• Okan Buruk'tan Singo kararı: Galatasaray Teknik Direktörü Okan Buruk, yeni transfer Wilfried Singo'yu savunmada stoper olarak kullanmayı düşündüğünü açıkladı.<ul><li>Buruk, Roland Sallai'nin sağ bekteki performansından memnun olduğu için Singo'yu henüz ilk 11'de düşünmüyor.</li><li>Singo'nun, formda olan Sallai nedeniyle Abdülkerim'in yerine stoperde görev alabileceği öğrenildi.</li><li>Okan Buruk'un bu kararı, takımın savunma istikrarını artırma amacı taşıyor.</li></ul>

Canlı Gündem

• Galatasaray kamp kadrosunu açıkladı: Galatasaray, Kayserispor ile oynayacağı maç için kamp kadrosunu belirledi ve Barış Alper Yılmaz ile hafif sakatlığı bulunan Mario Lemina'nın kadroda yer almadığını duyurdu.<ul><li>Galatasaray, 23 Ağustos 2025 tarihinde Kayseri'ye özel uçakla hareket etti ve İstanbul Havalimanı'ndan ayrıldı.</li><li>Kafilede yer alan oyuncular arasında Metehan Baltacı, Ismail Jakobs, Davinson Sanchez, Roland Sallai, Mauro Icardi ve Victor Osimhen gibi isimler bulunuyor.</li><li>Galatasaray, Trendyol Süper Lig'in 3. haftasında Kayserispor ile deplasmanda karşılaşacak.</li></ul>

Sezon başından bu yana Süper Kupa ve Şampiyonlar Ligi elemeleri sonrası çıktığı hiçbir maçı kaybetmeyen Galatasaray’da buna rağmen Okan Buruk, yönetim ve futbolcular sert şekilde eleştiriliyor. Süper Lig’de Hatayspor, UEFA Avrupa Ligi’nde Dinamo Kiev’e karşı alınan beraberlikler, 9 Ağustos’tan bu yana çıktığı 27 resmî maçta (Şampiyonlar Ligi elemeleri hariç) 19 kez kazanıp 8 kez berabere kalan ve rekorlar kıran, ligde en yakın rakibine 6 puan fark atan takımın algılanma biçimini bir anda değiştirdi. Ortada sosyal medya tabiriyle yersiz bir “yangın” mı var, yoksa panik hâli meşru gerekçelere mi dayanıyor? Bu konuda doğrudan yargıda bulunmak yerine Galatasaray’ın uzun süredir hissedilen ama sonuçlara geç yansıyan problemlerini tanımlayalım.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Takımın fizik durumu iflasa yaklaştı</h2>3 Ağustos’tan beri 30 resmî maç oynayan Galatasaray’da Okan Buruk, neredeyse hiç rotasyona gitmedi. Buruk, bunun temel sebebini şampiyonluk yarışının yoğunluğuna bağlıyor. Doğru, puan kaybına tahammül yok. Bu yüzden savunmada Davinson-Abdülkerim, orta sahada Torreira-Sara, hücumda Barış Alper Yılmaz-Mertens-Yunus Akgün-Osimhen vazgeçilmez parçalar olarak neredeyse hiç dinlenmeden oynuyorlar. Yedekler arasında en düzenli dakika alan oyuncular Michy Batshuayi, Roland Sallai, Berkan Kutlu. Kerem Demirbay ve Elias Jelert de geriden geliyor. Ancak bu dakikaların ne asları dinlendirmeye ne de yedeklerin form tutmasına yettiğini söylemek mümkün. Bu durum hem ilk 11’deki oyuncuların zaman geçtikçe yorulmasına ya da sakatlanmasına hem de alternatif oyuncuların kendilerini gösterecek zaman bulamamasına neden oluyor. Bugün gelinen aşamada ilk 11’deki birçok ismin fiziksel ve mental açıdan tükendiğini görmek mümkün.Bu sorunu katlayan bir diğer unsur da Okan Buruk’un fazlasıyla fizikselliğe dayanan oyun taktiği. Galatasaray’ın oyunu inatçı bir ön alan presine dayanıyor ve bu yoğunluk, rotasyonla desteklenmediği ve oyuncu grubunun özellikleriyle tam uyuşmadığı için hem 90 dakikaya hem de sezon geneline yayılmakta zorlanıyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Taktik alternatifsizlik ve belirsizlik</h2>Öyleyse Galatasaray’ın yaşadığı sorunların bir diğer önemli nedenine geçelim. Okan Buruk’un ön alan presine ve direkt hücumlara dayanan oyun mantalitesinin aradan geçen 2.5 yıla rağmen çeşitlenmemesi sarı-kırmızılıları belli rakipler ve maç senaryoları karşısında sınırlıyor. Öne geçilen maçlarda takımı aktif dinlendirecek, rakibi koşturacak bir set geleneğinin geliştirilmemesi, topa sahip olmanın sadece yüksek eforlu hücumlarla işler kılınabilmesi yorgunluk çöktüğü zaman takım savunmasının da çökmesine neden oluyor. Galatasaray bu yıl Kasımpaşa, Eyüpspor, Rigas Skola, Dinamo Kiev gibi maçlarda öne geçmesine, bazılarında 2 hatta 3 fark yakalamasına rağmen yakalandı. Tottenham, Elfsborg, Göztepe, Trabzonspor gibi müsabakalarda ise deyim yerindeyse ucuz kurtuldu. Bu durum artık neredeyse takımın kimliğine yapışan bir kırılganlığa işaret ediyor ve oyuncuların özgüvenini zedeliyor.Hem taktik hem personel alanında altenatifsizlik ve rotasyonsuzluğun bu kadar hakim olduğu bir yerde Okan Buruk, Victor Osimhen transferi sonrası Osimhen ve Icardi’ye ilk 11’de yer açmak için bir 3’lü denemesine de girişti. Bu deneme çok iyi sonuçlar verebileceğini gösterdi ama Icardi’nin sakatlığı sonrası 3-4-1-2’yi 3-4-2-1 şeklinde güncelleme fikri hızla sönümlendi. Oysa Buruk yoluna 3’lü devam etse, kadroda şu an yer bulamadığı, rotasyona sokamadığı bazı oyuncuları daha kolay değerlendirebilirdi. Bunların başında 11 milyon avroya transfer edilen ama fiziksel zayıflığı nedeniyle 4’lünün sağ bekinde oynayamayacağı fikri hakim olan Elias Jelert geliyor. Jelert 3’lü bir sistemde kanat beki olarak görev alabilir ve kendisini daha fazla gösterme fırsatı bulabilirdi. Şu anda ise haklı olarak “büyük bir transfer başarısızlığı” olarak niteleniyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hatalı kadro mühendisliği</h2>Jelert’ten bahsettiğimize göre hatalı kadro mühendisliğine de gelebiliriz. Gördüğünüz gibi sarı-kırmızılılardaki tüm problemler (rotasyonsuzluk, taktik kısırlık, fiziksel tükeniş) aslında birbirinden güç alıyor. Taktik kısırlıkla birlikte temel sorun ise hatalı kadro mühendisliği. Sezon başında vuran Victor Osimhen piyangosu sayesinde uzun bir süre ötelenen bu sorun, artık gizlenemiyor. Sarı-kırmızılıların hâlâ sağ bek ve stoper arıyor olması, kanat rotasyonuna Ahmed Kutucu’yu eklemesi, 37 yaşındaki Dries Mertens’in yedeğinin olmaması, sol beke alınan Ismael Jakobs’un sakatlık sorunu ve 2.5 milyon avro maaş ödenen hücum oyuncusu Roland Sallai’nin takımda kendine ancak sağ bek yedeği olarak yer bulabilmesi hatalı planlamanın kanıtları arasında yer alıyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Muslera meselesi</h2>Değinilmesi gereken son problem ise bir kulüp efsanesi olsa da Dinamo Kiev maçında yuhalanmaktan kurtulamayan Fernando Muslera’nın durumu. Profesyonel kariyerinin son sezonunu geçiren 38 yaşındaki Uruguaylı, artık kalecilik melekelerinde büyük bir düşüş yaşıyor. Galatasaray’ın kalesini bulan isabetli ilk şutların gol olma oranı artarken takım savunmasındaki kriz de Muslera’nın performansını aşağı çekiyor. Okan Buruk’un öğrencileri, sezon başından beri sadece 4 maçta kalesini gole kapatabildi. Buruk döneminin açık ara en fazla gol yenilen sezonu yaşanıyor ve tüm bunlara rağmen namağlup ünvanının 3 kulvarda da korunuyor olması büyük bir şans. Ancak Okan Buruk ve ekibi bugünkü pozisyonun ne kadar şanslı olduğunu kabullenip, çoktan yapması gereken dokunuşları hayata geçirmezse bu ünvanın ömrü çok uzun olmayacaktır.

Punto 

Galatasaray hâlâ yoluna namağlup devam ediyor ama hepsi birbirini besleyen ve teknik heyetin el atmakta geç kaldığı problemler, gün geçtikçe daha da belirginleşiyor.

Roland Sallai ile ilgili hikayeler