<img src="https://images.aposto.com/2022/6/5/1657870400424.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">📖 Çocuk, Köstebek, Tilki ve Atİllüstrasyon çocuk ve gençlik edebiyatı yayını <a fr-original-style="" href="https://apos.to/n/62c0848aee31bb0006e6996f" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Piccolo'nun</a> son sayısından. Görselin temsil ettiği Çocuk, Köstebek, Tilki ve At, Charlie Mackesy'nin Türkçeye Tankut Baler tarafından çevrilen ve Barnes and Noble Yılın Kitabı Ödülü ve Waterstones Yılın Kitabı Ödülü'nün kazananı. Kitap hakkındaki hakkındaki yazıyı <a fr-original-style="" href="https://apos.to/i/cocuk-kostebek-tilki-ve-at-kitabi-piccolo-radyo" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan </a>okuyabilirsiniz.

Editörün Seçkisi

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi," dedi çocuk. "Ben de," dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."</blockquote>—&nbsp;Charlie MackesyBugün iki itirafım var. Önce daha az şaşırtıcı gelenle başlayacağım: Charlie Mackesy'nin Türkçeye Tankut Baler tarafından çevrilen ve hem Barnes and Noble Yılın Kitabı Ödülü'nü hem de Waterstones Yılın Kitabı Ödülü'nü kazanan Çocuk, Köstebek, Tilki ve At'ını yeni okudum. İkinci itirafımla devam edeyim: kitabı Küçük Prens'ten daha çok beğenmiş olabilirim.Bir şeyleri sevmek, övmek veya yermek için illa başka bir kitapla karşılaştırmaya inanmıyorum. Hatta ikilikleri yeniden ürettiğini ve hepimizi uzun vadede yorduğunu düşünüyorum. O hâlde yazıya neden bir karşılaştırmayla başladım, hemen açıklayayım: Küçük Prens, çoğumuzun hayatında sahip olduğu yeri gibi, benim için de farklı bir konumda değil. Bunu dijital dünyaya 2016'dan beri aynı alıntıyı WhatsApp profilimde tutarak yansıtıyorum. Antoine de Saint-Exupéry, çocukluğumdan beri tecrübe ettiğim yaygın anksiyete bozukluğuma hep şu cümlesiyle iyi geliyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bahar olmak, kışın riskini kabul etmek demektir. Var olmak, var olmama riskini kabul etmektir.</blockquote>Dolayısıyla "Eğer bir kitap için bu cümleyi kuruyorsam o kitabı hakikaten çok sevmişimdir," demeye çalışıyorum. Niye mi? Lafı ağzımdan çıkarayım mı artık?<img src="https://images.aposto.com/2022/6/0/1657462187423.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🦊 Gümüşlük, Temmuz 2022<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk, Köstebek, Tilki ve At—gel de kur gönlüme taht</h2>Bazen kendimi kaybolmuş gibi hissediyorum. Özellikle patriyarka gerçekliğinin ortasında bütün baş kahramanlara erillik atfedilmişken.&nbsp;Belki de bu yüzden bu kadar iyi geldi Mackesy'nin sözleri.Cinsiyetleri unuttum. Atananları, tanımlananları.&nbsp;Sadece aklımdakiler ve büyürken kucağıma küpe olsun istediklerim vardı sayfaları çevirdikçe önümde. O köstebekle tanışırken önce çocukla tanıştım; sonra hayatıma tilki ve at da girdi benim de. Çocuğun saçları kısacık. Erkek mi, bilmem? Kısa saça atfedilenlerden bıktım. Eminim, köstebek de bıkmıştır.&nbsp;Yani çocuk ben de o olabilirim istersem. "Çocuk," diye bahsediyoruz nasılsa sadece. Ben de bir zamanlar çocuktum sonuçta. Ya da vazgeçtim—belki de tilki benim. Onu anladığımı hissediyorum.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Köstebek, tilki ve atla tanışmak</h2>Çocuğun sorduğu "Başarı ne sence?" sorusuna köstebeğin verdiği "sevmek," cevabını her yerde duymak istiyorum. John Lennon'ın "Büyüyünce ne olacaksın?" sorusuna verdiği "Mutlu,"&nbsp;cevabının kulağa küpe edilmesinden sıkıldım—mis gibi köstebek varken kadın düşmanlarını dinlemek istemiyorum.&nbsp;"Keşke," diyorum aynı zamanda, keşke biri bana büyürken sevginin cinsiyetlendirilmiş anlatıları yerine köstebeğin dediklerinin altını çizseydi:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">İyilik görmek için bekliyoruz çoğu zaman... oysa kendine iyi davranmaya hemen başlayabilirsin.</blockquote>"Keşke," diyorum durmadan, at bana hatırlatsaydı:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Düştün—ama yakaladım seni.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/6/0/1657462402249.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.00" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">📖 Çocuk, Köstebek, Tilki ve At<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Bir "Keşke," daha düşüyor aklımdan—düştüğümde kendi tilkim olsaydım da kurtarsaydım kendimi derin sulardan. Ve yine bir "Keşke," patlatıyorum—şimdilik son defa—bir at fısıldasaydı bana şöyle:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Kara bulutlar geldiğinde yoluna devam et. Büyük şeyleri kontrol edemediğini hissettiğinde burnunun dibindeki sevdiğin şeylere odaklan. Bu fırtına da geçer.</blockquote>Çünkü o zaman belki uçabildiğimi diğer atlar kıskanıyor diye saklamazdım. O zaman belki karanlık çöktüğünde ilk önce kendime, sonra arkadaşlarıma sarılırdım. Devam ederdim yola, beklerdim fırtınanın geçmesini ama oturup karanlığa dalmazdım.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Bazen yalnızca nefretten söz edilir ama bu dünyada hayal edemeyeceğin kadar çok sevgi var.</blockquote>Mackesy'nin hayali bu kitabı yazmakmış. Benimki de bu yolculuğa onlarla birlikte çıkıp yine onlarla bütün yolu gidebilmek oldu. Ne güzel, iyi ki.📖 Editörün notu:&nbsp;Önerisiyle kitabı okuma listemde en üste taşıyan Yasmin Güleç'e ve karanlık geçerken sarıldığım sevdiklerime benim köstebeğim, tilki ve atım oldukları için teşekkürlerimle.

Tankut Baler ile ilgili hikayeler