• Sam Fender, Mercury Ödülü'nü kazandı: Sam Fender, 'People Watching' albümü ile 2025 Mercury Ödülü'nü kazandığını açıkladı.<ul><li>Ödül, müzik endüstrisinde önemli bir başarı olarak kabul ediliyor ve her yıl en iyi İngiliz albümlerini ödüllendiriyor.</li><li>Sam Fender, daha önce de 'Hypersonic Missiles' albümü ile büyük beğeni toplamıştı.</li><li>'People Watching' albümü, eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldı ve dinleyiciler arasında popülerlik kazandı.</li></ul>

Canlı Gündem

Albüm:&nbsp;Benjamin Clementine,&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/0rmOAkvn9gkrPcPqGreQs4?si=lRMUDIdiTYqsUCwqbxMDTg" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">And I Have Been</a>&nbsp;Süre: 36 dakikaPlak şirketi: Preserve ArtistsYayın tarihi: 28 EkimKartonet: Londra’dan sessiz sedasız çıkış yapan ve 2015 Mercury Ödülü’nün sürpriz kazananı Benjamin Clementine, kendi plak şirketi Preserve Artists etiketini taşıyan ilk albümünü geçtiğimiz ay yayımladı. Çoklu enstrümantalist Benjamin; tüm şarkılarını kendi yazdığı, çaldığı ve kaydettiği And I Have Been’in prodüktörlüğünü de üstlendi.&nbsp;2014 çıkışlı At Least For Now ve 2017 tarihli I Tell A Fly albümleriyle tenor vokalinin engin ses perdelerini sahnenin önüne taşıyan müzisyen, pop hassasiyetlerini orkestral düzenlemelerle bir araya getirdi. Clementine’ın ağırlıklı olarak chamber pop türünde cisimleşen diskografisi; soul, barok, caz gibi diğer türlerden de aldığı esinle eşsiz bir müzikal kompozisyon oluşturdu.Londra’nın ardından Paris'in sokaklarını da arkasında bırakan, şimdilerde Los Angeles'ta yaşayan ve aktörlük kariyerini başlatan Clementine; “savaşa taraf aşktan” aile kurmaya, kökenlerini keşfetmekten insan olmanın ahvaline genişleyen anlatısında yine nev-i şahsına münhasır bir müzikal dil geliştirdi. Bir tür aynaya bakma, kendisiyle yüzleşme olan albüm, dünyaya kulaklarını da kapatmadan yeni bir Benjamin Clementine ile tanıştığımız ruhani bir yolculuk sundu.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/10/4/1668040308693.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Benjamin Clementine, And I Have BeenNeden dinleyelim? Benjamin Clementine, şaşalı kompozisyonların yanında yalın bir duygusallıkla kurguladığı dünyasında yeni pastellerle boyadığı mahrem bir ev yarattı. Çoklu enstrüman çalabilme yeteneğinin yarattığı katmanlı ses manzaralarına eşlik eden sesi, debdebeli orkestral düzenlemelerini pop müziğin “ulaşılabilir” tınılarıyla buluşturdu.&nbsp;Kariyerinin başından beri bir oda müziği bestecisiyle piyanosu ve mikrofonu arasında mekik dokuyan bir sahne yıldızı arasında salınan Clementine, And I Have Been’de de bu formülü sürdürdü. Bu formül; onu hem bir “ozan” ve şarkı yazarı hem de barok ve empresyonist müziğin modern temsilcilerinden biri yaptı. İlk iki albümüyle bu hassas dengeyi koruyarak üretimler gerçekleştiren Clementine’in yaratıcı ve yenilikçi üretimlerini genişlettiği son albümünde de bu denge hakim.En az müzik kadar öne çıkan şarkı sözleri, direktliği ve şeffaflığıyla bir kenara not edilebilecek türden. Tim Burgess’la Twitter üzerinden düzenlediği <a fr-original-style="" href="https://twitter.com/Tim_Burgess/status/1588259704689479681" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">dinleme partisinde</a> hemen hemen her şarkısı için bir açıklama da getiren Clementine, hayatlarımızda deneyimlediğimiz benzer kişisel ve kamusal hikâyelerin vurgusunu yaptı. Aşk, aidiyet ya da reddiye, ebeveynlik, ötekilik ve dahası gibi konular albümün temalarını oluşturdu.&nbsp;Öte yandan, Clementine’i dinleyip “meramını” anlayabildiğimiz bu edebî akışa eşlik eden “dahi besteci zihin”, albümün “popüler” tınılarını girift ve zengin bir enstrümantasyon ile buluşturdu. Yaylıların, tuşluların, gospel-vari koroların birleşimi, Clementine’la özdeş müzikal görkemliliği meydana çıkardı. Bu görkemliliğe eklemlenen empresyonist piyano baladları, gitar yankılarıyla yıkanan Lovelustreman, synthesizer ve kilise organlarıyla elektroniğe göz kırpan sessel denemeler de Benjaminin “konfor” alanından çıktığı duraklar oldu.Mahreminin kıyısında, kamusalın da karşısında konumlanan müzisyen, onu sıradışı yapan teknik ve bestekar özelliklerini yitirmedi. Çatı bir anlatıdan bağımsız yeni bir alan yaratan Benjamin Clementine, ortaya dinlemesi kadar okuması da keyifli bir müzikal öykü çıkardı.&nbsp;Benzer işler:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Moses Sumney,&nbsp;Græ</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Erik Satie,&nbsp;The Best of Erik Satie</li></ul>

Mercury Ödülü ile ilgili hikayeler