Alexandra Lange Bloomberg CityLab için yazdığı <a fr-original-style="" href="https://www.bloomberg.com/news/features/2025-02-13/nyc-project-pilots-designs-for-neurodiverse-residents" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">makalesinde</a> New York’da iki farklı nöroçeşitlilik denetimine katılarak otizmli çocuklar ve yetişkinlerin kamusal alanları nasıl deneyimlediğini inceliyor. Şehirler ve okullar genellikle nöroçeşitli bireylerin ihtiyaçları göz önüne alınarak tasarlanmıyor. Otizm, DEHB, disleksi gibi nöroçeşitlilik spektrumundaki bireylerin şehir hayatına tam anlamıyla katılabilmesi için tasarım süreçlerine dahil edilmeleri gerekiyor.&nbsp;New York'ta mimarlar, araştırmacılar ve şehir planlamacıları nöroçeşitliliğe duyarlı şehirler yaratmak için yeni yöntemler geliştiriyor. Anketlerin yetersiz kaldığı bu süreçte, bireylerin ihtiyaçlarını anlamak için saha çalışmaları ve duyusal haritalama gibi alternatif yöntemler öne çıkıyor.Gürültüye duyarlı öğrenciler için tasarım: New York’taki PS112m okulunda yapılan bir çalışmada, otizmli öğrencilerin yoğun trafik gürültüsünden olumsuz etkilendiği belirlendi. Bunun üzerine öğrencilerin kendi ses haritalarını çıkarmaları sağlandı. Bu verilerle şehir içindeki aşırı gürültüyü azaltmaya yönelik yeni tasarım çözümleri geliştirildi.Kamusal alanlarda duyusal deneyimler: WIP Collaborative ve AHRC New York City iş birliğiyle, nöroçeşitli yetişkinlerle yapılan bir proje kapsamında şehirdeki kamusal alanlar fotoğraf, çerçeve ve semboller aracılığıyla değerlendirildi. Bu yöntem, klasik anketlerden daha etkili bir geri bildirim süreci sundu. Katılımcılar, rahatsız edici ve rahatlatıcı buldukları alanları görsellerle belgeleyerek şehir planlamacılarına rehberlik eden veriler sundular.Kent tasarımında yeni prototipler: The Neurodiverse City projesi kapsamında, oyun alanları ve kamusal meydanlar için nöroçeşitli bireylerin ihtiyaçlarına özel tasarlanmış yeni modeller geliştiriliyor. Daha yumuşak oturma alanları, duyusal kaçış noktaları ve işitsel konfor sağlayan yapılar bu modeller arasında.Ne düşündük: Şehirler herkes için yaşanabilir olmalı. Ancak nöroçeşitliliğe uygun şehirler yaratmak yalnızca fiziksel erişilebilirliği artırmakla değil, bireylerin farklı duyusal ve bilişsel deneyimlerini anlamakla mümkün. Kamusal katılım süreçlerinin daha kapsayıcı hâle getirilmesi, kent yaşamını herkes için daha konforlu kılabilir.

Soli

Nöroçeşitliliğe duyarlı bir şehir inşa etmek, yalnızca erişilebilirlik sağlamak değil; sağlık, güvenlik ve iyi olma hallerini gözeten kararlar almak demek. Dahası, bu kararları onların katılımıyla şekillendirmek gerekiyor.

duyusal haritalama ile ilgili hikayeler