<h3 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Çocuk ve genç edebiyatı yayını Piccolo, yeni sayısında Rebecca Solnit'in Sindirella anlatısını değerlendiriyor.</h3><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Rebecca Solnit'in çağdaş Sindirella anlatısı,&nbsp;Cinderella Liberator ismiyle yayımlanmış. Türkçesini Duygu Gençay çevirmiş.&nbsp;Ne iyi etmiş. Zira sonsözde açıkça belirtildiği üzere, bu Sindirella, dönüştürme gücüyle el ele bir anlatıya sahip.Günü kurtaran prens ve stereotipik cadı burnu:&nbsp;Bir kere kurtarıcı prens, Prens Neyse ismiyle geçerek baş kahramanlardan biri olarak yer almıyor. İyilik perisi, Arthur Rackham'ın çizimleriyle stereotipik çarpık cadı burnuyla betimleniyor.&nbsp;"Belki de Sindirella'nın yardıma ihtiyacı olduğunu dile getirdiği için karşısına çıkan peri, zamanında süfrajetlere de yardım etmiştir,"&nbsp;dedirtiyor insana.&nbsp;Dönüşüme izin, özgürlüğe alan:&nbsp;Üvey kardeşler, annelerinin onlara öğrettiği değer yargıları yüzünden yargılanmıyor. Dönüşümlerine alan tanınıyor. Sindirella, sihirle dönüşüm geçiren kertenkelelere zamanında yardım ettiği için hiyerarşik bir yardıma "Tamamdır, yardım edeceğiz bu kıza!" dediklerini öğreniyor. Kimse kimsenin hükümdarı değil bu hikâyede.<p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#effe75" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#effe75 !important;color:#090909 !important" href="https://apos.to/i/prenses-degil-ozgurluk-kedisi-ozgur-ve-ozgurlestirebilen-bir-sindirella-mumkun-mu?utm_source=aposto" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(239, 254, 117) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Devamını oku</a><p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#effe75" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#effe75 !important;color:#090909 !important" href="https://apos.to/n/62c0848aee31bb0006e6996f?utm_source=aposto" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(239, 254, 117) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Abone ol</a>

Editörün Seçkisi

Bazı yazıları yazmaya başlarken 25 yaşında olmama rağmen yaşlanmış hissediyorum. Bunun en büyük nedeni, "Ben küçükken bizde böyle şeyler yoktu," demeye çok erken başlamış olmam. Daha Marksist feminist bir prenses anlatısı okuma şansına erişemedim ama prensle tanışıp evlenmek yerine kendi işinin başına geçen bir Sindirella'nın küçükken piyasada olduğunu anımsamıyorum.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/0/1661705665477.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🐦 Cinderella (1950)<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Biraz tarih: Kim bu Sindirella?</h2>Büyüyünce yalnızca Noel Baba'nın gerçek olmadığını öğrenmekle kalmadım. Meğer Sindirella da benim Disney versiyonunda izlediğim gibi bir şey değilmiş. Kültürden kültüre farklılaşan, oral versiyonundan yazınsal anlatılara geçen hikâyelerden biriymiş. Hani çeşit çeşit olduğunu fark ettiğin ve her birine baya şaşırdığın türlerden olanlardan.&nbsp;Mesela, Rebecca Solnit de kendi versiyonunu yazma kararı vermeden önce, birçok tanesini okumuş ve çağdaş bir anlatıya ihtiyacı olduğunu fark etmiş. Bir varmış bir yokmuş, şöyle gerçekler mevcutmuş:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">1892 yılında Marian Roalfe Cox, Sindirella: Sindirella'nın 355 Farklı Hikâyesi kitabında çeşitli Külkedisi hikâyeleri toplamıştır. Hikâyenin Antik Mısır ve Antik Yunan versiyonları da vardır. Büyülü balık ve altın ayakkabılı 9. yüzyıla ait Çin versiyonu; 12. yüzyıl Fransız versiyonu gibi Norveç, Alman, İtalyan ve diğer Avrupa dillerinde çok çeşitli halk hikâyeleri vardır. Norveç versiyonunda konuşan boğa, sihirli güçleriyle üvey annenin yerini alır. Alman versiyonunda, kadın kahramanın annesinin mezarında bir ağaç büyür ve kahramana yardımcı olmak için kuşlar gelir. Ona altın ve gümüşi bir elbise verirler. Sonrasında üvey kardeşlerin gözleri yok olur. Kötü cadıların olduğu, iyilik perilerininse olmadığı kötümser versiyonlar vardır.</blockquote><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Yeni bir Sindirella anlatısı neden lazım?</h2>Disney prenseslerini izleyerek büyüyenlerdenim. 2000'lerin romantik komedi janrlarıyla dolu filmlerini de göz önüne alınca her hikâyenin sonunda heteroseksüel çiftin kavuşma anını bekliyorum. Tahmin ediyorum ki buna şaşıracak çok kişi de yoktur. Rebecca Solnit de bizden biri olacak, yeğeni Ella için aldığı bir Sindirella anlatısından sonra oturuyor ve kaygılarını dile getiriyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Yeni versiyonlar, can sıkıcı bir şekilde daha çok evlenme odaklı.</blockquote><img src="https://images.aposto.com/2022/7/0/1661705697843.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🏰 İllüstrasyon: Edmund Dulac<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yalnız artık kadınların ekonomik durumlarını güven altına almak veya miras hakkından yoksun oldukları için evlenmek zorunda olmadıkları bir dünyada yaşıyoruz. İçkin mizojinisi ve sınıf politikalarıyla bezeli dünyamızda hemen mümkün olamasa da mümkün ya bunlar. Ya da şey, başka prenseslerle evlenmek isteyen prensesler de var mesela. Ya da ne bileyim, belki de bir prenses vardır da aristokratik tahakkümlere inanmıyordur mesela.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Rebecca'nın Sindirella'sı: Özgürlük Kedisi</h2>Rebecca Solnit'in çağdaş Sindirella anlatısı, Cinderella Liberator ismiyle yayımlanmış. Türkçesini Duygu Gençay çevirmiş. Ne iyi etmiş. Zira sonsözde açıkça belirtildiği üzere, bu Sindirella, dönüştürme gücüyle el ele bir anlatıya sahip.Günü kurtaran prens ve stereotipik cadı burnu:&nbsp;Bir kere kurtarıcı prens, Prens Neyse ismiyle geçerek baş kahramanlardan biri olarak yer almıyor. İyilik perisi, Arthur Rackham'ın çizimleriyle stereotipik çarpık cadı burnuyla betimleniyor. "Belki de Sindirella'nın yardıma ihtiyacı olduğunu dile getirdiği için karşısına çıkan peri, zamanında süfrajetlere de yardım etmiştir,"&nbsp;dedirtiyor insana.&nbsp;Dönüşüme izin, özgürlüğe alan:&nbsp;Üvey kardeşler, annelerinin onlara öğrettiği değer yargıları yüzünden yargılanmıyor. Dönüşümlerine alan tanınıyor. Sindirella, sihirle dönüşüm geçiren kertenkelelere zamanında yardım ettiği için hiyerarşik bir yardıma "Tamamdır, yardım edeceğiz bu kıza!" dediklerini öğreniyor. Kimse kimsenin hükümdarı değil bu hikâyede.Rıza konsepti:&nbsp;Ayrıca iyilik perisi, dönüşüm geçirttiği hayvanlardan tekrar neye bürünmek istedikleriyle ilgili fikirlerini alıyor. Faytoncu kadın, fare evlatlarını hâlihazırda büyüttüğü için hayatını insan formunda geçirmeye karar verdiği için de okuyucuyu minik heyecanlar kaplıyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/7/0/1661705861579.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">🧙‍♀️ Fotoğraf:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.themarginalian.org/2019/05/17/rebecca-solnit-cinderella-liberator/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; -webkit-user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Marginalian</a><hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom-style: none; clear: both; -webkit-user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Sınıf atlama anlatıları:&nbsp;En önemlisi de Sindirella, sınıf atlama kaygısıyla prensle hayatını geçirmek durumunda bırakılmıyor; prens bir kurtarıcı değil, hatta Sindirella cam ayakkabının kendine ait olduğunu kendi çıkıp söylüyor. Hikâyenin devamında evlenmiyorlar, daha çok gençler! Sindirella da üvey kardeşler de kendi işlerini ediniyor ve Protestan ahlakın buyurduğu gibi kapitalist düzende en azından bir nebze kendi keyiflerine bakabiliyorlar.Ah bir de... O sürekli duyduğumuz "mutlu son" yok burada. Solnit, mutlak bir mutluluk kaygısına sokmadan gidişatı akış ve dönüşüm içinde yansıtıyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(229, 209, 82); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Mutlu son diye bir şey yok, yalnızca uyku masalı ve gece var. Sonra sabah olacak, ertesi gün, ertesi günden sonraki gün, kıştan sonra gelen bahar, bahardan sonra gelen yaz, güneşin etrafında dönen dünya, gün ışığında keyif yapan kertenkeleler, ay ışığında kek kırıntılarını yemeye çıkan fareler...</blockquote>

SINDIRELLA ile ilgili hikayeler