Charlie Brooker’ın 2011 yılında Britanya’daki Channel 4 için geliştirdiği antoloji dizi Black Mirror,&nbsp;teknolojinin doğurduğu sorunlardan yola çıkarak tekno-kabuslar tasvir etmeye başlamıştı.&nbsp;Kaçırılan Britanya prensesininin öldürülmesini engellemek için canlı yayında bir domuzla seks yapması talep edilen bir başbakanın onuru ile görevi arasında kaldığı The National Anthem&nbsp;bölümü önce Britanya’da, ardından tüm dünyada ses getirerek seriyi popülerleştirmişti.&nbsp;Sosyal medyanın ödüllendirme mekanizmaları, canlı yayımlanan yetenek yarışmaları (Fifteen Million Merits), kişisel tarihi kayıt altına alma (The Entire History of You), yapay zeka (Be Right Back), sosyal medya linçleri (White Bear) ve anime karakterler (The Waldo Moment) gibi teknolojilerin ya da teknoloji uzantılarının ele alındığı ilk iki sezonun ve üç öykünün içe içe geçtiği bir özel bölümün (White Christmas)&nbsp;ardından seriyi Netflix satın almıştı.&nbsp;Platform; 2016, 2017, 2019 ve 2023’te çıkan dört sezon ve 20 bölümün yanı sıra interaktif bir Black Mirror&nbsp;bölümü olan Bandersnatch’i de yayımladı.<img src="https://images.aposto.com/2025/3/5/1744985670388.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Mirror: Eulogy | Kaynak: NetflixBlack Mirror: 7. sezonBlack Mirror’ın altı yeni bölümden oluşan yedinci sezonu, 10 Nisan’da Netflix’te yayımlandı:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Common People’da (yön. Ally Pankiw) öğretmen eşi Amanda bir kaza geçirdikten sonra onun hayatta kalması için her bedeli ödemeye hazır olan Mike, komadaki hastaların beynine yerleştirilen bir çiple onları hayata döndüren Rivermind servisinden haberdar oluyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Bête Noire’da (yön. Toby Haynes) bir çikolata üreticisinin ürün geliştirme departmanında çalışan Maria, lise arkadaşı Verity’nin aynı şirkette işe girmesinden sonra onunla ilgili tuhaf bir şeyler olduğuna dair şüpheleri güçlendikçe kendi aklından şüphe etmeye başlıyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hotel Reverie’de (yön. Haolu Wang) Hollywood yıldızı Brandy, yapay zeka temelli bir prodüksiyon teknolojisi sayesinde, klasik Hollywood filmi Hotel Reverie’nin yeniden çevriminde yıllar öncesinin yıldız oyuncusuyla spot ışığını paylaşıyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Plaything’de (yön. David Slade) cinayet şüphesiyle tutuklanan Cameron’ın dijital yaşam formlarına ev sahipliği yapan, 90’lardan kalma retro bir simülasyon oyunuyla bağlantısı olduğu ortaya çıkıyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Eulogy’de (yön. Chris Barrett ve Luke Taylor) onlarca yıldır görmediği eski kız arkadaşı Carol’ın ölümünün ardından ailesinin iletişime geçtiği Phillip, yeni bir teknoloji yardımıyla geçmişten kalan fotoğrafların içine girip anılarını ve Carol’ın yüzünü anımsamaya çalışıyor.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">USS Callister: Into Infinity’de&nbsp;(yön. Toby Haynes) dördüncü sezondaki orijinal bölüm USS Callister’ın finalinde sanal bir evrende mahsur kalan uzay gemisi mürettebatı, milyonlarca oyuncunun tehdit ve saldırılarına karşı hayatta kalmaya çalışıyor.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2025/3/5/1744985604003.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Mirror: Bête Noire | Kaynak: NetflixÖnceki sezonla arasına dört yılın, hatta bir pandeminin girdiği bir önceki sezonun bende ve birçok izleyicide yarattığı hayal kırıklığını tekno-distopya türünden korku hikayelerine göz kırpan bölümlerine, gelecek ve günümüz kadar geçmişe yönelik kurmaca hikayeler denemesine ve dolayısıyla kendi kurduğu anlatıya, kendi mirasına ihanet&nbsp;etmesine bağlamıştım.&nbsp;Yeni sezon bölümlerin özetlerini okuduğumda da, ilk bölümleri izlediğimde de eski sezonlardaki Black Mirror&nbsp;hissinin geri geldiğini, dizinin direksiyon hakimiyetini yeniden kazandığını, önceki ihanetinden vazgeçtiğini düşündüm. Yeni sezonda bölümler yeniden, sadece teknolojiyi ve teknolojinin olası etkilerini merkezine alan fikirlerden besleniyor. Teknolojiye güvenen karakterler beklenmedik etkilerden kendilerini korumakta zorlanıyor, karanlık ya da dönüştürücü ama daima umulmadık köşelere sürükleniyor.Black Mirror’ın bu yeni sezonla eski hâline yaklaşması ve bir önceki sezondaki hatalarından vazgeçmiş olması, bölümlerin topyekun yaratcılık, şaşırtıcılık ve ilginçlik açısından eski formuna geri döndüğü anlamına gelmiyor tabii ki. Dizinin, 3’er bölümlük ilk iki sezonunun bünyelerde yarattığı ve yıllardır bıraktığı bütünsel etkiyi yakalaması oldukça zor.&nbsp;İyi bulduğum bölümlerden&nbsp;Bête Noire,&nbsp;hikayenin teknolojiyle ilişkisini anladığımız çözümlenme aşamasına kadar yarattığı gerilimle gaslighting&nbsp;temasını izleyiciye hissettirmeyi de başarıyor. Hotel Reverie&nbsp;ise hem özgünlük hem de yapım kalitesi olarak diğerlerinden katbekat başarılı bir bölüm; belki de hem sinema-teknoloji ilişkisini ele aldığı hem de siyah-beyaz estetiği kuir bir duygusal ilişkiyle harmanladığı için bende daha etkili oldu.&nbsp;Diğer bölümler ise Black Mirror&nbsp;kalıplarına uygun olsa da, beklentileri karşılayamıyor bana kalırsa: Örneğin Common People,&nbsp;bulduğu iki özgün fikri birbirine zımbalama hatasına düşerek ikisinin de etkisini azaltmış; Eulogy&nbsp;ise bulduğu albenili ve özgün fikri sıradan bir ilişki öyküsünün içine tekrarlarla yedirmeye çalıştıkça zayıflamış.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2025/3/5/1744985747974.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Mirror: USS Callister: Into Infinity | Kaynak: NetflixBlack Mirror, kendi mirasından besleniyor.Yedinci sezon ve bölümlerini önceki sezon ve bölümlerden farklılaştıran, Black Mirror&nbsp;mirasından ve&nbsp;kendine yönelik referanslardan daha önce hiç olmadığı kadar faydalanabilmesi.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Söz ettiğim miras ve referanslar USS Callister’a gelen, Black Mirror&nbsp;tarihinin ilk devam bölümü USS Callister: Into Infinity&nbsp;ve bir kısmı Bandersnatch&nbsp;ile aynı şirkette geçen Plaything ile sınırlı değil.&nbsp;</li></ul>Common People’da bir derste otonom arılardan söz edilmesi ya da San Junipero&nbsp;bölümünden hatırladığımız The Juniper’ın ziyaret edilmesi ya da Hotel Reverie&nbsp;filminin altıncı sezonun birçok bölümünün merkezinde olan Streamberry platformunda yayımlanacak olması gibi ayrıntılar, dikkatli Black Mirror&nbsp;takipçilerini gülümsetecek easter egg’ler olarak karşımıza çıkıyor.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2025/3/5/1744985777118.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Black Mirror: Hotel Reverie | Kaynak: Netflixİki yıl önce dizinin altıncı sezon bölümleriyle ilgili yazdığım <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/black-mirror-the-national-anthemden-demon-79a-ne-degisti" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yazıda</a>, günlük hayatımızda kullandığımız bir benzetmeden yola çıkarak “Black Mirror artık ‘Black Mirror bölümü gibi’ değil” ara başlığını kullanmıştım.&nbsp;Söyleyebilirim ki Black Mirror&nbsp;yeniden ‘Black Mirror bölümü gibi’.&nbsp;Öte yandan gerçek hayatın Black Mirror&nbsp;bölümlerine yakınlaştığı&nbsp;bir dünya düzeni için belli ki bu yeterli değil. Bundandır ki dizi, kendine yönelik referanslar ve sürpriz ayrıntılarlaa (hatta ilk kez bir devam bölümüyle) mirasını güçlendirmeye, izleyicisi üzerinde nostalji silahını kullanmaya karar vermiş görünüyor.&nbsp;Umuyorum ki dizi, yaygın akımı gün geçtikçe işgal eden ve değersizleştiren franchise&nbsp;kültürüne doğru yönelmeyi seçip USS Callister&nbsp;gibi sevilen, çok konuşulan, çok tartışılan, çok meme’leştirilen bölümlerin ihtiyacımız olmayan devam bölümlerini çekmek yerine easter egg’lerle gülümsetmekle yetinir ve özgünlüğü önceliklendirir.&nbsp;Çünkü bu yeni sezonda Black Mirror’a yakışan fikirlerin, karanlık sürprizlerin geri gelmesi sevindirici olsa da yeterli değil.

Duende

Altı bölümden oluşan yedinci sezonu Netflix kataloğuna eklenen “Black Mirror”, bir önceki sezondaki hatalarından ders almış görünse ve sürpriz göndermelerle kendi mirasını yaratmaya devam etse de hâlâ gerçek dünyanın karanlığınının gölgesinde kalıyor.

The National Anthem ile ilgili hikayeler