Film:&nbsp;CorsageYönetmen:&nbsp;Marie KreutzerSüre:&nbsp;114 dakikaYapım yılı:&nbsp;2022Jenerik:&nbsp;Marie Kreutzer’in dördüncü uzun metrajlı filmi Corsage ilk gösterimini geçtiğimiz Cannes Film Festivali’nin Belirli Bir Bakış bölümünde yapmış, olumlu eleştirilerle karşılanmıştı. Festivalden ve bölümden başrol oyuncusu Vicky Krieps’in kazandığı En İyi Performans ödülüyle ayrıldıktan sonra da yolu epeyi açıktı filmin: San Sebastian, Saraybosna ve Chicago’da ödüller kazandı; En İyi Film dâhil üç kategoride aday olduğu Avrupa Film Ödülleri’nden yine Vicky Krieps’e gelen ödülle ayrıldı. Üstelik Avusturya’yı temsil ettiği En İyi Uluslararası Film Oscar yarışında finale kalan on beş film arasında yer almayı başardı. Film, yıllar boyunca sadece özel yapım korseleri nedeniyle değil, Viyana sarayında kendine biçilen işlevsiz biblo rolü nedeniyle de boğulan ve nefessiz kalan bir kadının buhranını ele alıyor.&nbsp;Öte yandan: Filmin endüstri için farklı bir önemi daha var. Filmin Avusturya prömiyeri sırasında hedef göstermeden başlayan protestolar ve sonradan yargıya taşınan süreç, #MeToo hareketinin Avusturya ayağının fitilini ateşlemişti. Filmde Avusturya imparatorunu canlandıran Florian Teichtmeister, çeşitli suçlardan yargılanmaya devam ediyor. Dağıtım şirketi ve filmi Oscar adayı seçen Avusturya komitesi ise prodüksiyon şirketinin açıklamalarının ardından suçlamaların filmin prodüksiyonundan bağımsız olduğuna ikna oldu. Komite, tek bir kişiye yönelik suçlamaların filmin, film ekibinin ve diğer oyuncuların başarılarını gölgede bırakmaması için filmin dağıtımını ve ödül sezonu yolculuğunu etkileyecek herhangi bir aksiyon almamaya karar verdiler.&nbsp;Neden izleyelim?&nbsp;Corsage, her ne kadar tarihi ve biyografik bir drama gibi paketlense de kurmacanın şekillendirdiği, alternatif tarih yazan bir yapım. Sisi olarak da bilinen Avusturya İmparatoriçesi ve Bavyera Düşesi Elisabeth’in yaşamından bir kesit sunan film, 1877 yılında imparatoriçenin kırkıncı yaşına basmasıyla başlayan bir yılı mercek altına alıyor. O güne kadar hem sarayda hem de halkın gözünde büyüleyici güzelliği ve bilhassa ince beliyle idolleştirilmiş olan Sisi, kırkına basar basmaz üzerine yapıştırıldığını hissettiği “yaşlı kadın” etiketini şiddetle reddediyor. Yaş almayı reddedişi onu aksi, dengesiz ve umursamaz birine dönüştürmeye başlıyor. Eskisi kadar sıkılamayan korseleri, sağlık sorunları ve çabuk yorulduğu için, hatta çocukları büyüdüğü için suçlayacak birini arıyor belki. Kreutzer ise bu karakter odaklı dönüşümü bize yansıtırken sebeplerinin ve sonuçlarının ardındaki asıl problemi sorgulatmayı ihmal etmiyor: Ülkenin yönetiminde söz sahibi olanlardan hiçbir eksiği olmayan güç sahibi bir figürün sadece kadın olduğu için yönetimde söz sahibi olamayıp tek işlevinin güzel görünmek olması.Marie Kreutzer, tarihle tutarlı bir şekilde ilerleyen “kostümlü dramasını” Sisi dönüştükçe fantezilerle süslüyor, alternatif bir tarih yazmaya başlıyor. Bu seçimi feminist bir başkaldırı ya da intikam aşkıyla tarih kitaplarının sayfalarını yırtan bir darbe olarak görebilirsin belki; bense karakterini ve karakterinin dünyasını daha iyi anlatmak, izleyicisi için empatiyi kolaylaştırmak isteyen bir yönetmenin yaratıcılığını görüyorum. Bu kurmaca bölümler ve fanteziler arasında en güçlüsü Sisi’nin “sinematografinin &nbsp;babası” Louis Le Prince’le ve kameralarıyla tanıştığını düşleyen sahneler. Kendi güzelliği ve imajına takıntılı hâle gelmiş bir kadının kayıt altına alınan imajlar ve durdurulup bir kutuya hapsedilen zamana ne denli hayranlık besleyeceğini kestirmek güç değil. Tüm film boyunca ağızları açık bırakan bir performans sergileyen Vicky Krieps’in de devleştiği sahneler bu sahneler zaten. Yönetmenin filmi güçlendiren bir diğer seçimi ise müzik kullanımı. Film boyunca başta Camille’in “She Was” şarkısının <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/3pGVoWjxwiWhZqXWX3H0JP?si=5NzKBCF0Q0S1n6RWyA_38A" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">varyasyonları</a> olmak üzere modern müzikler çalınıyor kulağımıza.&nbsp;Corsage’ın derdi tarihi bir figürün yaşamını anlatmak değil. Anakronizmleri ve fantezileriyle bir karakterin psikolojik portresini çizmek kısacası. Varsın tarihi gerçeklerden uzak sahnelerle süslensin, varsın tarihi gerçeklere aykırı bir finalle, olabildiğine romantik bir fanteziyle noktalansın. Hangimiz bize okutulan tarih kitaplarında yazılan tarihin gerçekliğinden yüzde yüz eminiz ki?Nereden izleyebilirsin?&nbsp;Corsage,&nbsp;bugün Başka Sinema salonlarında gösterime giriyor.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Elizabeth&nbsp;(1998, Shekhar Kapur)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Marie Antoinette&nbsp;(2006, Sofia Coppola)</li></ul>

Duende

On dokuzuncu yüzyıl Avusturya'sında nefes almak.

Korsaj

• Marie Kreutzer imzalı Corsage Avusturya'nın, Lukas&nbsp;Dhont imzalı Close Belçika'nın Oscar adayları olarak seçilirken Uganda, Morris&nbsp;Mugisha imzalı Tembele'yle ilk defa Oscar yarışına katıldı. Böylece 95. Akademi Ödülleri'nin En İyi Uluslararası Film kategorisi için adaylarını açıklayan ülke sayısı 57'ye yükseldi.

Corsage ile ilgili hikayeler