Emma Seligman'ın aynı adlı kısa filmini takip eden, ilk uzun metrajlı filmi, tek mekan filmlerinin sıkışmışlığına ve geniş ailenin bir araya geldiği buluşma filmlerinin çatışma ve çarpışmalarına, daha önce hiç yaklaşılmamış bir açıdan yaklaşıyor. Bir üniversite öğrencisi olan Danielle, ailesiyle gittiği cenaze evinde, sugar daddy'siyle karşılaşıyor ve kendini birbiriyle hiçbir şekilde kesişmeyeceğini sandığı iki yaşamının büyük çarpışmasının tam ortasında buluyor.Shiva Baby, bana kendime ve çevreme açılmadan önceki yaşamımı hatırlattı: Beklenmedik bir anda kesişen iki hayat, henüz kendim de tanımadığım biriyle ilk buluşmamda rastlanan bir akraba ya da bir tanıdık, iyi giden bir ikinci buluşmanın ortasına bomba gibi düşen eski arkadaş... Zor günleri, gergin dakikaları geri getiren kötü hatıralar bunlar aslında, ama film bu gerilimi o kadar esprili bir şekilde yaşattı ki bana, tüm bunlar tatlı birer anıymış gibi izledim. Üstelik tüm bunlar gerçekten olduğunda her zamankinden yüksek bir sesle çarpan kalp atışlarını da unutmamış film. Shiva Baby'nin gürültüsü ve karmaşasının hiç dinmediği sahnelerine eşlik eden gergin notalar ve eğreti sesler, en az başrol oyuncusu Rachel Sennott ve performansı kadar güzel.★★★★½

Rachel Sennott ile ilgili hikayeler