7 Kasım’da başlayan 35. Ankara Film Festivali, bu geceki kapanış ve ödül töreniyle sona eriyor. Festivale ayırdığım ve Ankara’da bulunduğum üç gün bu tarihlerin tam ortasına denk geldiğinden, Müjdat Gezen, Şefika Kutluer, Kurtuluş Özyazıcı, Selda Taşkın ve Berkay Ateş’in özel ödüllerinin takdim edildiği açılış gecesini YouTube’dan izledim. Senin de, özellikle “Sinema mücadelemizdir, inadımız mücadelemizdir” diyen ve ödülünü “mücadele eden ve inatçı olan bütün sinemacılar adına kabul eden” Berkay Ateş’in konuşmasını <a fr-original-style="" href="https://youtu.be/_af0FCExCkk?si=LfcHpbbeWI8uNIa5" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> izlemeni öneriyorum.Ulusal Uzun Film Yarışması<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731659832192.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.23" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri | Kaynak: Ankara Film FestivaliFestivalin Ulusal Uzun Film Yarışması’ndaki 10 filmden büyük çoğunluğunu Adana ve İstanbul’daki festivallerde izleme fırsatı bulmuştum. Bunlardan Büyük Kuşatma’nın yönetmeni Sinan Kesova ile Ayvalık’taki söyleşimizi <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/sinan-kesova-ile-buyuk-kusatma-uzerine-3e4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> okuyabilir, Gecenin Kıyısı, Hakkı,&nbsp;Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri&nbsp;ve Ölü Mevsim’e dair kısa yorumlarımı <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/adana-gunlugu-festival-filmlerinden-kisa-kisa" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a> bulabilirsin. Bu filmlerin hemen hemen hepsinin Ankara’daki yarışmanın da iddialıları arasında yer aldığını söylemeliyim.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731660364336.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.42" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Döngü | Kaynak: Ankara Film FestivaliAnkara’nın ulusal uzun metraj yarışmasında ilk kez izlediğim filmler ise Döngü,&nbsp;Fidan,&nbsp;Gülizar&nbsp;ve Mukadderat&nbsp;oldu. Erhan Tahhuşoğlu, Döngü&nbsp;ile ilk filmi Koridor’un çok ötesine geçmiş. Sınıf çatışmasını sessiz ve pasif gerginliklerle anlatan senaryosu, arabuluculuk pozisyonunun bireyde yarattığı buhranı da iyi işliyor. Başroldeki Serpil Gül’ün performansı da çok doğal ve ölçülü.&nbsp;Ülkemizde kadınların başına hiçbir şey gelmiyormuş gibi kadın karakterini gelin gittiği Kosova’da saldırıya uğratan, diyalog yazımındaki eksikliğini uzun ve sessiz bakışmalarla doldurmaya çalışarak televizyon dizilerine özenen Gülizar&nbsp;(yön. Belkıs Bayrak) ile iyi oyuncularını ve düzeyli senaryosunu teknik becerilerini gereğinden fazla sergileyerek heba eden, dramatik müziğe ve dönen kameraya doyuran Fidan’ı (yön. Ayçıl Yeltan) ise yarışmanın en zayıf filmleri olarak not ettim.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731660459966.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.34" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Mukadderat | Kaynak: Ankara Film FestivaliYeni izlediklerim arasında Mukadderat’ın öne çıktığını ve hem Antalya Altın Portakal Film Festivali hem de Boğaziçi Film Festivali’nde En İyi Film seçilmeyi hak ettiğini düşünüyorum. Öncelikle, LCV&nbsp;ve On Saniye&nbsp;gibi tek mekanda geçen veya tiyatro uyarlaması senaryolarına alıştığımız Erdi Işık’ın kendi ailesinden ve memleketi Cide’den beslendiği oldukça kişisel bir senaryo var bu kez karşımızda.&nbsp;Film, eşinin ölümünün hemen ardından büyük bir yaşama sevinciyle ve yeni bir hayata başlama hevesiyle dolup taşan ve bu yüzden hem yaşadığı küçük yerdeki toplumun hem de öz evlatlarının tepkisiyle karşılaşan bir kadının başardıklarını konu alıyor. İlk filmini çeken yönetmen Nadim Güç ise bu senaryoyu Türkiye sinemasının geçmişine ve yakın geçmişine verdiği referanslarla zenginleştirmiş, hayatın içinden karakterleri Yeşilçam filmlerinin pozitifliği ve birlik duygusuyla yoğurmuş. Mukadderat’ı bu seneki sinemamızın öne çıkan filmleri arasında anacak olmamın nedenlerinden biri yaygın akım sinema ve bağımsız sinemaya eşit mesafede durması, diğeri ise Nur Sürer’in oyunculuğu. Abartı ya da karikatürize bir oyunculuğa çok elverişli bir karakteri olabildiğine doğal ve etkileyici bir şekilde canlandırmış Sürer’e Aslıhan Gürbüz ve Osman Sonant da uyumla eşlik ediyor. “Elalem ne der” düşüncesinin bireylerin özgürleşmesini ve kendi olmasını engellediği bir toplumda, böyle umut veren hikayelere ve mutlu sonlara daha çok ihtiyacımız var.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731661959187.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.39" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Büyük Kuşatma | Kaynak: Ankara Film Festivali<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede izleyebilirsin?&nbsp;Ulusal Uzun Film Yarışması’ndaki filmlerden Mukadderat’ın 29 Kasım’da, Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri’nin&nbsp;13 Aralık’ta, Fidan’ın&nbsp;10 Ocak’ta, Gecenin Kıyısı’nın 4 Nisan’da gösterime girmesi, Büyük Kuşatma’nın ise kasım ve aralık aylarında özel gösterimlerle izleyiciyle buluşması planlanıyor.</li></ul>Dünya SinemasıFestivalin iki başlık hâlinde toplanmış (Dünya Festivallerinden ve Bir Kadın Filmi) ve ayrıca François Truffaut klasiklerinin eşlik ettiği Dünya Sineması bölümleri, kısa bir süre önce Filmekimi’nin Ankara’ya uğraması nedeniyle sanırım, geçen seneye kıyasla zayıftı. Önceden izlediklerimden All We Imagine As Light,&nbsp;The Seed of the Sacred Fig, Three Kilometers to the End of the World&nbsp;ve Toxic’i bu vesileyle bir kez daha önermiş olayım. Merak ettiklerimden Another End, April&nbsp;ve When It Melts’i ise Ankara’da bulunduğum tarihlerde gösterimleri olmadığından ne yazık ki izleyemedim.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731661989894.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Zamora | Kaynak: Ankara Film FestivaliUlusal yarışma filmleri dışında izlediğim iki filmden biri olan Zamora,&nbsp;İtalya’daki yaygın akım komedi filmlerindeki oyunculuğuyla tanınan Neri Marcorè’nin yönetmenliğini üstlendiği ilk uzun metrajlı film. 1960’ların İtalya’sında geçen film, ülkenin neredeyse tüm erkeklerinin ve birçok kadınının tutkunu olduğu futbola zerre ilgi duymayan bir genç adamın yeni bir iş için büyük şehre (Milano) taşındıktan sonra zoraki bir şekilde içindeki yıldız kaleciyi&nbsp;keşfetmesini konu alıyor.&nbsp;Tıpkı filmin esas karakteri Walter gibi benim de çocukluğumda, ergenliğimde ya da yetişkinliğimde futbola zerre ilgim olmadı. Buna rağmen&nbsp;Zamora’yı büyük bir keyifle izledim. Bu ciddi bir drama olsa, filmin futbol dayatmasına boyun eğen karakterine ya da erkek egemen toplumun yarattığı erkeklik kalıplarının birey üstündeki olumsuz etkilerini görmezden gelmesine dair söyleyeceklerim olurdu. Ama Zamora yürek ısıtan, eğlenceli bir dönem filmi. İyimserliğini, naifliğini ve şirinliğini, futbola ilgi duy ya da duyma, seveceksin.<img src="https://images.aposto.com/2024/10/5/1731662481176.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.52" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">The Shrouds | Kaynak: Ankara Film FestivaliBody-horror&nbsp;türü denince akla gelen ilk isimlerden ve sevdiğim yönetmenlerden David Cronenberg’in geçen aylarda Cannes Film Festivali’nde yarışmış The Shrouds’unu da Ankara’da izleme fırsatı buldum. Film, ölü bedenlere giydirilen teknolojik kefenler aracılığıyla ölümden sonra gözlem fikrine dayalı bir neo-mezar sistemi geliştiren, kendisi de yakın bir zamanda kaybettiği eşinin çürüyen bedenine saplantılı bir şekilde bağlı bir adamı merkezine alıyor. Vincent Cassel’in (oyuncunun yönetmenin kendisine olan fiziksel benzerliği şaşırtıcı) canlandırdığı Doğu Avrupa kökenli Karsh’ın ve şirketinin etrafında dolanan kara bulutların paranoya ya da komplo teorilerinin ürünü mü olduğunu yoksa gerçek mi olduğunu film boyunca anlayamıyoruz; gerilim ve gizem de buradan kaynaklanıyor.&nbsp;Oldukça ilginç bir fikrin Cronenberg sinemasından&nbsp;beklenmedik bir vasatlıkta uygulanması&nbsp;yetmiyormuş gibi, kadın bedeninin mütemadiyen ve lüzumsuzca objeleştirildiği sahneler birbiri ardına akıp gidiyor. Son yıllarda önümüze ilginç fikirlerin hayal kırıklıklarına dönüştüğü filmler koyan “büyük yönetmenler” arasına Cronenberg de adını yazdırıyor.

Duende

Mukadderat’tan Shrouds’a, Ankara Film Festivali’nden altı filme dair notlar.

35. Ankara Film Festivali günlüğü

🎬 35. Ankara Film Festivali’nin Onur Ödülleri açıklandı.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ödüller: Festivalin Onur Ödülleri bu yıl oyuncu Müjdat Gezen, flüt sanatçısı Şefika Kutluer ve prodüktör Kurtuluş Özyazıcı’ya gidiyor. Bu yıl üçüncü kez verilecek Vakıf Özel Ödülü ise kurgucu Selda Taşkın ile oyuncu Berkay Ateş’e sunulacak.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ne zaman? Festival, 7-15 Kasım tarihleri arasında düzenlenecek.&nbsp;</li></ul>

Aposto Gündem

<span fr-original-class="customBullet" fr-original-style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block;" style="font-size: 24px; line-height: 12px; vertical-align: middle; display: inline-block; box-sizing: border-box;">•&nbsp;&nbsp; 35. Ankara Film Festivali'nde Onur Ödülleri'ne Müjdat Gezen, Şefika Kutluer ve Kurtuluş Özyazıcı layık görüldü. Bu yıl üçüncü kez verilecek olan "Vakıf Özel Ödülü" ise Selda Taşkın ile Berkay Ateş'in olacak. Ödüller festivalin 7 Kasım'da yapılacak olan açılış töreninde sahiplerini bulacak.

Kurtuluş Özyazıcı ile ilgili hikayeler