<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Dizi:&nbsp;Adolescence Yaratıcılar:&nbsp;Stephen Graham ve Jack Thorne Yönetmen:&nbsp;Philip Barantini Yapım yılı: 2025 Süre: 4 bölüm, toplam 228 dakika</blockquote>Geçen yıl, tam da bu dönemlerde bir Netflix Britanya yapımının şanı kulaktan kulağa yayılmaya başlamış, Baby Reindeer son yılların en etkileyici ve en kışkırtıcı dizilerinden biri olarak kısa sürede geniş kitlelerce izlenmişti. Gerçek bir hikaye anlatıyor olmasıyla daha da güçlenen, yer yer tetikleyici öğeler içeren bu mini-dizi,&nbsp;2024’te televizyon dünyasının en çok konuşulan, en çok ödüllendirilen işlerinden biri olmuştu.&nbsp;Sezonu silip süpürdükten sonra, bu yıl mini-dizi cephesinde çok da güçlü olmadığını düşündüğümüz Netflix, yine Britanya’dan çıkan, yine sessizce kataloğa salınan bir mini-diziyle şaşırttı. 2025, bir anda herkesin konuşmaya başladığı Adolescence’ın yılı...<img src="https://images.aposto.com/2025/2/5/1742549572436.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Adolescence | Kaynak: NetflixAdolescence,&nbsp;13 yaşındaki bir çocuğun cinayet şüphesiyle tutuklanmasıyla başlıyor ve masumiyetin yitimini, şiddet eğiliminin köklerini ve&nbsp;bir çocuktan bir katil yaratan toplumsal koşulları güçlü bir sinema diliyle anlatıyor. Her bir bölümün tek planda çekilmiş olması, pek tabii ki bu sinema dilinin bel kemiğini oluşturuyor.&nbsp;Bu meydan okuma, yönetmen koltuğundaki Philip Barantini&nbsp;için yeni bir şey değil; onu (bu yıl Umami&nbsp;adıyla bir Türkiye versiyonu da yapılan) yine tek plan çekilmiş mutfak draması Boiling Point&nbsp;ile tanıyoruz. Boiling Point’in başrolünde yer alan Stephen Graham ve This Is England&nbsp;serisinde birlikte çalıştığı Jack Thorne’un yazdığı Adolescence’ın tek plan çekim tekniği ve buna dayanan sinema dilinin yanında güçlü oyunculuklarının da dizinin etkileyiciliğinde büyük katkısı var.&nbsp;13 yaşındaki Jamie karakterini canlandıran, 15 yaşındaki Owen Cooper, 500’ü aşkın aday arasından seçilmiş. Babası rolündeki Graham ve The Crown’dan tanıdığımız, psikolog rolündeki Erin Doherty harikalar yaratıyorlar.<img src="https://images.aposto.com/2025/2/5/1742549606096.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Dizinin yaratıcılarından Stephen Graham, aynı zamanda başrollerden birinde yer alıyor. &nbsp;| Kaynak: Netflix“Kim yaptı?” yerine “Neden yaptı?” sorusuyla ilgilenen Adolescence’ın esas derdi, ilk bölüm boyunca masumiyetine gönülden inandığımız Jamie’nin katmanlı karakterini ve o karakteri inşa eden toplumsal koşulları açığa çıkarmak. Cinayetin sırasıyla 1 gün, 3 gün, 7 ay ve 13 ay sonrasında geçen, birer saatlik tek plan bölümler de bunu başarıyor.&nbsp;Katillerin hikayelerini anlatan film ve dizilerde, geri dönüşlerle katilin aile hayatını, annesi ya da babasıyla olan sorunlu ilişkilerini izleriz daima. Onun dışarı yansıttığı şiddetin ve vahşetin kökenini evdeki sağlıksız ortamda, kendi gördüğü kötü muamelede ya da aile içi şiddet ve tacizde aramamız için bize yol gösterilir.&nbsp;Adolescence&nbsp;ise&nbsp;bunu yapmıyor. Aksine, Jamie’nin etrafına son derece şefkatli aile bireyleri ve oldukça sağlıklı bir aile yaşantısı yerleştiriyor. Keza Graham, The Guardian’a verdiği bir röportajda “Onun anneciğinin bir alkolik olmasını istemedim. Küçük oğlumuzun Tony Amca tarafından taciz edilmesini istemedim.&nbsp;‘Ah, demek ki bu yüzden yaptı.’ denilebilecek tüm olasılıkları ortadan kaldırmak istedim” diyor.&nbsp;Eskiden aile içinde yaşanılanlardan etkilenen, aile bireylerini örnek alan, sınıflarda öğretilenlerden beslenen ve tüm bunların bir toplamını dışa vuran çocukların yerini, 7/24 çevrimiçi olan ve sadece kendi çevrelerinden değil, filtresiz ve evrensel bir fikirler yığınından beslenen çocukların aldığını gösteriyor Adolescence.&nbsp;Jamie’nin evde ve okulda öğrendiklerinden çok internette ve sosyal medyada karşılaştığı fikirlerden ve nefretten beslendiğini, travmalarını fiziksel şiddetin değil yetişkinlerin dışarıdan asla fark edemediği sanal zorbalığın şekillendirdiğini görüyoruz.&nbsp;Dizinin en görkemli bölümü olan üçüncü bölüm, ıslahevindeki Jamie ile onu ziyaret eden bir psikoloğun gerçek zamanlı seansına odaklanıyor. Diğer bölümlerin aksine neredeyse tamamı dört duvar arasında ve büyük çoğunluğu iki oyuncu arasında geçen bu bölüm, hem dizinin teknik bir şova dönüştüğü hem de Cooper ve Doherty’nin oyuncu olarak devleştiği bölüm oluyor. Aynı zamanda henüz ilk bölümden suçlu olduğuna dair kanıtlar görmemize rağmen halen buna inanamadığımız Jamie’nin psikolojisinin derinliklerine ve onu şiddete iten karanlığa bu bölümde tanık oluyoruz.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2025/2/5/1742549623578.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="2.01" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">15 yaşındaki Owen Cooper, 500’ün üzerinde aday arasından seçilmiş. | Kaynak: NetflixGösterişli çekim tekniğine rağmen, Adolescence’ın asıl başarılı olduğu konu ise senaryonun ve oyuncu performanslarının&nbsp;küçük ayrıntılara dair çok şey söylemesi: Babanın polis baskını sırasında altına kaçıran oğlunun “ufak bir kaza geçirdiği” söylendiğinde yaşadığı endişe ya da masumiyetine gönülden inanırken kanıtları gördüğünde yaşadığı hayal kırıklığı, bir ortaokul öğrencisinin babası okul bahçesinde ona “Seni seviyorum” dediğindeki endişesi ya da bir kadının bir erkeğin şiddete olan meylini gerçekten fark ettiği andaki korkusu... Son derece insani bu duyguları somutlaştıran bu gibi anlar ve daha nicesini her biri onlarca kez prova edilmiş ve tekrar tekrar çekilmiş bölümlerde olabildiğine doğal bir şekilde bulmak şaşırtıcı.Her gece bir bölüm izleyerek dört gecede tamamlayacağımı düşünüp de bir oturuşta bitirdiğim Adolescence,&nbsp;henüz ilk çeyreğini geride bırakmadığımız bu yılın kuşkusuz ki en iyi dizilerinden biri, belki de en iyisi olarak kalacak.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Nerede izleyebilirsin?&nbsp;Adolescence’ın tüm bölümleri 13 Mart’ta Netflix’te yayımlandı.</li></ul>Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Playground / Plac zabaw (2016, Bartosz M. Kowalski)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Innocents&nbsp;/ De uskyldige&nbsp;(2021, Eskil Vogt)</li></ul>

Duende

Netflix’in dört bölümü de tek plan çekimlerden oluşan son derece etkileyici mini-dizisi “Adolescence”, incel ve toksik erkeklik tartışmalarının göbeğinde, bugün şiddeti doğuran nedenlere dair alıştığımızın dışında yeni sorular soruyor.

Stephen Graham ile ilgili hikayeler