar verdim. Ben hemen her filmini sevsem de –ki önemi de yok, kendisine aşığım çünkü– o filmlerin dünyasında yaşamak istemediğimi anladım. Ama şimdi sanki bir Pacino filmi seçmezsem büyük vefasızlık yapacakmışım gibi hissettiğim için şunu söylemeden geçemeyeceğim: Bir set çalışanı, yardımcı yönetmen olarak tüm Al Pacino filmlerinin setinde yer alabilmeyi, bu büyük deha oyuncuyla çalışabilmeyi şüphesiz isterdim; özellikle Dog Day Afternoon filminde ve Godfather serilerinde.İçinde yaşamak istediğim filmlere gelince, iki film var aslında: Biri Back to the Future serileri, diğeri ise çok kişinin bilmediği, bilenlerinse pek sevdiği Local Hero filmi. Geçenlerde Local Hero’nun bazı sahnelerine yeniden bakınca, “Evet, ben bu filmin içinde yaşayabilirim,” dedim. Aslında bu filmler birbirinden çok farklı olsalar da ikisi de kişiliğimle, hayattan beklentilerimle örtüşen yapıda. Meraklı, yenilikçi, risk ve aksiyon seven yanımla bir zaman makinasıyla yapacağım seyahati; yapabildiğimde kendi geçmişime ya da sevdiklerimin geçmişine/geleceğine gidebilme fikrini çok şahane ve çok heyecanlı buluyorum!Ama burada öne çıkarmak istediğim film Local Hero. Film gibi, Bill Forsyth de az bilinen usta yönetmenlerden biri. Film için, Forsyth’in kendine has mizah anlayışıyla 80’lere hediye ettiği hazinelerden biridir dersem abartmamış olurum sanırım. Kaç kez izlersem izleyeyim aynı naif duyguları, sadeliği, ince mizahı, sakin insanları ve sakin bir yaşamı bulduğum, hissettiğim bir yapım Local Hero. Filme mekânsal anlamda baktığımda da halihazırda son altı yılımı geçirdiğim kasabayla olan benzer yanlarını gözlemliyorum. Deniz kenarında ‘cittaslow’ bir yaşam; çok kalabalık olmayan bir nüfus, AVM yok, her dükkândan bir olmadı iki tane mevcut, insanların birbirini tanıdığı, selamlaştığı (fazlasıyla) dingin bir yer. Ama benim yaşadığım kasabadan birkaç özelliğiyle daha avantajlı; geceleri halkın toplanıp içki içtiği bir pub’a ve kuzey ışıklarını izleme olanağına sahip.İskoçya’da çekilen filmin içinde gökyüzünün nefis görsel şölenine de şahitlik ederiz bir yandan. Başlı başına filmin mekânı zaten bizi içine çekmişken meteor yağmurlarıyla kuşatılırız. Gökyüzünü, yıldızları, uzayı izlemeyi/incelemeyi çok seven patronu Harper’ın gökyüzü olaylarından kendisini haberdar etmesi talimatını filmin ikonik aksesuar-dekor detayı kırmızı telefon kulübesinden yerine getiren Mac’in yerinde olabilmeyi, yıldızlarla dolu gökyüzünü ve meteor yağmurunu izleyebilmeyi çok isterdim. Ve Mark Knopfler’ın muazzam derecede güzel müziklerini fonuma alıp şu repliği tekrar ederdim: “Keşke görebilseydiniz. Keşke gördüklerimi olduğu gibi siz de görebilseydiniz.”

Bu Hafta Ne İzlesem?

Haftanın konuğu Arzu Arda Değer.

Local Hero

Barış'ı keşfetmek. "Hitchcock'ları TRT'de izleyebiliyorduk. Ben&nbsp;Rear Window'u televizyonda izledim mesela. Bu çok büyük bir avantajdı bence." diyor Barış. Aynı şekilde Sergio Leone ve Ennio Morricone'nin işbirliğiyle de televizyon ekranında karşılaşmış. "O zaman 'Bu nasıl bir müzik kullanımı!' dememişimdir de..." diyor. Ta o zaman etkilenmiş belli. Ailesinin sinemayı takip ettiğini, annesinin onu sinemaya götürdüğünü, Back to the Future&nbsp;filmlerini, Ghost'u sinemada izlediğini hatırlıyor. Profesyonel anlamda bir müzisyen olarak yollarının sinemayla nasıl kesiştiğiyse farklı bir hikâye. Müzik öğretmenliği eğitimi aldıktan sonra bir yandan "çocukları çok seviyordum ama öğretmenler odası çok korkunç bir şeydi benim için" dediği mesleğine adım atmış önce. Bir yandan da gitar, satranç ve ritim dersleri vermiş. Hayatını değiştirense zar zor satın aldığı bir bilgisayara korsan yüklediği Qbase programıyla olmuş: "İlk bir şeye sararsın ve artık hayatınız o olur ya... Ondan sonraki tüm günlerim beste yapmak, kendi bestelerimi kaydetmekle geçti. Bu müthiş özgürleştirici bir şeydi benim için."İşbirliği.&nbsp;Canavarlar Sofrası, Kusursuzlar, Son Çıkış...&nbsp;Barış'ın yönetmen ve senarist Ramin Matin'le süregelen işbirliği dikkatimi çekiyor. Müzik kültürü çok iyi, çok entelektüel bir insan olduğunu söylediği Ramin'le iyi bir uyum yakaladığını söylüyor. O uyumu yakalamanın ve kolektif çalışmanın zorluklarından, bir besteci ile bir yönetmenin işbirliğinde en önemli şeyin sürekli iletişim ve uzunca vakit geçirmek olduğundan bahsediyor: "Kolektif çalışan sanat dallarında [...] senin hissettiklerin her zaman doğru olmayabiliyor. Ben kırmızı renkte bir öfke ya da aşk hissedebilirim ama yönetmen aynı renkte bir hüzün hissediyordur. Bunlar çok kişisel duygular. O yüzden onun ne hissettiğini duymak, bilmek gerekiyor."&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/2/1671534530155.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Barış'la Tünel'deki müzik mağazalarından birini keşfederken. | Fotoğraf: Deniz SabuncuBir adım geriden. Kasım 2021. Yönetmen ve senarist Tufan Taştan Keşif Sineması'nın ilk sezonunda konuğum olmadan hemen önce Sen Ben Lenin'i izliyorum. Film zaten çok keyifli, çok esprili, çok akıcı. Sona erdiğinde tam yerimden kalkacakken Seyyal Taner'in sesini duyuyorum: "Boynu bükük duruyorsam eğer / İçimden öyle geldiği için değil / Ama hiç değil..." Kapanış jeneriği boyunca iki ayrı Seyyal Taner şarkısının kullanıldığını sanıyorum. Oysa sonradan bunun film için bestelenmiş Edip Cansever şiirleri olduğunu öğreniyorum. Şarkı(lar) Spotify'a eklendiğinde heyecanlanarak basıyorum kalbe. Altında Barış Diri imzası var. Podcast kaydımız sırasında Barış'ın bana Mendilimde Kan Sesleri'nin tek bir şarkı olduğunu, sadece çok katmanlı bir şiirin çok katmanlı bir şarkıya dönüştüğünü söyleyeceğinden henüz haberim &nbsp;yok.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#e06535" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#e06535 !important;color:#090909 !important" href="https://open.spotify.com/album/3J3jIwbHAgrn3uP9GDQxbX?si=FWblPnvVQoOmYzr207wDqA" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(224, 101, 53) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dinle</a><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/3J3jIwbHAgrn3uP9GDQxbX?si=OmctaJb1QXeBWX1Q5ZTJPw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/11/2022-12-20T16:11:26.574Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.59" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Besteci, müzik süpervizörü, zanaatkar.&nbsp;Barış'tan öğreneceklerim Sen Ben Lenin'in kapanış jeneriğindeki şarkıların aslında tek bir şarkı oluşundan ibaret değil. Film müziği bestecisi ve müzik süpervizörünün farklarını, Türkiye'deyse tek bir müzisyenin iki görevi birden üstlenmek zorunda kaldığını öğreniyorum. Bunun sanatçı kimliği dışında bir zanaatkar kimliği gerektirdiğini; çünkü yeri geldiğinde -hele ki bağımsız sinemada- bütçeler yetmediğinde besteciden "bakkal pop"&nbsp;tarzında bir pop şarkısı yapmasının da beklenebildiğini öğreniyorum.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#e06535" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#e06535 !important;color:#090909 !important" href="https://open.spotify.com/album/1djVmEpg83PPBIKmCCNuFp?si=Cld_fxAUQOiE1I8RQNwnYg" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(224, 101, 53) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dinle</a><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/1djVmEpg83PPBIKmCCNuFp?si=XpNGhdJgTnGqPOYtFSpA1g" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/11/2022-12-20T14:49:51.252Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Barış'la keşfetmek.&nbsp;Mikrofonun karşısına bir film müziği bestecisini alınca, birlikte keşfetmek için bir yönetmen ve sinemasından çok bir film müziği bestecisi ve film müziklerini seçmek daha mantıklı geliyor. Barış, Cliff Martinez'i özellikle The Knick&nbsp;dizisi ve Drive filmi üzerinden konuşmayı öneriyor. Nicolas Winding Refn'le işbirliklerini oldum olası sevdiğim için çok cazip geliyor bu fikir bana. Müziğinin onun için neden özel olduğunu sorunca şöyle açıklıyor: "Şaşırtıyor beni, o yüzden seviyorum. Alışılagelmişin dışında bir şey duyuyorum."&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/11/2/1671534427379.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Emre ve Barış, Hildur Guðnadóttir'den Alexandre Desplat'a, Dario Marianelli'den Jóhann Jóhannsson'a birçok film müziği bestecisinin adının geçtiği bir kahve sohbetinde. | Fotoğraf: Deniz SabuncuSaf sinema.&nbsp;Cliff Martinez'in Steven Soderbergh'le süregelen işbirliğine çok hâkim olmasam da Nicolas Winding Refn sinemasının sıkı bir takipçisi olarak başta Drive olmak üzere onun filmlerine eklediği müziğe hayranlık duyuyorum. Barış, Martinez'in Drive'a olan katkısı hakkında "Görmeye alıştığımız ve müzik olması gereken sahnelerin altında müzik yok; alışık olmadığımız yerlerdeyse müzik var. Daha doğrusu ritim var. Ben burada saf sinema izlediğimi düşünüyorum."&nbsp;Chromatics, Kavinsky, Electric Youth.&nbsp;Drive'ın müzikal dünyasını sadece Cliff Martinez'in müzikleri ekseninde değil, filmin müzik kullanımı üzerinden de konuşuyoruz. Açılış sahnesi ve açılış jeneriğinde çalan Tick of the Clock&nbsp;(Chromatics) ve Nightcall'dan&nbsp;(Kavinsky) çok etkilendiğimi söylüyorum. Barış da sürücünün "atıyla uzaklaştığı" sahnede duyduğumuz A Real Hero'dan (Electric Youth) etkilenmiş. Konu bir şekilde iyi müzik kullanımına geliyor. Ezel Akay'ın Neredesin Firuze'sinin, Wes Anderson'ın The Royal Tenenbaums'unun adı geçiyor. Barış iyi müzik kullanımından çok etkilendiğini söylüyor: "Biri daha önceden senin hissettiğin ve yapmak istediğin şeyi daha iyi şekilde yazmışsa, yazma işte, onu kullan. Taklidini yapacağına onu kullan."Barış'la sohbetimizde adı geçen Cliff Martinez parçalarının ve ötesinin yer aldığı, Barış'ın hazırladığı bu soundtrack çalma listesiyle veda edelim:<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#e06535" color="#000000" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#e06535 !important;color:#090909 !important" href="https://open.spotify.com/playlist/6dIYNGS49K468SBkR4xYtx?si=f73bbda06df345e6" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(224, 101, 53) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dinle</a><a data-type="embed" fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/playlist/6dIYNGS49K468SBkR4xYtx?si=2bb7538c747b4608" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank"><img src="https://embed.apos.to/assets/2022/11/2022-12-20T15:16:14.889Z.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.59" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></a>Diyor ki...<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">İnsan zihni normalde bir melodi yarattığında ya da bir şey dinlediğinde şöyle çalışıyor: Sürekli hep onun sonrasını tahmin etmeye çalışıyorsun. Müzik kültürün kadar da tahmin ediyorsun aslında. Ve tahmin ettikçe o müzik senin hoşuna gitmeye başlıyor.</blockquote>

Back to the Future ile ilgili hikayeler