Yazı: <a fr-original-style="" href="https://www.instagram.com/bensuchan/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Bensu Cangüler</a>Görsel: <a fr-original-style="" href="http://www.audreyhelenweber.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Audrey Helen Weber</a>Şimdi derin bir nefes alıyoruz ve 10’dan geriye sayarak her şeyin iyi olacağını düşünüyoruz.Geçtiğimiz 2,5 yıla hızlıca baktığımda, yaşadığımız onca şeyin altından kalkmamız için gülmeye, negatiflikleri ‘olumlamaya’ daha çok ihtiyacımız olduğunu gördüm. Sokağa çıkma yasakları arasında eve sıkışmış, iş ile ev düzenimiz birbirine karışmıştı. İnsan olmanın sadece zorunluluklarını yerine getirmeye çalışıp, bizi kısıtlayan her şeyin içinden yeniden doğmaya çalışırken aynı zamanda evden canlı yayınlara katılıp neşemizi yükseltecek her şeyi yapmaya çalıştık. Ama hepsi bir noktadan sonra ‘ben&nbsp;ne yapıyorum&nbsp;ya’ batağına saplanmaya başladı. Bu süreçte bazılarımız ( belki de çoğumuz) ‘Hayatım yokuş aşağı yuvarlanırken, neden ekmek yapıp, belirsizlikle gelen ağlama krizlerimi bastırmaya çalışıyorum? ’ diye düşünmüş olabilir. Ama işte toksik pozitiflik olarak bildiğimiz kavram da tam olarak bu düşünceyle fark ediliyor.<img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657649138991.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.42" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><a fr-original-style="" href="https://georgiaperrystudio.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Georgia Perry</a>, Lettering "Meh"<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><a fr-original-style="" href="https://www.verywellmind.com/what-is-toxic-positivity-5093958" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Verywell Mind&nbsp;</a>toksik pozitifliği, “bir durum ne kadar korkunç veya zor olursa olsun, insanların olumlu bir zihniyet sürdürmesi gerektiği inancı olarak tanımlıyor.” Hepimiz toksik pozitifliği bir kelimeyle duymuş olabiliriz; “good vibes only” sadece iyi duygu ve ruh hallerini kapsayan bu terim, hayatımızın ortasına adeta bir kaya gibi düştü. Bir anda kendimizi iyi hissetmek için amansız bir mücadelenin içinde bulduk. Daha sonra bu good vibes akımını derin nefes alma pratikleri ve olumlama cümleleri izledi. Sonunda mutsuzluktan yere yığılmamak için kendimizi bilinçsizce bazı cümleleri tekrarlarken bulduk. İyi ama düşünce ve duygularımızı bastırmak için neden bu kadar çabalıyorduk?Tabii ki doğru nefes almaktan, olumlama cümlelerine kadar bizi iyi hissettirebilecek her şeyin kanıtlanmış pek çok faydası bulunuyor.<a fr-original-style="" href="https://www.scientificamerican.com/article/proper-breathing-brings-better-health/#:~:text=In%20Brief,by%20diverting%20attention%20from%20thoughts)." style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;Araştırmalar&nbsp;</a>doğru nefes almanın vücudumuzu gevşetip, duygularımızla, zihnimizin sakinleşmesini sağladığını kanıtlıyor. Ama doğru nefes almanın ya da yoga hareketlerini denemenin sadece bir araç olduğunu unutuyoruz. Bizler duygularımızı yapay bir şekilde olumlamaya çalıştıkça içimizde duygusal olarak olan biteni bastırmaya daha meyilli oluyoruz. Duyguları<a fr-original-style="" href="https://greatergood.berkeley.edu/article/item/how_to_regulate_your_emotions_without_suppressing_them" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">&nbsp;anda yaşayamamak&nbsp;</a> bizi sandığımızdan çok daha fazla etkilese de biz hayatın akışında savrulurken bunu fark edemiyoruz.<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657649238638.gif" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="2.37" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"></h3><a fr-original-style="" href="https://georgiaperrystudio.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Georgia Perry</a>, Lettering "Ouch"<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Bazen de her şeyin yolunda olmadığını bilmemize ihtiyaç vardır.</h3>Pandemiyle birlikte dünyada artan, ekonomik, sosyal ve psikolojik buhranlara bir yenisini daha ekleyerek hayatımıza devam etmeye çalışıyoruz. &nbsp;‘her şeye iyi yönden bak’ akımları bizi bir gölge gibi takip ediyor. Pozitif düşünmek ne kadar kötü olabilir ki dediğinizi duyabiliyorum. Ama Instagram akışımızı her yenilediğimizde ve tweetleri aşağı kaydırdığımızda kendimizi görünmez bir kaygı içinde buluyoruz. Şu anda kötü hissetmeye hakkım yok mu?Kötü ya da endişeli hissetmek üzerimizde garip bir baskı oluşturuyor. Sanki duygularımızı olduğundan abartılı gösteriyormuşuz ya da daha da kötüsü ‘sahip olduklarımıza’ şükretmiyormuşuz gibi. Sosyal medyada pembe bulutların üzerinden fırlamış, parlak gülücükler saçan ve hayatın tüm güzelliklerini yaşayabilen daima mutlu kişileri görünce ise psikolojimizdeki ‘kötü hissetmemeliyim’ çukurları daha da derinleşiyor. Ama duygularımızı ‘daha iyi olanlarla’ değiştirmek ne kadar doğru hiç düşünüyor muyuz?<a fr-original-style="" href="https://www.dazeddigital.com/life-culture/article/53737/1/how-toxic-positivity-took-over-the-internet#:~:text=%E2%80%9CToxic%20positivity%20is%20the%20trend,trend%20forecasting%20agency%20Fashion%20Snoops." style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Dazed’de yayınlanan</a> bir makalede psikoterapist Elizabeth Beecroft, duygularımızın gerçekliğini reddedip iyimserlikle kapatmaya çalışmanın, &nbsp;bize acı veren duygulardan kaçmak olduğunu söyleyerek ekliyor. "Kaçınma ile birlikte kabul eksikliği gelir ve bu zararlıdır." Kaçınma duygumuzu etkileyen en önemli faktörün sosyal medya olduğunu belirten Beecroft, toksik pozitiflik eğiliminin, pandemi boyunca sosyal medyayı ele geçirdiğini de özellikle vurguluyor.&nbsp;<h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;"><img src="https://images.aposto.com/2022/6/2/1657649198919.gif" width="550" fr-original-style="" fr-original-class="fr-draggable" style="border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;"></h3><a fr-original-style="" href="https://georgiaperrystudio.com/" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Georgia Perry</a>, Lettering "Feels Good"<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h3 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Sosyal medyada sorunlarımızı ‘’olumlama’’ kapasitemiz</h3>Uzun bir süredir hayatımızı yöneten 3 büyükler olan Twitter, Instagram ve TikTok ile birlikte hayatımızı &nbsp;bir duygu tiyatrosunda yaşıyor gibiyiz.Sosyal medyadaki sağlıksız pozitiflik akımları dertlerimizi olumlama çabamızı artırarak, hayatımızdaki her zorlukla gülerek başa çıkma ‘becerisini’ de beraberinde getiriyor. Kusurlarımıza gülebilmek, dertlerimizle dalga geçmek yararlı savunma biçimlerinden olsa da, çoğu zaman, esas sorunun kaynağına inmeden, etrafında dolaşarak sadece parlak bir paket kağıdına sardığımızı hissediyorum. Bu parlak paket kağıdı da popüler kültürün konularını kullanıyor. Ünlü bir kişinin derdini saatlerce konuşuyoruz. Eşinden ayrılan, depresyona giren oyuncuların hallerini kendimizle kıyaslayıp, tweetler atıyoruz. Ama dönüp de, kendi sorunlarımızla ilgilenmiyoruz. Nasıl oluyor bu?Zorluklarla kara mizah yoluyla dalga geçmek, Z kuşağı başta olmak üzere Y kuşağının da oldukça yaygın yaptığı bir sosyal davranış. Özellikle travma gibi derin konuların sıklıkla şaka yoluyla ‘aşılmaya’ çalışılması, duyguları açıkça konuşmanın önünde bir engel oluşturuyor. Bu davranışın toksik pozitifliğin daha gri bölgede kalan bir tarafı olduğunu düşünüyorum. Çünkü burada motive edici cümleler, pembe gözlükten bakılan tavsiyeler yok ama aynı zamanda dertleri bir hafife alma davranışı var. Ve bu sandığımızdan çok daha tehlikeli olabilir.&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.elle.com.au/culture/toxic-positivity-21082" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Elle’ye konuşan</a> The Indigo Project’in baş psikologu Mary Hoang bazen hayat berbattır diyor.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 218, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(250, 218, 196); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">"Günün her saniyesi mutlu, kabarcıklı tek boynuzlu atlar olmamıza gerek yok. Hepimiz insanız ve acı çekmek, incinmek, kızgın ve hayal kırıklığına uğramak normaldir. Başkalarının (ve kendinizin) daha ağır duygularının varlığında meraklı ve dürüst olmak &nbsp;'sadece iyi hisler'in &nbsp;felsefesinden çok daha besleyicidir."</blockquote>Yaşadığımız olumlu ya da olumsuz duyguların birbirinden farklı olmadığını ise bize kimse söylemeyecek. O yüzden aydınlık olduğu kadar karanlık günlerin de varlığını biliyor ve buna saygı duyuyorum.&nbsp;

20'lik

Pollyanna olmak bizi daha motive bireyler yapar mı? Yoksa bu sadece sorunlarımızı kendimizden uzaklaştırmak mı?

Pembe gözlüklerin ardındaki gerçeklerden kaçış psikolojisi: Toksik Pozitiflik

Japon sanatçı Yayoi Kusama'nın büyük puantiyeli eserlerini, aynalı sonsuz odalarını mutlaka internette görmüşsünüzdür. Kendisi 92 yaşında ve Japonya'nın yaşayan en büyük sanatçılarından. 40 yılı aşkın süredir, kendi isteği ile bir akıl hastanesinde yaşıyor.&nbsp;Kusama, Japonya'nın kırsalı Matsumoto kentinde, ülkenin her yerine satmak için geniş bitki fidanlıkları, menekşe, şakayık ve zinni çeşitleri yetiştiren varlıklı bir ailede doğmuş. Çok küçük yaşlardan itibaren eskiz defterini tohum hasadına götürür ve çiçeklerin arasında otururmuş. Bir gün çiçeklerin kalabalıklaştığını ve onunla konuştuğunu görmüş (ya da hayal etmiş): "Sadece insanların konuşabileceğini düşünmüştüm, bu yüzden menekşelerin kelimeleri kullanmasına şaşırdım. O kadar korkmuştum ki bacaklarım titremeye başladı." demiş. Bu, çocukluğuna musallat olan bir dizi rahatsız edici halüsinasyonun ilkiymiş; artık bu halüsinasyonlara duyarsızlaşmış ve sanatı kendi tanımlaması ile “takıntı" haline getirmiş.Bir kaç hafta önce New York Botanik Bahçesi'nde en son heykelleri ve eskizlerinden oluşan yeni bir enstalasyon açıldı. "Kusama: Kozmik Doğa", Kusama'nın doğal ile ilişkisini araştırıyor. Ziyaretçiler kendilerini, 250 dönümlük arazide sergilenen bitki örtüsünden esinlenen çok sayıda enstalasyonla tamamlanan harika bir açık hava sahnesinde bulabiliyorlarmış. Kusama'nın Haupt Konservatuarı'nda bulunan ünlü benekli "Yıldızlı Balkabağı" (2015) ve Konservatuar avlusu Hardy Havuzunda gerçek lalelerin yanına yerleştirilen büyük boy fiberglas laleleri "Hayat İlahisi - Laleler" (2007) sıradışı duruyor. Doğal ve sentetik yan yana.&nbsp;Başka bir serada, ziyaretçiler devam eden interaktif “Yok Etme Odası” serisinin bir parçası olarak mobilyalar ve duvarları yapışan çiçeklerle sıva yapmaya teşvik ediliyor. Bir araya gelmesi üç yıl süren serginin diğer önemli olayı ise, New York Botanik Bahçesi için özel olarak yaratılan bir dizi yeni bronz ve alüminyum heykeller ve sanatçının gençlik yıllarında yarattığı ağaç şakayıklarının eskizleri. “Sonsuz Aynalı Oda - Kalbin İçinde İllüzyon”un ise yaz aylarında açılması planlanıyor. New York'ta yaşayanları aşı oldukları için zaten kıskanıyordum, şimdi daha da kıskandım!<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-12T08:23:22.726Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.35" alt="Yayoi Kusama, Design Boom" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-12T08:24:33.009Z_sm.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.78" alt="Yayoi Kusama, Art Booms" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">

Good City Guides

Yayoi Kusama'nın dünyası

Kozmik Doğa, New York

• “Eğer iyi gözüktüğünü hissediyorsan, iyi gözüküyorsundur”: Billie Eilish yeni görünümü için kimseye hesap verecek değil<img src="https://images.aposto.com/2021/4/2021-05-08T12:26:18.698Z_sm.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="0.86" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">British Vogue Haziran, 2021 sayısından. Fotoğraf,&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://vogue.co.uk/" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">vogue.co.uk</a>Neon yeşili saçlarına baktıkça yaşam enerjimiz de katlanarak arttığından, Billie Eilish bundan birkaç hafta önce ful sarı saçlarla karşımıza çıktığında kafayı fena takmıştık, bu değişikliğin nedenlerine. Aslında 2021 yılında saç stilini değiştirmek istediğini çok önceden söylemişti. Hayranları da peşindeydi… En son bir de bu yeni görünümüyle İngiliz Vogue’una kapak olunca, iyice bir köpürdük meraktan. Vintage görünümlü kıyafetler içinde, saçları hafif kıvırtılmış, eski pin-up yıldızları gibi poz veriyordu. Bu yeni stiliyle ilgili bazı eleştiriler buradan koptu zaten. Body positivity yani beden olumlama ile özdeşleştirilmiş bir genç kadının, vücuduna ve kıvrımlarına vurgu yapacak şekilde giyinmesi “uygunsuz” bulunmuştu. Sanki beden olumlama, “vücudun gösterilmemesi” ya da “vücudundan memnun olmama” gibi fikirler üzerine kurulmuşçasına… Billie Eilish elbette bunları da bekliyormuş ki cevabını önden vermiş. Evet, ‘‘Eğer iyi gözüktüğünü hissediyorsan, iyi gözüküyorsundur” diyen Billie Eilish yeni görünümü için kimseye hesap verecek değil! Eski saçlarını özleyeceğiz belki de ama <a fr-original-style="" href="https://www.dadanizm.com/eger-iyi-gozuktugunu-hissediyorsan-iyi-gozukuyorsundur-billie-eilish-yeni-gorunumu-icin-kimseye-hesap-verecek-degil" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">yeni haline de bir tür saygı duruşuna geçerek dadandık. Tabii söylediklerine de…</a>

Seyahat rotaları yapmayı hepimiz çok özledik. Hele gideceğimiz şehrin kültür sanat etkinlik takvimine göre program yapmanın keyfi birçoğumuz için paha biçilemez. Bienal, fuar ve sergilere göre seyahat edeceğimiz tarihleri belirler hem seyahat hem sanat iştahımızı doyururken ikisine de muhtaç kaldık. Ancak her şeye rağmen umutlu bir haberimiz var: Aşı bulundu! (Tabii şaka, haberimiz bu değil). 2021 yılı, dünya çapında birbirinden heyecan verici sergi programlarıyla dolu. Henüz daha yılın başındayız, umuyoruz ki hayatın “normalleşmesiyle” birlikte ağzımızın sulandığı bu sergileri gezip görme şansını da yakalarız. “Çevrim içi” bu yıl içinde en çok duyduğumuz kelimelerden biri muhtemelen. Birçok izleyicinin fizikselle aynı tadı alamadığını söylediği bu deneyim muhakkak ki önümüzdeki süreçte gelişerek ve yenilenerek karşımıza çıkacak. Ancak fiziksel deneyimlerin yerini de asla dolduramayacak. Küçücük bilgisayar ekranlarından sergi gezmekten hepimiz yıldık. Değil yurt dışı, ülke içinde bile uzak kaldığımız sanat sahnesi burnumuzda tütüyor. Bu listedeki sergilerin gelişmeler doğrultusunda fiziksel olarak açılıp açılamayacağını zaman gösterecek. Şimdilik hayal etmek bile güzel ve sanatın durmadığını bilmek umut verici. Yayoi Kusama: A Retrospective&nbsp; Gropius Bau, Berlin&nbsp; 19 Mart-1 Ağustos 2021 Yayoi Kusama’sız bir sergi programı hayal etmek tahmin edersiniz ki çok mümkün değil ancak bu defaki sergi hepsinden biraz farklı görünüyor. Sanatçının 1952 ve 1983 yılları arasında gerçekleşen sekiz sergisine odaklanan retrospektifi bahar aylarında Berlin’de izleyiciyle buluşacak. Kusama'nın Almanya'daki ilk retrospektifi olarak dikkatleri üzerine çeken serginin yolculuğu Berlin’in ardından Tel Aviv'e uzanacak.&nbsp;<hr>Slavery&nbsp; Rijksmuseum, Amsterdam 12 Şubat-30 Mayıs 2021 Geçtiğimiz yılın ırkçılık, kültürel farklılık, sınıf ayrımı konularına dikkat çekmesi ve bu anlamda bir uyanışı tetiklemesi sergi programlarını da etkiledi. Amsterdam’da Rijksmuseum, köle ticaretini ele alan Slavery adlı bir sergi için hazırlıklara başladı. Dört kıtaya yayılan ve 250 yıllık sömürge tarihini ele alacak olan serginin omurgası; köleleştirilmiş insanlar, köle sahipleri ve sisteme direnenler üzerinden gerçek hikâyelere dayanarak kurulacak.&nbsp;<hr>Jasper Johns: Mind/Mirror&nbsp; Whitney Museum of American Art, New York The Philadelphia Museum of Art, Philadelphia 29 Eylül 2021-13 Şubat 2022Jasper Johns: Mind/Mirror,&nbsp;Jasper Johns ile ilgili şimdiye kadarki en büyük retrospektif olacak. O kadar büyük ki 160 kilometre uzakta, iki müzede aynı anda gerçekleşecek. New York’taki Whitney Museum of American Art ve The Philadelphia Museum of Art (PMA) arasındaki iş birliğiyle, Johns'un çalışmalarında belirginleşen tekrarlama ve yansıtma kullanımına mercek tutulacak.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-01-20T23:13:44.445Z.jpeg" alt="Jasper Johns, Three Flags, 1958 "><figcaption>Jasper Johns, Three Flags, 1958&nbsp;</figcaption></figure><hr>Botticelli&nbsp; Musée Jacquemart-André, Paris 10 Eylül 2021-24 Ocak 2022Klasiklerin olmadığı bir sergi programı düşünmek ne mümkün. Paris’teki Boticelli sergisi de bu yılın beklenen klasiklerinden biri. Sonbaharda Musée Jacquemart-André'de açılacak olan Rönesans sanatçısı Sandro Botticelli'nin sergisi, sanatçının üretimlerine kapsamlı bir bakış sunmayı hedefliyor.&nbsp;<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-01-20T23:17:52.641Z.jpeg" alt="Sandro Botticelli (1444 - 1510), La bella Simonetta, ca. 1475"><figcaption>Sandro Botticelli (1444 - 1510), La bella Simonetta, ca. 1475</figcaption></figure><hr>Queer National Gallery of Victoria, Melbourne 10 Aralık 2021-Haziran 2022Avustralyalı bir kurum tarafından şimdiye kadar sahnelenen en büyük queer temalı gösteri olarak lanse edilen Queer, Melbourne'deki National Gallery of Victoria (NGV) koleksiyonundan yaklaşık 300 eseri bir araya getirecek. Yüzyıllar boyunca farklılaşan queer anlayışına ışık tutacak olan sergi, uzun bir yılın sıkıntısıyla gözünü kıta ötesi ülkelere dikenler için ideal.<figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2021-01-20T23:21:27.246Z.jpeg" alt="Ponch Hawkes's No title, 1973"><figcaption>Ponch Hawkes, No title, 1973</figcaption></figure><hr>Georgia O’Keeffe Museo Thyssen-Bornemisza, Madrid 20 Nisan-8 Ağustos 2021 Centre Pompidou, Paris 8 Eylül-6 Aralık 2021 Fondation Beyeler, Basel 23 Ocak 2022-22 Mayıs 2022Avrupa'da Georgia O’Keeffe ile ilgili nadir yapılan çalışmalardan biri olarak dikkat çeken O’Keeffe retrospektifi Madrid, Paris ve Basel şehirlerine yayılacak. 80 resmin yer alacağı sergi, sanatçının sergi kariyeri için önemli üç durakta soluklanacak.<hr>Epic Iran Victoria and Albert Museum, Londra 13 Şubat-30 Ağustos 2021Victoria and Albert Museum’un bu yılki programında dikkat çeken sergilerinden biri&nbsp;Epic Iran. İran tarihini merkezine alacak olan sergi, 350 obje etrafında temellenecek. Pers İmparatorluğu, Sasani dönemi ve Zerdüştlük, İslam'ın ortaya çıkışı ve Kaçar Hanedanı gibi odak noktaları olacak olan sergi; Parviz Tanavoli, Monir Farmanfarmaian ve Shirin Neshat gibi İran’ın önemli sanatçılarından örnekleri de izleyiciyle buluşturacak.

Duende

Bu yıl hangi sergileri göreceğiz?

2021'in beklenen sergileri

Geçtiğimiz hafta avangard akımın önemli sanatçılarından Yayoi Kusama’nın ikonik Narcissus Garden eseri, Miami’deki Rubell Müzesi’nde kuruldu. Arka sırasında, Keith Haring'in kırmızı kalpli eserinin göz kırptığı eser, 1966 yılından beri dünyanın farklı alanlarında kuruluyor. Tasarım yayını Architecture Digest’de yayımlanan, eserin pandemiyle olan ilişkisine dair okuduğum bir yazı üzerine yılın son hafta sonunda sizleri Kusama ve eserinin hikâyesiyle tanıştırmayı diliyorum.• 1966’dan beri devam eden yolculuk: Yunan mitolojisinde Narkissos’a ithafen, Narcissus Garden ilk kez 1966'da Kusama'nın 33. Venedik Bienali'nde resmî olmayan bir performansıyla sergilendi. 700'e yakın plastikten yapılan gümüş kürelerle eser; insanı kendiyle yüzleştiren, egosuyla karşı karşıya getiren, hayatta her şeyin birbirinin yansıması olduğuna çağrışım yapan bir bahçenin temsiliydi. Kusama, eserinde narsisizme ve insanı çevreleyen endüstriyel oluşumlarla ilişkisine yalın bir şekilde ayna tutmayı hedefledi.<figure class="image"><img src="https://lh5.googleusercontent.com/ByytAfFXElRm0u3hR7vVHFXFKuswk9aujdDGWfedkSrDPifLOwVqqJ3cUHAgJkubOX3nUXNpp0mn-W3Pvz8AnY7EohhbriMq6qIZfqrJMo7ir7vlI2OCLSNS80ZMRQbmGyASokRM" alt="Venedik Bienali, 1966, Kaynak: Dazed"><figcaption>Venedik Bienali, 1966 Kaynak: Dazed</figcaption></figure><hr>• Satılık narsisizminiz: Sanatçı gümüş kürelerini bienal alanının manzarasını yansıtan İtalya Pavyonu'nun önündeki çimenlere yerleştirdi. Çıplak ayakları ve altın rengi kimonosuyla, "Narcissus Bahçesi, Kusama" ve "Satılık Narsisizminiz" yazılı tabelalarının arasında durarak performansını sergiledi. Serginin açılış günü boyunca küreleri havaya fırlatarak dikkatleri çekti ve kürelerin her birini yaklaşık 2 dolara ziyaretçilere satmayı teklif etti. Hem kendini tanıtma hem de çağdaş sanatın ticarileştirilmesine yönelik bir eleştiri olarak yorumlanacak bu eylem, daha sonra Kusama'nın enstalasyonlarının odak noktası olacak, radikal ve politik kamusal performanslara geçiş yaptığı kariyerinde önemli bir an olarak görülecekti. Narcissus Garden'ın yinelemeleri o zamandan beri, küreleri plastik yerine çelikten yapılarak dünya çapında sergileniyor.<figure class="image"><img src="https://lh5.googleusercontent.com/BfDUhInjjBlc-HrQ9aBKgYodBUZ15HJuqbpvwcm53zSUHJno9apdbXtIVm7X7k7hmGwfFcyYaQGcXvRfTQUBbGq2erJfQGa8FgxIAjwsALRe0h_KUHvg8S16tazhpfsisW6lrX8Y" alt="Rubell Müzesi 2020, Kaynak: Architectural Digest"><figcaption>Rubell Müzesi 2020 Kaynak: Architectural Digest</figcaption></figure><hr>• Pandemi ve Kusama: Bu hafta Rubell Müzesi'nde kurulan Narcissus Garden versiyonu 700 paslanmaz çelik küreden oluşuyor. Kusama'nın bu kadar endüstriyel ve minimal bir nesneyi organik bir yaşam hissi taşıyan bir nesneye dönüştürebilmesi belki de bu dönem için ayrı bir anlam taşıyor. “Kendinize 700 farklı aynada bakmak bu dönemde ne anlama geliyor? İzolasyon döneminde, hoşumuza gitsin ya da gitmesin, kendimizle her zamankinden daha fazla beraberdik.” diyerek Madeleine Luckel, eserde pandemi dönemindeki bu yoğun deneyimimizin yansıdığını düşünüyor. 700 kürenin birinde belki de bu yıl çokça zaman geçirdiğimiz Zoom ekranlarından Instagram’daki sonsuz kaydırmalarımıza kadar teknolojiyle ilişkimiz, tüketimimiz, duygularımız ve daha nice deneyimlerimizi görebiliriz. Peki siz, Kusama'nın kürelerinde bu yıl kendiniz için neler görüyorsunuz?&nbsp;

ama ile ilgili hikayeler