Geçenlerde anneannemin gümüşlüklü, minnoş tatlı evine uğradım. Bu yaş grubunun (70 + ) evine adım attığınız andan itibaren merak olgusu beyni ele geçirir. Televizyon sehpalarındaki tatlı nostaljik biblolar — Tv ünitesi demem evin dokusuna uymaz —, muntazam serilmiş divan (sedir) örtüleri, kapı arkasında kıvrılmış duran boy boy &nbsp;naftalin kokulu serilmeyi bekleyen inanılmaz ağır halılar, giriş kapısında farklı renklerde ya da kahverengi tonlarda asker nizamında dizili terlikler &nbsp;ve evin orta, odak noktasında göğüs kabartan o GÜMÜŞLÜK!Literatürde gümüşlük, Bodrum ilçesine bağlı bir mahalle olarak geçiyor. Peki biz salon kültürümüzde, baş köşede konumlandırılan bu eşyanın içine gümüş aksesuar doldurduğumuz için mi gümüşlük diyoruz? (ekmeklik; ekmek konulan kutu, sütlük, yağdanlık, zeytinlik?) Olaya etimolojik olarak yaklaşınca çözülüyor. Tamam bunu hallettik, peki önemi nedir?&nbsp;O zamanlarda gümüş çok mu kıymetliymiş acaba? Biz camların arkasında konumlandırılmış bardakları, çanak çömlekleri kullanamayacak mıyız? Özel konuklar için mi bu özen? Ya da sadece bir gösteriş mi?&nbsp;Kültürümüzde misafirperverliğin önemi, aile yadigarlarını korumanın önemi açıkta. Hem nesillere hem de misafire verilen bir önem var. Gümüşlükler bunun bir temsili mi yoksa elimizdeki güzel şeyleri saklaya saklaya, kullanmaya kullanmaya zevkini çıkaramadan eskittiğimizin bir hatırlatıcısı mı? &nbsp;

gümüşlük ile ilgili hikayeler