Film:&nbsp;Talk to MeYönetmenler:&nbsp;Danny ve Michael PhilippouYapım yılı:&nbsp;2022Süre:&nbsp;95 dakikaAvustralya korku sineması; 2000’ler sonrasında The Loved Ones (2009, Sean Byrne), The Babadook&nbsp;(2014, Jennifer Kent) ve Relic (2020, Natalie Erika James) gibi filmler sayesinde yükselişe geçti. Ocak 2023’teki Sundance Film Festivali’nin geceyarısı seçkisinin en çok konuşulan filmi de yine Avustralya’dan bir korku filmiydi: RackaRacka adıyla YouTube’da yayınladıkları korku-komedi videolarıyla nam salmış ikiz kardeşler Danny ve Michael Philippou’nun yönetmen koltuğunda oturduğu Talk to Me. Film, festival gösteriminin hemen ardından, nitelikli korku filmleri ve bağımsız yapımları anında radarına alan A24 tarafından satın alındı. A24’un kararının oldukça isabetli olduğunu söylemek mümkün çünkü film Hereditary’nin ardından ABD’de en iyi açılışı yapan ikinci A24 filmi oldu. Talk to Me, mumyalanmış bir el ve onun aracılığıyla ruhların bedenleri ele geçirdiği bir ritüelin gençler arasında yaygınlaşan bir oyuna dönüşmesini ve bunun bir grup genç üstündeki beklenmedik sonuçlarını konu alıyor.<img src="https://images.aposto.com/2023/7/4/1693511575845.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Bir FilmFilmin kitleleri etkilemesinin, popülerleşmesinin ve gişe başarısının ardında konu olarak seçtiği jenerasyonu ve dinamiklerini çok iyi kavramış olması yatıyor. Yönetmenlerin bizzat bu jenerasyona yakın ve uzun süredir onlar için içerik üretiyor olmasının katkısı da yadsınamaz tabii. Filmdeki ayin sahnelerinde gençler, filmin korku unsuru ya da lanetli objesi olan mumyalanmış elin etrafında önceki jenerasyonların bir şişenin ya da bir masa oyunu tahtasının etrafında toplandığı gibi toplanıyorlar. Söz konusu objenin, onun oyunlaştırılmasının ve tüm bu deneyimin etkilerinin korkutucu olduğunun bilincindeler. Fakat artık 2020’lerdeyiz ve her şeyin çabuk tüketildiği bu çağda eğlence ihtiyacı aşırıya kaçmayı normalleştiriyor. Şeyler kolektif yapıldığında anlamsız, tehlikeli ya da aptalca olma özelliklerini kaybediyor. Cinselliği erkenden keşfetmiş ve yaşamış gençler artık şişe çevirmecenin heyecanıyla tatmin olmuyor. Bilgisayar oyunlarının sanal gerçekliğinin etkisini tatmış gençler artık masa oyunlarını beğenmiyor. Daha fazlasını (bu örnekte ruhlar tarafından ele geçirilmeyi) istiyorlar. Öte yandan aynı gençlerin kolektif deneyimleme ve gündemdekinin bir parçası olma merakı onları kolektif salaklıklara itebiliyor. Pandemi döneminde yaygınlaşan ve birçok genci hastanelik eden akımı hatırlatan RogerEbert.com yazarı Nick Allen’ın cümleleriyle: “Bir YouTuber’ın muhtemelen bir zamanlar Tide kapsüllerini yemekle ilgili olarak söylediği gibi: Ne kadar heyecan verici!”<img src="https://images.aposto.com/2023/7/4/1693514464752.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Kaynak: Bir FilmMakro düzeyde dersine iyi çalışmış, konu edindiği ve hitap ettiği kitlenin eğlence formülünü çok iyi kavramış ve bundan bir korku filmi çıkarmış olan Philippou Kardeşler’in aynı başarıyı mikro düzeyde yakalamış olduğunu söylemek pek mümkün değil. Filmin asıl odağında üç kişi var: Yakın zamanda annesini kaybetmiş ve bunun yarattığı travmayla hâlen tam anlamıyla yüzleşememiş Mia, eski erkek arkadaşının yeni sevgilisi oluvermiş en yakın arkadaşı Jade ve Jade’in henüz reşit olmayan kardeşi Riley. Talk to Me’nin üç karakterin bireysel, ikili ve üçlü çatışmalarını makro düzeydeki korku atmosferine yedirirken tembel davrandığını düşünüyorum. Mia’nın süren yası, Jade’in büyüyen kıskançlığı ve Riley’nin büyüme arzusu; filmin ayin sahnelerinde umursanmaz oluyor. Fakat söz konusu ayin sahnelerinin henüz filmin ilk dakikalarından itibaren kamera hareketleri ve kurgunun gücüyle oradaymış&nbsp;hissi veren, şok edici ve beklenmedik anlarla bezeli olması filmi yılın en sürükleyici işlerinden birine çeviriyor; Philippou Kardeşler’i takip edilecek yeni yönetmenler arasına ekletiyor.Nerede izleyebilirsin?&nbsp;Talk to Me&nbsp;bugün gösterime giriyor.Benzer işler:&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">The Conjuring&nbsp;(2013, James Wan)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hereditary&nbsp;(2018, Ari Aster)</li></ul>

The Loved Ones ile ilgili hikayeler