CEV Kadınlar Şampiyonlar Ligi yarı finalleri, turnuva tarihinde ikinci kez son dörde kalan üç takımın isimlerinin yanında aynı bayrağın yer aldığı bir tabloyla başlıyor. Daha önce, pandemi arasının hemen ardından oynanan 2020-21 sezonunda Novara’nın Fenerahçe’yi, Busto-Arsizio’nun ise Eczacıbaşı’nı çeyrek finalde elemesiyle İtalya’nın hegemonya kurduğu Şampiyonlar Ligi yarı finallerine bu sefer Türkiye’den üç takım yükseldi.Geçen yıl üç takımla çeyrek finale yükselen Rusya temsilcilerinin Ukrayna’da devam eden savaş nedeniyle sezonun ortasında menedildikleri Şampiyonlar Ligi’nde bu sene hiç yer bulamamasıyla, uzun süredir Avrupa kulüp voleybolunun en güçlü ülkeleri olan İtalya ve Türkiye takımları çeyrek final listesini domine etti. Son şampiyon Vakıfbank’ın Vero Volley Milano, Eczacıbaşı’nın da üst üste ikinci çeyrek finalini oynayan Polonya ekibi Developres Rzeszow karşısında sürprize izin vermemesinin yanı sıra, Fenerbahçe’nin de dünya şampiyonu Imoco Conegliano’yu elemesiyle Türkiye’den üç takım yarı finalde buluştu. Onlara, Stuttgart’ı eleyen 2019 şampiyonu Novara’nın da katılmasıyla 2022-23 Şampiyonlar Ligi’nin kare ası tamamlandı.CEV Kadınlar Şampiyonlar Ligi’nde son yedi sezonun altısında final maçları Türkiye ve İtalya’dan birer takımla oynandı. Eğer Novara, Eczacıbaşı’nı elerse bu gelenek devam edecek ancak Eczacıbaşı’nın bu sezonki formu Türkiye’nin, 1960’larda Moskova takımları CSKA ve Dinamo’nun oynadığı finallerle Sovyetler Birliği ve sosyalist blokun dağılmasının ardından üç kez finalde iki temsilcisini buluşturan İtalya’nın ardından, Avrupa’nın 1 numaralı kupası için iki ekibinin şampiyonluk maçında karşı karşıya geleceği üçüncü ülke olması ihtimalini ortaya çıkarıyor.Derbide yeni randevu: Vakıfbank-Fenerbahçe<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1680588384732.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" alt="Kaynak: CEV" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Geçtiğimiz sezon tam 11 kez karşı karşıya gelen Vakıfbank ve Fenerbahçe’nin birlikte oynadığı neredeyse bütün maçlar büyük merak uyandırmış, iki ekip aynı zamanda bir kez daha Şampiyonlar Ligi yarı finalinde birbirlerinin rakibi olmuştu. Altın setle finale yükselen taraf olan Vakıfbank geçtiğimiz yıl rakibine hiç eşleşme kaybetmese de bu sezon o yenilmez görüntüsünden uzak. 2022’yi beş kupayla tamamlayan ve bu sezona da dünyanın en iyi pasör çaprazlarından Paola Egonu’yu kadrosuna katarak başlayan Vakıfbank, çıktığı ilk şampiyonluk maçı olan Şampiyonlar Kupası’nda Fenerbahçe’den set alamadı. Yine son şampiyon olarak geldiği Dünya Kulüpler Şampiyonası’nda ise unvanını, eski pasör çaprazı Isabelle Haak’ın takımı Imoco Conegliano’ya kaybetti.Fenerbahçe ise Şampiyonlar Kupası’nı kazanarak başladığı sezonun devamında, çıktığı büyük maçlarda yalpalasa da Çin’deki ligi tamamlayıp İstanbul’a dönen Melissa Vargas’ın takıma eklenmesiyle form kazanmaya başladı. Şampiyonlar Ligi’ne gruptaki ilk üç maçının ikisini kaybederek başlayan sarı-lacivertli ekip, daha sonra rakiplerine puan vermeden ikinci sıradan kendisini play-off’a atmayı başardı.Fenerbahçe için işler çeyrek finalde itibaren daha da iyiye gitmeye başladı. Sarı-lacivertliler, Vargas’ın dönüşüyle birlikte smaçörleri Ana Cristina ve Arina Fedorovtseva’nın da tuttuğu formla karşısında savunma yapması çok zor bir hücum takımına dönüştü. Çeyrek finalde, özellikle Fedorovtseva’nın etkili servis performansının yanı sıra sık sık sorun yaşadığı manşet yüzdelerini de iyileştirmesiyle, son finalist ve Dünya Kulüpler Şampiyonası şampiyonu Imoco Conegliano’yu üst üste kazandığı beş sette sürklase eden Fenerbahçe bir kez daha yarı final bileti aldı. Fenerbahçe’nin İstanbul’da 3-0 kazandığı maç, hem İtalyan rakibine karşı oynadığı sekizinci maçta ilk galibiyeti olması hem de Imoco’nun 11 yıl sonra setlerde 20’li sayıları göremeden kaybettiği ilk maç olması nedeniyle kaydadeğerdi.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1680588427598.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" alt="Kaynak: CEV" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Vakıfbank’ın uzun bir süre sonra ilk kez favori olarak çıkmayacağı Fenerbahçe serisinden umutlu olabilmesi için, bu sezonki en büyük zaafı olan servis karşılamada yüzdelerini iyileştirmesi gerekiyor. Imoco’yu eledikleri beş sette 12 ace bulan ve maç başına 4.28 ace ortalamasıyla bu sezonun Şampiyonlar Ligi lideri olan Arina Fedorovtseva gibi bir silaha sahip Fenerbahçe karşısında Vakıfbank’ın oyun kurabilmesi için alacağı manşetler kritik önemde. Ayça Aykaç ve Gabi Guimaraes bu sezon servis karşılama yüzdelerinde Şampiyonlar Ligi oyuncu istatistiklerinin en üst sıralarında yer alsalar da özellikle Gabi’nin geçirdiği sakatlığın ardından bir türlü geçtiğimiz yılki formuna ulaşamaması, bunun yanı sıra takıma bu sezon eklenen bir başka isim olan Hollandalı smaçör Nika Daalderop’un kendisinden beklenen performansı verememesi de endişe kaynağı.Vakıfbank’ın karşı karşıya olduğu tek sorun manşet değil. Manşet performansının düşüklüğü pasör için oyun kurmayı zorlaştırırken, Cansu Özbay’ın bu sezon formundaki istikrarsızlık ve geçtiğimiz Dünya Şampiyonası’nda İtalya’da karşı karşıya kaldığı ırkçılıktan sonra gözle görülür bir düşüş yaşayan Paola Egonu’nun yüksek hata oranıyla oynaması, hücum hattını rakipler için ciddi bir tehdit olmaktan çıkarıyor. Orta oyunculardan Chiaka Ogbogu blokta güven verse de Zehra Güneş’in de geçtiğimiz sezonki performansından uzak oyuncular arasında yer alması Vakıfbank’ı serinin dezavantajlı takımı haline getiriyor.Fenerbahçe ise özellikle hücum oyuncularının etkinliğiyle belki de şampiyonluk için en büyük favori. Ana Cristina, Fedorovtseva ve Vargas’ın istikrarlı oyunları sayesinde pasör Macris Carneiro’nun güvenle pasları bu üç oyuncu arasında dengeli bir şekilde dağıtabilmesi hücum performansı açısından eşine zor rastlanır bir konfor. Smaçör ikilisi Ana Cristina ve Fedorovtseva’nın manşet yüzdelerini de sezon içinde artırmalarıyla takım daha komple bir görüntü sergilemeye başladı ve eşleşmeyi kazanan taraf olmaya adaylar.Geri dönüş: Eczacıbaşı-Novara<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1680588487461.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" alt="Kaynak: CEV" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">CEV Kadınlar Şampiyonlar Ligi yarı finalinin diğer serisi olan Eczacıbaşı-Novara eşleşmesi, 2010’larda Avrupa’nın zirvesine çıkan ancak son yıllarda istediği sonuçları alamayan iki takımdan birinin 1 numaralı kupanın finaline dönüşüne tanıklık edecek. Bu yıl ligde yalnızca THY’ye iki maçta kaybettiği ikişer setle yoluna namağlup devam eden Eczacıbaşı, kritik maçlarda ise sendeleyebiliyor. Dünya Kulüpler Şampiyonası yarı finalinde Vakıfbank’a, Kupa Voley çeyrek finalinde ise Fenerbahçe’ye yenilen Eczacıbaşı, eleme maçlarında öngörmesi güç bir ekip.Ebrar Karakurt’un formasını giydiği Novara ise ligde istikrarsız bir performans sergilerken İtalya Kupası’na da yarı finalde Imoco’ya karşı aldığı mağlubiyetle veda etti. Bu sezon en iyi sonuçlarını Şampiyonlar Ligi’nde alan 2019 şampiyonu ekip, Vakıfbank’ın olduğu gruptan yalnızca İstanbul ekibine bir maç kaybederek lider çıktı ve çeyrek finalde Stuttgart’ı puan vermeden eleyerek adını son dörde yazdırdı. Geçtiğimiz sezon yaptığı puan hesabı hatası nedeniyle gruptan çıkamayan Novara, Şampiyonlar Ligi’nde finale yükselerek moral bulmak istiyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/2/1680588521778.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" alt="Kaynak: CEV" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Her iki takımın da skor üretmek için pasör çaprazlarına fazlaca güvendiği eşleşmede, İtalyan ekibi kazanmak için smaçörlerinin performansına güvenecek. Tijana Boskovic gibi bir hücum silahına sahip olan Eczacıbaşı karşısında iyi savunma yapması gereken Novara, Bosetti’nin ve libero Eleanora Fersino’nun manşetteki etkinlikleriyle sonuca gitmeye çalışacak. McKenzie Adams’ın sezon içinde yaşadığı sakatlık nedeniyle smaçör performansları bakımından istediği verimi alamayan Novara’da sayıyı bitirmek için en önemli koz ise, bu yıl Şampiyonlar Ligi’nin en skorer oyuncuları arasında yer alan Ebrar Karakurt.Altı yıl sonra Şampiyonlar Ligi yarı finaline dönen Eczacıbaşı ise, orta oyuncuların hücumda daha büyük rol üstlendiği geçen sezona göre bu yıl, smaçörlerin daha fazla top aldığı bir hücum planıyla oynuyor. Hande Baladın böylelikle skor üretmede daha etkili hale gelirken, Irina Voronkova’nın hücumda yaptığı hataları yüksek savunma yüzdesiyle telafi etmesi gerekecek. Uzun sakatlık arasından sonra salona dönen Yasemin Güveli’nin de eklendiği smaçör rotasyonunun yanı sıra, kariyerinin ilk Şampiyonlar Ligi şampiyonluğunu hedefleyen Boskovic’in pasör çaprazında takıma verdiği güven de Eczacıbaşı’nın final hedefindeki en önemli kozu.

CEV Kadınlar Şampiyonlar Ligi’nde Türkiye’den üç takımın yer aldığı yarı final eşleşmeleri başlarken, olası senaryolara beraber göz atalım.

Şampiyonlar Ligi'nde yarı final zamanı

Futbolcuların, hatta genel olarak sporcuların emeğin bir parçası olarak işverenlerine (kulüp/federasyon yöneticilerine) ve sermaye sahiplerine karşı harekete geçmesinin örnekleri olsa da bunlar beklendiği ölçüde yaygın değildir. Bunun sebebi çoğunlukla sporcuların kendisini işçi sınıfının bir parçası olarak görmemesi, özellikle futbol gibi büyük hacimli para hareketlerinin olduğu branşlardaki atletlerin kendilerini sermaye sahibi sınıfına mensuplukla özdeşleştirmesidir. Bu, sporun zengin ve ultra-zengin sınıfına üye oyuncuları için bir ölçüde doğru olsa da atletlerin çok büyük bölümü en nihayetinde emeklerini satarak hayatlarını kazandıkları için işçi sınıfının bir parçasıdırlar. Hâl böyle olunca, örgütlü hareket etme biçimleri nispeten sınırlı ancak kayda değer ölçüde etkilidir.Futbolda, özellikle kadın futbolu takımlarında bunun diğer dallara kıyasla daha fazla görülmesi tevekkeli değil, zira daha çok amatör olan kadın spor branşlarının yanı sıra futbol ve diğer sporlarda ücretten çalışma koşullarına çeşitli alanlarda devam eden eşitlik mücadeleleri atletlerin daha örgütlü hareket edebilmelerinin yolunu açıyor. Bunun açık bir örneği şu sıralarda Avrupa’nın devlerinden Fransa ve İspanya’da görülmekte. Avustralya ve Yeni Zelanda’da düzenlenecek olan 2023 Dünya Kupası’na yaklaşık dört ay kala Fransa’da futbolcuların protestoları teknik direktör Corinne Diacre’ı koltuğundan ederken, İspanya’da ise iki kez Ballon d’Or ödüllü Alexia Putellas’ın başını çektiği oyuncuların grevi sürüyor.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İsyan Bayrağı</h2>Futbolcuların teknik ekibe karşı isyan bayrağı açıp onları koltuklarından etmeleri özellikle ABD Kadın Futbol Milli Takımı'nda&nbsp;yaygın görülen bir şey. Futbolcuların 1990’larda örgütledikleri iki grev kampanyasıyla Anson Dorrance ve Tony DiCicco gibi iki teknik direktörün milli takım kariyerlerini sonlandırmaları bunun bir örneği. Fransa’da ise oyuncuların bir süredir koç Corinne Diacre’la aralarında yaşanan sorunlar geçtiğimiz yılki Avrupa Şampiyonası öncesinde iyice görünür olmuş, takım bütün bu türbülansın içinde 2012’deki Olimpiyat dördüncülüğünden beri ilk kez bir büyük şampiyonada yarı finale kalmayı başarmıştı.Fransa’yla 121 maça çıkan eski savunma oyuncusu Corinne Diacre, teknik direktör olarak göreve geldiği ilk sezondan itibaren kadro tercihleriyle tartışma yaratan bir isim oldu. 2014’te Clermont’un başına gelerek Fransa’da bir erkek futbol takımını yöneten ilk kadın teknik direktör olan Diacre, 2017’de görevini bırakarak Fransa kadın milli futbol takımının başına geçti. Neredeyse göreve gelir gelmez Wendie Renard’ı kaptanlıktan alması ve 2019’da Fransa’nın ev sahipliğinde düzenlenen Dünya Kupası’nda Marie-Antoinette Katoto’yu kadro dışı bırakması, milli takımın başındaki döneminin ilk yarısında verdiği en tartışmalı kararlardı. Bu, takımla teknik yönetim arasındaki makasın da açılmasına sebep olurken, 2020 yazında&nbsp;da deneyimli kaleci Sarah Bouhaddi, Diacre takımın başında olduğu sürece milli takımda yer almayacağını söyleyerek Fransa formasına veda etmişti.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/2/1678768622081.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Wendie Renard | Görsel Kaynak: Sky Sports 2022’de ise Avrupa Şampiyonası öncesi takım tarihinin en golcü futbolcusu Eugénie Le Sommer’yi ve Amandine Henry’yi kadro dışı bırakması takımla aralarındaki iplerin iyice gerilmesine yol açtı. Buna karşın İngiltere’de düzenlenen Avrupa Şampiyonası’nda son dörde adını yazdıran Fransa, Almanya’ya elendi ve Diacre’ın kendisine biraz daha zaman kazandığını düşünmesiyle bu yaz düzenlenecek&nbsp;Dünya Kupası’nı beklemeye başladı. Ancak geçtiğimiz şubat ayının sonunda, 2021’de takım kaptanlığına geri dönen Wendie Renard’ın ülkede futbolun yönetildiği sistemi eleştirerek (eleştirip) “mental sağlığımı korumak için bunu yapmam gerekli” diyerek milli takımdan ayrıldığını açıklamasıyla tartışmalar yeniden alevlendi. Renard’a, Katoto ve Kadidiatou Diani’nin de eklenmesiyle Corinne Diacre için yolun sonu görünmüş oldu.Görevde olduğu süre boyunca Diacre’ın arkasında duran federasyon başkanı Noel Le Graet’nin, bu yılın başında hakkında çıkan cinsel taciz iddiaları nedeniyle istifa etmesi de Croix’lı teknik direktörün koltuğunda kalmasını iyice zorlaştırdı. Şimdiyse, Dünya Kupası’na dört ay kala boşalan koç (teknik direktör) koltuğunu henüz dolduramayan federasyonun önünde zorlu bir görev var: (var,) futbolcuların ve ülke futbolu için çalışan diğer kadınların kötü muamele ve tacizden uzakta işlerini yapabilecekleri bir ortam yaratmak.&nbsp;<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">İspanya'da Sorunlar Sürüyor</h2>Teknik ekiple&nbsp;takım arasında yaşanan sorunların oyuncuların greviyle sonuçlandığı bir başka ülke ise İspanya. Geçtiğimiz yıl favoriler arasında gösterildikleri Avrupa Şampiyonası’na çeyrek finalde veda eden İspanya’da 15 oyuncu sonbaharda, teknik direktör Jorge Vilda yönetiminin üzerlerindeki olumsuz mental etkisinden bahsederek İspanya Futbol Federasyonu’na takımdan ayrıldıklarını açıklayan bir e-posta yolladılar. Sakatlığı nedeniyle bir süredir sahalardan uzak olan Barcelona’lı yıldız Alexia Putellas ise e-posta gönderenler arasında olmasa da takıma desteğini açıkladı.<img src="https://images.aposto.com/2023/2/2/1678768698234.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Alexia Putellas | Görsel Kaynak: EurosportFederasyonun ise “oyuncuların teknik ekiple ilgili kararlar vermesine izin vermeyeceklerini” duyurması takımla ülke futbolunu yöneten organ arasındaki ipleri de kopardı. Vilda da oyuncuların bu isyanına geçtiğimiz ay, Dünya Kupası hazırlıkları çerçevesinde Sydney’deki Cup of Nations’ta mücadele edecek takıma bu 15 oyuncunun hiçbirini almayarak yanıt verdi.&nbsp;Daha önce oyuncu yükünü yönetemeyerek takımda önlenebilir sakatlıkların yaşanmasına yol açmakla eleştirilen Vilda’nın bu hamlesi nihai bir karar değil. Dünya Kupası kadroları hazirandan önce açıklanmayacak. Bu esnada ise İspanya Futbol Federasyonu’nun en iyi oyuncularından yoksun şekilde Dünya Kupası’na gitmek pahasına oyuncuların taleplerine kulak tıkayıp tıkamayacağı ise merak konusu.

2023 FIFA Kadınlar Dünya Kupası yaklaşırken, Avrupa’nın iki devi Fransa ve İspanya milli takımlarında oyuncular yönetime başkaldırdı.

Dünya Kupası Öncesi İsyan

2023 ragbi için pek çok açıdan kayda değer bir yıl. Öncelikle ragbinin ortaya çıkışının 200. yılı, meşhur rivayete göre Warwickshire’daki Rugby School’un öğrencisi William Webb Ellis, futbol oynadıkları esnada topu eline alıp koşmaya 1823 yılında karar vermiş. Aynı zamanda bu yıl erkeklerde Dünya Kupası yılı, takımlar da Dünya Kupası’na koç değişiklikleri ve bir öncekine kıyasla yenilenen kadrolarıyla hazırlanıyorlar. Bütün bunlarla birlikte yılın milli takımlarda ilk büyük etkinliği olan, Kuzey Yarımküre’nin en önemli ragbi turnuvası Six Nations başlarken aslında niyetim bütün takımları mercek altına alan bir turnuva rehberi hazırlamaktı. Ancak Galler ragbisi etrafında bir süredir devam eden yoğun tartışmalar, son Dünya Kupası yarı finalisti üzerine özel olarak düşünmeyi gerekli kılıyor.Galler 2019’da Ragbi Dünya Kupası’nda yarı final oynadıktan sonra 12 yıllık koçu Warren Gatland’in görevden ayrılmasının ardından yola Yeni Zelandalı Wayne Pivac’la devam etti. Aslında 2021’de kazanılan Six Nations zaferi aşının tuttuğu umutlarını verse de geçtiğimiz yıl üst üste alınan kötü sonuçlar, İtalya ve Gürcistan karşısındaki mağlubiyetler ve yaklaşan Dünya Kupası öncesi formsuzluk Pivac’ın yerini tekrar Warren Gatland’e bırakmasına yol açtı. Böylelikle üst üste dördüncü kez Galler’i bir Dünya Kupası’na Gatland götürecek. Ancak Galler ragbisinin sorunları, yalnızca koç değişimiyle çözülemeyecek kadar derinde.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1675154778044.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.67" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Getty<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Profesyonellik, Bölgeler ve Kulüpler</h3>1980’ler’in sonu ile 1990’ların başında, bütün dünyada devam etmekte olan trendi takip eden Galler ragbisi profesyonelleşmeye geçişin ilk adımlarını atmaya başladı. Bu, Galler milli takımının bu dönemde aldığı kötü sonuçlara karşı yapılan bir değişiklikti ve kulüpler bazında meyvesi de 2000’lerin başında getirilen bölge sistemi oldu. Kulüp takımlarının giderek azalan seyirci sayıları ve milli takımla kopan bağlarına Galler Ragbi Federasyonu’nun getirdiği çözüm, kulüpleri beş bölge altında birleştirmek ve bu beş takıma yatırım yapmak oldu.Avrupa kulüp ragbisinin giderek daha fazla neoliberalleştiği bu dönemde, Şampiyonlar Kupası maaş üst sınırları artarken ve alışılmadık ücretlerle transferler yapılırken Galler ekipleri de bu modele uyum sağlayarak özellikle Pro12 liginde geçmişe kıyasla biraz daha başarılı sonuçlar elde etmeye başladılar. Fakat beklenen seyirci ve televizyon geliri artışı, takım sayısının azalması nedeniyle hayata geçmedi. Öyle ki, kurulan beş bölgesel takımdan biri olan Celtic Warriors yalnızca bir yıl dayanabildi ve ardından kapatıldı. Başarı da istenen düzeyde değildi, örneğin Avrupa Şampiyonlar Kupası’nda hiçbir Galler takımı bu süreçte final göremedi.Galler Ragbi Federasyonu, yaklaşık bir yıl önce takım sayısını dörtten üçe indirmeyi tartışmaya başladı. Bu süreçte dört takım ve federasyon arasındaki tartışmaları domine eden konuysa, bir süredir oyuncu sözleşmelerinin yenilenememesine ilişkindi. Aylar süren görüşmelerin sonuçsuz kalmasıyla kulüplerin bir sonraki sezon bütçeleri üzerinde oluşan belirsizlik, ragbi oyuncularının kontratlarını kaybetme riskiyle karşı karşıya kalmasına yol açtı. En sonunda, Aralık başında kulüpler ve federasyon arasında altı yıllık bir plan üzerinde anlaşmaya varılsa da Galler’de ragbinin finansal durumu üzerinde kara bulutlar dolaşmaya devam edecek gibi görünüyor. Zira emekteki güvencesizlik ve bölge sisteminin yerel kulüpleri mali sıkıntılara ve taraftar ilgisizliğine itmesi, bu soruna daha da kökten bir yanıtın verilmesi gerekliliğini kaçınılmaz kılıyor. Bu esnada Galler kadın milli ragbi takımı oyuncularının geçtiğimiz yıl ilk kez profesyonel sözleşmeler imzaladıklarını ve ardından Six Nations’ta üçüncü olarak 13 yıl sonra en iyi sonuçlarını aldıklarını belirtmekte fayda var.<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Pahalı Stadyumlar, Boş Koltuklar</h3>Ragbi, Galler’in en popüler sporu. En azından bir zamanlar öyleydi. Galler geçtiğimiz Dünya Kupası için eleme yolculuğuna çıktığından ve 64 yıl aradan sonra kupaya döndüğünden bu yana futbol ragbinin önüne geçmiş durumda. Ancak bunun tek sebebinin sahadaki başarı olduğu söylenemez. Birkaç başka etmen de bu değişimde önemli rol oynuyor, hatta bunlardan biri de sahanın kendisi. Milli takım maçlarının oynandığı Millennium Stadium, inşa edildiği 1999’dan beri Galler’de spor yoluyla soylulaştırmanın mabedi.&nbsp;1969’da inşa edilen ve 1997’ye kadar Galler ragbi milli takımının maçlarına ev sahipliği yapan National Stadium, Millennium Stadium’un inşaatı için yıkıldı. Bunu aynı zamanda Britanya’da, 1980’lerde Margaret Thatcher başbakanlığındaki Muhafazakâr Parti hükümeti döneminde başlayan stadyum inşaatları trendinin bir parçası olarak düşünmek mümkün. Bu dönemde hız kazanan özelleştirme politikalarına genel grevlerle direnen işçi sınıfının sosyalleşme ve bir araya gelme alanlarının en önemlilerinden sporun mekânları, devlet ve sermaye iş birliğiyle radikal bir dönüşümden geçti. Tribünlerdeki koltuk sayıları azaltıldı, güvenlik güçlerine daha çok alan açıldı ve stadyumlarda bir araya gelinebilecek alanların yerini zincir mağazalar, fast food lokantaları ve barlar aldı.Bütün bu sürecin sonunda Galler erkek milli ragbi takımı 80.000 kişilik bir stadyuma kavuşurken seyirci kitlesinin önemli bir kısmından oldu. Yeni inşa edilen Millennium Stadium da en sonunda sponsor ismi alarak Principality Stadium’a dönüştü ve soylulaştırma daha da üst bir seviyeye ulaştı. Artan bilet fiyatlarının ragbi maçlarına gitmeyi alt sınıflardan birçok insan için neredeyse imkânsız hale getirmesinin daha geniş politik sonuçları da oldu. Örneğin bir zamanlar Galler milliyetçiliğinin dışavurumunun en önemli merkezlerinden biri -özellikle İngiltere’ye karşı oynanan- ragbi maçlarıyken artık bunun odak noktası futbola kaymış durumda. Öte yandan Galler Futbol Federasyonu’nun özellikle son dönemde işçi sınıfına dönük organizasyonlara ağırlık vermesi ve milli takım seviyesindeki turnuvalarda ülkenin toplumsal mücadeleler tarihine yaptığı atıflar, Ragbi Federasyonu’nun giderek taraftarlarla arasına koyduğu mesafeyle kıyaslandığında büyük bir tezat sergiliyor. Bu böyle devam ettiği takdirde ragbinin taraftar kitlesinin hem kulüpler hem de milli takımlar seviyesinde daha da büyük bir erozyona uğrayacağını düşünmek yanlış olmaz.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1675154824321.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Welsh Rugby Union<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Cinsiyetçilik, Irkçılık, Ayrımcılık</h3>Galler ragbisine ilişkin bu genel görünümün son maddesinin temelinde biraz daha güncel bir haber yatıyor. Ocak ayının son haftasında BBC Wales’ta yayınlanan bir araştırma, Galler Ragbi Federasyonu’nda cinsiyetçiliğin, homofobinin ve ırkçılığın kökleşmiş olduğunu gösterdi. Galler kadın ragbi takımlarının başında olan ve geçtiğimiz yıl federasyondan ayrılan Charlotte Wathan, haberde bir yöneticisinin bir toplantı esnasında ona “tecavüz etmek” istediğini söylediğini ve bununla ilgili hiçbir yaptırımla karşılaşmadığını anlattı. Bir başka kadın federasyon çalışanı ise iş yerindeki ataerkil ortamın mental sağlığı üzerindeki olumsuz etkisini, neredeyse intiharın eşiğine geldiğini anlatarak açıkladı.2007’den beri -üç yıllık bir aranın dışında- Galler erkek ragbi milli takımının başında olan Warren Gatland’ın ise bu haber karşısında, “Bunun hakkında basında pek fazla bir şey okumadım. Her hikâyenin iki tarafı vardır umarım bu haberde de iki tarafın görüşleri de doğru şekilde temsil edilir” diyerek uzun yıllar çalıştığı kurumdaki sistemik bir soruna yönelik sümenaltı eden tavrıyla tepki topladı.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1675154886597.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.34" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: IndependentBütün bunlar yerel kulüplerin, dört bölgenin ve çeşitli kurumların tepkilerini topladı. Örneğin Galler milliyetçisi parti Plaid Cymru, birçok yerel takım, Oyuncular Sendikası ve dört bölge takımının çağrısına katılarak federasyon CEO’sunun istifasını istedi. Bütün bunların sonunda CEO Steve Philips istifa ederken geçici olarak yerine gelen Nigel Walker ilk iş olarak resmi bir özür diledi. Ancak bu sorunun giderilmesi daha bütüncül bir dönüşümü gerektiriyor. 2021’de de Galler Ragbi Federasyonu içinde kadınların ve LGBTİQ+’ların karşılaştığı ayrımcılıkla ilgili bir rapor hazırlanmış, ancak federasyon raporun tamamını kamuoyuna açıklamayı reddetmişti. BBC Wales’ın haberi için bazı kısımlarına ulaşabildiği bu raporda cinsiyetçilik, homofobi ve ayrımcılığın oyuncusundan çalışanına Galler ragbisinde baştan sona etkili olduğu anlaşılıyor. Eğer Galler ragbisi ilerlemek istiyorsa bu konuda köklü bir dönüşüm şart.Galler bütün bu meselelerin gölgesi altında erkekler Dünya Kupası sezonuna Six Nations ile başlıyor. İlk hafta, Fransa ile birlikte dünyanın en formda iki takımından biri olan İrlanda’yla Cardiff’te karşı karşıya gelecekler. Galler’in erkek milli takımı gittikçe yaşlanan bir takım, bu yılki kadrodan 10 isim milli formayı 50’den fazla defa giydi. Bunlardan üçünün çıktığı maç sayısı 100’ü geçiyor, birinin ise 150’den fazla maç bonesi var. Başlarında eski koçları Warren Gatland ile birlikte, uzun süredir sahalarda olan bir takım değişen zamana ayak uydurmaya çalışıyor. Ancak Galler uluslararası ragbi arenasında var olmaya devam etmek istiyorsa, radikal değişiklik adımları atmakta cesur olmasından ve bazı kökleşmiş pratikleri temelli geride bırakmasından başka seçeneği yok gibi görünüyor.

Ragbide erkekler Dünya Kupası sezonu Kuzey Yarımküre’nin en önemli turnuvası Six Nations ile başlarken, Galler’in üzerinde kara bulutlar dolaşmaya devam ediyor.

Galler Hakkında Konuşmalıyız

<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(44, 48, 119); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(44, 48, 119); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Yaklaşık 10 yıldır Rus patencilerin hakimiyetinde geçen Avrupa Artistik Patinaj Şampiyonası kadınlar yarışmasında Loena Hendrickx, Belçika adına bir ilke imza atmaya hazırlanıyor.</blockquote>Geçtiğimiz yıl, tarihler Ocak’ın ikinci haftasını gösterirken Estonya’nın başkent Talinn’de düzenlenen Avrupa Artistik Patinaj Şampiyonası’nda altın madalya kazanacak ‘olağan şüpheliler’in kim olduğu konusunda kimsenin kuşkusu yoktu. Turnuvanın Rusya’nın dominasyonunda geçeceği bekleniyordu, öyle de oldu, şampiyona boyunca kurulan dört podyumun tamamının zirvesinde Rus patenciler vardı. Verilen toplam 12 madalyanın dokuzunu kazanan Ruslar, kadınlar ve çiftler kategorilerinde ise tulum çıkararak podyumun bütün basamaklarında yer almışlardı.Sezonu domine etmesi beklenen Rusya ekibi yaklaşık bir ay sonra, Çin’in başkenti Pekin’de düzenlenen Kış Olimpiyatları’na ise takım yarışmasında elde ettikleri zaferle başladı. Ancak bundan sonra Rus patenciler için işler tepetaklak gitmeye başladı. Önce, kadınlarda podyumu yeniden kapatmaları beklenen patencilerden altın madalya umudu en yüksek olanının, Kamila Valieva’nın doping testi pozitif çıktı. Tek kadınlar kategorisi bu haberin gölgesi altında yapılırken Rusya Olimpiyat Komitesi’nden Anna Shcherbakova ve Alexandra Trusova altın ve gümüş madalya kazansa da Valieva’nın dördüncülük performansı ve devam eden doping soruşturması yarışmaya damga vurdu.Olimpiyat’ın hemen ardındansa, beklendiği üzere Rusya, Ukrayna’yı işgal etti ve uluslararası spor federasyonları Rus oyuncuları ve takımları birbiri ardına müsabakalardan ihraç etmeye başladı. 2024 Yaz Olimpiyat Oyunları için eleme süreci yavaş yavaş başlarken, Rus atletlerin müsabakalara dönüşü tartışılmaya başlandı ancak, geçtiğimiz yıl Talinn’e hükmeden patenciler bu yıl Finlandiya’nın Espoo kentine unvan korumaya gelemeyecek. Bu da, beş kez Avrupa şampiyonu İtalyan efsane Carolina Kostner’in 2013’teki altın madalyasından 10 yıl sonra, kadınlarda ilk defa Rus olmayan bir patencinin şampiyonluğa ulaşacağı anlamına geliyor.Bu yazı, bu başarıya ulaşması en muhtemel patenci olan Belçikalı Loena Hendrickx üzerine. Hendrickx, geçen yılki yükselişinin ardından bu yıl Rusların yokluğunda kadınlarda Avrupa şampiyonluğunun en büyük favorisi. Elde ettiği başarılar aynı zamanda, Belçika’yı da artistik patinajın dünya haritasına yerleştiriyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1674548825242.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.01" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Team Belgium<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Buzun Üstünde Bir Varmış Bir Yokmuş</h3>Belçika, artistik patinaj deyince akla ilk gelen ülkelerden değil. Her ne kadar buzun üzerinde kaymak ülkede çok uzun süredir popüler olsa da profesyonel artistik patinaj müsabakalarındaki tarihleri biraz parçalı. Artistik patinaj Belçika’da İkinci Dünya Savaşı sonrası kısa bir popülerlik dönemi geçirdi, zaten ülkede bir ulusal şampiyona klasmanında yer alabilecek ilk yarışma da 1944-47 arasında (yalnızca çiftler kategorisinde) düzenlendi.&nbsp;Ülkede çiftler kategorisinde bir ulusal yarışma düzenlenmesi tevekkeli değil, zira ülkede o dönem bu sporun en popüler kodu çiftlerdi. Öyle ki, Belçika’ya artistik patinajda tarihinin ilk Olimpiyat madalyasını 1928 St. Moritz’de erkeklerde üçüncü olarak getiren Robert Van Zeebroeck dahi aynı Olimpiyat’ta çiftlerde de yarışmıştı. Uzmanlaşmanın nispeten daha az olduğu bir dönemde ve sporcuların birden fazla kategoride aynı anda yarışmasının daha normal karşılandığı bir zamanda, Van Zeebroeck çiftlerde de buza çıkmaktan geri durmamıştı.Belçika tarihinde en önemli izi bırakan Avrupa Şampiyonası ise savaştan sonra düzenlenen ilk şampiyona olan 1947 edisyonuydu. Davos’taki şampiyonada erkeklerde bronz madalya kazanan Fernand Leemans ülkesine ilk bireysel podyumu getirerek önemli bir başarıya imza atmıştı, ancak gözler asıl çiftler yarışının üzerindeydi. Belçika’da düzenlenen dört ulusal şampiyonanın tamamını kazanan Micheline Lannoy/Pierre Baugniet tandemi, Avrupa sampiyonu olarak ülkeye bu organizasyondaki ilk ve hâlâ tek altın madalyayı kazandırmış, Suzanne Diskeuve ve Edmond Verbustel’den oluşan ikili de bronz madalyanın sahibi olmuşlardı. İki tandem, iki haftadan kısa süre sonra Stockholm’de düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda da podyumdaki yerlerini koruyarak o yıl çiftler kategorisine Belçika’nın damga vurmasını sağlamıştı. Lannoy/Baugniet çifti bir yıl sonra hem Dünya Şampiyonası’nda unvan korumuş hem de St. Moritz’de düzenlenen Kış Olimpiyatı’nda altın madalya kazanmıştı ve Belçika’da artistik patinaj için altın çağ denebilecek kısa bir döneme isimlerini yaldızlı harflerle yazdırmıştı.Bundan sonra Belçika, artistik patinaj pisti üzerinde derin bir suskunluğa büründü. 2007 ve 2009’da Avrupa Şampiyonası’nda üçüncülük kazanan Kevin van der Perren bu suskunluğu bozsa da podyumun üçüncü basamağından daha yukarısını, hele de bir altın madalyayı hedeflemek hiçbir Belçikalının aklında yoktu. Kış sporlarında aslan payını sürat pateni alıyor, toplu çıkış Olimpiyat şampiyonu Bart Swings ile kısa kulvar sürat pateninin Avrupa 1000 metre şampiyonu Hanne Desmet kar ve buz sporlarının ülkedeki en önemli isimleri oluyordu. Ta ki Loena Hendrickx’in yükselişine kadar.<img src="https://images.aposto.com/2023/0/2/1674548858407.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.38" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Golden Skate<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hendrickx’in Rüyası</h3>23 yaşındaki Loena Hendrickx, buzda kaymaya beş yaşında başladı. 2015’te büyüklerde yarışmaya başlayan Hendrickx, iki yıl sonra elde ettiği Dünya Şampiyonası 15.’liği ile 2018’de Pyeongchang’da düzenlenecek olan Kış Olimpiyat Oyunları için Belçika’ya kota almayı başardı. Daha önce harcamalarını kendi bütçesinden yapan patenci, bununla birlikte Belçika Artistik Patinaj Federasyonu’ndan ilk defa destek almaya başladı.Hendrickx Olimpiyat’ı 16. sırada tamamladı ve sonraki iki sezonu sakatlıklarla boğuşarak geçirdi. Fakat pandemi nedeniyle verilen aranın ardından uluslararası müsabakaların tekrar düzenli olarak yapılabildiği 2021, yükselişinin başladığı yıl oldu. Stockholm’de düzenlenen Dünya Şampiyonası’nda elde ettiği beşincilik, Belçika’ya Olimpiyat için kadınlarda iki kotayı garantilemişti.2021-22, Hendrickx’in kariyerinin şimdiye kadarki en iyi sezonuydu. Sezon başında koç değişikliğine giderek kardeşi Jorik Hendrickx ile çalışmaya başlayan ve koreograf Adam Solya ile güçlerini birleştiren Hendrickx önce İtalya Grand Prix’sinde üçüncü olarak Belçika’nın bir Grand Prix’de kadınlarda podyuma çıkan ilk patencisi unvanını elde etti, ardından da Avrupa Şampiyonası’nda Lara Fabian’ın Caruso’su eşliğinde kaydığı kısa programda güçlü Rusların arasından sıyrılarak ikinci, genelde de dördüncü oldu. Bunun ardından katıldığı Olimpiyat’ta sekizincilik elde eden Hendrickx için asıl çıkış ise Fransa’nın Montpellier kentindeki Dünya Şampiyonası’nda geldi. Rus ve Belaruslu patencilerin men edildiği şampiyonada Hendrickx, Pekin’deki Olimpiyat’ın bronz madalyalı ismi Kaori Sakamoto’nun ardından ikinci oldu ve Belçika’ya 74 yıl sonra ilk Dünya Şampiyonası madalyasını getirdi.Sakatlıklardan artık tamamen kurtulan Hendricx istikrarlı yükselişine bu sezon da devam ediyor. Angers’te düzenlenen Fransa Grand Prix’sini kazanarak Belçika’nın Grand Prix zaferi kazanan ilk patencisi olduktan sonra, kadınlarda Japonya ve Güney Kore’nin domine ettiği Grand Prix finalinde tek Avrupalı olarak yarıştı ve üçüncü oldu.&nbsp;Loena Hendrickx, ülkesi adına elde ettiği bu tarihi başarıların ardından şimdi de Avrupa Şampiyonası’nda podyumun zirvesine çıkmayı hedefliyor. Daha önce erkeklerde Avrupa üçüncüsü olan Kevin van der Perren ve kardeşi Jorik Hendrickx ile birlikte modern dönemde Belçika’yı en üst seviyede temsil eden üç artistik patinajcıdan biri olan Loena Hendrickx’in ülkesine 75 yıl sonra ilk Avrupa şampiyonluğunu getirme amacına, ancak Karl Hugo ve Roby Facchinetti’nin müzikleri eşliğinde kaydığı serbest programdaki bağlı atlayışlarda yapabileceği hatalar engel olabilir. Eğer bu sezon bazı sorunlar yaşadığı bu atlayışlar Hendrickx’e bir talihsizlik yaşatmazsa veya ona karşı sürpriz bir meydan okuma çıkmazsa, 28 Ocak günü Espoo’da buz üzerinde bir tarihe tanıklık edeceğimize şüphe yok.

Leona Hendrickx

Tarihin Eşiğinde: Loena Hendrickx

2022’nin, FIFA Dünya Kupası’yla birlikte en büyük spor olayı yılın başında Pekin’de düzenlenen Kış Olimpiyatları’ydı. 4-20 Şubat tarihlerinde düzenlenen Pekin 2022’de, artistik patinaj takvimi başladığında herkesin gözü Kamila Valieva’nın üzerindeydi. Talinn’de elde ettiği Avrupa şampiyonluğuyla Çin’e gelen Rus patenci, kadınlarda devam etmekte olan dörtlü atlayış devriminin en görünen yüzüydü. Anna Shcherbakova ve Alexandra Trusova ile birlikte koç Eteri Tutberidze’nin genç yaşta ağır antrenmanlarla dörtlü sıçrayışlara alıştırdığı sınıfın lideri olan 15 yaşındaki Valieva, takım yarışmasında Olimpiyat Oyunları’nda dörtlü bir sıçrayış gerçekleştiren ilk kadın patenci oldu. Ancak Rusya’nın altın madalya kazandığı takım yarışmasının madalya töreni ertelendiğinde ortada bir sorun olduğu açığa çıktı. Valieva’nın bir doping testi pozitif sonuç vermişti. Bunun ardından Kamila Valieva’nın altın madalya favorisi olduğu kadınlar yarışmasında yer alıp alamayacağı dahi bir belirsizlik içine düştü. Nihayetinde, kazanması halinde madalya töreninin yapılmayacağının açıklandığı kadınlar yarışmasında buz pistinde yer alan Valieva, psikolojik olduğu görünür olan bir dizi hatanın ardından dördüncülükte kaldı. Soruşturma süreci hâlâ devam ediyor.

Doping Muamması

12 Nisan 2022, Gothenburg. 2023 FIFA Kadınlar Dünya Kupası, Avrupa elemeleri A grubunda tarihinin ilk Dünya Kupası macerasını arayan İrlanda, daha beş gün önce Gürcistan kalesine 15 gol bırakan son Olimpiyat finalisti İsveç karşısında, Katie McCabe’in ilk yarı biterken attığı golle öne geçti. İrlandalılar üstünlüklerini koruyamasalar da, sahadan 1-1’lik beraberlikle ayrılarak İsveç’ten neredeyse çeyrek asır sonra ilk kez puan aldılar. Dünya Kupası yolunda çok kıymetli olan bu puanla Ekim ayındaki play-off’a kendisini atan İrlanda, İskoçya karşısında aldığı 1-0’lık galibiyetle ilk kez Dünya Kupası biletinin sahibi oldu. Şimdi, gözlerini önümüzdeki yaz yapılacak olan Dünya Kupası’na dikmiş durumdalar.

İlkler ve Beklenti

Eylül ayı, rugby dünyasının en ikonik isimlerinden Galler’li Eddie Butler’ın vefatına tanıklık etti. 1980-1985 yıllarında Galler formasıyla 16 maça çıkan Butler, daha sonra kariyerine gazeteci ve yorumcu olarak devam etti. Galler ve Avrupa rugby’sinin yakın tarihinden hafızalarda yer eden bir dizi radyo ve televizyon anonsunun sesi olan Butler’ın, Galler’in İngiltere’ye karşı 2008’de yirmi yıl aradan sonra aldığı ilk deplasman galibiyetinde sarf ettiği “İngiltere ne yaptın? Galler neler yapıyorsun öyle?” soruları da rugby televizyonculuğu tarihine kazındı. Aynı zamanda sıkı bir bağımsızlık yanlısı olan Butler, 2019 yılında Galler’in bağımsızlığı için referandum yapılmasını savunan YesCymru (Evet, Galler) kampanyasına katıldı. Eddie Butler, 15 Eylül 2022 günü hayatını kaybetti.

Efsaneye Veda

Ekim ayının ilk yarısında gündemin büyük bir kısmı, Hollanda ve Polonya’nın ortak ev sahipliğinde düzenlenen Kadınlar Voleybol Dünya Şampiyonası’yla geçti. Türkiye’nin çeyrek finalden öteye geçemeyerek hayal kırıklığıyla veda ettiği turnuva, uzun takvimi ve düşük seyirci ilgisiyle şampiyona tarihindeki yerini aldı. Fazla sürprizin yaşanmadığı turnuvada herkesin beklediği Sırbistan-İtalya finali, Maviler’in yarı finalde Brezilya’nın bloklarına takılmasıyla başka bahara kaldı. Koç Daniele Santarelli yönetiminde bir yeniden yapılanmaya giden Sırbistan, finalde Brezilya’ya set vermedi ve üst üste ikinci şampiyonluğuna ulaştı. Tijana Boskovic, Kübalı efsane Regla Torres’ten sonra iki ayrı Dünya Şampiyonası’nın en değerli oyuncusu olan ikinci voleybolcu olurken, üçüncülükte kalan İtalya’nın yıldızı Paola Egonu, taraftarlardan aldığı ırkçı mesajlar nedeniyle milli takıma ara vereceğini açıkladı.

Yeniden Zirvede

Dünya Kupası’nın politik anlamda en gerilimli grubu olan B grubunun merakla beklenen maçlarından biri de İran ve ABD arasında oynanacak. Maçın ABD’de aşırı sağcı adayların kayda değer bir ağırlığı olduğu Cumhuriyetçi Parti’nin kazanması beklenen ara seçimlerden üç hafta sonra oynanacak olmasının yanı sıra, İran’da Jina Mahsa Amini için düzenlenen protestolar devam ederken düzenlenecek şampiyonanın nasıl karşılanacağı merak konusu. Aynı zamanda maç, iki ülke arasında İran İslam Devrimi ve ardından başlayan ABD ambargoları nedeniyle 40 yıldan uzun süredir diken üstünde olan ilişkiler nedeniyle de özel bir öneme sahip.İran ve ABD, Dünya Kupası’nda daha önce yalnızca bir kere, 1998’de karşı karşıya geldi. Lyon’daki Stade de Gerland’da oynanan grup maçı daha başlamadan tansiyon yükselmişti. Sahaya çıktıktan sonra el sıkışma için ABD’ye doğru yürümesi planlanan İran takımına Ali Hamaney’den giden direktifler doğrultusunda bu reddedilmiş, FIFA’nın medya görevlilerinden Mehrdad Masoudi’nin yaptığı görüşmeler sonucunda ABD takımı İranlı futbolculara doğru yürümüştü. İranlı oyuncuların ABD’li rakiplerine verdiği beyaz güllerle ise gergin hava dağılmıştı.Maç İranlıların istediği gibi gitti ve 2-1’lik skorla tarihlerinin ilk Dünya Kupası galibiyetini aldılar. İki takım da gruptan çıkamasa da İranlılar için kilometre taşı bir galibiyeti ABD’ye karşı almak önemliydi. Öte yandan ABD’nin teknik ekibinde yer alan İranlı Amerikan vatandaşı Afshin Ghotbi için maçın ayrı bir önemi vardı. Tahran doğumlu antrenör duygusal anlar yaşadığı 1998’deki maçtan dokuz yıl sonra, 2007’de İran’a döndü ve 2009-2011 yıllarında İran milli takımını çalıştırdı. Bütün bunlar iki takım arasında 24 yıl sonra yeniden gerçekleşecek eşleşmeyi turnuvanın kayda değer maçlarından biri haline getiriyor.

Yüksek Gerilim

Galler, 2016’dan önce tarihinde yalnızca bir kez erkeklerde büyük bir futbol turnuvasında yer alabilmişti. 1958’de ilk kez katıldığı Dünya Kupası’nda çeyrek finale yükselen Galler, bundan 58 yıl sonra katıldığı ilk büyük şampiyona olan EURO 2016’da ise yarı finale kadar ilerleyerek gözleri üzerine çevirmeyi başarmıştı. Şimdi ise 64 yıl sonra ilk kez boy gösterecekleri Dünya Kupası’nda bir kez daha iz bırakmayı hedefliyorlar. Arkalarındaki destek ise büyük. Meşhur Gallerli şarkıcı Dafydd Iwan’ın milliyetçi şarkı Yma O Hyd ile takımı elemelerde ateşlemesinin ardından bir destek de aktör Michael Sheen’den geldi.Frost/Nixon, The Queen ve Good Omens gibi yapımlardan tandığımız Sheen, sıkı bir Galler milliyetçisi olmasının yanı sıra yaşayan en iyi oratörlerden de biri. 2017’de Hay Festival’da konuşan, sonrasında ise Gallerli ünlü kültür kuramcısı Raymond Williams anısına düzenlenen yıllık dersi vermesi için seçilen Sheen, daha sonra 2009’da aldığı Britanya İmparatorluk Nişanı’nı (OBE) geri vermişti. Sheen, şimdi de yaptığı bir konuşmayla gündemde.A League of Their Own adlı televizyon programında Galler takımına destek için yaptığı heyecan verici konuşma viral olan Sheen, oyuncuların talebi üzerine takım kampına da bir ziyaret düzenledi. Konuşmasını burada tekrarlayan Sheen takımdan hediye olarak bir şişe viski ve kaptan Gareth Bale’den imzalı bir forma alırken, Galler’in bu desteği arkasına alarak ne kadar ilerleyeceği turnuvanın ilgiyle izlenecek başlıklarından.

Yavuz Yavuz