Albüm:&nbsp;Colin Stetson, When we were that what wept for the seaSüre: 70 dakikaPlak şirketi: 52HzYayın tarihi: 12 Mayıs 2023Bakır üflemelilere verdiği nefes BADBADNOTGOOD'un IV albümünden Confession Pt III&nbsp;teklisine, Tim Hecker'in son uzunçaları <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/tim-heckerin-karsi-ambienti" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">No Highs</a>'tan Cult of Nula'nın The Long Road North'una çeşitli işbirliklerinde yankılanan Colin Stetson; bu seneki ilk albümü When we were that what wept for the sea'yle nefesini 1 saati aşkın soyut, atmosferik ve minimal bir çalışmaya vakfetti.Yazarlığı, yapımcılığı, miksi ve mühendisliği Stetson'a ait olan albüm; envaiçeşit saksafondan flüte, İskoç smallpipe'ından gitar ve yaylılara genişleyen engin enstüman kullanımıyla sürgit koşturan bir akışkanlığa sahip. Bunu; Passage, The Lighthouse II, III ve V haricinde tüm şarkıların tek bir kayıt seansıyla hayata geçmiş olmasından ve Stetson'ın üflemelileriyle yaratılan tekrarlı drone ses manzalarında duymak mümkün.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/6/1684563036560.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Colin Stetson, When we were that what wept for the sea Colin Stetson'un sade bir ses uzamına yaydığı; nefesli enstrümanlarını sürücü koltuğuna yerleştirerek minimal kompozisyonlarını avangart bir sunuşla kristalize ettiği yeni albümü, multi-enstrümantalist bir deneycinin deneyimsel sıra dışılıklarıyla dolu.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#ffb9c4" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#ffb9c4 !important;color:#090909 !important" href="https://open.spotify.com/album/0HXPCaB36TH58IjdXmpq4m?si=ieYXZ635SmCcmbTgs22DFw" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(255, 185, 196) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dinle</a>

Duende Haftanın Albümleri

Colin Stetson'un yeni albümü, multi-enstrümantalist bir deneycinin deneyimsel sıra dışılıklarıyla dolu.

Colin Stetson, When we were that what wept for the sea

<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Ambient müziğin jenerik bir kullanıma sıkıştırıldığı günümüzde Tim Hecker, janrın alternatif ve “karşıt” boyutlarını keşfetmeye devam ediyor. “Karşı ambient” olarak konumlanan son albümü No Highs hakkındaki inceleme yazımıza <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/tim-heckerin-karsi-ambienti" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a> ulaşabilirsin.</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Geoff MacCormack, David Bowie’yle 8 yaşında başlayan arkadaşlığından onda kalan anıları ve fotoğrafları bir kitapta <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/bir-yakin-arkadasin-anilariyla-ve-kadrajiyla-david-bowie" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buluşturdu</a>.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">42. İstanbul Film Festivali'nin ilk haftasından notlar, Passages incelemesi ve Uluslararası Yarışma öncesi bilmen gerekenler <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/i/42-istanbul-film-festivali-ira-sachsten-passages-uluslararasi-yarisma-filmleri" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">burada</a>.&nbsp;</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Coachella Festival'ın birinci hafta sonunda Frank Ocean, Bad Bunny, Blackpink, Rosalía, Gorillaz, Boygenius, Charli XCX ve daha fazlasını ne zaman izleyeceğinize dair <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/canli-yayin-coachella-valley-music-and-arts-festival-2023" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">bir özet</a>.</li></ul>

Duende

Albüm: Tim Hecker, <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/7nKNz12BoGEYHqJmwUoC4P?si=s6JhDpX_QjmIHyyPDFkbCA" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">No Highs</a>Süre: 51 dakikaPlak şirketi:&nbsp;Kranky RecordsYayın tarihi: 7 Nisan 2023Tim Hecker, yakın geçmişin ambient müzik okyanusunda 22 yıldır yavaşça ama emin adımlarla adını parıldattı. Onu çağdaş zamanların eklektik bir müzikal zihni olarak gölgelerden çıkaran kariyeri, son 15 yıla sıkıştırdığı (ve artık) Hecker-vari olan girift ve geçişken ses manzaralarıyla dolu. &nbsp;Hecker’in ambient’i dijital müziğin imkânlarıyla genişlettiği engin ses düzlemi, analog enstrümanların katılımıyla hibrit bir akışkanlığın performe edildiği deneysel bir alan. Harmony in Ultraviolet’le (2006) başlayan ve 2011’de yayımlanan Ravedeath, 1972’yle “popülerleşen” bu alan; Tim Hecker’in ambient müziğin basit bir sükûnete, ticari bir esrikliğe, formüllere indirgenen kullanışlılığına muhalif olarak önerdiği, gezindiği ve aydınlattığı kurtarılmış, saf ve özgün bir müzikal gökyüzü altında yer aldı.&nbsp;Hecker’in eşsiz deney alanına girmek, seslerin ve onların çok açılı geometrilerinin sergilendiği bir perspektif denizine karışmak demek. Zira o, hâlihazırdaki kariyeri boyunca sessizlikle gürültü, tekrarlı seslerle glitch müdahaleleri, dijitalle analog, gelenekselle gelecek arasında mekik dokudu. Tüm bu kompozisyon malzemelerinin ortasından her birine zikzaklar çizerek doğaüstü hibritlikler yaratan bir müzisyen oldu.&nbsp;No Highs’a çıkan yolHecker, No Highs’tan önceki son iki albümü&nbsp;Konoyo (2018) ve Anoyo (2019) aracılığıyla buradaki dünya (Japonca’da konoyo) ile oradaki dünya (Japonca’da anayo) arasında bir köprü kurdu. Çift kutuplu yekpare bir albüm gibi düşünülebilecek ve birbirinin karşıtlarını; dünyayla ötesini, ışıkla karanlığı bir araya getiren bu albümler, Japonya’nın saray müziği gagaku’nun negatif alan mefhumunu keşfe çıktı. Gagaku kolektifi Tokyo Gakuso ile Budist tapınağı Kanzouin’da doğaçlama seanslarla kaydedilen Konoyo ve Anoyo, Hecker’ın konfor alan kavramını bozan müzisyen kimliğinin öngürülemez yansımalarıydı.&nbsp;Öte taraftan, Hecker’in yeni ve 13. stüdyo albümü No Highs; müzisyenin ambient’i drone ve elektroakustik gibi janrlarla çeşitlendirdiği müzikal bileşiminin minimal bir zeminde yeniden pratik edildiği; bu hâliyle onu Ravedeath, 1972’ye yakınlaştıran bir tanınırlıkla öne çıktı.&nbsp;Hecker’in nevi şahsına münhasır ambient ses yüzeyine yerleşen Victor Alibert’in bas klarneti, Colin Stetson’un saksafonu ve Pietro Amato’nun Fransız kornosu, No Highs’ı üflemelilerin ruhani uzamlarıyla buluşturdu; Joe Grass’ın steel gitarı keskin ancak dingin yankısıyla Hecker’in hiptonik dünyasında atmosferik bir kanal açtı.&nbsp;Albümün buğulu ve soyut ses prodüksiyonunun arkasında ise Joe Steccato’nun tasarımı, Heba Kadry’nin mastering’i var. Ters çevrilmiş bir şehir fotoğrafını devasa bir sis bulutu altında, griye bulanmış ve tozlanmış gibi bir hâlde gördüğümüz kapak tasarımıysa Teo Schifferli’ye ait.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681312688040.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tim Hecker, No Highs“Tedirginliğin feneri”Tim Hecker’in ambient müziğin sosyal katmanları birer birer fetheden ve onu çevrimiçi dinleme platformlarının çalma listeleri arasından tepelere taşıyan evrensel <a fr-original-style="" href="https://aposto.com/s/cizirdayan-nagmeler-ruhumu-sardi" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">ulaşılabilirliğine</a> karşı benimsediği müzikal yaklaşımı; sakındığı, sessizleştirdiği ya da sakladığı bir şey değil. “Ben, olumluluğu hakikatsiz ve hâlihazırda revaçta olan ticari ambient’e karşı bir tedirginlik feneri olarak çalışıyorum.” diyen müzisyen; tanımsız, kabaca yontulmuş ve sivri köşeli müzikleriyle sakinleştiriciliğin bayağılığıyla taban tabana zıt bir çizginin üzerinde yürüdü.Öte taraftan No Highs; dijitalle analogu hemzeminde buluşturan, bunlar arasında geçişkenlikler yaratan Tim Hecker’in müzik kataloğuyla yöntem olarak örtüşen; ortaya koyduğu minimal kompozisyonlar ve drone ses pasajlarıyla ise müzikte stabilin Hecker-vari imkânlarının sunumunu yapan bir uzunçalar.&nbsp;Bu hâliyle albüm, Hecker’in kendine atfettiği&nbsp;tedirginlik feneri rolüyle uyuşmuyor gibi görünebilir. Zira ambient’e içkin tekrarlı ses motiflerinin, uzayan tek notaların ya da yekpare akorların bir izdüşümü olan drone, zihne tahmin edilebilirliğin sükûnetini getirebilir. Bu durum, No Highs’ı Hecker’in tekinsiz müzikal yaklaşımıyla ambient’in alelade etiketlerinden hipnotize edici sakinliğin karşı karşıya geldiği bir ikililik olarak da değerlendirilebilir.Öte taraftan, başta bir çatışma gibi görünebilecek bu çift kutupluluğu ambient’in ifade alanlarını genişletmek üzere kullanan müzisyen, tarihi yarım yüzyıldan uzun bu müzik pratiğinin güncel kavrayışının dışında durdu. Sesle his arasında alternatif ilişkilenme biçimleri öneren Hecker, ambient’in öngörülebilir ses uzamlarının münzevi bir dinleme deneyimi sunarken tekdüze bir dinginleştiricilikten uzak kalabileceğini de gösterdi. No Highs, Tim Hecker’in ambient müzikten uzaklaştığı değil; onun ne olduğuyla ilgili genel geçer çıkarımlara muhalif olan bir denemesi, yani Hecker’in karşı-ambient’i.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681312886998.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.79" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Tim Hecker. | Fotoğraf: Mayumu HosokuraBu karşı ambient’in izlerini, hem parçaların adlarında hem de Hecker’in bilgisarından çıkan dijital ses manzaralarının 11 parça ve 51 dakika boyunca süregiden sabitliğine eklemlenen; öte taraftan da ona özgün boyutlar kazandıran analog, üflemeli ve telli enstrümanların müdahalelerinde görmek mümkün.&nbsp;Pharoah Sanders’ın tefekkürlü saksafon doğaçlamalarını (Bkz:&nbsp;Promises) çağrıştıran ve Colin Stetson’ın ruhani üflemeleriyle hayat bulan Monotony II, ortasına doğru synth’leriyle SOS verircesine bangırdayan Lotus Light, steel gitar kesik yakınmalarını merkezine yerleştiren Sense Suppresion, Tim Hecker’ın huzursuz edici ambient’ının alternatifin peşinde koşturan eşsiz yatıştırıcıları.2016 yılında verdiği bir röportajda, “Öyle sanıyorum ki müziğin iletişimi konusunda kendime biçtiğim rol, araya giren o zaman olmak ve insanları kendi yolları ve anlamlandırmalarıyla müzik uçlarını bağlayabilmeleri adına yalnız bırakmak.” diyen müzisyen, ambient müziğin ne olduğunun&nbsp;buyruklarını veren günümüz ajandasına sırt çevirmeye devam etti. Onun yerine, ambient’in ne olabileceğini; janrla özdeş sessizliğin, sabitliğin ve tekrarların ucuz bir huzura malzeme edilmek zorunda olmadığını gösterdi. Üstelik bunu eklektik ve geçişken müzikal alanında deneyler yapmaktan vazgeçmeden yaptı.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Celer - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/0HZpmIhZYbmlonWBQggqmZ?si=h0U_lwBbRqSHtHt8WoScOQ" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Xièxie</a></li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Fennesz - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/7wAP4Bb3vyXR6uV8lXv2VZ?si=Lh3p72qwSPO_5CxaacGaSw" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Venice</a><a href="https://open.spotify.com/album/7wAP4Bb3vyXR6uV8lXv2VZ?si=Lh3p72qwSPO_5CxaacGaSw" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a><a href="https://open.spotify.com/album/7wAP4Bb3vyXR6uV8lXv2VZ?si=Lh3p72qwSPO_5CxaacGaSw" target="_blank" fr-original-style="" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;"></a></li></ul>

Tim Hecker ile ilgili hikayeler