Sabah uyandın. Üç beden büyük gelen, ne yeni ne eski, hafif paspal ama temiz bir tshirt var üstünde. Feminen-maskülen spektrumunda maskülene yakınsın.&nbsp;Nereye gidiyordun bugün? İşe. İşte önemli bir toplantın var mı? Var, sunum yapacaksın. Elbise giymeyi pek sevmiyorsun. Pantolon ve blazer o zaman. Pembe, mor, fuşyaya yeni yeni alışıyorsun. Çocukluğundan beri gıcıksın ama yetişkinlikte bir elin gitmeye başlamış. O zamandan bu zamana spektrumda oradan buraya gelmişsin yani…&nbsp;Elin ilk siyaha gidiyor. Koyu renler. "Kadınsı" olarak etiketlenmeyen renkleri seviyorsun ve tercih ediyorsun. Kimse seni feminen renkler giymediğin için yargılamıyor. Saçların uzun. Norm radarının alarmlarını uyandırmıyorsun.&nbsp;Giyindin. Arabaya bindin. Çokça kişiden "minibüs şoförü gibi çıkarıyorsun şu kolunu dışarı" lafını duyuyorsun. Tamam. Demek ki hala spektrumda maskülene yakınsın. Belki de androjen. Saçlar uzun demiştik, memeler belirgin, kırmızı rujun dudaklarda. Arabaya binene kadar aslında spektrumun bambaşka bir yerindesin.&nbsp;Kendini nasıl tanımladığından bağımsız olarak, girdiğin çoğu alanda kadın olarak tanımlanıyorsun. Feminen değil, çok maskülen de değil; ama kadın. Normlar çerçevesinde, tehdit oluşturmayan türdensin. Ortada bir yerde, karışık.&nbsp;Ayağında topuklu. Saçlar açık. Otoriter gözükmelisin, çünkü bir şeyler sunacaksın. Sert konuşuyorsun biraz. Yüksek sesle. Bunların hepsi maskülenlik kategorisinde.&nbsp;Neden?&nbsp;Orası da apayrı bir tartışma konusu. Neden ne istediğini bilmek, bastıra bastıra konuşmak, pantolon ve blazer giymek, otoriter olmak, sınır çekmek maskülen özellikler?&nbsp;Sunumun bitiyor, arkadaşınla kahve içerken rahatlıyorsun. Kostümünü çıkartabilirsin. Konuşan otorite değil, şefkatle dinleyen bir dosta dönüşüyorsun. Spektrumda sayaç feminene doğru gidiveriyor.&nbsp;Hop aldık seni, koyduk Türkiye’den İsveç’e… Nispeten feminine kayıveriyor sayaç. Hop aldık yine bu sefer 50 yıl öncesine; kategori dışısın neredeyse. Maskülenliği zorluyor sayaç… Ama hani cazip olan, istenen, kutlanan türde değil maskülenliğin bu sefer– garip; kuir.&nbsp;Varlığı ne doğumda atanan cinsiyete, ne de cinsiyet kimliğine bağlı, insanların kendilerini ifade edilişleri, dünyaya sunuşları ile ilgili maskülenlik. Saatten saate, günden güne, mekandan mekana, kültürden kültüre ve geçmişten günümüze değişkenlik gösteren akışkan bir kavram. Kimine hediye edilen, bazen koruyan, bazen de insanı yerinden edebilen…&nbsp;

Bir davranış, düşünce biçimi ya da tutum, bir cinsiyet kimliği ile özdeşleştirilebilir mi? Bu özdeşleştirme adil midir? Peki ya toplumu gerçekten de yansıtıyorsa? O zaman?&nbsp;Bu sayıyı hazırlarken aklımızda seçimler, devlet, erkeklik, erkek olma, maskülenlik ve haliyle tahakküm vardı. Tahakkümün Türk Dil Kurumu'nda nasıl tanımlandığına bakarken, esas tanımı üzerine yeterince düşünmediğimi, çünkü aklımda otomatik olarak erkeklikle özdeşleşmiş bir kavram olduğunu fark ettim. Ama tahakkümü erkekliğe ve tahakküm ilişkilerini erkeklere atamak ikiyüzlülük değil miydi? Ayrıştırmaya çalıştım. Biraz zorlandım.&nbsp;Tahakküm erkekliğe özgü mü? Hayır. Kimi ebeveynler, cinsiyet kimliklerinden bağımsız olarak çocuklarıyla; insanlar doğa ve diğer canlılarla ve beyazlar, beyaz olmayan herkesle tahakküm ilişkisi içinde… O halde bu eşleştirme neden?&nbsp;Haklı bir sebebi var elbette bildiğiniz üzere. Bir önceki sayımızda işlediğimiz erkekliği ve kurmaca hallerini takiben, bu sayıda erkeklikler ve erkekler arası tahakkümü yanı başımızdakilerle paraleller oluşturabilecek şekilde ele alıp, erkekliklere revize taleplerimizi yazdık.&nbsp;Beşinci sayımız kalkış için hazır. 🚀Sevgiyle, oy ver,Rayka&nbsp;

ayıpsız, tarafsız, tuzaksız, bilime dayalı, yeni nesil cinsellik rehberiniz.