🎱 Yiğiter Uluğ<img src="https://images.aposto.com/2022/9/3/1665572012032.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.86" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Eğitim hayatına diş hekimi olmak üzere başlayan Yiğiter Uluğ diş hekimliği eğitimi almak için İzmir'den İstanbul'a taşındı. Kısa süren bu macerasından sonra kendisini Boğaziçi Üniversitesi'nde sosyoloji okurken bulan Uluğ, basketbol sevdası ve altyapı kariyerinin peşinden spor yazarlığına doğru yelken açtı. 1987'den beri Türkiye'nin seçkin dergi ve gazetelerinde spor yazarlığı yapan Uluğ, spora dair bir sürü organizasyona da büyük katkılar sağladı. Özellikle Türkiye'deki altyapı basketbol organizasyonlarındaki katkıları ile bir altyapı efsanesi oldu.<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">🚲 Burcu Biçer<img src="https://images.aposto.com/2022/9/3/1665572206837.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Spor yayınımız Punto’nun editörü Burcu bu hafta Aposto Radyo’da hem sunucu hem de konuk olarak yer aldı. Saha Kenarı podcast'inin de sunucusu olan Burcu, İstanbul Devlet Konservatuarı Müzikoloji bölümü mezunu. Bir İstanbul Kemençesi uzmanı olmanın ötesinde Burcu basketbol, tenis, bisiklet ve snooker sporlarına büyük tutku besliyor.&nbsp;<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">🎞️ Fatma Çolakoğlu<img src="https://images.aposto.com/2022/9/3/1665573994520.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Salt’ta araştırma ve programlar direktörü olarak görev yapan Fatma sinemaya dair ilk ipuçlarını ailesi ile Londra’da yaşadığı çocukluğunda İngiltere televizyonunda buluyor. Film küratörü ve film programcısı olarak da kariyerine devam eden Fatma kendisini sinemaya bağlayan filmlerin ET, Sound of Music ve Oz Büyücüsü olduğunu söylüyor. Günümüz sinemasında da yönetmen Julia Doucurnau’ya büyük bir hayranlık besliyor.

Editörün Seçkisi

Şubat ayı, müziğin etrafını saran mevzularda oldukça yoğun ve verimli bir ay oldu. Çıkan albümler, yazı çizi alanı ve akademi derken düşünmeye, bakmaya alan açmalık çok konu birikti. Bunlardan bir tanesi, ilk bültenimizde de söz arasında geçirmeye çalıştığım, müzik terapi çalışmaları. Bu çalışma sahası; daha evvel etrafımda alan üzerinde uzmanlaşmak isteyen arkadaşlar ya da denk geldiğim makalelerle sınırlıyken, şimdi pandeminin çevrimiçi buluşmaları eve daha çok sızdırmasıyla benim için biraz daha görünür oldu. Meğer alanda çalışan ne çok kurum ve uzman varmış. Malum, 1 Mart Dünya Müzik Terapi Günü… 26 Şubat’ta Ondokuz Mayıs Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Müzikoloji Bölümü, benim yakalayabildiğim ikinci, naklen gerçekleştirdikleri panelde bu alanı tartışmış, tanıtmışlarken alandan ve konudan haberdar olmak hepimize iyi gelebilir diye düşündüm.&nbsp;İlkini, geçtiğimiz Kasım ayında izleme şansı bulduğum, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Müzikoloji Bölüm Başkanı Doç. Muzaffer Özgü Bulut’un başkanlık ettiği <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwM2I5ZGY1NmE5MzgwMDAwN2YwMjM4OCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGd2F0Y2glMjUzRnYlMjUzRHVhZWIyZ04xekxNJTI1MjZhbXAlMjUzQnQlMjUzRDE0NjVz"">Geçmişten Geleceğe Müzik Terapi</a> paneli gerçekleşmişti. Panele Müzik Terapi Derneği Kurucu Başkanı ve Hacı Bayram Veli Üniversitesi Türk Müziği Devlet Konservatuvarı Müzikoloji Bölüm Başkanı Prof.Dr. Burçin Uçaner Çifdalöz, Giovanni Ferrari Müzik Terapi Okulu öğretim elemanı Prof. Dr. Alessio Surian ve Müzik Terapi Akademisi Kurucusu ve Avrupa Müzik Terapi Konfederasyonu Türkiye Temsilcisi Özgür Salur oldukça aydınlatıcı ve bilgilendirici sunumlar yapmışlardı.&nbsp;Müzik terapinin tarihsel süreci, kapsamına neleri aldığı, bu alandaki çalışmaların karakteristiği ve en önemlisi de müzik terapinin ne olup ne olmadığı konuşulmuştu. Açıkçası hepimizin “terapi” kelimesini gündelik hayatında sıkça kullandığı ve psikoloji / tıp dünyasının iyileştirici faktörler olarak gördüğü alanların gittikçe genişlemesi, bazı hastalıklarla başa çıkmakta kolaylık sağlayan diziler/makamsal ilişkiler hâlâ iyi bir kazı alanıyken, Müzik Terapi ile ilgili belli yanılgılara düşürebileceğimizden bu sunumlar oldukça aydınlatıcı ve öğretici oldu. Özellikle, müzikolojiyi de içine katarak, çok disiplinli / disiplinler arası alanlarda bu yanılgılara daha kolay düştüğümüzü düşünenlerdenim. O yüzden, Kasım ayındaki panelde Özgür Salur’un sunumuna “Müzik Terapi Ne Değildir?” sorusu üzerinden biz dinleyenlerin yanlış bildiklerinin üstünü çizerek başlamasını çok kıymetli buldum. Salur, sunumunda oldukça yalın hâliyle müziği bu alan üzerinden yeniden tanımladı ve müzik terapinin odağını, müziğe sınırlar çizmeden (kendi bedenimizden, enstrümanla kurduğumuz ilişkiye, mekâna dair duyumsadıklarımızla…) deneyimlediklerimize ve bizde uyandırdıklarına bakmak noktasında tuttu. Eminim bu üslup, benim gibi izleyen ve dinleyen herkes için konuyu netleştirici oldu.&nbsp;İki gün önce (26 Şubat) <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwM2I5ZGY1NmE5MzgwMDAwN2YwMjM4OCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGd2F0Y2glMjUzRnYlMjUzRER3Ym45R1I0QWQw"">gerçekleşen panelde ise</a> aynı ekibe bu defa Dünya Müzik Terapi Federasyonu (WMTF) Önceki Başkanı Müzik Terapist Prof. Dr. Melissa Mercadal- Brotos ve Müzik Terapist Danny Lundmark konuşmacı olarak eşlik etti. Bu panel, müzik terapi alanında farklı ülkelerdeki eğitim uygulamaları hakkında bilgilendirici olurken, yine eğitim ve çalışma alanlarındaki beklentilere dair tartışmalar getirdi. <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwM2I5ZGY1NmE5MzgwMDAwN2YwMjM4OCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NWZmZmZkMjQ1Njg2MGYwMDA4ZmYyMzkxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmhhY2liYXlyYW0uZWR1LnRyJTI1MkZrb25zZXJ2YXR1dmFyJTI1MkYxLW1hcnQtZHVueWEtbXV6aWstdGVyYXBpLWd1bnUtZXRraW5saWtsZXJp"">Ayrıca bilgi için...</a>Prof.Dr. Burçin Uçaner Çifdalöz, geçen oturumda olduğu gibi, müzik terapinin tarihsel süreci üzerinden hareketle ülkemizde bu alanda neler geliştirilebilir, neler yapılabilir üzerine odaklandı. Sağlık Bakanlığı’nın Geleneksel, Tamamlayıcı ve Fonksiyonel Tıp Uygulamaları kapsamına müzik terapiyi de almasının bir şans olduğunu, ancak kullanım alanlarının, disiplinler arası işbirliği modellerinin gelişmeye, yeniden gözden geçmeye ihtiyaç duyduğunun da üzerinde durdu.&nbsp; Danny Lundmark ise, Kuzey Amerika özelinde Müzik Terapi alanında yapılan çalışmalardan ve gelen sorular çerçevesinde nelere daha fazla ihtiyaç duyulduğundan söz açtı. “Engelli çocukların bedenleri müzikle nasıl buluşturulabilir?”e çok güzel teknolojik örnekler verdi. İspanya, Barselona’da alzaymır ve demans hastalarıyla uzun yıllardır çalışan Prof. Dr. Melissa Mercadal- Brotos’un sunumu da yine tarihsel bir çerçeve çizerek müzik terapi alanında yapılan, lisans ve yüksek lisans eğitimlerini, çalışma alanlarındaki gelişmeleri, ihtiyaç alanlarını ve kapsamlarını dile getirdi. Özgür Salur’un sunumu ise, Finlandiya’da Müzik Terapi yüksek lisans seviyesinde eğitimi, bu alan Müzikoloji ile kurum içinde nasıl ilişkilendirilmiş, çalışma alanları neler, gibi başlıkları anlattı.&nbsp;Sunumların ortak noktası; eğitim uygulamalarına odaklanarak, bu alanda çalışan uzmanların / çalışma alanlarının çok disiplinli bir dengeyi nasıl oturtulabileceği de ayrıca tartışıldı. Ulusal ve uluslararası düzenlenen bu panellerin amacının ise, sunum sırasında sıkça dile geldiği gibi Türkiye’de de bu alanın lisans ve yüksek lisans seviyesinde eğitim programına ihtiyaç duyduğu yönünde oldu. Üstelik bu sunumlara katılan hocaların hepsi de elini taşın altına sokmaya hazır olduklarını üstüne basa basa dile getirdiler.&nbsp;Ben de bu iki panelin haberini yazma bahanesiyle; hem disiplinleri buluşturmak hem bu alanı elinden geldiğince görünür kılmak hem de yeni adımlar atmak anlamında bunca çalışan hocalarımızın Dünya Müzik Terapi Gününü içtenlikle kutlamak istedim. Sizleri de meraklandıracağını düşündüğümden, bu iki paneli izlemeyi / dinlemeyi tavsiye ederim.&nbsp; Kim bilir belki çalışmak isteyen çıkar…&nbsp;

Müzikli Mevzular

1 Mart Dünya Müzik Terapi Günü Etkinlikleri 

Müzik Terapi Panellerinde Neler Konuşuldu?

Bülten haritamıza kadın dünyasından üretimlere ayrı bir alan açma isteğimiz, Süpürgesi Yoncadan’ı doğurdu. İsteğimiz, burada salt müzik etrafında olmayan, bizi müziğin anlamını düşünürken besleyen çok alanlı üretimleri ve kaynakları paylaşmak.&nbsp;Müzikli Mevzular'ın Etno/Müzikoloji serisi sürerken, yaptığımız görüşmeler Turna ve bende yeni kapılar aralamaya devam ediyor. Bu seri, hocalarımızın nasıl dönüştüğünü, deneyimlerini anlamak yönüyle çok kıymetli. Bana göre bugünlerin / bu çağın belini doğrultma çabası, üretenlerin deneyimlerini ve yolculuklarını daha çok dinleyerek / paylaşarak yapılmaya çalışılıyor. Son günlerde bir araya gelme fırsatı bulduğum gruplar ve yaptığımız son iki görüşme, <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMzI3MTM3NmE5MzgwMDAwN2Q1Y2E2ZCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NjAxZmRiMGUzNzE1NzYwMDA2OWFkZWUxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRnd3dy55b3V0dWJlLmNvbSUyNTJGYyUyNTJGTSUyNTI1QzMlMjUyNUJDemlrbGlNZXZ6dWxhciUyNTJGZmVhdHVyZWQ="">bu hafta başında bir tanesi yayında olacak</a>, beni günlere, not defterlerime ve okuma rutinime taşıracak şekilde yeniden düşündürttü. Kitaplığımdan kimisi yeni, kimisi uzundur benimle olan birkaç yayını masaya koyup ara ara yeniden ilişkilendiklerimi burada paylaşmak istiyorum.&nbsp;<ul><li>Nurdan Gürbilek – “İkinci Hayat / Kaçmak, Kovulmak, Dönmek Üzerine Denemeler”: Gürbilek, hepimizin kitaplığına yolu düşsün istediğim bir yazar. Kitapları Edebiyat alanında sınıflanıyor olsa da ben kitaplarının, denemelerinin (ve hatta belki çevirilerinin) birçok başka alanı beslediğini düşünüyorum. İkinci Hayat 2020 yılı içinde çıkmış, pandemiye denk düşüşle yayınlanmış; bizlere mekânı, aidiyeti, dilsel ya da duygusal birçok anlamlarda bir kez daha düşündüren bir yol arkadaşı. Son altı yıldır başka bir ülkede yaşamak, oraya yerleşmek fikrini göğüslemeye çalışırken üzerine bir de dünyaca bir sıkışma sürecinden geçiyorken, bu deneme ve fragmanlar bana içinde yaşarken unuttuğum kavramları, zengin bir içerikle düşünmekte iyi bir soluk oldu. Okumamış olanlara…&nbsp;</li><li>Gamze Arslan – “Kanayak”: Her yıl benimle yol alan ajandalarımın bir bölümünü okunacak /dinlenecek veya izlenecek listelerine ayırırım. Kanayak geçtiğimiz yılın ajandasında kalmış(tı). Geçtiğimiz hafta, İstanbul’dan çok sevdiğim bir arkadaşımın Şişli Mor Masa’dan kadınlarla bu kitabı konuştukları etkinlik akşamında arkadaşımın şahane sunumuyla, kitap yeniden gündemime düştü. Çevrimiçi olarak edindiğim kitapla hâlâ vakit geçiriyorum. Bir solukta okunmasındansa 13 öyküyü 13 güne yayıp her birine ayrı bir mesai ayırmam gerek, diye düşünüyorum. Aralarına katıldığım akşam arkadaşların da bahsettiği kadar, tokat etkisi yaratıyor. Maalesef var olduğunu bildiğimiz, tanık olduğumuz, yaşadığımız kadın hikâyelerinin, kurgusal dünyada kültürel bağlamın da üzerine basarak altını çiziyor yazar. Buradan gözünüzü çekmeyin, diyor. Müzikli Mevzuyla ne alakası var derseniz, Gamze Arslan alevi bir ailede büyümüş ve edebiyat dünyasını kurarken alevi deyişlerinden çokça <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTYwMzI3MTM3NmE5MzgwMDAwN2Q1Y2E2ZCZ1c2VyPTVmZmZmZDI0NTY4NjBmMDAwOGZmMjM5MiZhdXRob3I9NjAxZmRiMGUzNzE1NzYwMDA2OWFkZWUxJnVybD1odHRwcyUyNTNBJTI1MkYlMjUyRmdhaWFkZXJnaS5jb20lMjUyRmdhbXplLWFyc2xhbi1zb3lsZXNpc2kta2FuYXlhay1rYW5kYW4tdmUta2VtaWt0ZW4taWJhcmV0LW9sbWF5YW4ta2FkaW5sYXIlMjUyRg=="">etkilenmiş</a>. Deyişlerin yarattığı anlam dünyasına söyleyerek de dahil olan yazar, bunu edebiyatına da başarıyla yansıtıyor. Eh nerden ne çıkacağı belli olmaz diyenlerimize...&nbsp;</li><li>Ursula K. Le Guin – “Dümeni Yaratıcılığa Kırmak”: Bu kitap, daha evvel ilişki kuramadığım ve yine aynı konuya eğilen, yaratıcı yazarlık alanındaki, kitaplardan sonra derin bir “oh” çekmemi sağladı. K.Le Guin’in bize, kolektif anlamda da nasıl yaratabileceğimizi anlattığı, bir atölye el kitabı gibi ele aldığı çalışmasını “Sanatın disiplini özgürlüktür” diye bitiriyor. Bu kitap, okuruyla yalnızca nasıl yazılır, üzerine değil; nasıl okunur, nasıl paylaşılır ve nasıl düşünülür sorularına da ufuk açıcı bir akışkanlık sunuyor. Üstelik bunu yaparken, üretmeye meraklı okurun kendini tartmasını / belki bulmasını hedefleyen sorular yönelterek yapıyor. En önemlisi, yazma meraklılarına oldukça özgürleştirici ve cesaretlendirici bir yerden konuşması kendi adıma zengin bulduğum bir üslup. K.Le Guin’in metinle kurulmasını tavsiye ettiği ilişki, bana H. Becker’in “Sosyal Bilimcilerin Yazma Çilesi”nde Becker’in, kendi deneyimleri üzerinden anlattıklarını hatırlatmıştı. Yazmanın, söyleyecek sözü olan için, önemi düşünülürse ben gidip gelip bu kitabı masamın üzerine yeniden ve yeniden koyuyor oluyorum. Denk gelmemiş olanlarımıza…</li><li>Tania Modleski – “Eğlence İncelemeleri / Kitle Kültürüne Eleştirel Yaklaşımlar" (Nurdan Gürbilek çevirisiyle): Feminist teoriler ve kültür eleştirisi üzerine çalışmalar yapan akademisyen Tania Modleski’nin yayına hazırladığı bu kitap yeni basılmış ya da yeni gün yüzü görmüş bir çalışma değil. Ama, pandemi öncesinde de merak duyduğum kitle kültürü, popüler kültür gibi kavramları acaba pandemiden sonra nasıl düşüneceğiz, diye sorduğumda yeniden dönüp bakma ihtiyacı duyduğum bir kaynak. Modleski, kendisi gibi akademisyen olan; sanat bölümlerinden ve sosyal bilimlerin farklı kollarından araştırmacıların çalışmalarını bir araya getirdiği bu kitapla kadın olma hâline bir de gösteri toplumu içinden bakıyor. Modernizme dair eleştiriyi bir de buradan merak edeceklere…&nbsp;</li><li>Maya Angelou (Doğacan Dilcun Doğan çevirisiyle) – “Bir Kadının Yüreği”: Everest Yayınlarında ilk basımı geçtiğimiz yıl yapılan ve henüz çevrildiğini tahmin ettiğim otobiyografik bir roman “Bir Kadının Yüreği”. Maya Angelou, birçoğumuzun hatırlayacağı üzere, sanatın farklı alanlarında performans göstermiş, üretmiş; kadın olmasından, kültürel ve politik kimliğine kadar yaşadığı dünyanın üzerine yığdıklarına karşı sözünü kalıcı kılmaya çalışmış, önemli bir aktivist. Olduğu kişi üzerinden ve deneyimledikleriyle bir değişim yaratmaya ve bunun parçası olmaya çalışmış, bu yolla sembolleş(tiril)miş. Yinelemem gerekirse, bir diğerimizin hikâyesiyle belleklerimize yeni taşlar koymaya çalıştığımız bu çağda, ben de eskisinden daha çok bu türden anlatımları okur oldum. Bu haftaya da Maya Angelou’nun otobiyografik romanıyla başlayacağım. Henüz edinmemiş olanlarımıza…</li></ul>&nbsp;Sizin masanızda neler var?&nbsp;

Müzikoloji ile ilgili hikayeler